Morgunblaðið - 27.03.1986, Blaðsíða 30

30 B
MORG.UNBLAfilD, FIMMTUDAGUR 27. MARZ1986
I I I HHI l > li U> SI ASS 4
I
!
i
Viðamlkla bardgasanur ar að finna f aérhvarry mynd Kuroaawa.
Akira Kurosawa
— Nokkur orð um mynd hans RAN
Japanakl ðldungurinn Aklra Kuroaawa nýtur akki óavipaðrar hylll
á Vaaturlöndum um þaaaar mundlr og hann naut um það layti
aem Vaaturlandabúar uppgötvuðu kvlkmyndallat hana uppúr
1950 — þegar bjarmaðl fyrir nýjum dagi veatrænnar kvikmynda-
mannlngar. Ahrifa Kuroaawa á kvlkmyndaakáld í Vaaturhaimi og
Evrópu aru ómæld og munu vara avo lengl eem bíóblóð rennur
í æðum þairra.
Ran
Ný kvikmynd frá Kurosawa er
viðburður jafnt í austri sem vestri.
Allt að sjö ár líða milli þess sem
hann sendir frá sér mynd. Kur-
osawa er ekki maður sem ríkur upp
til handa og fóta er hann finnur
sér efni, hann vandar til verks. En
honum hefur ætíö gengið andæris
Hector Babenco — hrepptl ekki
Óskarinn en vill fá William Hurt
til að leika Jack „Legs“ Diamond.
Babenco snýr sér
að glæpasögu
Hector Babenco, bandaríski
kvikmyndagerðarmaðurlnn
sam útnafndur var til Óskars-
verðlauna sam basti lelkstjóri
árslns 1985, hefur samþykkt
að gera næstu mynd í Banda-
rfkjunum, annað hvort I
Hollywood eða á austurströnd-
inni.
Myndin sem hann hyggst gera
heitir „Legs“ og ervitaskuld byggð
á samnefndri bók eftir William
Kennedy, sem hlaut Pulitzer- bók-
menntaverðlaunin fyrir nokkrum
árum. „Legs" segirfrá krimmanum
Jack Diamond sem á öðrum áratug
þessarar aldar þótti heldur stór-
tækur í allra handa glæpamálum.
Babenco hefur hug á að fá Will-
iam Hurt, sem lék aðalhlutverkið í
mynd hans, „Kross kóngulóarkon-
unnar", og fékk Óskarinn síðastlið-
inn mánudag, til að leika Jack
Diamond, en engar fréttir höfum
við af svari leikarans, en ansi væri
gaman ef af þessari áætlun gæti
orðið, því Babenco er vandvirkur
leikstjóri og „Legs" er einhver
skemmtilegasta glæpasaga síð-
ustu ára.
að afla nægra peninga því kvik-
myndin er listform sem krefst
mikilsfjármagns.
Ran heitir nýja myndin hans
Kurosawa, frumsýnd í Japan og
Evrópu síðastliðið haust og einnig
í Bandaríkjunum. Kurosawa, sem
útnefndur var til Óskarsverðlauna
sem besti leikstjóri ársins 1985,
en sá á eftir þeim til Sydney
Pollack, er ekki alveg ókunnugur
Óskarsverðlaunum, þrjár mynda
hans hafa verið kosnar bestu er-
lendu myndirnar: Rashomon árið
1951, Samúrai árið 1955 og Dersu
Uzala árið 1975.
Það eru fleiri en kvikmynd-
áhugamenn í vestri sem fagna
nyrri mynd frá gamla meistaran-
um; það eru ekki síöur unnendur
góðra og vandaöra mynda í Japan
sem fagna, því kvikmyndagerð þar
í landi hefur verið á hraðri niðurleið
síðustu árin, — Kurosawa er vin í
eyðimörkinni. Hraðsoönar dans-
og karatemyndir hafa nánast tröll-
riðið markaðinum og komiö honum
niður á lágkúrlegt stig.
Handritið að Ran var skrifað fyrir
tæpum áratug. Kurosawa fékk til
liðs við sig tvo kunningja, þá
Masato Ide og Hideo Oguni, bauð
þeim til dvalar á búgaröi sínum,
lagði þeim línurnar og saman skrif-
uðu þeir fjarri heimsins vafstri um
öldunginn Hidetore og syni hans
undirförlu. Þetta var 1976. Kur-
osawa var þá þegar þyrjaður að
undirbúa aðra mynd, Kagemusha,
sem hann lauk við 1980. Kurosawa
auönaðist að fullgera þá mynd
aðeins fyrir tilhlutan góðra vina.
Kagemusha var vel sótt í Japan
sem annars staðar, þótt hún fengi
ærið misjafna dóma, en Kurosawa
gekk enn verr að afla fjármagns
til að gera Ran. Kurosawa lendir
nefnilega alltaf í ógöngum: vegna
Aklra Kurosawa vlótðkur á Ran.
gífurlegrar nákvæmni í stóru sem
smáu þarf hann yfirleitt lengri tíma
til að gera myndir sínar en upp-
haflega er gert ráð fyrir, það kallar
síðan á aukið fjármagn. Stóru kvik-
myndaverin í Japan, Toho og Nipp-
on Herald, voru síður en svo
spennt fyrir að tak þátt í kostnaði
myndar Kurosawa. Toho fjármagn-
aði Kagemusha aðeins þegar
Coppola hafði fengið 20th Century
Fox til að dreifa henni í Bandaríkj-
unum. Engir vildu ráðast í gerð
myndar Kurosawa, en hann segir
að listrænn metnaður sé ekki í
hávegum hafður í Japan þessi árin.
Serge Silberman, sem fram-
leiddi margar myndir Luis Bunuels,
kom Kurosawa til bjargar. Hann
önglaði saman nægu fjármagni til
að gamli meistarinn gæti hafist
handa. Silberman segir: „Þú kennir
ekki 75 ára gömlum hundi að sitja.
Ég á skipið, en Kurosawa er skip-
stjórinn."
Kvikmyndatakan gekk betur en
nokkurn óraði fyrir, þrátt fyrir
andlát nokkurra nánustu vina leik-
stjórans. Hljóðupptökumaðurinn
Yanoguchi og bardagasérfræðing-
urinn Kuze, sem starfað höfðu
meö Kurosawa allar götur síöan
1948, létust með stuttu millibili.
Og eiginkona Kurosawa, Yoko
Yaguchi, andaðist áður en mynda-
tökum lauk.
En eigi skal bogna, sagði mað-
urinn og Kurosawa hélt ótrauöur
áfram, enda lagði hann allt í söl-
urnar til að Ijúka við eitt metnaðar-
fyllsta verk sitt. Því má ekki gleyma
að Ran er dýrasta mynd (í jenum
talið) sem gerð hefur verið í Japan
og Kurosawa átti það sífellt yfir
höfði sér að peningar og þolin-
mæði þankanna þryti einhvern
daginn. Þeir sem til þekkja segja
að Ran sé dýrasta mynd Kurosawa
hvað listrænan metnað varðar.
Þrátt fyrir þröngar skorður
QBn«H-ckm.n
Tónabíó:
Ann-Margret
Betra er að vera vel hengdur en illa giftur
Tónabíó tók til sýnlnga f gær athyglisveróa mynd, þó akki
væri nema fyrir leikendaskarann sem f hennf er aó finna:
Gene Hackman, Ann Margret, Ellen Bursteen, Ally Sheedy,
Brian Dennehy og Amy Madlgan, sem útnefnd var til Óskars-
verólauna fyrir aukahlutverk: „Twlce In a Lifetlme" eóa
„Tvlsvar á ævlnnl" eins og hún nefnist f þýólngu Tónabfós
og er fjölskyldudrama.
Átakanlegar sögur um hjóna-
bönd sem eru að slitna og fjöl-
skyldur sem eru að flosna upp
hafa löngum þótt ákjósanlegt
efni í kvikmyndir, enda stendur
það manninum mjög nærri. Þær
eru orðnar ansi margar myndirn-
ar sem gerðar hafa verið um
þetta efni, meðal þeirra allra
þekktustu eru Ordinary People,
Borð fyrir fimm og Terms og
Endearment, og má segja með
nokkru sanni að Kaninn hafi
þurrausiö fyrirþærið. En það kom
þó ekki í veg fyrir að Bud Yorkin,
sem hingað til hefur látið sér
nægja að fjármagna myndir,
réðst í gerð enn einnar myndar.
Fékk hann til liðs við sig færasta
handritahöfund Breta, en það er
vitaskuld Colin Welland, sem
fékk Óskarinn fyrir handrit sitt
að Chariots of Fire.
Sagan sem þeir segja er eitt-
hvaö á þessa leið:
Harry McKenzie (Gene Hack-
man) hefur lengi starfað í stál-
iöjuveri í amerískri stórborg.
Hann á með konu sinni Kötu
(Ellen Burstyn), þrjú börn: Sunny
(Amy Madigan), sem er gift og á
börn, Helen (Ally Sheedy), sem
er ógift enda á unglingsaldri og
soninn Jerry.
Ekkeret sérstakt er um að
vera þegar Harry heldur upp á
fimmtugsafmæli sitt, en hann fer
þó á krána til að hitta kunningja
að vanda. En þessi för á krána
dregur dilk á eftir sér; hann sér
Gene Hackman mætlr I glftlngu dóttur slnnar eftlr að hann
hefur flutt aó helman.
þar nýtt andlit, ekkjuna Audrey
(Ann-Margret), sem þar starfar.
Það er eins og við manninn
mælt, þau fella hugi saman.
Harry getur haldið sambandi
sínu við Audrey leyndu fyrir Kötu
í takmarkaðan tíma og gerist þá
hið óumflýjanlega: Harry flytur
að heiman. Þar með er sagan
aðeins sögð til hálfs, en Harry
kemst að því að betra er að vera
vel hengdur en illa giftur, svo
vitnað sé í Shakespeare.
Amy Madigan var útnefnd til
Óskarsverölauna fyrir túlkun sína
á dótturinni Sunny, en beið lægri
hlut fyrir Angelicu Huston eins
og fleiri.