Morgunblaðið - 19.10.1983, Blaðsíða 2

42
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 19. OKTÓBER 1983
Spjallað við Ölöfu
Kolbrúnu Harðar-
dóttur um óperuna
La Traviata
og hlutverk
hennar þar
Ólöf Kolbrún Harðardóttir í hlutverki Violettu.
„Við
sættumst
að
lokum “
„Þetta er afskaplega dramatískt hlutverk og það
erfiðasta sem ég hef sungið til þessa," sagði Ólöf
Kolbrún Harðardóttir um hlutverk sitt í óperunni La
Traviata, sem merkir hin afvegaleidda eða hin ber-
synduga.
La Traviata, sem er um-
fangsmesta sýning íslensku
óperunnar, að Töfraflautunni
undanskilinni, verður frumsýnd
í kvöld. Um 100 manns standa að
sýningunni, meðtalinn kór ís-
lensku óperunnar og óperu-
hljómsveitin. Bríet Héðinsdóttir
leikstýrir verkinu, hljómsveitar-
stjóri er Marc Tardue og dansar
eru eftir Nönnu Ólafsdóttur.
Richard Bulwinkle bjó til leik-
myndina, Kristín Magnúsdóttir
búninga og Árni Baldvinsson sá
um lýsingu. Aðalhlutverkin þrjú
eru í höndum þeirra Garðars
Cortes, Halldórs Villhelmssonar
og Ólafar Kolbrúnar Harðar-
dóttur, sem blm. Mbl. spjallaði
við um sýninguna .
„Óperuna gerði Giuseppe
Verdi eftir einni frægustu ást-
arsögu allra tíma, Kamelíu-
frúnni eftir Alexandre Durnas,"
sagði ólöf Kolbrún. „Kamelíu-
frúin eða Violetta Valery er ung
og glæsileg kona, ástkona fyrir-
manna sem kaupa blíðu hennar
dýru verði. Hún gerist upphaf-
lega gleðikona til að framfleyta
sér og í upphafi óperunnar er
hún á framfæri efnaðs baróns. Á
vegi hennar verður ungur sveita-
maður, Alfredo (Garðar Cortes),
og áður en hún geri sér full-
komna grein fyrir því finnur hún
fyrir tilfinningum í hans garð
sem hún veit ekki hvers kyns
eru. Hún hefur aldrei borið slík-
ar tilfinningar til nokkurs
manns.
Nú, til að gera langt mál stutt,
hún yfirgefur sitt fyrra líf og
þau flytja saman út á lands-
hyggðina. Þar eru þau sæl og
hamingjusöm í þrjá mánuði, þar
til Alfredo fer til borgarinnar til
að reyna að bjarga fjárhagnum.
Á meðan kemur örlagavaldurinn
til sögunnar, faðir Alfredos
(Halldór Vilhelmsson). Erindið
er að leysa upp sambúð Violettu
og Alfredos því dóttir hans
hyggst giftast manni, sem ekki
getur sætt sig við að slíka konu í
fjölskyldunni. Til að bjarga
heiðri elskhuga síns og fjöl-
skyldu hans ákveður Violetta að
yfirgefa Alfredo, skrifar bréf um
að hún kjósi fremur sitt fyrra
líferni. Leiðir þeirra liggja síðan
ekki saman aftur fyrr en í lok
óperunnar.
Þetta hlutverk reynir mikið á
röddina, sérstaklega f seinni
hlutanum. Að því leyti er það
mun erfiðara en hlutverk Mímí-
ar í La Boheme, en þessi tvö
hlutverk eru þau stærstu sem ég
hef fengist við. Síðan er annað
sem mér fannst mjög erfitt við
hlutverkið framan af og það var
að setja mig inn í spor Violettu
og sætta mig við þessa ákvörðun
hennar. Hlutverk Violettu, eins
og öll önnur hlutverk, krefst
þess að flytjandinn skilji hugsun
og gjörðir þeirrar persónu sem
hann er að túlka. Eg var lengi
vel mjög ósátt við það að hún
skyldi láta neyða sig til að yfir-
gefa Alfredo og það líf sem hún
var hamingjusamlega sátt við.
Ég vildi sjá hana rísa gegn ör-
lagavaldinum, en þarna kom
auðvitað sú hugsun inn í að ég sá
Violettu með augum 20. aldar
konu. Konur í dag myndu aldrei
sætta sig við slík örlög, þær
myndu berjast á móti þeim. Eft-
ir miklar bollaleggingar í sam-
ráði við Bríeti og Marc Tardue
tókst mér þó að sætta mig við þá
ákvörðun sem Violetta tekur.
Það má orða það þannig að við
Violetta höfum að endingu orðið
sáttar hvor við aðra,“ sagði Ólöf
Koibrún Harðardóttir að lokum.