Morgunblaðið - 13.08.1986, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 13. ÁGÚST 1986
„Látum ómenn-
inguna borga
menninguna“
- rætt við Jónas Ingimundarson
og Kristin Sigmundsson
Jónas Ingimundarson og Kristinn Sigmundsson eru nú að leggja
upp í tónleikaferð og er förinni að þessu sinni heitið vestur á firði.
Þeir halda tónleika á Þingeyri í kvöld, í Bolungarvík á fimmtudag,
á Flateyri á föstudagskvöld, á ísafirði á laugardag, Bildudal á sunnu-
dag og lokatónleikarnir verða á Patreksfirði mánudaginn 18. ágúst.
Stóri áfanginn í ferðinni er Isafjörður þar sem Jónas og Kristinn
frumflytja Vetrarferðina eftir Franz Schubert, en ævinlega þykir
það tíðindum sæta þegar þessi dulmagnaði ljóðaflokkur heyrist I
tónleikahúsum. Það er mikið í fang færzt að sökkva sér niður í
túlkun á svo margslungnu og djúpúðugu verki sem Vetrarferðina
þar sem ekki reynir síður á þroska og næmi listamannsins en tækni
þeirra.
„Við fengum tilmæli frá tónlist-
arfélagi ísafjarðar um að koma og
frumflytja Vetrarferðina þar í
tengslum við 200 ára afmæli kaup-
staðarins. Þetta er e.t.v. ekki
ákjósanlegasti árstími til að flytja
Vetrarferðina en við stóðumst ekki
þetta tilboð. Og það er svo sannar-
lega ekki í kot vísað að ýta henni
úr vör þar því að óvíða er betra að
halda tónleika en á Isafirði. Eins
er það í nágrannabyggðunum."
„Já, og eini staðurinn af þeim
sem við höfum talið hér að framan
og ég hef enn ekki sungið á er
Bfldudalur. Það er óviðjafnanlegt
að koma fram á þessum litlu stöðum
og einhveijar mínar allra beztu
minningar á ég frá Flateyri þar sem
okkur var færður harðfískur í stað
blóma," segir Kristinn.
„Eru áheyrendur úti á landi frá-
brugðnir því sem þeir eru hér í
þéttbýlinu?“
„Reyndar eru þeir það,“ segir
Kristinn, „og það er reyndar allt
sem hjálpast að að gera tónleika
úti á landi svo ánægjulega. Á þess-
um litlu stöðum eru frábær hljóð-
færi, dýrindis flyglar sem afar vel
er farið með á milli þess sem leikið
er á þá. Heimamenn hafa verið að
fjárfesta í þessum óaðfinnanlegu
hljóðfærum á undanfömum árum,
líklega til að geta boðið listamönn-
um sem allra bezta aðstöðu. Svo
er annað sem kemur til: Á þessum
tónleikum er oftast fullt út úr dyr-
um og stemmningin gífurlega góð.
Hafi einhver látið sér detta í hug
að fólkið úti á landi kunni síður að
meta sígilda tónlist þá er það mik-
ill misskilningur."
„Hvemig gengur að láta þetta
tónleikahald standa undir sér fjár-
hagslega?"
„Það gengur en ekki má þó miklu
muna," segir Jónas.
„Og hvemig gengur að lifa á því
að stunda tónlistina eina eins og
þið gerið báðir?“
„Þó skömm sé frá að segja þá
er nú eiginlega ekki nema ein að-
ferð til að gera það og hún er sú
að láta ómenninguna borga menn-
inguna."
„Og hvemig fer það fram?“
„Það er nú svo undarlegt með
íslendinga að þegar þeir ætla virki-
lega að skemmta sér og hafa mikið
við finnst þeim ómissandi að fá
atvinnulistamenn til að koma fram
og flytja alvömtónlist. Það er ekki
ævinlega mjög gott að flytja sígilda
tónlist við slíkar aðstæður, en kost-
urinn við þessar sérþarfír landans
er sá að það er borgað fyrir þessa
vinnu og hún gerir okkur þannig
kleift að leggja mikla vinnu í undir-
búning viðameiri tónleika þar sem
allir gera strangar kröfur til
frammistöðunnar," segir Kristinn.
Nú berst talið að þeirri tónlistar-
menningu sem allt ætlar að yfir-
gnæfa — dægurtónlistina sem
framleidd er í vélum og rennur út
úr þeim í síbylju, yfirleitt nákvæm-
lega eins hvar sem er í heiminum.
„Það er verið að gefa fólki steina
fyrir brauð og það merkilega er að
það gín við steinunum og virðist
aldrei verða fullsatt af þeirn," segir
Jónas. „Vönduð og varanleg tónlist
á ekki upp á pallborðið hjá ijöldan-
um en samt lifir hún áfram á meðan
dægurbólumar springa hver af ann-
arri. Eg er þeirrar skoðunar að
þetta eigi m.a. rót sína að rekja til
þess hve illa er staðið að tónlistar-
uppeldi bama og ungs fólks í
skólakerfinu. Og einmitt þetta hef-
ur víðtæk áhrif, svo sem þau að
fjöldinn allur af fólki kann ekki að
hlusta á alvarlega tónlist eða vand-
aða tónlist sem gerir kröfur til
áheyrandans. Mötunin verður alls-
ráðandi."
Vetrarferðina flytja Jónas og
Kristinn einungis á Isafírði að þessu
sinni, en þegar líða tekur að vetri
hefst flutningurinn fyrir alvöru.
Gert er ráð fyrir tónleikum í
Reykjavík og víða um landið. Á
öðmm stöðum fyrir vestan sem för-
inni er heitið til verður flutt einskon-
ar blönduð dagskrá sem kemur von
bráðar út á plötu hjá Emi & Örlygi
í tilefni af 20 ára afmæli útgáfufyr-
irtækisins. Á þessari plötu em mörg
íslenzk sönglög, auk laga eftir er-
lend tónskáld. Af hinum fslenzku
tónskáldum má nefna Sigvalda
Kaldalóns, Áma Thorsteinsson,
Þórarin Guðmundsson, Atla Heimi
og Jakob Hallgrímsson. Ljóðin vom
látin ráða þegar efnið var valið en
þau em eftir Davíð Stefánsson,
Hannes Hafstein og Halldór Lax-
ness. Meðal laga á þessari plötu er
Hamraborgin alþekkta sem hingað
til hefur ævinlega verið sungin af
tenórsöngvumm en óhætt er að
fullyrða að túlkun Kristins Sig-
mundssonar er afar sérstæð og
líkist engan veginn því sem áður
hefur heyrzt.
Skagafjörður:
Heyskap
víða
lokið
Skagafirði.
HEYSKAP er nú víða lokið
af fyrra slætti með miklum
heyjum og góðri nýtingu, en
þeir sem síðast byijuðu eiga
að einhveiju leyti hey úti, því
að skúrir hafa gengið yfir
að undanförnu. Er þetta því
allmisjafnt á milli bæja hvað
líður með heyskaparlok.
Kartöflur em snemma á ferð-
inni en síðastliðið ár þar sem
síðar var sett niður og tíðarfar
kaldara en í fyrra.
Borgarísjaki hefur verið að
þvælast hér um Skagafjörð og
er hann eins og stórt vélarvana
skip sem aðeins fylgir haf-
straum. Hann er ýmist inni í
fjarðarbotni eða út við Drangey.
Mikil umferð var um verslun-
armannahelgina, og sem betur
fer engin vemleg slys.
Aðeins einn togari er nú
gerður út frá Sauðárkióki.
Hann aflar vel en þó ekki nægj-
anlega til að öll frystihús hafi
næga atvinnu. Bætt hefur upp
að fiskur hefur borist að frá
öðmm stöðum.
Uppihald hefur verið á róðr-
um smábáta, en í gær gátu
þeir komist á Skagagmnn og
öfluðu þá margir af þeim mjög
sæmilega.
Aftur virðist vera að koma
þurrkur f Skagafirði.
Björn i Bæ.
Norrænir tannsmiðir
þinga á Hótel Loftleiðum
SAMBAND norrænna tannsmiða, NTU, hélt ráðstefnu á Hótel Loft-
leiðum laugardaginn 9. ágúst. Undirbúning ráðstefnunnar annaðist
Samband islenskra tannsmiðaverkstæða, er jafnframt gekk i norr-
æna sambandið.
Ráðstefnuna sátu alls 33, þar af
10 íslendingar. Til umræðu vom
einkum þróunarmöguleikar í faginu
og samvinna um einstök mál. Verk-
efni varðandi menntun og sérstak-
lega endurmenntun vom ofarlega á
baugi, þar sem sérhæfíng og kröfur
um meiri fæmi og betri tæknibúnað
fara sívaxandi.
Tannsmiðir fara fram á að þeir
hafi sjálfir hönd í bagga þegar
menntun stéttarinnar er skipulögð.
Islenskir tannsmiðir fá nú tæki-
færi til að taka þátt í nemaskiptum
og samnorrænum námskeiðum,
m.a. í endurmenntun, sem stundum
em flutt á milli landanna. Þar sem
Norðurlandabúar þurfa engin at-
vinnuleyfi, flytji þeir búferlum til
annarra Norðurlanda, er afar mikil-
vægt að samræma menntunarkröf-
ur á þessu sviði sem öðmm. NTU
nýtur íjárhagslegs stuðnings frá
Norðurlandaráði.
Tannsmíði fyrir Islendinga fer
nú að langmestu leyti fram innan-
lands, en um margra ára skeið var
þessi þjónusta að vemlegu leyti
keypt erlendis.
Kennsla í faginu var áður stund-
uð af tannlæknum í húsakynnum
Tannlæknafélagsins, en undanfarin
ár hefur engin kennsla farið fram.
í byggingu Tannlæknadeildar
Háskólans, „Tanngarði", er mjög
vel búin stofa til kennslu í tann-
smíði og luku erlendu gestimir
lofsorði á allan útbúnað þar. Ekki
er hafin kennsla í stofunni, þar sem
fjárveiting hefur ekki fengist til að
hrinda henni úr vör.
I NTU em eigendur og starfs-
menn tannsmíðaverkstæða, en á
íslandi hafa starfsmenn með sér
sérstakt félag, Tannsmiðafélag ís-
lands. Alls munu lærðir tannsmiðir
á landinu vera um 60 talsins.
Á myndinni sjást fv.: Sigurbjöm Fanndal, formaður Sambands
íslenskra tannsmíðaverkstæða, Thorsten Wremer, formaður Sam-
bánds norskra tannsmíðaverkstæða, Elvy Nyqvist frá Félagi tann-
smiða í Svíþjóð, Lars Nordberg, formaður Sambands finnskra
tannsmíðaverkstæða og jafnframt forseti NTU, Agne Kfimpe frá
Sambandi sænskra tannsmíðaverkstæða og Nils Bang, aðalritari
NTU, frá Finnlandi.
Morgunblaðið/Einar Falur
íslenska landsliðið í hárgreiðslu ásamt þjálfara liðsins og sýningarstúlkum með viðhafnargreiðslur
samskonar og sýndar verða í Verona. Landsliðið skipa, talið frá vinstri: Dóróthea Magnúsdóttir,
núverandi íslandsmeistari, frá hársnyrtistofunni Papillu, Helga Bjarnadóttir frá hárgreiðslustof-
unni Ýr, Guðfinna Jóhannsdóttir frá hárgreiðslustofunni Carmen og þjálfari liðsins John Scults
frá HoUandi.
Heimsmeistarakeppnin í hárgreiðslu og hárskurði:
Islendingar með í fyrsta sinn
Heimsmeistarakeppnin í hár-
greiðslu og hárskurði verður
haldin i Veróna á Ítalíu dagana
14.—16. september nk. íslend-
ingar munu nú í fyrsta skipti
senda lið í keppnina og hefur
þjálfun keppenda staðið yfir í
nokkra mánuði undir hand-
leiðslu Hollendingsins John
Scults sem hefur mikla reynslu
af keppnum sem þessari og
unnið tU fjölda verðlauna.
í júnímánuði síðastliðnum fór
landsliðið á viku námskeið í Hol-
landi þar sem John lagði línumar
fyrir þjálfun þeirra og í framhaldi
af því kom hann hingað til lands
nú.
Torfi Geirmundsson, formaður
meistarafélags hárskera, sagði í
samtali við Morgunblaðið að þátt-
taka íslands í heimsmeistara-
keppninni yrði án efa mikil
landkynning og mikill hugur væri
í keppendum að standa sig sem
best. „Að þessu sinni taka 42 þjóð-
ir þátt í keppninni og við gemm
okkur vonir um að geta náð tíunda
sæti en verðum ánægð með allt
fyrir ofan meðallag. I fyrra urðu
Bandaríkjamenn í fyrsta sæti og
Hollendingar í öðm og við emm
mjög ánægð með að hafa fengið
eins færan þjálfara og Scults, en
það var einmitt hans lína sem
Bandaríkjamenn notuðu til sigurs
í fyrra."
Landsliðið í hárgreiðslu var
valið eftir Islandsmeistarakeppn-
ina í fyrra. í hárgreiðslu keppa
þær Dóróthea Magnúsdóttir, Guð-
finna Jóhannsdóttir og Helga
Bjamadóttir og í hárskurði þau
Eiríkur Þorsteinsson, Gísli V. Þór-
isson og Hugmn Stefánsdóttir.
Dómarar fyrir íslands hönd verða
Amfríður ísaksdóttir og Torfí
Geirmundsson.