Morgunblaðið - 16.10.1985, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR16. OKTÓBER1985
37
Minning:
Níels Finsen
Fæddur 23. maí 1909
dáinn 30. september 1985
Að kvöldi 30. september sl. sátu
þau hjónin Jónína og Níels Finsen
á heimili Áslaugar dóttur þeirra í
Hollandi og nutu kvöldsins ásamt
fjölskyldunni I kyrrð og ró. En
skyndilega stöðvaðist hjarta Níels
og lífi þess góða drengs var lokið.
Níels Ryberg Finsen var sonur
hjónanna Ingibjargar ísleifsdótt-
ur prests í Arnarbæli og Ólafs
Finsens héraðslæknis á Akranesi.
ólafur hefur verið talinn einn
af merkustu íbúum Akraness.
Hann var héraðslæknir á Akranesi
í 43 ár, hreppsnefndarmaður, for-
ystumaður í ýmsum félögum og
heiðursfélagi sumra þeirra.
Einnig var hann annar fyrsti
heiðursborgari Akraneskaupstað-
ar. Níels Finsen var fæddur 23.
maí 1909 á Akranesi. Hann var
næst yngstur átta barna foreldra
sinna og bjó alla ævi sína á Akra-
nesi.
Hann lauk námi frá Verslunar-
skólanum 1930, en var þá orðinn
veikur af berklum í baki, sem hann
barðist við í nokkur ár og sigraði.
Þegar þessum veikindum lauk, hóf
hann störf sem gjaldkeri við út-
gerðarfyrirtæki Haraldar Böðv-
arssonar, og því starfi gengdi hann
þar til hann varð sjötugur og
reyndar lengur. Við þau störf sýndi
hann, eins og við allt annað, sem
honum var trúað fyrir, einstæða
trúmennsku, árvekni og nákvæmni
sem hvergi skeikaði.
Níels hafði mjög ákveðnar þjóð-
málaskoðanir og fylgdi Sjálfstæð-
isflokknum að málum, en hann
haslaði sér aldrei völl í stjórn-
málaátökum, enda mikill frið-
semdarmaður. Hann komst þó ekki
hjá því að gegna ýmsum störfum
á þeim vettvangi og sitja í nefnd-
um fyrir sína menn, svo sem í
bókasafnsstjórn, og í sóknarnefnd
var hann samfellt í 12 ár.
Margskonar félagsmál voru
honum hugleikin, og var hann þar
meðal frumkvöðla. Hann var t.d.
meðal stofnenda Skátafélags á
Akranesi og starfaði í því félagi í
mörg ár.
Hann var einn af stofnfélögum
Lionsklúbbs Akraness 1956 og
starfaði í honum til dauðadags, en
ég mun koma nánar að því síðar.
Níels var einnig einn af frum-
herjum Frímúrarareglunnar á
Akranesi, mikilvirkur þar í störf-
um og í forystusveit.
Níels var tvíkvæntur. Fyrri kona
hans var Lilja Þórhallsdóttir. Þau
giftust 1938, en hún lést 1946. Barn
þeirra, Björn, var lengi mennta-
skólakennari á Laugarvatni, en er
nú nýfluttur til Akraness og kenn-
ir við Fjölbrautaskólann þar.
Hann er giftur Guðrúnu Engil-
bertsdóttur, og eiga þau 3 börn.
Síðari kona Níelsar, Jónína Norð-
dahl, kom til hans sem ráðskona
1947 og giftust þau 1948. Dóttir
hennar, kjördóttir hans, Áslaug,
fædd 1946, er gift Roel Woudstra,
bankamanni í Hollandi, og eiga
þau tvær dætur.
Leiðir okkar Níelsar Finsens
lágu fyrst saman, þegar ég gekk í
Lionsklúbb Akraness fyrir nær 25
árum. Hann var þá formaður
klúbbsins og hafði verið einn af
stofnendum hans fimm árum áður.
Allmörgum árum seinna varð
hann aftur formaður klúbbsins, en
sliks trausts hefur aðeins einn fé-
lagi annar notið, að vera tvívegis
kjörinn formaður þess félags.
Grundvöllur kynna okkar var þessi
ágæti félagsskapur, þar sem hver
góður félagi nýtur þess að starfa
öðrum til gagns, félagi sínu til
vegsauka og sjálfum sér til
ánægju. Vinfengi okkar náði þó
langtum lengra en hvað þennan
félagsskap snerti, og hefur staðið
alla tíð síðan. Níels var í starfi og
skemmtan bæði glaðlyndur og
kíminn maður, en fór þar aldrei
hamförum, heldur var ljúfur,
ísmeygilegur gáski einkenni hans
á því sviði. Eins var það í ferðalög-
um, þar var alltaf glatt og left
andrúmsloft í kringum hann. Þar
er mér sérstaklega í minni Kanarí-
eyjaför sem við fórum þrenn hjón
saman fyrir tæpum 10 árum. Ferð-
in sú var eitthvert skemmtilegasta
ferðalag sem ég hef nokkru sinni
farið, og var það ekki síst Níelsi
að þakka.
Níels var einlægur trúmaður og
kirkjurækinn. Mér er ekki grun-
laust um, að hann hafi getað sagt
með sanni það, sem annar mér
nákominn hefur sagt mér, að í
kirkju líði sér best af öllum stöð-
um.
Hann var einnig músíkmaður,
þannig að hann naut góðrar tón-
listar. Hann var á unga aldri þátt-
takandi í karlakór hér á Akranesi,
en ekki er mér kunnugt um, að
hann hafi iðkað hljómlist síðan.
Níels var, að því er mér virtist,
ekki dulur maður, en þó bar hann
ekki tilfinningar sínar á torg. Eitt
var hann þó afar dulur á. Það var
eigin vanlíðan, eigin þjáningar og
sviði, og fannst mér hann þar
stundum ganga feti Iengra í karl-
mennsku sinni en skynsamlegt
mátti kalla.
Árið 1970 varð hann fyrir bifreið
fyrir utan heimili sitt og mjaðmar-
Kveðjuorð:
Bragi Kristjánsson
grindarbrotnaði. hann kvartaði þó
ekki en lagðist bara til hvíldar.
Afleiðingar þessa urðu þó þær, að
hann varð síðar tvívegis að ganga
undir meiriháttar skurðaðgerðir á
mjöðmum og bar aldrei fullkom-
lega sitt bar eftir. Þegar ég nú
kveð vin minn, Níels finsen, veit
ég, að vinátta hans og Ijúfmennska
mun verða mér hugljúf minning
svo lengi sem ég lifi. '
Ég og kona min sendum Jónínu,
börnum þeirra og öllum ættingjum
og vinum, hugheilar samúðar-
kveðjur á kveðjustundu.
Bragi Níelsson
Fæddur 17. ágúst 1924
Dáinn 5. október 1985
Samstarfsmaður okkar, Bragi
Kristjánsson, lést í Landspítalan-
um að morgni 5. þ.m.
Andlát hans kom okkur ekki á
óvart því í nokkra mánuði var
hann alvarlega veikur, og barðist
við illvægan sjúkdóm.
Það var aðdáunarvert að sjá
þann mikla kjark og hugarró, sem
Braga var gefin en hann vissi vel
að dauðinn nálgaðist óðum, og
ræddi hann við mörg okkar síðustu
dægrin enda þótt hann væri hel-
sjúkur.
Bragi hafði unnið samfleytt í 29
ár við Landspítalann og átti hann
lengstan starfsaldur þeirra, sem
vinna við Vakt- og flutningadeild
spítalans og vann sem vaktstjóri
síðustu árin.
Hann skilur eftir sig ljúfar og
góðar minningar, sem mannkosta-
maður, sem vildi öllum vel, viljug-
ur og þægilegur í starfi og greiddi
götu allra sem til hans leituðu af
bestu getu, og þökkum við sam-
starfið af alhug.
Við samstarfsfólk hans vottum
honum virðingu, og sendum eigin-
konu hans og börnum dýpstu
samúðark veðj ur.
Starfsfólk Vakt- og flutninga
deildar Landspítalans.
Reynið nýja heimilispappírinn
100 metrar - samsvara 4-6 eldhúsrúllum

M
Fæst í flestum matvörubúðum