Morgunblaðið - 15.05.1984, Page 32

rTTTt fTTíT^ rtr,
36 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. MAÍ 1984
+
Móðir og fósturmóöir okkar,
STEINVÖR SÍMONARDÓTTIR
frá Austurkoti, Vatnsleysuströnd,
lést í Sjúkrahúsi Keflavíkur 13. maí.
Aöalsteinn Sigursteinsson,
Guöbergur Sigursteinsson,
Óskar Guömundsson.
+ Eiginkona mín.
GUNNÞÓRUNN ÞORLÁKSDÓTTIR,
Kóngsbakka 14,
lést í Landspítalanum 12. maí. Cecel Bender.
t
Faöir okkar og tengdafaðir,
EIRÍKUR M. ÞORSTEINSSON,
Kársnesbraut 28,
Kópavogi,
lést aö morgni sunnudagsins 13. maí í Landspítalanum.
Börn og tengdabörn.
+
Bróðir minn,
JÚLÍUS SVEINSSON,
Ólafsbraut 52, Ólafsvík,
andaöist laugardaginn 12. maí.
Fyrir hönd vandamanna,
Siguróst Sveinsdóttir.
+
Maöurinn minn, faöir, tengdafaöir og afi,
EIRÍKUR GÍSLASON,
bifreiöastjóri,
Snekkjuvogi 12, Raykjavík,
lézt af slysförum 13. maí.
María Haraldsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
ANDRÉSANDRÉSSON,
bóndi,
Berjanesi, Austur-Eyjafjöllum,
lést aöfaranótt 14. maí í Sjúkrahúsi Suöurlands, Selfossi.
Fyrir hönd vandamanna,
Marta Guðjónsdóttir.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
JÓNAS O. HALLGRÍMSSON,
húsgagnasmiöameistari,
Þrastarhrauni 1, Hafnarfiröi,
lést af slysförum í Houston, Texas, 12. mai sl.
Þórunn Jóhannsdóttir og börn.
+
Eiginmaöur minn,
JÓN KRISTINN PÁLSSON,
Skúmsstööum, Eyrarbakka,
lést í Sjúkrahúsi Suöurlands, Selfossi, laugardaginn 12. maí.
Fyrir hönd vandamanna,
Elísabet Kristinadóttir.
+
MAGNEA HALLDÓRSDÓTTIR
fró Siglufiröi,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju miövikudaginn 16. maí kl.
13.30.
Börn, barnabörn og barnabarnabörn.
Guðjón Kristmanns-
son — Minningarorð
Guðjón Kristmannsson fæddist
í Gíslholti í Reykjavík þann 18.
október 1910. í Vesturbænum gekk
hann sína ævibraut og I rúminu
sínu á Holtsgötu 18 yfirgaf hann
þetta líf þann 6. maí sl. Þetta er
stutt grein og væri trúlega skyn-
samlegast að láta punktinn hér,
þar sem sú sem þetta skrifar gerir
sér ljóst að það er sama hve grein-
in yrði löng, það væri aldrei nóg
sagt. Þetta skilja þeir sem þekktu
Guðjón. Því skal vonað, að viljinn
verði tekinn fyrir verkið.
Guðjón var sonur Kristmanns
Eyleifssonar ættuðum af Akra-
nesi og Margrétar Jónsdóttur ætt-
aðri úr Landeyjum. Þau hjón
bjuggu í Reykjavík allan sinn
búskap og eignuðust þrjá syni, þá
Guðjón, Gunnar og Ólaf. í dag
standa yngri bræðurnir yfir mold-
um þess elsta. Á slíkum stundum
er best að deyfa söknuðinn með
þeim minningum sem um hugann
renna. Minningum um þrjá litla
drengi í stuttbuxum að bisa við að
verða stórir og marka spor f sam-
tíðina. Það urðu heilladrjúg spor.
Guðjón stundaði sjósókn fram-
an af ævi, síðan ýmiss konar störf
sem til féllu. Langt og strangt
stríð við erfið veikindi varð til
þess að hann varð að láta af erfið-
isvinnu og taka upp aðra lífshætti.
í 16 ár vann hann á innheimtu-
deild Ríkisútvarpsins og þar (líkt
og á allri hans lífsleið) komu hon-
um vel að notum sérstætt og þægi-
legt viðmót, sterk greind og stál-
heiðarleiki. Þegar hann lét af
störfum fyrir aldurs sakir lagði
hann ekki upp laupana heldur
vann að hugðarefnum sínum.
Hann hafði yndi af öllu sem gréri
og það í mörgum merkingum þess
orðs. Litli bletturinn norðan við
húsið ber þess svo sannarlega
vitni. Það er líf sem honum fannst
vert að hlúa að. Börnin hændust
að honum og hann horfði á þau
vaxa úr grasi. Hann hafði einstakt
lag á að gera fróðleik skemmtileg-
an og eftirsóknarverðan. Þeir voru
ófáir fróðleiksmolarnir sem hann
laumaði inn í huga stuttfættra
vina sinna með þessum hætti.
Guðjón átti gott safn bóka og þær
stóðu ekki rykfallnar uppi I hillu.
Hann naut þeirra og lét þær
virkja huga sinn og gerði meira,
hann ræktaði sjálfur hið innra
með sér. Hann sópaði saman
minningunum og bar þær svo
skrautlega fram að varla gleymist
neinum sem á hiýddu. Bundið mál
orkaði stundum svo sterkt að
+
DAVfC GUÐJÓNSSON,
trésmiöur,
Fófnisnesi 8,
andaöist í St. Jósefsspítala aö kvöldi 12. maí. Jaröarförin veröur
auglýst síöar.
Ólöf Davíösdóttir, Egill Skúli Ingibergsson
og barnabörn.
+
Útför
SÉRA GARÐARS SVAVARSSONAR
fer fram frá Laugarneskirkju fimmtudaginn 17. mai kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á minningarsjóö Laugar
neskirkju.
Fyrir hönd barna, stjúpbarna, barnabarna og systkina hins látna,
Vivan Svavarsson.
+
Útför systur okkar,
ÁGÚSTU SIGURBORGAR STEINÞÓRSDÓTTUR,
Hvassaleiti 20,
veröur gerö frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 16. maí kl. 15.00.
Sigrún Steinþórsdóttír,
Ingibjörg Steinþórsdóttir,
Charlotta Steinþórsdóttir.
+
Eiginkona mín, móöir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÍDUR KATRÍN HALLDÓRSDÓTTIR,
Laufbrekku 25, Kópavogi,
veröur jarösungin frá Kópavogskirkju miövikudaginn 16. maí kl.
10.30.
Þorvaróur Guöjónsson,
Ásgeir Þorvaröarson, Sólveig Hrafnsdóttir,
Sveinfríöur Þorvaröardóttir, Herluf Melsen,
Rannveig Svanhvít Þorvaróardóttir,
Guömundur V. Ásgeirsson, Kolbrún Silja Ásgeirsdóttir,
Hinrik Mór Ásgeirsson, Henrietta Ósk Melsen.
.ii..
hann hlaut að syngja því lof. Eftir
hann liggur þó nokkurt safn laga
við texta, bæði eftir hann sjálfan
og aðra. Meira er þó að magni
þættir í handriti og útgefið í tíma-
riti, aðallega æviminningar, eins
og áður segir, á mergjuðu máli og
með hans sérstaka blæ.
Guðjón var félagi í Kvöldvöku-
félaginu Ljóð og Saga. Þar nutu
hæfileikar hans sérstakra vin-
sæida sem vonlegt var. Þegar
hann stóð í ræðustóli skóf hann
ekki utan af hlutunum og það sem
öðrum hefði ekki liðist varð að
snjöllu máli í hans munni. Hann
vann að útgáfustarfsemi innan fé-
lagsins og á allan hátt vildi hann
hag þess sem bestan. Ég held að
félagið hafi vaxið með honum og
hann með þvi. Svo mun líka oftast
vera ef unnið er að einhverju heils
hugar. Skarðið verður stórt í Ljóði
og Sögu og ekki bætt með öðru en
því að vinna ötullega áfram að
hollu og mannbætandi félags-
starfi. Það var Guðjóns vilji.
Þegar litið er yfir farinn veg og
þess er gætt að Guðjón var þátt-
takandi í flestu því sem við tókum
okkur fyrir hendur undanfarin
30—40 ár eru auðvitað ótal mynd-
ir sem leita á hugann. Þó held ég
að ein sé skýrust. Guðjón var frá-
bær ferðafélagi, alls staðar kunn-
ugur og sífræðandi. Hann var
bindindismaður bæði á vín og tób-
ak en það var eins og hann yrði
ölvaður af fagurri náttúru og
skemmtilegum kringumstæðum.
Það var sama hvort hópurinn var
stór eða smár hann var hrókur
alls fagnaðar.
Guðjón var kvæntur Kristínu
Þorleifsdóttur ættaðri vestan úr
Hnappadal. Dóttir þeirra er Auð-
ur gift Magnúsi Snædal. Þau búa
einnig á Holtsgötu 18 ásamt syn-
inum Kára, litlum afastúf sem
ætlar að passa blómin og ömmu
fyrst afi er farinn. Af fyrra hjóna-
bandi átti Guðjón dótturina Guð-
rúnu Margréti sem býr í Vest-
mannaeyjum, hennar sonur er
Björn Leósson.
Guðjón var mikill áhugamaður
um eilífðarmálin og var sannfærð-
ur um að þetta vort jarðneska líf
væri bara forleikur að öðru og
betra. Má vera að einhverjum hafi
fundist kenningar hans nokkuð
framúrstefnukenndar. En sem ég
hér á þessum timamótum reyni af
veikum mætti að koma kveðjuorð-
um um þennan vin minn á blað,
verður mér það ljóst að ég vildi
gefa mikið til að geta trúað því af
heilum huga að nú sæti Guðjón á
fögrum framlífshnetti I verðugum
félagsskap þeirra sem langt eru
komnir á þroskabrautinni. Þar
sem engin þörf er á neinum regl-
um vegna þess að ranglæti fyrir-
finnst ekki. Þar sem orkan fæst af
huganum og menn nærast af ang-
an blóma.
Hvað sem um þessi mál má
segja er þó eitt víst, — góður vinur
er gulli Setri og minningin lifir.
Hanna Haraldsdóttir
Við erum á ferðalagi og það er
sumar. Þróttmikill og lífsglaður
maður leiðir okkur við hlið sér og
fræðir okkur um það sem fyrir
augu ber. Hann virðist hafa nógan
tíma, það er svo margt sem er
áhugavert og rétt að staldra við og
kynnast nánar. Þannig munum við
fyrst eftir Guðjóni og þannig hafa
kynnin verið síðan. Hann var
okkur krökkunum bæði í senn
fræðari og félagi, en þó umfram
allt góður vinur. Það skipti ekki
máli hvenær eða hvernig við sótt-
um að, alltaf gafst tími til að ræða
við okkur um hina ólíkustu hluti,
segja okkur sögur eða jafnvel
syngja fyrir okkur. Áhugamálin
voru mörg og enginn var svo lítill,
að hann yrði ekki gerður að þátt-
takanda eða veitt hlutdeild í þeim.
Á sama hátt tók hann mikinn þátt
í athöfnum okkar og áhugamálum
og var okkur þannig mikill félagi.
Vináttan við Guðjón var okkur
mikils virði, hann gaf okkur gott
veganesti.
Stínu frænku, Auði, Kára og
Magnúsi sendum við kveðju okkar
og vitum að Guð hjálpar þeim í
sorg þeirra.
Magnús og Anna Sigga