Morgunblaðið - 29.05.1984, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. MAl 1984
Náttfari 776 frá Ytra-Dalsgerði ásamt ellefu afkvæmum.
Ljóamyndir Valdimar Kristmsson.
i ■■
íslensk hesta-
mennska í hnotskurn
Sýnd var söAulreið. Hér er það Freyja Hilmarsdóttir á Sörla frá Húsafelli.
Kyrir um það bil tíu árum var hald-
inn aðalfundur hjá hestamanna-
félaginu Andvara og mættu á þann
fund fimm manns. Var þessi fundur
haldinn í Land-Rover jeppa og má
telja að á þessum tíma hafi framtíð
félagsins ekki verið björt. Síðan hefur
mikið vatn til sjávar runnið og eru
félagar nú um hundrað og fimmtíu.
Kins og kunnugt er af fréttum gekkst
félagið fyrir svokölluðum Hestadög-
um 18.—20. maí og brutu þar með
blað í sögu hestasýninga hérlendis.
Aður hefur verið haldinn Dagur hests-
ins sem ýmsir aðilar gengust fyrir í
tvígang á Melaveliinum og í fyrra
héldu Andvaramenn Dag hestsins og
hefur það sjálfsagt verið góður undir-
búningur fyrir Hestadaga. Það sem
gerir Hestadaga frábrugðna áður-
nefndum sýningum er í fyrsta lagi að
hestakostur var mikið betri nú og
meira kapp lagt á að fá hesta víðsveg-
ar að og í öðru lagi var boðiö upp á
sýningu innanhúss þar sem bókstaf-
lega allt sem viðkemur hestum, hesta-
mennsku og hestamönnum, var sýnt.
Evrópuraeistarinn Hans Georg Gundlach sýndi gæðinginn Tígul frá Holti.
V
«1»
í Garðabæ
Hestar
Valdimar Kristinsson
cr<

Hindrunarstökk, vin-
sælt sýningaratriði
Skeið eins og það gerist best, Leistur frá Keldudal
og Sigurbjörn Bárðarson.
Gæðingurinn Eldjárn frá Hvassafelli var í góðu
formi og virtist ekki gefa föður sínum, Náttfara
776, neitt eftir. Knapi er Albert Jónsson.
Eyjólfur ísólfsson á Fylki frá Bringu, en Eyjólfur
hafði veg og vanda af skipulagningu sýningarat-
riða utanhúss, og fórst honum það vel úr hendi.
Þrír kunnir klárhestar frá vinstri talið: Vængur frá Kirkjubæ og Ingimar Ingimarsson, Kristall frá Kolkuósi og Gylfi Gunnarsson, Goði frá Ey og Trausti Þór
Guðmundsson.
Þegar fjalla á um Toppsýning-
una, sem var tvímælalaust vinsæl-
asti liðurinn, er erfitt að ákveða
hvar skal byrja, svo gott sem þetta
flest allt var.
Fyrstir á sýningunni með hindr-
unarstökk voru þeir Sigurbjörn
Bárðarson á Háfeta frá Kirkjubæ,
Sveinn Hjörleifsson á Eldi frá
Hreðavatnsskála, Erling Sigurðs-
son á Hannibal frá Stóra-Hofi og
Ragnar Björgvinsson á Val frá
Stórufellsöxl. Þeir Sigurbjörn og
Sveinn settu að því er sagt var ís-
landsmet í hæðarstökki 1,22 m. Þó
að hindrunarstökkið hafi verið eitt
vinsælasta sýningaratriðið er það
skoðun undirritaðs að tímabært sé
að láta hér staðar numið með
hindrunarstökk á íslenskum hest-
um. Hindrunarstökk hefur verið
keppnisgrein í áraraðir en því aldr-
ei verið sinnt sem skyldi og meira
að segja léleg þátttaka í því á ís-
landsmótum. Ekki hefur verið
þjálfað fyrir þessa keppnisgrein
heldur taka menn þá hesta, sem
þeir telja að geti stokkið, rétt fyrir
mót eða sýningu og þeir þjálfaðir
með miklum bægslagangi og meir
af kappi en forsjá. Ekki var laust
við að manni fyndist þessi sýning
bera keim af slíkum vinnubrögðum
þótt oft sæi maður góð tilþrif og
fallega útfærð stökk. Voru það helst
þeir Sveinn og Sigurbjörn sem það
gerðu. Áður en við hverfum frá
hindrunarstökkinu má geta þess að
það er viðurkennd staðreynd að ís-
lenski hesturinn er ekki hentugur í
hindrunarstökk þó undantekningar
finnist, og í Ijósi þess og hins, að
það má telja fullreynt að menn
nenna ekki að þjálfa af viti fyrir
hindrunarstökk, þá telur undirrit-
aður betur heima setið en af stað
farið.
Góð frammistaða
tamningamanna
Sýning Félags tamningamanna
var mjög góð og skemmtilega út-
færð og því betri sem oftar var
sýnt. Byrjaði sýningin á því að
menn hituðu hestana upp og voru
bæði menn og hestar kynntir um
leið. Eitt er þó aðfinnsluvert, en það
var þegar einn tamningamaðurinn
teymdi hest inn á svæðið og lét
hann hlaupa í taumhring. Eitt af
undirstöðuatriðum í frumtamningu
er að trippin teymist við hlið
manns, en þarna var hesturinn
beinlínis dreginn inn á svæðið og er
mér þó kunnugt um að hesturinn
teljist fulltaminn. Að öðru leyti var
sýningin mjög góð og er gott til
þess að vita að félagið hafi á að
skipa jafn góðum sýningarmönnum
og raun ber vitni.
Hreggviður Eyvindsson var með
sýningaratriði sem kallast „leikur
við taum“ en þar hljóp hann með
hestinn Fróða frá Kolkuósi í taumi
og lét hann ganga á bæði brokki og
tölti. Hreggviður reið Fróða einnig í
sýningu FT sem hér var minnst á
og vakti hesturinn mikla athygli
fyrir mikinn og sérstæðan fótaburð
og er hér greinilega á ferðinni yfir-
burðahestur sem væntanlega á eftir
að láta að sér kveða í keppni á kom-
andi sumri. Einnig má minnast á
reiðmennsku Hreggviðs en hann
hefur sýnt miklar framfarir síðast-
liðið ár og er hann óðum að skipa
sér á bekk með fremstu reið-
mönnum landsins.
Lengi lifir í
gömlum glæðum
Sýning afrekshesta var það atriði
sem hefur sjálfsagt vakið mesta
eftirvæntingu því þessir gömlu eða
réttara sagt fyrrverandi topphest-
ar, hafa lifað lengi í hugskoti
manns og nú gafst tækifæri á að sjá
þá á nýjan leik, og það sem meira
er, alla saman. Hestarnir sem sýnd-
ir voru eru Hrímnir frá Hrafnagili,
Hlynur frá Akureyri, Kristall frá
Kolkuósi, Eldjárn frá Hvassafelli,
Vængur frá Kirkjubæ, Þorri frá
Höskuldsstöðum og Goði frá Ey,
allt stórglæsilegir hestar hver á
sinn hátt, sem vakið hafa eftirtekt
og aðdáun á undanförnum árum.
Það mun þó á engan hallað þó full-
yrt sé að glæsilegasti hestur Hesta-
daga var Hrímnir frá Hrafnagili og
knapi hans og eigandi, Björn
Sveinsson, sýndi mjög fágaða og ör-
ugga reiðmennsku — reiðmennska
sem ýmsir gætu tekið sér til fyrir-
myndar, í það minnasta á sýningum
sem þessari. Virtust menn á einu