Morgunblaðið - 04.01.1985, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLADID, FÖSTUDAGUR 4. JANÚAR 1985
— - ■ c 1883 Unl>*rMI 8,I><1|M1«
» Hvenig á. 'eg áb get&- íundiS nokkab, jregcir
pilí 5etar rakoé.L \p\rvx. út um ckLLt
iocÁlnerbergiS T"
Ást er . . .
-HO
°
V<-K1
... að muna alltaf eftir
því smáa.
TM Reg US Pat Otf alt nghts reserved
e 1979 Los AngeJes Times Syndicate

Það er síminn!
Með
morgimkaffinu
]>eUa er þessi sem er alltaf að
yrkja um haustfe^uröina og allt
það!
HÖGNI HREKKVÍSI
„ E<3 HATA ÞeSSAR FROAASyNINGAR / "
Þessir hringdu .. .
Bjór til
reynslu í eitt ár
Þorsti hringdi:
Það er kannski að bera í
bakkafullan lækinn að minnast
enn einu sinni á bjórinn. En ég
get ekki orða bundist. Ég á sér-
staklega erfitt með að sætta mig
við þau lög sem banna sölu og
bruggun bjórs. Eins og allir vita
geta þeir sem koma frá útlönd-
um keypt sér bjór í fríhöfninni.
Þar er meira að segja hægt að
kaupa sterkan íslenskan bjór, al-
veg ágætan. Einnig geta sjó-
menn komið með ríflegan
skammt af bjór inn í landið og er
ekkert að segja við því. En hvers
eiga hinir að gjalda, sem ekki
eru sjómenn og ekki eiga erindi
til útlanda? þeir geta að vísu
slökkt bjórþorsta sinn með hinu
svokallaða bjórlíki sem fæst á
þeim fjölmörgu bjórstofum sem
sprottið hafa upp víðsvegar í
Reykjavík. En því miður er
bjórlíki langt frá því að vera
bjór. í þetta er blandað sterkum
vínum sem gerir það að verkum
að þessi drykkur fer mun ver í
fólk en bjór. Einnig finnur fólk
meira á sér og eftirköstin því
verri. Bjórinn er hollur, en ég
held að bjórlíki sé það alls ekki.
Stemmningin á þessum
skemmtilegu bjórstofum yrði
allt önnur og betri ef þar fengist
alvöru bjór.
Er nú ekki tími til kominn að
fá ekta bjór? Hægt væri að setja
lög sem leyfðu hann í eitt ár til
reynslu. Það getur varla verið
svo hættulegt. Eftir þennan
reynslutíma væri síðan hægt að
afgreiða málið í eitt skipti fyrir
öll.
Fleiri
áfengisútsölur
Borgari hringdi:
Nú fyrir síðustu jól ætlaði ég
að gera mér vissan dagamun í
jólamat. Ég keypti mér svína-
hamborgarsteik i matinn og
færði konunni til matreiðslu. Þá
kom i ljós að til þess að geta
matreitt þetta góðgæti þurfti að
fá létt vín í sósuna. Ég taldi ekk-
ert mál að útvega það og tók það
því að mér. Ég fékk fri úr vinn-
unni til þess að skreppa sem
snöggvast i ríkið til að kaupa
vínið. Ég keyrði vestan frá
Granda, sem leið lá að ÁTVR við
Snorrabraut. En þegar þangað
kom hafði myndast all stór hóp-
ur viðskiptavina, sem biðu eftir
að komast að við afgreiðsluborð-
ið. Ég sá að ég þyrfti að bíða
lengi og datt mér í hug að fara
frekar í afgreiðsluna við Lind-
argötu og athuga hvernig
ástandið væri þar. Én er þangað
kom var svipað ástatt þar, ekki
minni ös. Ég varð því að bíða
eins og aðrir og gerði það. Það
leið klukkutími þar til ég komst
að og þegar ég loks kom aftur til
vinnu hafði þetta vesen allt tekið
rúma tvo tíma.
Ég hef verið að hugsa um
hvers konar verslunarmáti það
er hjá ríkinu að hafa aðeins
þrjár áfengisútsölur í Reykjavlk.
Ekki þætti mér það gott ef hús-
móðir I Breiðholti eða Árbæj-
arhverfi þyrfti að sækja kartöfl-
ur niður á Snorrabraut, eða hús-
móðir í Skjólunum þyrfti að fara
í Áusturbæinn til að kaupa
mjólk. Því spyr ég: Er ekki kom-
inn tími til fyrir ríkið að fara að
þjóna sínum viðskiptavinum á
sanngjarnan og eðlilegan hátt.
Til dæmis með því að koma upp
búðum í Vesturbæ og Breiðholti
og létta af þeirri örtröð sem
myndast við þessar þrjár versl-
anir sem þjóna allri Reykjavík,
Kópavogi, Garðabæ og Hafnar-
firði.
Við bjóðum
hressiteg ný námskeið!
mu sponm
Hverfisgótu 105, síml: 13880.
k besta stað í bænum — Næg bfíastæði