Morgunblaðið - 20.10.1985, Qupperneq 55

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. OKTÓBER1986
55
legs fjallgönguútbúnaðar. Má þar nefna
sérstakan hlífðarfatnað og plastskó með
sérstakri einangrun í innri skónum. Þó var
fjármögnunin versti höfuðverkurinn, en
eins og gefur að skilja kostar svona fyrir-
tæki „svolítið" meira en sólarferð. Við leit-
uðum því til nokkurra velviljaðra fyrir-
tækja um stuðning og brugðust þau afar
vel við og hreinlega gerðu okkur þetta
kleift.
Klifrað í úrvalsbergi
Þann 11. júní héldum við Snævarr svo til
London með 70 kg. hvor af farangri.
Eftir að hafa útvegað okkur vegabréfs-
áritun til Pakistan í London, héldum við
til heimilis Doug í NV-Englandi þar sem
við tókum þátt í að yfirfara og pakka sam-
eiginlegum útbúnaði leiðangursins.
Okkur gafst nokkrum sinnum tækifæri
á að skreppa í kletta sem voru þar í ná-
grenninu og klifra nokkrar góðar loiðir í
úrvalsbergi. Klettaklifur er mikið stundað
á Bretlandi og er almenningur yfirleitt vel
upplýstur um þessa íþrótt. Um helgar
stundar mikill fjöldi karla og kvenna mis-
erfitt klettaklifur og geta allir fundið
eitthvað við sitt hæfi. Eftir nokkurra daga
dvöl í Englandi flugum við með allt okkar
hafurtask, sem var um 2 tonn, til Karachi,
hafnarborgar, syðst í Pakistan.
3 sólarhringa á vörubflspalli
Það var eins og að ganga á ósýnilegan
vegg er við stigum út úr flugvélinni. Hit-
inn var um 35° og ótrúlegur raki í loftinu
þó um miðja nótt væri. Við leigðum vöru-
bíl og var öllum farangri hrúgað upp á
hann. Breiddum við síðan tjalddýnur þar
ofan á, því þetta átti eftir að vera heimili
okkar næstu þrjá sólarhringa. Þannig
ferðuðumst við stanslaust næstu 3 sólar-
hringa í 45° hita og ferlegu ryki. Aðeins
var stansað þar sem kalda kók var að fá,
en það var það eina sem öruggt var að
drekka á þessari leið. Þess á milli lágu
allir á pallinum ákaflega illa haldnir
vegna hitans o.fl. Eins og gefur að skilja er
'AFGHANISTAN
HIMALAJAFJOLL
iDiran
+7273
OILGf
PAKISTAN
INDLANi
SOVETRÍKIN
HÁLENDI
3000 - SOOO m ylir
•iivmrmili
Mælikvarði 1:4000000
Kortið sýnir leið
Himalayaleiðangursins
í Pakistan.'
iiíi Hímói
Innfæddir burðarmenn er fluttu búnað leiðangursmanna upp f aðalbúðir í 3500 metra hæð.
þetta ekki með þægilegustu ferðalögum
sem ég hef farið. Sérstaklega áttum við
íslendingarnir erfitt með að umbera óþol-
andi hitann. Það var því mikill léttir að
komast til höfuðborgarinnar Islamabad.
Þar tók það okkur nokkra daga að ganga
frá formsatriðum og ýmsu skriffinnsku
„veseni“ í sambandi við fjallönguleyfi. Á
meðan dvöldu menn meðal breska sendi-
ráðsfólksir.s í ágætu yfirlæti.
Veiktist skyndilega
Kvöld það er legga skyldi af stað frá
Islamabad til norðurhéraða Pakistan þar
sem fjöllin biðu, veiktist ég skyndilega
með miklum upp- og niðurgangi og var
eftir skamma stund orðinn fársjúkur. Var
farið með mig á sjúkrahús borgarinnar
sem var ekki líkt neinu venjulegu sjúkra-
húsi, sóðaskapurinn og skíturinn hreint
ótrúlegur. í ljós kom að veikindin voru af
völdum svæsinnar bakteríu er þrífst vel í
vatni og mat í Pakistan. Yrði ég allt að 10
daga að ná mér. Ekki leist mér á er átti að
gefa mér sprautu. Ég lét þó tilleiðast þegar
ég var búinn að koma lækninum í skilning
um að ég vildi ekki sjá annað en hreina
nýja nál. En það virðist vera til siðs þarna
að nota sömu nálina á fjöld manns, en
henni er þó dýft í sótthreinsivökva á milli.
Því var ekki um annað að ræða en ég yrði
eftir í Islamabad.
Hættulegasta flug í heimi
Aðrir leiðangursmenn héldu áfram til
þorpsins Karrimabad með allan farangur-
inn. Það tók mig um viku að ná aftur
heilsu og flaug ég þá til Gilgit sem er
nokkuð stór kaupstaður í N-Pakistan. Tal-
að er um flugleið þessa sem þá hættu-
legustu og erfiðustu í heimi. Flogið er eftir
djúpum dölum og utan í snævi þöktum
tindum, m.a. Nanga Parbat. Frá Gilgit fór
ég með áætlunarbifreið til Karrimabad
sem stendur á bökkum Indus í 2000 m.
hæð.
Þaðan eru um 50 km. í landamæri Kína
og Afganistan. Ég hitti leiðangursmenn
aftur í tjaidbúðum í 3000 m. hæð ofan við
Karrimabad. Þarna dvöldum við svo í viku
og fórum í stuttar ferðir um nágrennið.
Minna varð úr fjallgöngum á þessu svæði
en áætlað var. Var það aðallega vegna
slæmra snjóalaga í fjöllum og var mikið
um snjóflóð. Eitt sinn kom snjóflóð ofan
úr 6000 m. hæð alia leið niður að tjaldbúð-
um okkar og tók með sér nokkrar kindur
og saklausar geitur. Við sluppum hinsveg-
ar með skrekkinn. Snævarr hafði ásamt
tveim öðrum farið að kanna fjallið Batura
en snéru þeir við í 4.800 m. hæð, en þar var
sömu sögu að segja af snjóaðstæðum,
snjóflóð og hrun í öllum hlíðum.
Aðalbúðir við rætur Diran
Ákveðið var að færa tjaldbúðirnar yfir
dalinn og setja þær upp í 3.500 m. hæð, við
rætur fjallanna Rakaposhi og Diran. Það
tók okkur nokkra daga að flytja allt okkar
hafurtask þarna yfir. Notuðum við m.a.
asna og burðarmenn við flutningana. Hver
burðamaður bar 25—30 kg. og virtust þeir
fara létt með það. Er þar var komið við
sögu voru veikindi farin að hrjá flesta leið-
angursmenn og áttu flestir nóg með að
koma sjálfum sér upp í tjaldbúðirnar og
ekki hjálpaði hinn gífurlegi hiti. Er upp í
tjaldbúðir kom og gera átti upp við burð-
armennina kom upp ósætti vegna
greiðslna. Burðarmennirnir kröfðust mun
hærri launa en tíðkuðust þarna um slóðir
og lá við handalögmálum, en um síðir tók-
ust samningar. í tjaldbúðunum hafði hver
maður sitt tjald. Einnig var eitt stórt mat-
ar- og birgðatjald. Leiðangurskokkurinn
Nazír eldaði allt og bakaði yfir opnum eldi,
en nóg var af spreki þarna í nágrenninu.
Fæðið var hrísgrjón, baunir og grænmeti
enda voru allir leiðangursmenn, að undan-
skildum okkur fslendingunum, grænmetis-
ætur og því ekkert kjötmeti á boðstólum.
Næstu dagar fóru í hvíld og léttar göngu-
leiðir um nágrennið enda þurftum við að
aðlagast hæðinni sem best. Við Snævarr
fórum áleiðis upp á hrygg er liggur upp á
Rakaposi East (7.190 m.) Fórum við upp
eftir jökli og settum upp tjald í 4.500 m.
hæð á miðjum skriðjökli. Næsta dag héld-
um við áfram upp í um 5.200 m hæð, en
snérum þar við vegna þess hve snjórinn
var orðin viðsjárverður vegna mikils hita.
TEXTL HELGI BENEDKTSSON