Morgunblaðið - 16.08.1985, Side 25

24
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. ÁGÚST 1985
MORGUNBLAÐIÐ, FOSTUDAGUR 16. ÁGÚST 1985
25
Útgefandi nHfltfeifr hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Aöstoóarritstjóri Björn Bjarnason.
Fulltrúar ritstjóra Þorbjörn Guðmundsson, Björn Jóhannsson, Árni Jörgensen.
Fréttastjórar Freysteinn Jóhannsson, Magnús Finnsson, Sigtryggur Sigtryggsson, Ágúst Ingi Jónsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033. Áskrift-
argjald 400 kr. á mánuöi innanlands. (lausasölu 35 kr. eintakið.
Sala Flugleiða-
bréfanna
Albert Guðmundsson, fjár-
málaráðherra, hleypti
krafti í umræður um sölu á
eignarhluta ríkisins í ýmsum
fyrirtækjum sumarið 1983.
Sverrir Hermannsson, iðnað-
arráðherra, var hins vegar
framkvæmdasamari í þeim
efnum næstu misserin og
seldi hlut ríkisins í nokkrum
fyrirtækjum, sem ráðuneyti
hans hafði með að gera. Nú,
tveimur árum síðar, hefur
fjármálaráðherra hafizt
handa um sölu á hlutabréfum
ríkisins í þremur fyrirtækjum
og gerir það á þann veg, að
vakið hefur athygli og umtal.
Þegar fjármálaráðherra
skýrði frá því fyrir nokkru, að
hann hygðist bjóða hlutabréf
ríkisins í Flugleiðum, Eim-
skipafélaginu og Rafha til
sölu á því verði, sem Fjárfest-
ingarfélag íslands hafði við
mat á bréfunum talið eðlilegt,
voru bæði stjórnmálamenn og
kaupsýslumenn sammála um,
að verðið væri alltof hátt og
hæpið að nokkur fengist til að
kaupa bréfin á svo háu verði.
Niðurstaðan varð hins vegar
sú, að tveir aðilar kepptu um
bréfin fyrir þá krónutölu, sem
upp var sett. Greiðslukjörin
eru á hinn bóginn með þeim
hætti, að fjármálaráðherra
getur ekki staðið á því, að
hann hafi selt þau fyrir hæsta
matsverð Fjárfestingarfé-
lagsins. Raunvirði kaupsamn-
ingsins fer eftir verðbólgu-
þróun á næstu árum en ljóst
er þó, að bréfin hafa verið
seld á mun hærra verði en
talið var mögulegt fyrir
nokkrum vikum. Að því leyti
hefur fjármálaráðherra gert
viðunandi samning fyrir hönd
skattgreiðenda í landinu.
Sölufyrirkomulagið hefur
verið gagnrýnt. Margir telja
eðlilegt að sala á bréfum sem
þessum fari fram á þann hátt,
að tilboð séu opnuð á ákveðn-
um tíma að viðstöddum bjóð-
endum. Fjármálaráðherra og
Fjárfestingarfélagið hafa
svarað því til, að um slíkt hafi
ekki verið að ræða. Bréfin
hafi verið auglýst fyrir ákveð-
ið verð og að viðskiptum þess-
um hafi verið svipað háttað
og kaupum og sölu fasteigna.
Þegar tilboð hafi komið hafi
seljandi hvenær sem var get-
að tekið ákvörðun um að taka
því eða hafna.
Þótt sölufyrirkomulag og
greiðslukjör hafi verið um-
deild hefur harðasta gagn-
rýnin þó beinzt að því, að
margir telja, að stjórn Flug-
leiða hf. hafi fengið upplýs-
ingar um það, hvað í tilboði
Birkis Baldvinssonar fólst.
Þess vegna hafi Flugleiða-
stjórnin gert tilboð, sem var
ofurlítið betra en tilboð Birk-
is Baldvinssonar og fjármála-
ráðherra hafi hlotið að taka
því.
Spurt er: hvaðan komu upp-
lýsingar til Flugleiða um efni
tilboðs Birkis Baldvinssonar?
Það fer auðvitað ekki á
milli mála, að það er óviðun-
andi með öllu, að upplýsingar
af þessu tagi berist til keppi-
nautar. Þó má benda á, að
upplýsingar um beina pen-
ingagreiðslu Birkis komu í
fréttatíma Ríkisútvarpsins og
voru hafðar eftir honum
sjálfum. Þær upplýsingar
hafa að sjálfsögðu komið
stjórn Flugleiða að gagni en
meira þurfti til.
Það lýsir hins vegar mikilli
vanþekkingu á íslenzku þjóð-
félagi, ef menn telja, að um
skipulagðan „leka“ hafi verið
að ræða frá einhverjum aðila
innan stjórnkerfisins til
Flugleiða. Sannleikurinn er
sá, að í okkar litla samfélagi
er nánast útilokað að halda
nokkrum hlut leyndum. Fyrir
því er gömul reynsla og ný.
Þess vegna er líklegasta skýr-
ingin sú, að eftir að tilboð
Birkis Baldvinssonar hefur
verið til umfjöllunar, í ein-
hverjum hópi einstaklinga,
berist upplýsingar um efni
tilboðsins frá manni til
manns og þannig til eyrna
Flugleiðastjórnar án þess að
það hafi verið ásetningur
nokkurs einstaklings í stjórn-
kerfinu að það gerðist. Hitt er
alveg ljóst, að menn geta ekki
stundað eðlileg viðskipti við
þessar aðstæður.
Líklegt má telja, að þær
miklu umræður, sem orðið
hafa um sölu Flugleiðabréf-
anna, verði til þess, að athygli
beinist í auknum mæli að
viðskiptum með hlutabréf og
gildi þeirra verði metið með
öðrum hætti en hingað til.
óhætt er að fullyrða, að fjár-
öflun í formi útboðs hlutafjár
og viðskipti með hlutabréf
geta átt verulegan þátt í að
efla íslenzkt atvinnulíf.
Væntanlega verða því þessar
miklu umræður um Flug-
leiðabréfin til góðs, þótt ým-
islegt hafi verið athugavert
við þessa sölu.

. " " : ' ■'
... .

^ •- "' » ■■■***.. '
\0, ' ^ fb •'•■ ''•'
; 4i. -
' / v- % '4 & x.
■
„ < k x

Sovézk Bear-D-eftirlitsflugvél á flugi undan íslandsströndum meöan á æfingum stóö. Trjónan fram úr nefi hennar er
til töku eldsneytis á flugi.
Morgunblaðið/Varnarliðift á Keflavikurflugvelli.
Sovézkur tundurspillir af Udaloy-gerð. Skipin eru búin eldflaugum, eitt slíkt var í forystu fyrir flotanum sem
sigldi suður fyrir Island í upphafi æfinganna nú og hélt síðan norður á milli íslands og Færeyja, væntanlega
í hlutverki NATO-skipanna, sem send yrðu á hættu- og átakatímum með liðsauka til Noregs.
Morgunblaðið/Varnarliðið á Keflavíkurflugvelli.
Sovézka fiugmóðurskipið Kiev við æfingarnar. Skipið er 37.000 tonn. Um borð í því
eru stýrifiaugar, sem nota má, til að granda herskipum. Flaugarnar draga 550 km og
þeim er unnt að skjóta úr Hormone-þyrlum skipsins. Um borð í skipinu eru einnig
Helix-þyrlur og Forger-orrustuþotur, sem hefja sig til flugs og lenda lóðrétt.
Flotaæfingar Sovétmanna
og varnir Norðmanna
— eftir Arne Olav
Brundtland
Hinar nýafstöðnu flotaæfingar
Sovétmanna á hafinu umhverfis
Noreg minna Norðmenn á mikil-
vægi lands þeirra og norðurslóða í
hernaðarlegu tilliti.
Æfingarnar, sem fóru fram í
júlí, eru hinar umfangsmestu í 10
ár. Þær voru með svipuðu sniði og
fyrri æfingar Sovétmanna á þess-
um slóðum árin 1968 (Sever), 1970
og 1975 (Okean). Þá eins og nú var
um að ræða samæfingar stórra
flota frá Kólaskaga og úr Eystra-
salti á hafsvæðinu vestur af Nor-
egi. Æfingarnar miðuðu að því að
beita hinum öfluga flota Sovét-
manna þannig, að þeir gætu náð
tangarhaldi á Noregi og Dan-
mörku og komið í veg fyrir að
hjálp bærist frá ríkjum Atlants-
hafsbandalagsins.
Frá öryggissjónarmiði Dana og
þó einkum Norðmanna benda æf-
ingar þessar á hættuna á að ríkin
einangrist frá bandamönnum sin-
um, ef til ófriðar dregur, og Sovét-
mönnum gefst tími til að nýta
flota sinn. Sovétmönnum er um-
hugað um að efla varnir sinar við
árás úr vestri. Frá öryggissjón-
armiði þeirra er því skiljanlegt að
þeir vilji mæta fjandmönnum sín-
um eins vestarlega og kostur er til
þess að geta styrkt varnir eigin
landsvæða, hernaðarsvæðanna i
norðri. Vígbúnaðurinn þar ræður
miklu um að ógnarjafnvægið rask-
ist ekki, einkum vegna þess að þar
eru stöðvar kafbáta þeirra, sem
bera kjarnorkuflaugar.
En þessi áhersla Sovétmanna á
varnir til vesturs og suðurs hefur í
för með sér að Noregur, og Dan-
mörk að vissu marki, einangrast
frá bandamönnum sínum. Ef
ófriður skylli á gæti það reynst
ríkjum Atlantshafsbandalagsins
mjög erfitt að koma til hjáípar.
Aðstoðin gæti borist of seint eða
liðsaukinn gæti einfaldlega verið
stöðvaður af Sovétmönnum. Teldu
ríki NATO að hjálp þeirra bærist
of seint, þaö gæti leitt til þess að
ekki yrði reynt að koma Noregi og
Danmörk til hjálpar. Það er erfitt
að meta nákvæmlega hvenær
staðan krefst þess, að óskað sé eft-
ir aðstoð Atlantshafsbandalags-
ins. Vitaskuld vona bæði Norð-
menn og Danir, að þeir þurfi aldr-
ei að kalla á hjálp. Það er einnig
vert að hafa í huga að slíkt kall
getur orðið til þess að auka enn á
óvissuna og leitt til átaka, sem
unnt hefði verið að koma í veg
fyrir, ef menn hefðu haldið still-
ingu sinni.
Sú hernaðarlega staða, sem
skapaðist við æfingar Sovét-
manna, er ekki ný og óþekkt. Svip-
uð tilvik hafa komið upp við fyrri
æfingar þeirra á þessum slóðum
og bæði Norðmenn og Atlants-
hafsbandalagið vitað að hér væri á
ferðinni ógn sem finna yrði svar
við.
Birgdastöðvar
í kjölfar æfinga Sovétmanna
fyrir 10 til 15 árum urðu nokkrar
umræður um mikilvægi þess aö
tryggja að floti Bandaríkjamanna
væri reiðubúinn og nógu vel út-
búinn til að brjóta sterkar varnir
flota Sovétmanna í námunda við
Noreg. t mörg ár hafði verið geng-
ið að því sem vísu, að bæði viljinn
og getan væru fyrir hendi.
Ein afleiðing þessara umræðna
var beiðni Norðmanna um að
Bandaríkjamenn reistu birgða-
stöðvar á norsku landsvæði. Þessi
beiðni þótti í samræmi við þá
stefnu Norðmanna að heimila ekki
erlendar herstöðvar á norskri
grund, og var álitin styrkja hana,
þar sem með þessu gæfist norsk-
um stjórnvöldum tækifæri til að
bíða með að kalla á aðstoð Banda-
ríkjamanna við varnir landsins á
ólgutímum. Nákvæmlega hvenær
óskað er eftir aðstoð getur skipt
sköpum. Það myndi taka allt að 30
daga að flytja liðsauka Atlants-
hafsbandalagsins sjóleiðina til
Noregs, en flugleiðis tæki það um
það bil 30 klukkustundir. Þar sem
ýmis þyngri og veigameiri her-
gögn eru til staðar í birgðastöðv-
unum gæti herafli, sem flogið væri
með til Noregs, verið tilbúinn til
bardaga nánast um leið og hann
lenti.
Flotaæfingar Sovétmanna síð-
ustu 10 árin hafa verið umfangs-
meiri en þær, sem fram fóru nú í
júlí. Á þessum árum hafa Sovét-
menn verið að reyna ný hergögn á
ýmsum veigaminni æfingum. Nú í
sumar gat að líta afrakstur flota-
uppbyggingar Sovétmanna síðustu
árin og er ljóst, að þeir ráða nú
yfir stærri og öflugri herskipum
en áður. Þótt æfingarnar sjálfar
boði engar stórfelldar breytingar
er auðséð að þær flotadeildir, sem
verið var að samæfa, eru mun öfl-
ugri en áður. Þetta er atriði, sem
vert er að hafa í huga. í sjálfu sér
gefur þessi uppbygging ekki til
kynna aukna árásarhættu, en hún
sýnir, að Sovétmenn telja nauð-
synlegt að geta teflt fram öflugum
flota og eru reiðubúnir til að
leggja fram fjármagn til þess.
Það vakti athygli nú i sumar að
vel búnar landgöngusveitir tóku
virkari þátt en áður í æfingunum.
Áður var látið nægja að draga
landgöngupramma meðfram
strönd Noregs, en nú æfðu sveit-
irnar landgöngu á Kólaskaga. Þar
sem hlutverk þessara sveita á
stríðstímum er svo til eingöngu
bundið við innrásir, verða Norð-
menn að taka þetta atriði til ræki-
legrar skoðunar.
Flugsveitum lítið beitt
Sú staðreynd, að flugsveitum
var lítiö beitt við æfingar á Nor-
egshafi, kann að benda til að Sov-
étmenn séu ekki búnir að full-
vinna áætlanir sínar varöandi að-
gerðir flotans á ófriðartímum.
Nýjustu flugvélar Sovétmanna,
einkum þotur af svonefndri Back-
fire-gerð, hafa áður verið að æf-
ingum norður og vestur af Noregi.
Þær þotur af þessari gerð, sem
búnar eru til bardaga yfir sjó, eru
öflug árásar- og varnartæki.
Margar skýringar koma til greina
Kort þetta sýnir höfuðdrættina í þeim miklu flotaæfingum, sem Sovétmenn
efndu til með tugum herskipa og fiugvéla á Norður-Atlantshafi og Noregs-
hafi um og fyrir síðastliðin mánaðamót. Skip úr Svartahafsfiota, Eystrasalts-
flota, og Norðurflota Sovétmanna, söfnuðust saman sunnan íslands. Þau
héldu síðan til norðurs. Þessi skip gegndu hlutverki NATO-skipa í æfingun-
um, en á hættutíma myndu þau til dæmis flytja liðsauka til Noregs. í
GIUK-hliðinu, það er á milli íslands, Bretlands og Noregs, mynduðu sovézk-
ir kafbátar víggirðingu gegn „NATO-flotanum", önnur kafbátahindrun var
norðar, en þegar nær dró Kóla-skaganum, heimahöfnum stærsta fiota Sov-
étríkjanna og einu mesta víghreiðri veraldar, komu herskip og flugvélar
einnig til sögunnar til að stöðva för „NATO-skipanna“.
á því, hvers vegna þeim var ekki
beitt að þessu sinni.
í fyrsta lagi kann að vera, að
Sovétmenn hafi ekki lokið þjálfun
flugmanna til að taka þátt í að-
gerðum sem þessum.
í öðru lagi kann skýringin að
liggja í hugmyndum Sovétmanna
um samræmdar aðgerðir á sjó og í
lofti. Vestrænir hernaðarsérfræð-
ingar telja það veikieika, ef flota-
deildir njóta ekki verndar flug-
sveita og er ótrúlegt annað en að
starfsbræður þeirra í austri séu á
sama máli. Ef floti Atlantshafs-
bandalagsins sigldi inn á Noregs-
haf treysta Sovétmenn ef til vill á
að eldflaugar frá herskipum
þeirra gætu grandað flugvélum
frá flugmóðurskipum Bandaríkja-
manna. Þá kann einnig að vera, að
Sovétmenn hugsi sér að nota flug-
vellina í Norður-Noregi til vernd-
ar flotanum ef til ófriðar dregur.
Það myndi vafalaust reynast erf-
itt að hertaka þessa flugvelli, en
frá þeim gæti flugher Sovétmanna
veitt flotanum mun öflugri vernd
en ella. En á friðartímum er vit-
askuld ekki unnt að æfa áætlun
sem þessa.
Það þýðir þó ekki að Norðmenn
líti framhjá þeim möguleika að
Sovétmenn hyggist ná þessum
flugvöllum á sitt vald, ef til átaka
kemur. Einn mikilvægasti liður
varnaráætlana Norðmanna er sá,
að liðsauki Atlantshafsbandalags-
ins verði ferjaður til Noregs með
flugvélum. Meðal annars vegna
þessa voru gerðir samningar um
byggingu birgðastöðva i Noregi
fyrir flugflota ríkjanna, em gengið
hefur undir nafninu COB-áætlun-
in.
Flotaæfingar Sovétmanna sýna
að Norðmenn geta ekki leyft sér
að slaka á hvað varðar eigin varn-
ir og varnarsamstarf ríkja Atl-
antshafsbandalagsins. Hernaðar-
legt mikilvægi Noregs er slíkt að
Norðmenn mega ekki sofna á
verðinum, ef takast á að varðveita
frelsi og sjálfstæði landsins.
Flotaæfingar Sovétmanna minna
jafnframt á nauðsyn þess að við-
ræður um afvopnun og takmörkun
vígbúnaðar taki i auknum mæli til
flota stórveldanna.
AukiÖ samráð
nauðsynlegt
Sovétmenn sögðu ekki frá því að
æfingar þessar væru fyrirhugað-
ar. Við upphaf æfinganna, þegar
kafbátar og herskip Sovétmanna
voru að koma sér fyrir á þeim
stöðum þar sem ráð var fyrir þeim
gert, var kapall til olíuleita klippt-
ur aftan úr norska rannsóknar-
skipinu „Marlene Östervold“. Sov-
étmenn kváðust iðrast þessa. En
ekki verður hjá því komist að
ætla, að ástæðan fyrir því að kap-
allinn var klipptur aftan úr skip-
inu hafi verið sú, að hann hafi
truflað fjarskipti milli skipa Sov-
étmanna. Ef Sovétmenn hefðu
sýnt meiri samstarfsvilja og sagt
frá þeim æfingum sem í hönd
fóru, hefði ef til vill mátt koma í
veg fyrir þetta leiðindaatvik.
Þetta sýnir að umræður á afvopn-
unarráðstefnu Evrópu í Stokk-
hólmi, þar sem m.a. er fjallað um
hvernig auka megi traust á milli
þjóða á hernaðarsviðinu, verða
einnig að taka til flotaæfinga auk
æfinga herafla á láði og í lofti.
Umræður um þetta atriði
myndu ekki eingöngu þjóna hags-
munum Norðmanna. Hins vegar
er það mikið í húfi fyrir Norð-
menn, að þeir ættu að huga að þvf
að fá málið tekið upp á Stokk-
hólmsráðstefnunni.
Höfundur er sérfræóingur í örygg-
is- og afropnunarmilum hji
norsku utanríkismilastofnuninni.
Hann er ritstjóri tímaritsins ínt-
ernasjonal Politikk.
Staða forstjóra skrifstofu Norrænu ráðherranefndarinnar:
„Vilji Noregs vegur þungt, en endan-
leg ákvörðun hefur ekki verið tekin“
— segir Matthías Á. Mathiesen, samstarfsráðherra
„ÞAÐ ER öðru fremur fyrirkomulag
ráðningarinnar sem hefur verið um-
ræðuefnið á fundum okkar sam-
starfsráðherranna í sumar. Endan-
leg afgreiðsla málsins hefur ekki
verið á dagskrá ennþá og fyrr en svo
verður, eða málin skýrast með öðr-
um hætti, er ekki rétt að ég tjii mig
um einstaklinga. Vitaskuld vegur þó
vilji samstarfsráðherra Noregs og
norsku ríkisstjórnarinnar þungt í
þessu máli og þannig væri það raun-
ar hvaða þjóð svo sem ætti að til-
nefna,“ sagði Matthías Á. Mathie-
sen viðskiptaráðherra ( samtali við
Morgunblaðið er hann var inntur
eftir afstöðu íslendinga til ráðningar
forstjóra hinnar nýju skrifstofu Nor-
rænu ráðherranefndarinnar í Kaup-
mannahöfn, en um þetta mál hefur
mjög verið fjallað ( fjölmiðlum á
Norðurlöndum að undanfornu og
deilt er um stöðuna af hálfu forsæt-
isráðherra Noregs og Svíþjóðar,
Káre Willochs og Olof Palmes.
Matthfas var einnig spurður um
afstöðu íslendinga til ráðningar
framkvæmdastjóra Flóttamanna-
hjálpar Sameinuðu þjóðanna en
um það embætti er einnig deilt á
meðal ráðherranna tveggja.
Matthías sagði að það mál heyrði
undir utanríkisráðherra og því
gæti hann ekki tjáð sig um málið.
Hann sagði að skipulagsbreyt-
ing á hinu formlega samstarfi rík-
isstjórna Norðurlanda hefði lengi
verið á döfinni, og um það mál
samdar ýmsar álitsgerðir. Sú
álitsgerð, sem einkum hratt fram
þeim breytingum, sem nú eru í
undirbúningi, er skýrsla „Benk-
ow“-nefndarinnar svonefndu:
þingmannanefndar sem birti
skýrslu sína 21. október 1983.
Matthfas var einn nefndarmanna.
Sérstök úttekt um hvernig
standa mætti að sameiningunni
var lögð fyrir samstarfsráðherr-
ana 10. ágúst 1984 og var þá fjall-
að um málið í ríkisstjórnum land-
anna. Ríkisstjórnir sumra land-
anna settu fram ákveðin skilyrði
fyrir samþykkt sameiningarinnar,
Matthfas Á. Mathiesen
m.a. setti norska ríkisstjórnin
fran* það skilyrði að fyrsti for-
stjóri hinnar nýju skrifstofu í
Kaupmannahöfn skyldi vera
Norðmaður. Á það var fallist af
hinum ríkisstjórnunum. Ríkis-
stjórn Islands lagði í þessu sam-
bandi m.a. sérstaka áherslu á að
Islendingar gegni áhrifastöðum i
hinni nýju skrifstofu til jafns við
aðrar Norðurlandaþjóðir.
Núverandi forstjóri Oslóarskrif-
stofunnar, Svfinn Ragnar Sohl-
man, mun láta af störfum á miðju
næsta ári, og talið hefur verið
nauðsynlegt að nýr forstjóri hefði
nokkurn tíma til að vinna með
honum svo og fráfarandi forstjóra
menningarmálaskrifstofunnar í
Kaupmannahöfn, Norðmanninum
Oddvar Lie, en sameiningin mun
eiga sér stað á tímabilinu 1. apríl
— 1. október á næsta ári.
„Það hefur vissulega verið mikið
rætt um það í fjölmiðlum á Norð-
urlöndum að fráfarandi fram-
kvæmdastjóri norska hægri
flokksins, Fridtjov Clemet, sé efst-
ur á blaði norsku ríkisstjórnarinn-
ar,“ sagði Matthías. „Hafa fjöl-
miðlar verið að spá í spilin með
hliðsjón af því að í málgagni
Norðurlandaráðs „Nordisk Kon-
takt“ 29. maí segir að eftir öllum
sólarmerkjum að dæma muni leið
Clemet brátt liggja til Kaup-
mannahafnar, þar sem hans bíði
mikilvæg staða hjá ráðherra-
nefndinni. Þessi ummæli þóttu
ótímabær á þessum vettvangi og
hafa valdið nokkrum ýfingum á
þeim forsendum að norska ríkis-
stjórnin hafi einungis eitt nafn
fram að færa og hindri þannig
samstarfsráðherra Norðurlanda í
að velja á milli fleiri einstaklinga.
Búast má við að norski sam-
starfsráðherrann muni fyrir hönd
norsku ríkisstjórnarinnar bera
upp fleiri nöfn, þótt gera megi ráð
fyrir að norska rikisstjórnin kjósi
helst Clemet.
Við samstarfsráðherrarnir
munum hittast aftur 20. septem-
ber — og á þeim fundi, eða jafnvel
fyrr, verður búið að gera út um
málið. Formleg tillaga norska
samstarfsráðherrans hefur ekki
borist og áður en hún kemur eða
málin skýrast með öðrum hætti,
get ég ekki tjáð mig frekar um
stöðuna," sagði Matthías Á.
Mathiesen að lokum.
Um stöðu framkvæmdastjóra
Flóttamannahjálpar Sameinuðu
þjóðanna sagði Geir Hallgrímsson
utanríkisráðherra að málið yrði
ráðið til lykta samkvæmt hlutar-
ins eðli á vettvangi Sameinuðu
þjóðanna. „Málið hefur borið á
góma milli ráðherranna og höfum
við gefið Norðmönnum loforð um
stuðning, einfaldlega vegna þess
að okkur líst betur á frambjóð-
anda þeirra, Tom Vraalsen, fyrr-
um sendiherra þeirra hjá Samein-
uðu þjóðunum.“ Svíar gera hins-
vegar tillögu um Anders Thun-
borg, fyrrum varnarmálaráð-
herra.
Daninn Poul Hartling gegnir nú
stöðunni og verður hans timabil
útrunnið um næstu áramót.
Hinsvegar hefur komið til tals að-
framlengja kjörtimabil Hartlings
um nokkra mánuði að sögn Geirs.