Morgunblaðið - 19.10.1983, Blaðsíða 22

62
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 19. OKTÓBER 1983
Það er oft svo, aö mest er skrif-
aö um þá, sem einna minnst hafa
fram aö f»ra. Aö sjálfsögöu er
þetta ekki algilt fremur en annaö.
Hinu veröur ekki neitaö, aö verk
þeirra hlédrægari fá aldrei sömu
umfjöllun og hinna, sem eru iön-
ari viö aö koma sér á framfæri.
Undarlega hljótt hefur veriö um
einhvern ötulasta núlifandi boöbera
íslenskrar tónlistar. Mér er til efs, aö
nokkur íslenskur hljómlistarmaöur
— ekki einu sinni þeir félagar í
Utangarðsmönnum á blómaskeiöi
þeirrðr hljómsveitar — geti státaö
af því að hafa komiö fram yfir 100
sinnum á rétt rúmum 4 mánuöum,
eins og sá sem hér um ræöir. í
ofanálag hefur viökomandi í flestum
tilvikum séö um akstur frá einum
landsfjóröungi til annars á tónleika-
feröalögum á milli þess sem lögin
hafa veriö kyrjuö fyrir framan hljóö-
nemann.
Eru menn nokkru nær viö hvern
er átt? Nei, ég átti ekki von á því.
Þetta er Bergþóra Árnadóttir, sem
«1 í ! ' *
, 1 é *
h/ i m * *
Jhj ■
Á tónleikum meö Svein Nymo og Tryggva HUbner ( Menningarmiöatöðinni í Geröubergi.
Járnsíðan
ræðir við
Bergþóru
Árnadóttur
aö sitja meö hann í sófanum og
sþila bara á gítarhálsinn. Þaö var
ekki nokkur leiö fyrir mig að beita
honum á annan hátt á þeim aldri."
—Hvernig semuröu lögin þín í
dag?
„Þau eru samin á gítarinn. Annars
hef ég ákveöna reglu meö öll þau
lög, sem ég sem. Ég sef á laginu
eina nótt. Muni ég þaö þegar ég
vakna er ég nokkuö sátt viö þaö.
Muni ég þaö tveimur dögum síöar er
ég á því að þaö sé bara gott.
Gleymist þaö ekki í viku nota ég
það.“
Lék viðbeinsbrotin á fyrstu
opinberu tónleikum sínum
veriö hefur að því er virðist meö öllu
óþreytandi viö tónleikahald. í flest-
um tilvikum hefur hún komiö fram
með Aldrei aftur-hóþnum. Auk
hennar mynda þeir Pálmi Gunnars-
son og Tryggvi Húbner þennan hóþ.
Á lokahnykk yfirreiöar sinnar um
landið bætti hún Norömanninum
Svein Nymo, liprum fiölara, í hópinn.
Ég hitti Bergþóru aö máli kvöld
eitt fyrir nokkru. Hún virtist þurfa aö
segja frá ýmsu svo ég innti hana
fyrst eftir því hvaö henni lægi helst á
hjarta þá stundina.
Skortur á athygli
.Það, sem er mér efst í huga, er
hversu illa mér tekst að vekja at-
hygli fjölmiöla á því sem ég er aö
gera. Þaö skiptlr í raun engu vlö
hvaöa fjölmiöil er átt, þeir eru allir
eins — áhugaleysiö uppmálaö. Vlö
reyndum t.d. að vekja athygll sjón-
varpsins á okkur í fyrra, en án
árangurs og þannig hefur þaö veriö
í flestum tilvikum.
Annars finnst mér þaö óttalega
skrýtiö en um leiö ánægjulegt, aö á
sama tíma og ég er aö berjast vlö
aö koma tónlist minni á framfæri
hér heima skuli finnska sjónvarpiö
falast eftir henni í þátt um ísland,
sem geröur var hér á landi fyrir
skemmstu. Mín tóniist var eingöngu
notuö. Svo er annaö, sem ekki sak-
ar aö minnast á úr því sjónvarpiö
dróst inn í umræöuna. Hér heima er
tónlistarmönnum varla boöiö í sjón-
varpiö upp á annaö en að „mæma“.
Þeir finnsku voru ekkert aö basla
meö svoleiðis yfirklór þegar þeir
tóku upp lag í þáttinn sinn í níst-
ingskulda á Þingvöllum. Þar söng ég
bara beint inn á segulband.“
Bergþóra dæsir og sígur saman í
sætinu. Þaö er eins og einhver vonl-
eysisglampi sé í augunum. En ekki
lengi. „Viö skulum ekki eyöa meiri
tíma í þetta," segir hún og sýpur á
írska kaffinu. „Jú, annars, bættu því
viö af marggefnu tilefni, aö ég er
hvorki dóttir Árna Björnssonar
þjóöháttafræðings né Árna Björns-
sonar læknis. Ég er iöulega spurö
aö þessu og eldra fólk heilsar mér
oft sem dóttur annars þessara
manna. Ég er dóttir Árna (gítars)
Jónssonar í Hverageröi."
Á bílaverkstæði
— Hvar lékuö þiö á þessum
lokaspretti tónleikaferöalags ykkar
áöur en haldiö var í höfuöborgina á
ný?
„Viö spiluöum á Snæfellsnesinu. i
Ólafsvík, Grundarfiröi og í Stykkish-
ólmi. Komum margsinnis fram á
hverjum staö. Þaö var erfiö törn og
lítiö upp úr henni aö hafa fjárhags-
lega. Núna er ég oröin svo þreytt
eftir allt þetta tónleikahald aö ég
held svei mér að ég sé komin með
útbrot! Nei, annars, þaö er kannski
ekki alveg svo slæmt. Þó var margt
gott viö þetta feröalag vestur.
i Ólafsvík spilaði ég t.d. einu sinni
fyrir einn áhorfanda. Þaö var reynd-
ar á bifreiöaverkstæöi. Ég var meö
sprungið dekk og söng nokkur lög
fyrir verkstæöismanninn á meöan
hann geröi viö þaö. Þegar ég svo
ætlaöi aö borga honum viðgeröina
vildi hann ekki taka viö neinum pen-
ingum. Ég gaf honum þá kassettu,
en þá gaf hann mér nýja slöngu í
dekkiö. Þá hætti ég, þakkaöi fyrir
mig og fór.“
—Hvaö kom til aö þíö buöuö
Nymo að koma hingað til lands aö
spila með ykkur?
„Viö kynntumst honum og datt í
hug, aö e.t.v. væri gaman aö bjóöa
honum hingað uppeftir. Viö sjáum
svo sannarlega ekki eftir því, en
mikið hroöalega var dýrt undir
manninn flugfariö! Okkur taldist til,
aö þaö væri ódýrara ef hann hefði
komiö frá Bandaríkjunum en N-Nor-
egi, þar sem hann býr. Ekki fengum
viö neinn styrk til þess að hjálpa
upp á sakirnar og er Nymo þó síst
ómerkilegri listamaöur en margir
þeirra, sem fluttir hafa veriö til
landsins. Hefur þó veriö borgaö
meö mörgum þeirra í bak og fyrir.
Þaö er svona aö vera ekki í klassík-
inni, „göfugu" tónlistinni".
Það var fyrir 15 árum
Þaö eru oröin 15 ár frá því Berg-
þóra kom fyrst fram á opinberum
vettvangi. Hún lót sig þá hafa það,
aö taka þátt í hæfileikakeppni, sem
Ólafur Gaukur stóö fyrir í Tónabæ.
„Ég spilaöi rifbeinsbrotin þá og bara
lög eftir mömmu,“ sagöi Bergþóra
brosandi. „Ég man ekki betur en
Jörundur Guömundsson hafi stigiö
sín fyrstu spor í „bransanum" viö
þetta sama tækifæri."
Þótt þetta hafi veriö í fyrsta skipti,
sem Bergþóra kom fram opinber-
lega, haföi hún dundaö viö laga-
smíöar og söng frá því hún var barn
aö aldri. Sjálf segir hún aö fyrsta
lagiö, sem hún samdi, hafi veriö
spilaö í útvarpinu þegar hún var
bara sex ára gömul. Var þaö lag
hennar viö Ijóöið „Sveinninn rjóöa
rósu sá“.
Ég spuröi Bergþóru á hvaöa
hljóöfæri hún hafi samið þetta fyrsta
lag sitt. Hún hló, en sagöi svo:
„Pabbi átti rosastóran spánskan
gítar meö miklum belg. Ég var vön
Með tónlist í æðum
Þaö má meö sanni segja, aö
Bergþóru hafi veriö tónlistin í blóö
borin. Faöir hennar lék mikið á gítar
og er jafnvel taliö, aö hann hafi
fyrstur manna beitt því hljóöfæri í
hljómsveit hérlendis. Þá kenndi
móöir hennar á gítar og munnhörpu.
Fyrir nokrum dögum kom Aftur-
hvarf, þriöja sólóplata Bergþóru, út.
Fylgir hún í kjölfar Bergmáls, sem út
kom í fyrra, og hlaut mikiö lof gagn-
rýnenda og ágætustu viðtökur al-
mennings. Samkvæmt upplýsingum
Bergþóru sjálfrar er Afturhvarf 9.
platan, þar sem hún kemur viö sögu
aö einhverju leyti. Fyrsta framiag
hennar á hljómplötu var á Hrif-2,
sem út kom 1977.
Bergþóra hefur haft þaö fyrir
venju, aö semja lög sín viö texta
þekktra eöa lítt þekktra skálda. Gef-
ur þaö snotrum lögum hennar aukiö
gildi. Sjálf er Bergþóra ágætlega
fær textasmiöur, en gerir lítiö af því
aö flíka textum sínum, a.m.k. ekki á
plötum. M.a. hefur hún samiö lög
viö nokkur Ijóöanna í Skólaljóöum.
Hefur hún meira aö segja sótt um
styrk til Menningarsjóðs til þess aö
vinna aö lagagerö viö Ijóö úr bók-
inni til þess aö þaö megi veröa til
þess aö auövelda börnunum lær-
dóminn. Flestir kannast eflaust viö
þaö, aö miklum mun auöveldara er
aö muna texta sé lagstúfur raulaöur
meö. Þegar lög Bergþóru eru höfö
til hliösjónar ætti vart nokkur vafi aö
leika á, aö þau auövelda börnum aö
festa Ijóöin sér í minni.
Eins og svo títt er um hiö „opin-
bera“ hefur umsókn Bergþóru ekki
einungis verið synjað, henni var ekki
einu sinni svarað! Hún sagöist
myndu reyna umsókn ööru sinni og
Styttist
í útgáfu
Poppbók-
arinnar
Eins og skýrt var frá á Járn-
síðunni fyrr í sumar er von á
nýrri íslenskri poppbók fyrir
jólin og ber hún einfaldlega
nafnið Poppbókin. Þaö er Jens
Kr. Guömundsson sem hefur
haft veg og vanda af útgáfu
bókarinnar.
Járnsíðunni barst fyrir
skemmstu fréttatilkynning frá
útgefanda bókarinnar, Æsk-
unni. Þar segir m.a. aö í bókinni
sé saga íslenskrar popptónlist-
ar rakin stuttlega, þ.e. allt frá
fyrstu skrefum Hljóma á frama-
brautinni. Þá verður og birtur
listi yfir allar helstu poppplöt-
urnar, sem komið hafa út á
þessu tímabili, og jafnframt
munu 25 poppsérfræöingar
velja 10 bestu íslensku hljóm-
plöturnar frá upphafi.
Þá veröa einnig í bókinni við-
töl við atkvæðamikla aöila
innanpopptónlistarinnar. Nægir
þar aö nefna Bubba Morthens,
*
Ragnhildi Gísladóttur, Egil
Ólafsson, Magnús Eiríksson
o.fl. Þá er í bókinni aö finna
skrá yfir öll hljóðver hérlendis
ásamt lista yfir útgefendur og
dreifingaraðila.
Sem fyrr segir er Jens Kr.
Guömunsson höfundur bókar-
innar. Hann hefur um margra
ára skeið skrifað um popptón-
list í blöð og tímarit, nú síöast í
Líf og Æskuna.
Bara-flokkurinn akureyski.
Neyðist BARA-flokkur-
inn til að flytja suður?
Grafík er
enn við
hestaheilsu
Fremur hljótt hefur veriö um
hljómsveitina Grafík í allt sumar.
Hún er þó síöur en svo dauð úr
öllum æöum, aö sögn Rafns
Jónssonar.
Þessa dagana standa æfingar
yfir af fullum krafti. Hefur nýr
söngvari, Björn Helgason, bæst í
hópinn, en Vilberg Viggósson,
hljómborösleikari, hefur hins vegar
hætt. Hyggur hann á nám í klass-
tskum píanóleik.
Aö sögn Rafns kom plata Graf-
íkur, Sýn, þokkalega út í sölu.
A.m.k. ekki svo illa, aö alvarlegt
tap yröi á. Grafísku sveinarnir eru
ekkert á því aö leggja árar í bát og
sagöi Rafn, aö þessa dagana væru
menn aö bræöa mér sér hvort
senda ætti 4—6 laga plötu á
markað fyrir jól.
Ný plata á leið frá
Rolling Stones
Öldungarnir síungu í Rolling
Stones eru síður en svo að gefa
neitt eftir ef marka má nýjustu
fregnir. Óðum styttist nefnilega í
aö ný plata þeirra kumpána líti
dagsins Ijós. Mun hún bera nafniö
„Under Cover“.
SVO KANN aó fara aö ein af stór-
sveitum íslenska poppsins,
BARA-flokkurinn frá Akureyri,
neyðist til þess aö flytjast búferl-
um til þess eins aó geta haldió
tónlistarsköpun sinni áfram án
þess að bera enn stórfelldari
skaöa af útgeróinni en þegar er
oröió.
Þaö er reyndar ekki ný saga, aö
tónleikar BARA-flokksins séu illa
sóttir í heimabyggð. Járnsíöunni
bárust fregnir af því fyrir nokkru,
að einungis 26 manns heföu séö
ástæöu til aö berja strákana aug-
um á auglýstum tónleikum í heima-
bæ þeirra, Akureyri.
Svanhildur Konráösdóttir, um-
boösmaöur hljómsveitarinnar, játti
því í stuttu spjalli viö umsjónar-
mann Járnsíöunnar um daginn, aö
jjessi hugmynd heföi skotið upp
kollinum. Erfitt væri aö gera hljóm-
sveitina út frá Akureyri. Hins vegar
taldi hún, aö ef af þessu yröi kæmi
þaö ekki fyrr en á næsta vori/-
sumri. Þangaö til myndi BARA-
flokkurinn reyna aö þreyja þorr-
ann, góuna og allt hitt hvaö þaö nú
heitir.
P.s. Annars benda nýjustu
fregnir til þess, aö BARA-flokkur-
inn haföi þaö ekkert betra í höfuö-
borginni. 10—15 áhorfendur í MH
sl. miövikudag — hneisal