Morgunblaðið - 18.07.1984, Blaðsíða 13

Ferðaskrifstofurnar keppast nú
við að bjóða landsmönnum hina
margvíslegustu ferðamáta, eins og
„flug og bíl“, „sumarhús“ og þar
fram eftir götunum. Sá ferðamáti að
fara með langferðabfl frá íslandi og
til meginlands Evrópu er hins vegar
öllu nýstárlegri og ekki margir sem
hafa lagt upp í svoleiðis ferð. í síð-
ustu viku kom hópur fólks til Húsa-
víkur eftir að hafa ferðast til Dan-
merkur og Noregs með Birni Sig-
urðssyni, langferðabflstjóra, á þenn-
an hátt. Björn stóð að þessari ferð í
samvinnu við ferðaskrifstofuna Úr-
val, og var það aðallega fólk frá
Húsavík sem tók þátt í henni, en
einnig voru ferðalangar frá Akureyri
og Egilsstöðum.
„Þetta er ekki í fyrsta sinn sem
ferð af þessu tagi er farin héðan
frá Húsavík," sagði Björn Sigurðs-
son, bílstjóri, við blaðamann
Morgunblaðins sem leið átti um
Húsavík þegar rútu ferðalang-
anna bar þar að garði eftir að hafa
komið með ferjunni Norröna til
landsins fyrr um daginn. „I fyrra
var farin ferð af svipuðu tagi til
Færeyja og þá var ég fenginn til
að keyra. Þessi ferð sem við erum
að koma úr núna er nokkurs konar
framhald á þeirri ferð því hug-
myndin að henni kom fram í lok
ferðarinnar til Færeyja.
Hinn fríði hópur ferðalanganna sem kom til Húsavíkur í síðustu viku eftir að hafa ferðast með rútinni um Noreg.
Húsavík:
„Ferja og rúta“ en
ekki „Flug og bíll“
Auk mín voru 24 sem fóru í
ferðina og voru þeir á öllum aldri,
og þeir elstu komnir á áttræðis-
aldur.
Við lögðum af stað frá Húsavík
að morgni 21. júní og ókum til
Seyðisfjarðar þar sem farið var
um borð í ferjuna og farið með
henni til Danmerkur. Þaðan var
síðan farið til Noregs, þar sem
ferðast var mestan hluta tímans.
Við fengum ákaflega gott ferða-
veður, ekki mikla sól en þó þurrt
og svalt veður,“ sagði Björn og bað
að lokum fyrir innilegt þakklæti
til Gunnlaugs Sigurðssonar,
skólastjóra, og konu, hans en þau
voru fararstjórar í ferðinni og
reyndust ferðafólkinu í alla staði
mjög vel.
Ákaflega þægilegur
ferðamáti
Margrét Hannesdóttir, eigin-
kona Björn Sigurðssonar, sagði að
stemmningin í hópnum hefði verið
mjög góð og menn átt fullt af vís-
um í pokahorninu til að kasta
fram.
„Það ríkti mikil gleði í hópnum,
en fáir þeirra sem fóru í ferðina
höfðu áður komið til Norðurland-
anna og var því um hið mesta
ævintýri að ræða fyrir þá,“ sagði
Margrét. „Þá voru allir mjög
ánægðir með ferðina og hrifnir af
þeim stöðum sem þeir komu til.
Einnig voru allar móttökur mjög
góðar.
Þessi ferðamáti er ákaflega
þægilegur, sérstaklega fyrir eldra
fólkið, því það þarf ekki að hafa
neinar áhyggjur af farangri sinum
og er alltaf í sama farartækinu,“
sagði Margrét. Björn bætti því svo
við að ekki væri loku fyrir það
skotið að farið yrði í fleiri ferðir
sem þessa því fólk virtist almennt
mjög hrifið af þessum ferðamáta.
Þá sagði hann að reyndar yrði far-
ið til Færeyja síðla júlímánðar og
væri að verða fullbókað í þá ferð.
Keyrðu samanlagt 3.000 km
Næstu viðmælendur voru þeir
Pétur Jónsson frá Akureyri og
Hólmgeir Árnason frá Húsavik.
Ég fór í ferð með Birni í fyrra
til Færeyja og stakk þvi þá að
honum að við yrðum að fara i
fleiri slikar ferðir og það virðist
sem sú ferð hafi verið upphafið að
öðru meira,“ sagði Hólmgeir.
„Þetta var vissulega skemmtileg
ferð,“ sagði Pétur. „Við byrjuðum
á því að fara til Danmerkur en
þaðan fórum við siðan til Noregs.
Við komum víða við í Noregi og
meðal annars vorum við tvær næt-
ur í Þrándheimi og þar var okkur
ekki i kot vísað. Hótelið þar var
alveg stórkostlegt og á hverju
herbergi var bar þannig að það
væsti ekki um okkur þar,“ sagði
Pétur.
Þeir sögðu að siðan hefði verið
farið til Álasunds, Bergen og Osló,
og söfn, garðar og kirkjur hefðu
verið skoðaðar. „Hann Björn, bil-
stjórinn okkar, sagði að við hefð-
um farið akandi u.þ.b. 3.000 km og
það er þokkalegur spotti," sagði
Hólmgeir, „en það var eins og
maður áttaði sig ekki á þvi, þvi
vegirnir þarna eru svo góðir og
landslagið fallegt.“
„Eins er hann Björn svo góður
bílstjóri," sagði Pétur um leið og
hann kastaði fram eftirfarandi
stöku:
Bílstjórinn okkar heitir Björn,
búinn kostum mörgum.
Bíllinn flýgur eins og örn,
eftir vegi körgum.
Það tók tima að koma farangrinum út úr rútunni og einnig þurfti að bíða
meðan veríð var að skipta bjórnum bróðurlega á milli manna.

Björn Sigurðsson, bflstjóri, og kona hans, Margrét Hannesdóttir, keyptu sér
fagurlega munstraðar peysur í Noregi.
Pétur Jónsson og Hólmgeir Árnason voru báðir mjög ánægðir með ferðina og
hældu bflstjóranum, Birni, og fararstjóranum, Gunnlaugi Sigurðssyni, á
hvert reipi og kváðu allan aðbúnað hafa verið hinn besta.
Þegar rútan kom til Húsavíkur voru ættingjar ferðalanganna mættir til að
taka á móti þeim og fögnuðu þeim vel við komuna.