Morgunblaðið - 30.07.1985, Qupperneq 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. JÚLÍ 1985
100 ára minning:
Ólöf Þorkelsdóttir
frá Miðhóli
Fædd 30. júlí 1885
Diin 26. nóvember 1963
Þegar ég frétti lát þessarar góðu
vinkonu minnar setti mig hljóða.
Ekki vegna þess að mér kæmi and-
látsfregnin á óvart, heldur vegna
þess að hugur minn hvarflaði um
stundar sakir til löngu liðins tíma,
þegar ég fyrir fullum fjörutíu ár-
um var svo lánsöm að kynnast
þessari háttprúðu, hljóðlátu og
hlýlyndu konu og binda við hana
vináttu sem síðan hefur haldist
þótt fundum hafi fækkað fjar-
lægðar vegna.
Frú Ólöf Þorkelsdóttir var fædd
að Ósbrekku í Ólafsfirði 30. júlí
1885, dóttir Þorkels Dagssonar og
Sigríðar Þorláksdóttur. Hún mun
hafa flust á barnsaldri með for-
eldrum sínum inn í Sléttuhlíð í
Skagafirði. Ung að árum giftist
Ólöf Tómasi Jónassyni og reistu
þau bú að Miðhóli í Sléttuhlíð. Þar
bjuggu þau til ársins 1923. Hafði
Tómas þá tekið að sér forstöðu
Kaupfélags Fellshrepps, síðar
Kaupfélags Austur-Skagfirðinga,
Hofsósi, og hélt því starfi til
dauðadags. Tómas var hið mesta
glæsimenni, gæddur ágætum gáf-
um og óvenjulegri höfðingslund,
ör á fé og vildi hvers manns vanda
leysa. Hann var mikill forvígis-
maður samvinnu- og félagsmála
og bjartsýnismaður, þótt við
mikla erfiðleika væri að etja.
Fljótt var heimilið á Sandi — en
svo nefndist hús kaupfélagsstjór-
ans á Hofsósi — rómað fyrir
framúrskarandi gestrisni. Margir
þurftu að hitta húsbóndann vegna
stöðu hans og þar mun flestum
hafa verið boðin hressing og húsa-
skjól. „Þangað er gengið sem gefið
er“ segir gamla máltækið og það
sannaðist á þessu heimili. Það eru
engar ýkjur að þar var oft húsfyll-
ir nætur og daga. ólöfu og Tómasi
fæddust 11 börn og eru 8 þeirra á
lífi. Voru börnin myndarleg og
mannvænleg svo orð var á gert.
Þar að auki dvöldust venjulega á
Sandinum börn eða unglingar úr
sveitinni á vetrum, sem stunduðu
nám í skólum á Hofsósi. Af þessu
má sjá að verkahringur húsfreyj-
unnar var all stór, enda vinnudag-
ur hennar venjulega ærið langur,
eða svo mundi nú ýmsum þykja,
en aldrei var kvartað, aldrei talaði
hún styggðaryrði til nokkurs
manns eða um nokkurn mann og
ætíð, hvernig sem á stóð, tók hún
á móti gestum og gangandi með
sömu hæglátu hlýjunni, sem henni
var svo eðlileg. Ætíð jafnfús að
fórna fé og tíma og framreiða allt
það besta, sem búið átti. Ólöf átti
svo ríka kærleiks- og fórnarlund,
að hún var ekki einungis ástrík
móðir börnum sínum, heldur vildi
hún einnig hlynna að og hjálpa
öllum samferðamönnum, einkum
þó þeim, sem erfiðast áttu og
harðast urðu úti í lífsbaráttunni.
ólöf var fríð kona og snyrtileg,
sviphrein og geðþekk. Hún var
Ijóðelsk og söngelsk og hafði fagra
söngrödd. Hn var sívinnandi og
sérlega verkhög. öll hennar verk
báru vott um vandvirkni, smekk-
vísi og samviskusemi. Það var nú
ekki ætlun min að skrifa langa
lofgrein um ólöfu. Hún hefði síst
kært sig um það svo yfirlætislaus
sem hún var.
Ólöf varð fyrir margs konar
lífsreynslu og fékk að bergja
beiskan bikar sorgarinnar, en allt
mótdrægt bar hún með sérstakri
þolinmæði og stillingu og virtist
ótrúlegt hvaða þrek þessari fín-
gerðu konu var gefið, þegar mest á
reyndi. Hún varð fyrir þeirri sáru
sorg að missa mann sinn i sjóinn á
Skagafirði 7. febrúar 1939. Hann
var þá að Ieggja af stað til Reykja-
víkur fyrir kaupfélagið. Tómas var
harmdauði öllum er hann þekktu,
þótt þyngstur harmur væri kveð-
inn að eiginkonu, móður og börn-
um. Ólöf bar harm sinn í hljóði
með ró og skapfestu. í þessu sam-
bandi vil ég geta móður Tómasar,
Guðrúnar Tómasdóttur, sem varð
Ólöfu mikill styrkur í sorginni.
Hún dvaldi alla tið með ólöfu frá
því er þau hjónin Tómas og Ólöf
hófu búskap, og andaðist hjá
henni í hárri elli. Guðrún var góð
og velgefin höfðingskona. Hún var
börnunum á Sandi ástrík amma
og átti ríkan þátt i gestrisni og
góðvild heimilisins. Eftir að ólöf
varð ekkja fluttist hún aftur að
Miðhóli í Sléttuhlíð. Mun þá efna-
hagurinn hafa verið þröngur, þvi
ekki græddist þeim hjónum fé á
Hofsósi, sem ekki var heldur
viðbúið.
Á Miðhóli bjó hún svo með
yngstu börnum sínum, Margréti
og Eggert, þar til heilsan þraut.
Árið 1957 mun hún hafa flutt al-
farin suður til Hallfríðar dóttur
sinnar og Ásbjarnar Pálssonar
húsasmíðameistara, Kambsvegi
24 í Reykjavík, þar sem hún and-
aðist 26. nóvember 1963, þrotin að
heilsu og kröftum. Ólöf naut mik-
ils ástríkis hjá dóttur sinni og
tengdasyni, svo og öðrum börnum
sínum, tengdabörnum og barna-
börnum er í Reykjavík dveljast.
Þó mun hugurinn oft hafa leitað
heim í Hlíðina hennar fríðu. Hún
átti ríka átthagaást og unni mjög
sveitinni sinni.
Ég veit að börn, tengdabörn og
barnabörn Ólafar sakna mjög ást-
ríkrar móður, tengdamóður og
ömmu og ég votta þeim innileg-
ustu samúð. Það er líka huggun í
sorginni að þessi látna sæmdar-
kona á heimvon góða í himninum.
Ég vildi með þessum linum
flytja þessari framliðnu vinkonu
hjartans þakkir fyrir góðvild,
gestrisni og vinarhug er hún auð-
sýndi mér og mínum í svo ríkum
mæli á löngu liðnum árum að það
verður ógleymanlegt og að lokum
segja:
„Far þú í friði
friður Guðs þig blessi.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.“
(V.Br.)
Sigurlína Björnsdóttir
frá Hofi.
'—-*--------------------"\
Kransar og
kistuskreytingar.
Sendum um allt land.
Blómmtofa
Ftíðfinm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öli kvöld
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við Öll tilefni.
Gjafavörur.

t
Ástkær eiginkona mín, móöir, tengdamóöir og amma,
HÓLMFRÍÐUR INGIMUNDARDÓTTIR,
Þykkvabæ 21,
Reykjavík,
andaöist i Borgarspítalanlum 27.júlí.
Fyrir hönd aöstandenda,
Ágúst Friöþjófsaon,
Ragnar Ágústsson,
Linda Ágústsdóttir, Einar Ágúatsson,
og barnabörn.
t
Eiginmaöur minn, faöir og afi,
JAKOB S. KVARAN,
Sólheimum 23,
andaöist 23. júlí.
Jaröarförin hefur fariö fram í kyrrþey.
Emilie J. Kvaran,
Peter Kvaran,
Emelý K. Kvaran.
Móöir okkar,
PÁLlNA BJARNADÓTTIR,
Rauöagerði 74,
lést á öldrunarlækningadeild, Hátúni 10b, aöfaranótt 29. júlí. Jarö-
arförin auglýst síöar.
Börnin.
+
Eiginmaöur minn,
KRISTJÁN MAGNÚSSON,
Skólavegí 5,
Keflavík,
lést 20. júli í Danmörku. Útförin hefur fariö fram.
Guörún Magnússon.
+
Móöir okkar,
DÝRFINNA ODDFRIÐSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu i Reykjavik 28. júlí.
Hrefna Pedersen,
Soffía Bjarnadóttir.
+
JÓHANNA JÓHANNSDÓTTIR,
Nýjabæ, Garöabæ,
sem lést á Hrafnistu í Hafnarfiröi 27. júlí, veröur jarösungin frá
Hafnarfjaröarkirkju fimmtudaginn 1. ágúst kl. 10.30.
Börn og barnabörn.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
KRISTJÁN JÓHANNESSON,
læknir,
lést föstudaginn 26. júlí.
Guörún Árnadóttir,
Árni Þór Kristjánsson,
Hildur Kristjánsdóttir,
Gunnar Kristjánsson,
Sigrún Jóna Kristjánsdóttir.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar og sonur,
GRÉTAR HAFSTEINSSON,
Vesturbergi 15,
Reykjavík,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 30. júlí kl.
15.00.
Ragnheiöur Guönadóttir,
Karen Grátarsdóttir,
Guöni Hrafn Grátarsson,
Hafsteinn Hrafn Grétarsson,
Guölaug Ingibjörg Grétarsdóttir,
Ingibjörg Guömundsdóttir, Hafsteinn Björnsson.
+
Móöir okkar og tengdamóöir,
INGIBJÖRG KORTSDÓTTIR,
er lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund þ. 26. þ.m., veröur jarö-
sungin frá nýju kapellunni í Fossvogi fimmtudaginn 1. ágúst kl.
13.30. Blóm og kransar vinsamlegast afbeönir. Þeir sem vilja minn-
ast hinnar látnu láti orgelsjóö Hallgrímskirkju njóta þess.
Minningarkortin liggja frammi í Hallgrímskirkju á milli kl. 15.00 og
17.00 daglega.
Sveinfríöur Sveinsdóttir, Skapti Ólafsson,
Jón Björgvin Sveinsson, Erla Karladóttir,
Gunnar Reynir Sveinsson, Ásta Thorstensen,
Þór Sveinsson, Guörún Ástdls Ólafsdóttir.
+
Fósturmóöir mín, tengdamóöir, amma, systir og mágkona,
INGIGERDUR Ó. SIGUROARDÓTTIR,
áóur Álfheimum 50,
veröur jarösungin frá Langholtskirkju miövikudaginn 31. júlí kl.
15.00.
Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er vinsamlega bent á Minning-
arsjóö Langholtskirkju.
Ragnhildur J. Pálsdóttir,
Hjörtur I. Vilhelmsson,
Sæmundur Sigurösson,
Vilhelm Ingimundarson,
Jóhanna E. Vilhelmsdóttir,
Sigríöur Þóröardóttir.
+
Faöir okkar, tengdafaöir og afi,
ÁGÚST FRIÐRIKSSON,
járnsmföameistari,
sem andaöist á Hrafnistu 24. júlí sl., veröur jarösunginn frá Foss-
vogskirkju miövikudaginn 31. júlí kl. 13.30.
Ásta Ágústsdóttir,
Ragna Ágústsdóttir,
Ágúst Morthens,
Nfna Ágústsdóttir,
Gunnar Þorsteinsson,
Hrefna Halldórsdóttir
og barnabörn.