Morgunblaðið - 17.06.1986, Qupperneq 51

líka góður skóli og glæddu hjá henni
skilning og víðsýni, m.a. tileinkaði
hún sér mjög hnitmiðaða ræðulist
svo oft var unun á að hlýða. Náði
hún þar mikilli leikni og kryddaði
þá gjaman mál sitt með ljóðum,
stundum fmmsömdum. Féll oft í
hennar hlut að hafa orð fyrir ferða-
félögum sínum og léku henni þá létt
orð á tungu.
Nú eru aðeins tvö af systkina-
hópnum frá Hnjóti eftir á lífi. Þau
Kristjana, ekkja í Keflavík og Ólaf-
ur bóndi á Hnjóti, en þar hefur
Egill sonur hans byggt upp byggða-
safn, mikið að vöxtum og merkilegt.
Gíslína var viðstödd opnun safnsins
sumarið 1983, þá 94 ára að aldri.
Rómaði hún mjög framtak Egils
frænda síns.
Eins og áður greinir varð Gíslína
97 ára 18. janúar sl. og var þá við
sæmilega heilsu, og andlegum
kröftum hélt hún til hinztu stundar
og minnið brást henni ekki. Ham-
ingjuna fann hún hjá börnum sínum
og öðmm afkomendum og tók þátt
í gleði þeirra yfir góðum árangri í
starfí eða námi. Þegar litið er yfir
langan æviveg má nærri geta að
lífið hefur ekki alltaf verið sældar-
leikur, en ævikvöldið reyndist henni
samt hamingjuríkt.
Ég vil að leiðarlokum þakka Gísl-
ínu tengdamóður minni fyrir vináttu
hennar og tryggð. Ámm saman tók
hún þátt í jólagleðinni á heimili
okkar með fjölskyldunni. Hún kunni
vel að gleðjast með glöðum.
Fjölskyldan öll kveður Gíslínu
með söknuði. Minningin um merka
konu er okkur öllum dýrmæt. Lífs-
dagurinn var orðinn langur en
minning hennar lifir.
Deyrfé,
deyjafrændr,
deyrsjálfritsama,
enorðstírr
deyr aldregi
hveimersérgóðangetr.
(ÚrHávamálum)
Sigurður lugason
Sé ég í anda knörr og vagna knúða
krafti, sem vannst úr fossa þinna skrúða,
stritandi vélar, starfsmenn glaða og prúða
stjómfijálsa þjóð, með verzlun eigin búða.
Svo kvað Hannes Hafstein í alda-
mótaljóðum sínum. Á þeim tíma
reis til vegs og framkvæmda sú
kynslóð sem átti eftir að valda hvað
mestum breytingum á íslensku
þjóðfélagi frá upphafi. Þjóðfélaginu
var breytt úr bændasamfélagi í
vélvætt nútímasamfélag á skemmri
tíma en áður voru dæmi til. Gíslína
Magnúsdóttir var ein þeirra er hér
lögðu hönd á plóginn. Hún ólst upp
í stórum systkinahópi á útkjálka
landsins, en fluttist þaðan ung að
árum til Reykjavíkur ásamt fyrri
manni sínum. Eftir skamman hjú-
skap missti hún manninn í hendur
berklavofunnar. Áfram var samt
barist með viljann einan að vopni,
með berum höndum og opnum hug
hinnar félagslegu heildarhugsunar.
Það er sú hugsun sem íslendinga
skortir í dag. Járnviljinn og metnað-
urinn entist Gíslínu allt til æviloka,
þó svo hún nyti lengra og þægilegra
ævikvölds en flestir samborgarar
hennar.
Það er ekki ætlun mín hér að
rekja æviferil ömmu minnar, Gísl-
ínu Magnúsdóttur, heldur einungis
að þakka henni í fáum orðum fyrir
ógleymanlegar samverustundir. f
næ.r aldatfyórðung átti ég völ á að
kynnast kostum þessarar konu og
nærast á fróðleik hennar um liðna
tíð. Voru orð hennar á við ófáar
kennslustundir. Hún var fullmennt-
uð úr skóla lífsins, þeim skóla er
veitir mönnum hina dýpstu mennt-
un og íramar öðru skilning á
mannlegu eðli. Það kom best fram
í réttsýni Gíslínu. Hún greindi ávallt
rétt frá röngu og stóð fast á sinni
meiningu, með tunguna eina að
vopni. Til þess var Gíslína fullfær
til hinstu stundar, þar sem minni
hennar var úr stáli gert.
Gíslína hafði skilning á gildi bók-
legrar menntunar og fann ég ávallt
fyrir andlegum styrk hennar meðan
á erfíðum próftökum stóð. Hún vildi
ávallt fylgjast með námsárangri
skyldmenna sinna og veitti það mér
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚNÍ 1986
51
sem öðrum visst aðhald. Hún átti
jú þátt í að gera ísland að því
menningarríki sem það nú er og
það var eins og hún vildi hafa eftir-
lit með hvort erfiðið hefði skilað
árangri. Hafi hún þökk fyrir að
fræða óharðnaðan ungling um gildi
lífsins og eiga þátt í mótun heiðar-
legs þankagangs.
„Requiem aetemam dona eis,
Domine, et lux perpetua luceat eis.“
Orn Sigurðsson
Þann 8. júní lést á Elliheimilinu
Grund Gíslína Magnúsdóttir.sem
fæddist 18. janúar 1889, á Hnjóti
í Rauðasandshreppi.
Gíslína dvaldi uppvaxtarár sín í
föðurhúsum, en 17 ára gömul ræður
hún sig í vist hjá útgerðarmanni á
Geirseyri við Patreksfjörð. Þar
kynnist hún fyrri manni sínum,
Einari Ólafssyni. Með Einari eign-
ast hún einn son, en Einar lést árið
1915. Síðan flytur Gíslína til
Reykjavíkur og þar kynnist hún
seinni manni sínum, Jóni Halldórs-
syni. Með honum eignast hún tvær
dætur og einn son. Jón lést árið
1973. Þau bjuggu lengst af á
Freyjugötu 27, en síðustu árin
dvaldi Gíslína á Elliheimilinu Grund.
Börnin sín ól hún upp og kom
til manns. Gíslína var mikil félags-
vera og jafnhliða húsmóðurstörfum
vann hún mikið að félagsmálum.
Gékk hún fljótlega í Verkakvenna-
félagið Framsókn, en þar taldi hún
hagsmunum sínum best borgið. Við
konur í Verkakvennafélaginu
Framsókn, sem komnar eru yfir
miðjan aldur, minnumst hennar sem
hinnar glaðværu og athafnasömu
konu, sem alltaf var reiðubúin að
rétta hjálparhönd ef með þurfti.
Má þar minna á störf hennar í stjórn
Verkakvennafélagsins Framsóknar
og í basamefnd sem hún sat í rúm
30 ár og einnig brennandi áhuga
hennar á málefnum „Vorboðans",
og var hún í stjórn þar, en það var
félagsskapur á vegum Verka-
kvennafélagsins Framsóknar og
fleiri félaga, sem hafði það markmið
að koma bönum verkamanna í
sumardvöl fyrir utan borgina.
Höfðu verið reistar búðir í Rauð-
hólum í þessu augnamiði.
Árið 1964 er Gíslina gerður heið-
ursfélagi í Verkakvennafélaginu
Framsókn fyrir störf hennar í þágu
félagsins.
Minningin um góðan félaga mun
lengi lifa og stjómin og aðrar konur
í Verkakvennafélaginu Framsókn
senda börnum hennar og öðrum
ættingjum dýpstu samúðarkveðjur.
Stjórn og félagar í Verka-
kvennafélaginu Framsókn.
Sigrún H. Pálsdóttir
Steinum - Kveðjuorð
Fædd 22. júní 1934
Dáin 10. júní 1986
í gær var til moldar borin Rúna
systir mín, Sigrún Hanna Pálsdótt-
ir, Grindavík, sem var búin að heyja
langt stríð við erfiðan sjúkdóm.
Mig langar til að þakka henni
fyrir margar ánægjulegar stundir
og alla tyllidagana, sem hún ein
mundi eftir. Þeir glöddu mig mikið.
Það er sárt að sjá á eftir henni
fyrir okkur öll, en á móti koma allar
gleðistundimar, sem við áttum á
heimili hennar og Rúnars þegar
fjölskyldan kom saman. Það er svo
ótalmargt að þakka þeim fyrir, sem
mér reynist eiifitt að koma á blað.
Mér er minnisstæð gleði Rúnu á
sjúkrahúsinu, þar sem hún var með
myndir af litlu barnabörnunum sín-
um — og hún sýndi mér mynd af
nýfæddum sonarsyni sínum. Gleði
hennar var mikil yfir þeim öllum
litlu krílunum. Ég veit að við hitt-
umst á ný á öðrum og betri stað,
þar sem engar þjáningar eru og við
munum gleðjast þar saman á ný.
Sælt hefði verið að fá að hafa
Rúnu lengur en Guð, sem öllu
ræður, hefur kallað hana til sín.
Nú er hún lögð af stað í ferðina
löngu, þar sem ljóssins faðir mun
leiða hana um ókomna stigu og á
fund ástvina sinna, sem á undan
eru famir.
Sælt er að eiga allar minningam-
ar um Rúnu systur. Við sem eftir
lifum þurfum engu að kvíða um
framtíð hennar. Hún getur ekki
orðið annað en blómum stráð, því
líf hennar héma megin var alltaf
svo hreint og tært. Hún fær nú að
njóta ávaxta af sinni miklu hlýju
og góðvild, sem prýddi allar hug-
sjónir og gjörðir. Guð varðveiti sálu
hennar.
Það er líka margt að þakka
Rúnari. Það er aðdáunarvert hve
hann stóðst vel þessar erfiðu stund-
ir, síðustu tvo mánuði. Ég er þakk-
lát fyrir það, hvað systir mín eign-
aðist vel gerðan mann. Betri mann
en hann, er vart hægt að finna.
Hafí hann þökk fyrir það. Elskulegu
frændsystkini, Grétar, Anna María
og Margrét, sorg ykkar er líka stór.
Megi algóður guð vera með ykkur
öllum, mökum ykkar og börnum.
Mig langar til að enda þessi fá-
tæklegu orð á eftirfarandi þremur
stökum eftir Hugrúnu.
Um stundu lokast leiðir
en lífið á sinn þrótt.
Ávorivakna blómin
þá víkur heldimmnótt,
til Ijóssins he§um huga
|)á harmur burtu flýr.
Því lausnarinn hann lifir
ogljómardagurnýr.
Þú hefur fengið friðinn
ogfullaheilsubót.
Þú líðurekki lengur
enlagðirsumrimót.
Blómabúöin
Hótel Sögu
sími 12013
Blóm og
skreytingar
gjafavörur
heimsendingar-
þjónusta
Legsteinar
ýmsar gerðir
Marmorex
Steinefnaverksmiðjan
Helluhrauni 14, sími 54034,
222 Hafnarfjörður
Þóttlíkið liggiímoldu
eilífiðdáiðfær.
Því andinn áfram lifír
jáeinsídagogígær.
Nú þér við þakkir færum
viðjwkkum liðnatíð.
Viðjxikkumástúðalla
afalhug.fyrrogsíð.
Við leggjum blóm á leiðið
sem lítinn þakkarkrans.
Oghorfumupptilhæða
hinshuldafriðarlands.
Ég og ijölskylda mín sendum
ykkur öllum okkar dýpstu samúðar-
kveðjur, einnig til aldraðra foreldra,
tengdaföður og systkina. Guð blessi
ykkuröll.
Erla
Wómostofa
FriÓfimts
Suöuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
0pi6 öft kvöld
til kl. 22,- éinnig um helgar.
Skreytingar við öli tilefni.
Gjafavörur.
21
auðveldar terðalög iim tandið
Nú þarftu ekki lengur að
skila bílnum á sama stað
og þú fékkst hann.
Bíl sem þú leigir í
Reykjavík eða hjá
umboðsmönnum okkar á
Akureyri, í Borgarnesi, á
Egilsstöðum, Hornafirði, Húsavík,
Hvolsvelli, Sauðárkróki og
Siglufirði getur þú skilað
á hvern þessara staða sem
þér sýnist.
BÍLALEIGA
Reykjavíkurflugvelli
Umboð:
Bílaleigan Örn, Akureyri
Bílaleigan Nes, Borgarnesi
Bílaleiga Þráins Jónssonar,
Egilsstöðum Bílaleiga Hornafjarðar
Bílaleiga Húsavíkur
Bílaleigan Hvolsvelli
Bílaleiga Sauðárkróks
Bílaleiga Siglufjarðar
FLUGLEIÐA
Sími (91) 690 200
B.BACKMAM SiA