Morgunblaðið - 05.03.1985, Síða 43

43
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. MARZ 1986
hún hafi farið það sem hún ætlaði
sér. Þegar læknar bönnuðu henni
að reykja, fékk hún sér smók
frammi í skúr, líklega meðfram af
því að hún vildi ekki hafa ljótt
fyrir ungviðinu á heimilinu. Hún
var aldrei stórorð, svo ég heyrði,
og þótt hún kenndi ekki ævinlega
beint, var þó aldrei unnt að mis-
skilja hana. „Það er varla hægt að
segja, að hann hafi útlitið með
sér,“ sagði hún um einn leiksvein
okkar frænda, sem var ákaflega
ófríður. Húmor hennar gat átt það
til að verða furðu stórkarlalegur
af svo penni og fínni dömu að
vera. Risastóra silfurskeið, sem
allajafna eru notaðar í súpupotta,
lagði amma á borð fyrir einn af
kunningjum afa, sem á ensku
hefði verið kallaður „big-mouth“ í
merkingunni orðhákur. Og þegar
afi hélt, að tveir litlir frændur
hefðu drukknað í vatnsgeymi
nágrannasumarbústaðarins
(reyndist guðisélof ekki rétt) og
hljóp sem fætur toguðu og allur í
herðunum að bjarga þeim, þá fékk
amma hláturskast. Þótt ég minn-
ist ömmu aldrei undir stýri á bif-
reið, þá tók hún samt ökuprói á
sínum tíma. Við það tækifæri
spurði prófdómarinn hana, hvern-
ig væru nú með olíur, bensín og
vatn á bílnum. „Það, Sóffonías
minn, setur maður allt saman í til
þess gerð göt,“ svaraði amma með
stóískri ró.
Amma var sérstaklega góð við
okkur barnabörn sin. „Nú ætla ég
að galdra," sagði hún, þegar hún
sótti góðgæti niður í búr, ellegar
inn í skáp að létta okkur bræðrum
hversdaginn. Hún las fyrir okkur
og þýddi jafnharðan á íslensku
sögurnar af Andrési önd, Jóakirn
frænda og öllu þessu góða fólki í
Andabæ. í túlkun ömmu var And-
rés seinheppinn og örgeðja, en þó
umfram allt andaktugur og sam-
viskusamur. Sjálf las amma að
sínu leyti dönsku blöðin og ræddi
sumt af efni þeirra yfir kaffibolla.
Henni fannst mjög fyndið, að
nunnurnar í Landakoti skyldu
halda því fram, að þær læsu aldrei
dönsku blöðin, en fengju þau að-
eins lánuð til þess að skoða mynd-
irnar.
Hún var skemmtileg blanda af
gamalli, íslenskri menningu og út-
lendum sið. „Njóttu þess með heill,
frændi,“ sagði hún uppúr fornsög-
unum, ef ég þakkaði henni fyrir
gjöf. En „vel-bekomm“ var við-
kvæðið, þegar staðið var upp frá
borðum. Þegar fundum bar saman
að nýju eftir gleðilega samkomu í
fjölskyldunni, sagði amma ófrá-
víkjanlega: „tak for sidst," en sú
kveðja er hvergi til nema I Dan-
mörku. Hún var slíkur stórsnill-
ingur í matargerð, að þeir, sem
best þekkja til, telja, að dætur
hennar, sem þó eru mjög vel lið-
tækar í eldhúsi, muni aldrei ná
meistarahandbragðinu alveg, og
mega þó vel við una. Hún plantaði
mörgum tegundum af trjám
kringum sumarbústaðinn og á
haustin tíndi hún af mikilli kost-
gæfni rifsið af trjánum og bjó til
sélí, og menn hafa ekki bragðað
annað eins siðan hérna megin
Alpafjalla.
Amma fór stundum uppábúin
að vitja um Siggu systur sína vest-
ur á Hólavallagötu. Þá voru fínar
kaffidrykkjur með sérríi og kúltí-
veruðu tali um menn og málefni
fyrir vestan. Hún var falleg og
myndarleg, og sópaði að henni á
íslenska búningnum.
„Ég held þú ættir að vera kjur
fyrir vestan, Gunni minn,“ hvísl-
aði hún að mér upp úr veikindun-
um á túnaslætti árið sem hún varð
áttræð. Hana hefur líklega minnt,
að Börson sæti í Búðardal.
Fagurrar dótturumhyggju og
hlýrrar sonartryggðar naut hún
til hinstu stundar. Áður en hún
lagðist sína löngu banalegu, átti
hún lengi heimili hjá Elísabetu,
dóttur sinni, og manni hennar,
Júlíusi P. Guðjónssyni.
Mörg síðustu árin urðu henni
þung í skauti. Alvarleg og erfið
meinsemd hafði lengi staðið í vegi
fyrir lífsgleði hennar og hamlað
starfsþreki. Nú viljum við þakka í
Jesú nafni, að hvíldin er komin,
hvíldin heila og holla frá allri
þraut um leið og við felum góðum
Guði þakkarefnin hennar hjarta-
grónu, fyrir það sem lífið færði
henni af gleði, barnaláni og gæfu.
Gjafaranum alls góðs felum við
svo þakklæti okkar og hennar til
elskulegs eiginmanns, systkina,
foreldra og barna fyrir allt það,
sem þau reyndust henni. Megi
gagnkvæmar þakkir okkar allra
fyrir það, sem Guð gaf okkur að
njóta saman bera yfir skugga
tregans og sveipast birtu þeirra
fyrirheita, sem við eigum öll sam-
an í helgu vori, þar sem allt er nú
13.30.
Anna Margrét Ólafsdóttir,
Magðalena Ólatsdóttir,
Jóhannes Ólafsson,
orðið nýtt, og þar sem vina mín er
að eilífu heil og blessuð og sæl í
nafni Jesú Krists, sem fyrir þig er
dáinn og fyrir þig er upprisinn og
geymir þig og gleður að eilífu.
Gunnar Björnsson
Ólafur Þ. Jónsson,
Árni Jónsson,
Ingveldur Valdimarsdóttir,
Regina Helgadóttir
og barnabörn.
Önnur platan
hefði nægt
Hljóm-
plotur
Sigurður Sverrisson
Ýmsir listamenn
The Mosl Beautiful Love Songs
RCA/Skífan
Nokkru fyrir jólin sendi RCA
frá sér tvöfalt albúm, sem hafði
að geyma fallegustu ástarsöngv-
ana að því er sagði utan á plötu-
umslaginu. Auðvitað er alltaf
álitamál hvaða lög eru fallegri
en önnur og ég er eiginlega á því
að fjöldi laga í þessu safni eigi
hreint ekki heima undir þessum
titli. Það gerir safnið í sjálfu sér
ekkert verra en þegar upp er
staðið finnst manni titillinn dá-
lítið tvíeggjaður.
Alls eru lögin á þessum tveim-
ur plötum 28 talsins og óneitan-
lega er sterkasti partur þeirra
Motown-hlutinn, þar sem lista-
menn á borð við Lionel Richie,
Michael Jackson, Marvin Gaye,
Stevie Wonder, Diönu Ross og
Smokey Robinson fara á kostum.
Lög þessara aðila eru tvímæla-
laust það sem heldur safninu
uppi þótt aðrir eigi vissulega eitt
og eitt gott lag.
Svo aftur sé vikið að heiti plöt-
unnar er það tvíeggjað þótt ekki
sé dýpra i árinni tekið. Aðeins
fjögur plötufyrirtæki leggja til
efni í safnið og þar er hlutur
Motown langsamlega stærstur.
Til þess að einhver plata, safn
öllu heldur, geti borið slíkan titil
með rentu þarf að vanda miklu
meira til valsins. Þrátt fyrir að
meirihluti laganna sé hinn ágæt-
asti eru þarna lög, sem eiga lítið
erindi á safnplötu með ofan-
greindum titli.
Aðeins tvö laganna i safninu
geta talist vera nýleg, hin eru öll
meira og minna komin til ára
sinna. Auðvitað geta gömul lög
staðið fyrir sínu engu síður en
ný en ég held ég megi fullyrða,
að í flestum tilvikum þar sem
um gömul lög er að ræða hefði
mátt finna yngri og betri lög
með viðkomandi listamönnum.
Maður getur eiginlega ekki var-
ist þeirri hugsun, að útgefandinn
hafi verið kominn í hálfgert
lagaþrot þegar önnur platan
hafði verið fyllt. Safnið hefði
komið betur út á einni plötu með
helmingi færri lögum.
f^iSy
Mör%Möd meó einni áskrifi!
Kransar, kistuskreytingar
t
Eiginkona min,
FRÍDA ÓLAFSDÓTTIR,
Austurbrún 31,
veröur jarðsungin frá Fossvogskapellu miövikudaginn 6. mars kl.
15.00.
Þeir sem vilja minnast hennar er bent á liknarfélög.
Pétur Sfmonarson.
Frændi okkar, t STEFÁN SIGURGEIRSSON,
veröur jarösunginn frá Frikirkjunni i Reykjavik, fimmtudaginn 7.
mars kl. 15.00. Ásta, Gróa og Stella Eyjólfsdætur,
Friögeir Eyjólfsson.
t
Eiginmaöur minn,
BJARNI JÓHANNESSON,
rakarameistari,
lést aö morgni sunnudagsins 3. mars.
Fyrir hönd vandamanna,
Marfa Holgadóttir.
t
Móöir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR SIGTRYGGSDÓTTIR
fré Flatey ó Skjólfanda,
Grænatungu 8, Kópavogi,
veröur jarösett frá Fossvogskirkju miövikudaginn 6. mars kl. 10.30.
Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á Hjúkrunarheimilið
Sunnuhliö i Kópavogi.
Börn, tongdabörn, barnabörn og
barnabarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóöir og amma,
BJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR
fré Hellissandi,
sfðast til heimilis aó Framnesvegi 32,
verður jarösungin frá DómkTkjunni miövikudaginn 6. mars kl.
Eins og þú veist, þá hefur dollarinn styrkt
mjög stöðu sína undanfarna mánuði. Þetta hefur
leitt til verðlækkunar sænsku krónunnar, og þar
með gert okkur mögulegt að bjóða Volvo-bíla
á enn lægra verði.
Volvosalurinn er opinn alla virka daga
frá kl. 9.00 til 18.00, og á laugardögum
frá kl. 13.00 til 17.00.
SUÐURLANDSBRAUT 16 - SÍMI 35200
GSA