Morgunblaðið - 22.12.1983, Blaðsíða 10

50
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. DESEMBER 1983
Barna
fólk
Síðasta sendíng
fyrir jól er komin
í verzlunina.

\ Við bjóðum þér
^ sérstakt jólatilboö
>)/>' í þessar einstaklega
hentugu samstæður,
sem eru allt í senn klæöa-
skápar, hillur og svefnsófi
með þremur bakpúðum.
Litur fura.
Verð 14.960, "
Útborgun 3.000.
Afborgun 1.500
á mánuði.
Hagsýnn velur það besta.
HDSEACNAHÖLLIN
Bíldthöfða 20 — 110 Reykjavík
91-81199 og 81410.
Eftirminnilegir tónleikar Mezzoforte
Tónlist
Sigurður Sverrisson
Vissulega ríkti mikil eftir-
vænting á meðal þeirra eitt þús-
und gesta, sem troðfylltu sal Há-
skólabíós sl. sunnudagskvöld til
þess að hlýða á leik hljómsveit-
arinnar Mezzoforte. Eftirvænt-
ingin var skiljanleg því þetta
voru fyrstu tónleikar Mezzoforte
hérlendis frá því á síðasta vori.
Þrátt fyrir miklar væntingar er
ég þess fuliviss, að tónleikagestir
hafi ekki orðið fyrir vonbrigðum
með leik sexmenninganna á
þessum tónleikum. Slík var
frammistaða strákanna allra, að
hún hlýtur að hafa hrifið alla þá
er til sáu og heyrðu.
Eftir leik þriggja „aukanúm-
era“, sem þó voru ekki ómerki-
legri en svo, að það þriðja í röð-
inni, Icelandic Seafunk Corpor-
ation, fékk langvinnt lófatak að
launum, hóf Mezzoforte leik sinn
að afioknu 15 mínútna hléi.
Framan af var prógrammið
fremur litlaust, en hljóðfæra-
leikurinn frábær að vanda og þá
ekki síður hljómburðurinn. Þar
átti Geoff Calver stærstan hlut
að máli. Minnist undirritaður
vart betri hljóms á tónleikum,
þar sem rafmögnuð hljóðfæri
voru notuð.
Eftir um klukkustundar lang-
an leik Mezzoforte hugsaði ég
sem svo, að gamanið væri tekið
að kárna eilítið. Það var eitthvað
sem vantaði og virtist ekki ætla
að skjóta upp kollinum, en viti
menn! Sem ég var í þessum hug-
leiðingum var eins og hljóm-
sveitin hefði öll fengið vítamín-
sprautu.
Hvað það var, sem orsakaði
þessa nauðsynlegu kúvendingu,
veit ég ekki en allt yfirbragð tón-
leikanna fékk á sig miklu léttari
og um leið áheyrilegri blæ. Lögin
spruttu fram eitt af öðru á milli
fjörlegra kynninga og síðast en
ekki síst létu allir meðlimirnir
gamminn geisa, hver með sínu
hljóðfæri.
Hollenski ásláttarleikarinn
hafði fengið dræmar undirtektir
í Times um daginn, en ég fékk
ekki betur séð og heyrt en þar
væri á ferðinni þrælgóður spil-
ari. Hann tók mikið og fjörugt
sóló á trommur sínar og tól við
mikinn fögnuð áheyrenda.
Stundum kann e.t.v. að vera erf-
itt að greina að Mezzoforte geti
ekki án hans verið, en leikur
hans veitir mörgum lögunum
mjög skemmtilega fyllingu.
Um hæfileika hinna fimm, Is-
lendinganna í Mezzoforte, þarf
ekki að efast. Af fimm góðum
fannst mér þó mest til Friðriks
Karlssonar koma og þá fannst
mér lag hans, Undur vorsins, há-
punktur þessara tónleika. Krist-
inn Svavarsson blæs af öryggi í
saxófóninn, hnökralaust væri
nær að segja, og þeir Jóhann
Ásmundsson og Gunnlaugur
Briem keyra lögin áfram með af-
ar samhentum bassa- og
trommuleik. Jóhann er orðinn
stórskemmtilegur bassaleikari.
Þá skilaði Eyþór Gunnarsson
flóknu hlutverki sínu mjög vel.
Þessir tónleikar Mezzoforte
voru á allan hátt ákaflega eftir-
minnilegir og hljómsveitin
sannfærandi. Ein stórkostleg
breyting hefur orðið á frá því
Mezzoforte var að skemmta
landanum (þessum eina, sem
sótti tónleika þeirra!) hér heima.
Tónleikar á tónleika ofan hafa
gert það að verkum að hljóm-
sveitin eru margfalt öruggari á
sviði en áður og sviðsframkoma
meðlimanna hefur tekið miklum
breytingum. Meira fjör, meiri
galsi og umfram allt margfalt
öryggi einkennir framkomu
þeirra. Ekki spillti þurrísinn
fyrir eða bomburnar, sem
sprungu á skemmtilegu augna-
bliki.
Án þess að slíkt sé nokkurt að-
alatriði kom berlega í ljós á
þessum tónleikum, að skrautleg
umgjörð og ytri búnaður er ekki
nauðsynlegur en getur gert það
að verkum, að góðir tónleikar
verði að frábærum. Mezzoforte
þurfti þó ekki á slíku að halda
þetta kvöld. Frammistaðan var
slík, að þetta eru tónleikar, sem
ekki mást svo auðveldlega úr
minni.
0 ^llafossbúöin 0
w Gjafavörudeild ffi
Vesturgötu 2 simi 13404