Morgunblaðið - 17.06.1986, Qupperneq 21

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚNÍ 1986
21
Til þess þarf atbeina sterkrar ríkis-
stjómar með traust ítök í laun-
þegahreyfingu og atvinnulífí.
Þetta felur í sér uppstokkun á
bónuskerfinu. Greiðslugeta fisk-
vinnslunnar hefur að undanfömu
skilgreint lágmarkslaun í landinu.
Launakerfí, þar sem afkastabónus
vegur allt að 100% móti launatöxt-
um, er fásinna. Vægi bónuskerfis-
ins á að minnka. Raunveruleg laun
eiga að færast inn í taxta. Þar með
þurfa taxtar láglaunafólksins í Iðju
og verslun jafnframt að hækka.
Þessu þarf ný ríkisstjóm að
fylgja eftir með samræmdri launa-
steftiu, sem miðar að því að draga
úr launamun. Jafnframt þarf að
nást pólitísk samstaða um skipu-
lagsbreytingu á verkalýðshreyfing-
unni, sem miðar að því að sameina
vinnandi fólk á hveijum vinnustað
í einu stéttarfélagi. Og mynda síðan
atvinnuvegasambönd, sem fara með
samningsrétt, en vinnustaðafélög
með sérkjaramál.
Ný ríkisstjóm verður að fylgja
þessu eftir með stefiiu í efnahags-
og félagsmálum, sem vinnur kerfis-
bundið að því að draga úr óhæfíleg-
um lífskjaramun; að jafna telqu-
skiptinguna í landinu.
Það er um þetta sem stefná
Alþýðuflokksins og málflutningur
hefur snúist á undanfömum árum.
í næstu kosningum þurfa kjós-
endur því fyrst og fremst að svara
þeirri spumingu, hvort þeir treysti
Alþýðuflokknum til þess að hafa
forystu í ríkisstjóm um slíkar þjóð-
félagsbreytingar.
Höfuðmál jafnaðarmanna í
næstu kosningum verða:
★ Nýtt og réttlátt skattakerfi
★ nýtt húsnæðislánakerfi
★ nýtt lífeyrisréttindakerfi
★ róttækar stjórakerfisbreyt-
ingar
Allt era þetta kerfisbreytingar
þar sem inntakið er jöfnun eigna-
og tekjuskiptingar. Þessar aðgerðir
era því forsenda góðs samstarfs við
launþegahreyfinguna í landinu um
bætt lífskjör og meira efnahagslegt
og félagslegt réttlæti.
Þessu til viðbótar þarf að taka
upp nýja atvinnustefnu, sérstaklega
til að treysta undirstöður atvinnulífs
á landsbyggðinni. Uppstokkun á
okkar hefðbundna stjómkerfí er
lykilatríði í því sambandi. Við eigum
að taka upp nýja fjórðungaskipan;
búa til styrkari stjómkerfiseiningar
á landsbyggðinni. Það þýðir að
færa bæði fjármuni og pólitískt
vald frá miðstjómarvaldi rfkisins í
hendur öflugri stjómsýslueininga á
landsbyggðinni sjálfri. Það er okkar
byggðastefna, jafnaðarmanna.
Þessu á síðan að fylgja eftir með
endurskipulagningu bankakerfís-
ins.
Er Abl. stjórnhæft?
Um þetta verður kosið — hvort
I
um heiminn.
Þetta er fyrsta koma Muriel
Biyant hingað til lands og var hún
mjög hrifin af landi og þjóð. „Það
er dásamlegt að koma hingað til
íslands og komast í tæri við hreint
og tært loftslag. Það hefur ekkert
gert til þó mikið hafí rignt því ég
fæ nógu mikið af sólskini $ Kalifom-
fu“, sagði Muriel að lokum.
Fyrsti félagskapur íslenskra mál-
freyja var stofnaður árið 1975 og
er því liðlega tíu ára gamall. Fráfar-
andi formaður Landssamtaka mál-
freyja, Erla Guðmundsdóttir, sagði
f samtali við Morgunblaðið að nokk-
uð væri farið að bera á því að ís-
lenskar málfreyjur væru famar að
láta til sín taka og til dæmis hefði
víða mátt sjá þær á framboðslistum
fyrir síðustu bæja- og sveitastjóm-
arkosningar. „Það er mjög mikil-
vægt að konur læri að tjá sig til
að efla sjálfstraustið," sagði Erla
að lokum, „og þær verða að sinna
þessum kröfum nútímans á ein-
hvem hátt og því skoram við á
konur að taka þátt í uppbyggingu
félagsskaparins með okkur."
heldur þær kosningar verða fyrr eða
síðar.
Spumingin en Hvaða stjóm-
málaöfl þurfa að taka höndum
saman til þess að tryggja fram-
kvæmd slíkrar stjómarstefnu?
Ég sagði áðan, að ný ríkisstjóm
með slíka stefnu að leiðarljósi,
þyrfti að eiga traust ítök bæði innan
atvinnulífsins og launþegahreyfing-
arinnar. Málefnaleg samstaða hefur
treyst samstarfið milli forystu-
manna okkar jafnaðarmanna og
Alþýðubandalagsmanna innan
verkalýðshreyfingarinnar. Það
sýndi sig í aðdraganda kjarasamn-
inganna og í kjölfar þeirra.
Þingflokkar Alþýðuflokksins og
Alþýðubandalagsins bera báðir
ábyrgð á þeim efnahagsráðstöfun-
um, sem gerðar vora í kjölfar
samninganna. Þess vegna er bæði
eðlilegt og æskilegt að þessir aðilar
treysti samstarf sín í milli. Þeim
ber skylda til að tryggja að forsend-
ur kjarsamninganna haldi.
En fyrst og fremst ber þeim
skylda til að nýta það svigrúm, sem
kjarasamningamir gáfu, til að
fylgja því eftir í næstu samningum
með uppstokkun á ríkjandi launa-
kerfi, veralegri hækkun lægstu
launa og þeim ráðstöfunum í ríkis-
fjármálum og félagsmálum, sem til
þurfa að koma til að tryggja vax-
andi kaupmátt, án verðbólgu.
Spumingin er hins vegar sú,
hvort Alþýðubandalagið verður
stjómhæft? Flest bendir til að þar
sé innan dyra lítill starfsftíður til
að vinna að jákvæðri og skapandi
pólitík. Abl. er nefnilega á barmi
klofnings. Að því getur dregið, fyrr
eða síðar, að hinum sósíaldemó-
kratísku öflum innan þess verði
ekki vært. Fari syo eiga þau auðvit-
að að stíga skrefið til fulls og ganga
til liðs við okkur í Alþýðuflokknum.
Þar með væri að stóram hluta bætt
fyrir söguleg mistök kommúnista
og vinstri sósíalista fyrr á tíð sem
ítrekað urðu til þess að ijúfa einingu
jafnaðarmanna og verkalýðshreyf-
ingarinnar með hörmulegum afleið-
ingum.
Hvers konar
Sjálfstæðisflokkur?
En hvað með Sjálfstæðisflokk-
inn? Þá er auðvitað aðalspumingin
sú, við hvaða Sjálfstæðisflokk er
átt? Er það einhvers konar grenj-
andi markaðshyggjutrúboð, sem er
í heilögu stríði við velferðarríkið?
Eða einhvers konar útideild frá
Framsóknarflokknum, sem riðlast
þar í flósi landbúnaðarkerfisins?
Eða verða þar í fyrirsvari ábyrgir
atvinnurekendur, sem vilja nota
tækifærið og taka höndum saman
við okkur jafnaðarmenn um að
draga úr ríkisforsjá, treysta undir-
stöður atvinnulífsins, hækka laun
og jafna lífskjör?
Mér sýnist að forystumenn Sjálf-
stæðisflokksins og Alþýðubanda-
lagsins ættu að nota tímann í sumar
til að gera það upp við sig, hvert
þeir vilja stefna. Meðan þeir hugsa
málið er ljóst að öll vötn falla nú
til Dýrafjarðar.
Höfundur er formaður AJþýðu■
flokks.
ISlA^8
85»"®=-"
f

*//!/% t
-éhkmÆ® - 4jt (J4f i
r
mj0gA»®ano>
/>6

■ff//fftfíi
; hVO«

SvT-HÉ8

jjp-SSF*"*
000"! 26^
GJUMST
OKKARTÍKKA
-ÁNÞESS
AÐ KORT SÉSÝNT
Til þæginda fyrir viðskiptaviiii og afgreiðslufólk ábyrgist Iðnaðarbankirm
alla tékka að upphæð allt að 3.000 krónum sem útgefnir eru
á tékkareikninga í Iðnaðarbankanum af reikningseigendum.
Ábyrgðin er gagnvart þeim sem taka við tékkum frá reikningseigendum
í góðri trú og framselja bönkum eða sparisjóðum.
Iðnaðarbankinn kappkostar að þeir einir hafi tékkareikninga hjá
bankanum sem em trausts verðir 1 viðskiptum og treystár því jafnframt
að afgreiðslufólk sýni eðlilega varkámi við mótttöku tékka.
Iðnaðarbankinn
-HÚPÍMd ÍMHki