Morgunblaðið - 19.02.1984, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. FEBRÚAR 1984
77
Útsýn frá fjallabyggðinni í Líbanon. Hún hafði mikil áhrif á skáldskap Gibrans.
Fáðu mér flautuna svo að ég geti spilað
gegn hinu illa og læknisráðum þess.
Mennirnir eru eins og línur
skrifaðar með vatni einu.
- Hamingjan í heiminum er ekkert annað
en mynd sem horfir fram.
Ef hún hefði lögun mundu
mennirnir verða dauðleiðir.
Það er rausn Mary Haskells að
þakka að Gibran gafst tækifæri til
að nema listfræði í París. Þar fékk
hann áhuga á evrópskum bók-
menntum. Einkum voru það þeir
William Blake og Friedrich
Nietzsche sem höfðu mikil áhrif á
hann.
Árið 1920 kom smásagnasafnið
„al-Awasif“ (Stormurinn) út.
í „Storminum* segir í sögunni
„Milli nætur og morguns":
„Ver þögult, hjarta mitt, tómur
himinninn heyrir ekki til min.
Ver þögult, hjarta mitt, og heyr
mig tala.
I draumnum sá ég syngjandi
svartþröst ofan við gíg spúandi
eldfjalls, ég sá sverðlilju lyfta
höfði upp úr snjónum og ég sá
jómfrú dansa milli grafanna og ég
sá lítið barn leika sér hlæjandi að
höfuðkúpum.
Allt þetta sá ég í draumnum, og
þegar ég vaknaði og leit i kring um
mig sá ég eldfjallið æða og ég
heyrði ekki söng svartþrastarins.
Þegar ég vaknaði sá ég aðeins
sorg og beiskju. Hvert hefur gleði
draumsins og ánægja horfið?"
í greininni „al-Gababirah“
(Harðstjórarnir) segir Gibran:
„Að skrifa með bleki er ekki
sama og skrifa með blóði.
Þögn sem orsakast af þreytu er
ekki sama og þögn sem á rætur
sínar i þjáningu.
En ég varð þögull, þvi að eyru
heimsins hafa ekki hlustað á
muldur og ádeilur hinna smáu og
taka betur eftir kvörtunum helvit-
is og gauragangi, og það er vitur-
legt af hinum smáu að þegja þegar
dulið afl í samvisku tilverunnar
talar.
Valdið sem tekur ekki mark á
öðru máli en því sem fallbyssurn-
ar gefa frá sér og er ekki ánægt
með annað orð en það sem kúlurn-
ar láta í ljós.
En hvernig fer fyrir heiminum
þegar harðstjórarnir hætta að
berjast?
Ganga þorpsbúarnir til akurs
síns og sá sæði sinu þar sem dauð-
inn hefur gróðursett hauskúpur
hinna föllnu?
Mun biðjandinn beygja kné i
musterinu þar sem satan hefur
dansað, og mun skáldið endurtaka
ljóð sín undir stjörnum sem eru
huldar af reyk?
Munu tveir elskendur kyssast
þar sem óvinur hefur mætt óvini
sínum og skipst á skotum við
hann?
Og hvernig mun fara með land
ykkar og mitt og hverjir þessara
harðstjóra leggja eignarhald á
fjöllin og dalina sem hafa gefið
okkur vöxtinn svo að við urðum
karlar og konur undir sólinni?
Mun dagsbrún birtast yfir tindum
Líbanonsfjalla?
í hvert skipti sem ég er einsam-
all með sál minni legg ég þessar
spurningar fyrir hana, en sálin er
eins og dómkirkja sem sér en talar
ekki, gengur en lítur ekki við, hún
hefur skörp augu og létta fætur en
tunga hennar er of þung.
Höfundur greinarinnar er Faruk
Abu-Chacra. Hann er fæddur í Líb-
anon og er kennari í arabisku við
háskólann í Helsingfors. Greinin er
skrifuð af því tilefni, að nýlega var
aldarafmæli Gibran Kahlil, sem var
spámaður og skáld í Líbanon. Hún
er byggð á því sem skáldið reit á
arabisku og befur að geyma bugsan-
ir hans varðandi foðurlandið. Þær
eiga erindi enn í dag.
Hver er sá meðal ykkar, menn,
að hann spyrji ekki á hverri nóttu
og á hverjum degi um framtíð
jarðarinnar og þá sem á henni
búa, þegar harðstjórarnir verða
mettir af tárum ekkna og föður-
lausra?“
f grein í sömu bók komst hann
svo að orði i kapítulanum „Mat-
ahli“ (Fjölskylda mín), sem skrif-
uð var meðan fyrri heimsstyrjöld-
in stóð yfir: „Fólk segir: Stórslys
lands þíns er ekkert annað en
hluti af stórslysi heimsins, og tár
og blóð sem úthellt hefur verið
ekkert annað en dropar af því
blóð- og táraflóði sem streymir
um sléttur og dali.“
í bókinni „al-Badai wa al-
Taraif" (Fögur og sjaldgæf orð) er
kafli um Libanon þar sem segir:
„Þið hafið ykkar Libanon og ég
mitt. Þið hafið ykkar Líbanon með
vandamálum þess, ég hef mitt
Líbanon með fegurð þess.
Libanon ykkar er stjórnmála-
hnútur. Dagarnir reyna að leysa
hann, en mitt Líbanon er fjall,
hæðir sem ljóma mót bláum
himni. Libanon ykkar er alþjóð-
legt vandamál, sem er kastað fram
og aftur í myrkri nætur. Mitt Líb-
anon eru töfrafullir, rólegir dalir.
Ykkar Líbanon er þrátefli milli
lands sem kom úr vestri og annars
sem kom úr suðri.
Mitt Líbanon er bæn, búin
vængjum sem flögra á morgnana
þegar hirðarnir leiða fénað sinn út
í hagann.
Líbanon ykkar er stjórn með
ótal höfuð, mitt Líbanon er stórt
og fagurt fjall mitt á milli hafsins
og sléttunnar eins og skáld milli
tveggja eilífða.
Líbanon ykkar eru skákreitir
milli trúarlegra leiðtoga og her-
foringja, en mitt er helgidómur.
Þangað fer ég í anda mínum þegar
ég þreytist á því að verða vottur
að yfirborðsmennsku vaxandi
menningar.
Ykkar Líbanon eru tveir menn
þar sem annar borgar skattinn og
hinn tekur á móti honum.
Mitt Líbanon er ein persóna
sem hallar höfði að armi og er
fjarri öllu nema Guði og sólarljós-
inu.
Ykkar Líbanon eru sendinefndir
og nefndir, en mitt Líbanon er
samvera kringum arin á nóttum
sem er hulin fegurð stormsins og
hreinleik mjallarinnar.
En Líbanon ykkar eru sértrúar-
flokkar og pólitiskir flokkar, mitt
Líbanon er æskufólk sem klifrar
upp um kletta, hleypur meðfram
lækjunum og er í boltaleik á
bersvæði.
Ykkar Líbanon er tal, fyrirlestr-
ar, kappræður, mitt Líbanon er
söngur svartþrastarins, snerting
bjarkar- og eikigreina hver við
aðra og bergmál flautunnar frá
hellinum þar sem hirðirinn leitar
skjóls.
Líbanon ykkar er stundum að-
skilið frá Sýrlandi, og öðrum tím-
um tengt því og á milli háð eða
óháð.
Mitt Líbanon bindur sig hvorki
né leysir, það er hvorki ofar öðrum
eða undir aðra gefið.“
Um Líbani kemst Gibran svo að
orði: „Þjóðin er eins og grannar
spýtur sem hallast til hægri og
vinstri og hristast kvölds og
morgna án þess að vita það.“
Að lokum skrifar Gibran:
„Hvaða vonir ber maður í brjósti
um Líbanon eftir eina öld? Segið
mér hvað þig skiljið eftir handa
framtíðinni annað en ákærur, lygi
og heimsku?"
Vinur Gibrans, M. Nuaimeh,
spurði hann eitt sinn: „Hefur þú
sagt þitt síðasta orð?“
Hann svaraði: „Ég hef aðeins
lagt fram nokkrar skoðanir, aldrei
mælt endanlega orðið. Það sem ég
mæli í dag með einni tungu verður
talað mörgum tungum af komandi
kynslóðum."
Gibran hafði rétt fyrir sér því
að lesendur hans eru nú mörgum
sinnum fleiri en þegar hann mælti
þetta.
Gibran varð ekki nema 48 ára
gamall. Honum gafst aldrei tími
til þess að segja síðasta orðið.
Verkin „The Wanderer" (Ferða-
maðurinn) og „The Garden of the
Prophet" (Trjágarður spámanns-
ins) lauk hann ekki við. Lík hans
var flutt til Líbanon í ágúst 1931
og var grafið í gamalli kapellu
Mar Sarkis klaustursins. Greftrun
hans þar vakti til að byrja með
mótmæli prestanna í Líbanon.
(Sig. Guð. þýddi úr norsku)
Skilnaðarnámskeið
Tengsl sf., ráögjafar- og fræösluþjónusta, gengst
fyrir fræöslu- og umræöunámskeiöi fyrir fólk, sem
nýlega hefur gengið í gegnum skilnaö.
Námskeiöiö hefst mánudaginn 27. febrúar 1984 kl.
20.30 aö Vesturgötu 10.
Haldnir verða sex fundir vikulega á mánudags-
kvöldum. Hópstarfiö byggist á fræöslu um skilnaö
og er um leið vettvangur fyrir gagnkvæman stuön-
ing og umræöur þátttakenda.
Stjórnendur námskeiöanna eru Nanna K. Sigurð-
ardóttir, félagsráögjafi og Sigrún Júlíusdóttir, fé-
lagsráögjafi. Nánari upplýsingar og skráning í
síma 25770 kl. 17—19 virka daga og laugard. kl.
10—12.
Tl!lf!!©§L sff.
RÁÐGJAFAR- OG FRÆÐSLUÞJÓNUSTA El
VESTURGÖTU 10 - 101 REYKJAVlK - SÍMI 25770 VZ>v^'
Tölvur eru í dag fyrst og fremst notaðar við úrvinnslu
gagna. Samt er það svo að hefðbundin forritunarmál s.s.
Basic og Fortran eru fyrst og fremst ætluð fyrir tölulega
útreikninga og því ekki þjál við gagnavinnslu. Gagna-
safnskerfi hafa því augljóslega kosti fram yfir önnur mál,
þegar unnið er með gagnasöfn. Dæmi um gagnsöfn eru
m.a. birgðaskrár, fasteignaskrár og viðskiptamanna-
MARKMIÐ:
Eitt vinsælasta gagnasafnakerfið á markaðnum í dag er
DBASE II sem fá má á velflestar smátölvur. A þessu
námskeiði fá þátttakendur innsýn í það hvernig skal
skipuleggja gögn, gagnameðhöndlun og gagnaúr-
vinnslu, og eftir námskeiði skulu menn vera færir um að
nota DBASE II í þessu skyni.
EFNI:
— Tölvur sem gagnavinnslukerfi.
— Skipulag gagna til tölvuvinnslu.
— Gagnasafnsforrit kynnt og borin saman.
— Verkefni og æfingar í DBASE II, á tölvubúnað SFÍ.
ÞÁTTTAKENDUR:
Námskeiðið er ætlað stjórnendum og öðrum þeim sem
vilja tileinka sér notkun gagnasafnskerfa á smátölvur.
LEIÐBEINENDUR:
Valgeir Hallvarðsson,
véltæknifræðingur.
Lauk prófi við Odense
Teknikum 1978, en
starfar nú sem rekstrar-
ráðgjafi hjá Hagvangi
hf.
TÍMI — STAÐUR:
22.-24. feb. og 19.—22. mars Ij
kl. 13.15-17.15
TILKYNNIÐ ÞATTTOKU
í SÍMA 82930
Ath. Verzlunarmannafélag Reykjavikur og Starfsmenntun-
arsjóður Starfsmannafélags ríkisstofnana styrkja félagsmenn
sína til þátttöku á þessu námskeiði. Vinsamlegast hafið sam-
band við viðkomandi skrifstofur.
STJÓRNUNARFÉIAG
ISLANDS
SkXJMÚLA 23
SlMI 82930