Morgunblaðið - 13.08.1986, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 13. ÁGÚST 1986
r ---------------
„Hér erqób boeg^cK.-'nerbergp. \t>ixb,
en pe'ir leyfa eJdci he\pn\li$dgr."
© 1984 Universal Press Syndicate £>»23
ást er...
.. .meira en sæludraumur
TM R«g. U.S. Pat. Otl.—all riflhts reserved
e 1986 Los Angeles Ttmes Syndicate
Miðað við franjkomu þína
í vinnunni, hélt ég að þú
værir ekki fjölskyldumað-
ur?
Með
morgrmkaffinu
ekki staðurinn sem þú
bentir á á atlaskortinu og
sag-ðir: „Hingað vil ég fara
í næsta sumarfríi“?
HÖGNI HREKKVÍSI
Frá Þingvöllum.
Morgunblaðið/Ámi Sæberg

Hreinlætisaðstaðan á
Þingvöllum til skammar
Kona hringdi:
„Eg fór eins og margir aðrir
landsmenn í útilegu með fjölskyld-
una um verslunarmannahelgina og
tjölduðum við á Þingvöllum, þessum
[ræga stað okkar Islendinga.
Eg get varla lýst undrun minni
og þeim vonbrigðum sem þessi ferð
olli okkur. Þar er þá fyrst og fremst
að nefna hreinlætisaðstöðuna.
Klósettin eru þar sem sjoppan
er og þar með á manni ekki að
verða mál eftir kl. 23.30.
Ég er með tvö börn og þau þurftu
á klósettið eftir þennan sjoppuklós-
etttíma sem ég vi) svo kalla.
Neyddist ég til þess að líta inn á
þessa viðbjóðslegu kamra á staðn-
um. Ég hélt að á Þingvöllum, í
þessu fallega umhverfi, væri það
sem við blasti ekki látið sjást.
Sóðaskapurinn var svo agalegur
á kömrunum að það var gjörsam-
lega útilokað að láta börnin þama
inn.
Einnig langar mig til að nefna
annað á þessum tjaldstæðum sem
kom mér á óvart. Þama em engar
rólur, engin vegasölt og engir sand-
kassar. Það ætti ekki að kosta mikið
að koma upp nokkmm sandkössum
þó ekki væri meira. Þótt öllu öðm
væri sleppt yrðu bömin líklega án-
ægð yrði nokkmm sandkössum
komið upp.
Finnst mér ansi hart að láta
yngstu gestina hafa bókstaflega
ekki neitt við að vera.
Það liggur við að það læðist að
manni gmnur um að fólk sé ekkert
sérstaklega velkomið á þennan stað
þó þeir sem staðnum ráða muni
ömgglega ekki viðurkenna það.
Mér finnst að æðsta ráðið í þess-
um málum á Þingvöllum ætti að
ráða hér almennilega bót á því þetta
er til háborinnar skammar eins og
það er.“
Stjörnufræði og stjörnu-
spáfræði eru tvennt ólíkt
Guðsteinn Þengilsson skrifar:
„Mig langar til að koma á fram-
færi athugasemd vegna rangrar
þýðingar eða hugtakaruglings, sem
mér virtist verða í sjónvarpinu á
sunnudagskvöldið, 3. ágúst. Þetta
gerðist í lesmáli því, sem fylgdi
myndinni um Jesse Owens. Verið
var að ræða um Olympíuleikana í
Berlín 1936, sem Hitler ætlaði að
hafa sjálfum sér til dýrðar og hinum
aríska kynstofni. Þar var m.a. sagt
frá því, að Hitler hafi verið mjög
áhugasamur um stjömufræði. Ég
heyrði ekki betur en að í frumtext-
anum væri sagt „astrology", sem
er allt annað en stjörnufræði og
merkir stjömuspáfræði. Ég hef
heldur aldrei heyrt að stjörnufræði
(astronomi) hafi verið sérstakt
áhugasvið Hitlers, en hann var tal-
inn afar hjátrúarfullur. Þess vegna
er ekki óh'klegt, að hann hafi haft
áhuga á stjörnuspáfræði og tekið
mark á henni.
Það er mjög bagalegt, þegar
þessum tveim greinum er ruglað
saman, eins og reyndar oftar hefur
verið gert, svo óskyldar sem þær
em í raun, þótt stjörnur séu að vísu
viðfangsefni beggja."
Víkverji skrifar
Ferðamál hafa verið Víkveija
hugleikin að undanförnu og
verða hér enn lögð nokkur orð í
þann belg. Viðmót starfsfólks á
veitingastöðum og í verzlunum úti
um land hefur ótrúlega mikið að
segja fyrir fólk á faraldsfæti. Fólk
kemur helzt ekki aftur ef það fær
ekki góða þjónustu eða því hefur
fundizt afgreiðslufólkið hryssings-
legt og aðeins að gera viðskiptavin-
inum greiða með því að afgreiða
hann. Hér verður þó ekki skrifað
um slæma þjónustu, heldur hið
gagnstæða.
xxx
Aferð um Borgarfjörð fyrr í
sumar verzlaði Víkverji í nýrri
verzlun, sem ber nafnið Baula.
Staðurinn er í grennd við orlofs-
húsin í Munaðamesi og Svigna-
skarði. Auk ferðalanga, sem halda
lengra, þjónar staðurinn einkum
gestum í þessum húsum. Víkveiji
verzlaði lítilræði þama kvöld eitt
sem ekki er í frásögur færandi. Það
sem hins vegar vakti athygli var
þægilegt afgreiðslufólk og á leiðinni
út var ekki við annað komandi en
viðskiptavinurinn þægi kaffi.
Kvöldið eftir þurfti Víkverji nauð-
synlega að komast í síma, það var
auðsótt og skrifstofa verslunar-
stjórans opnuð. Aftur var boðið
kaffi á leiðinni út.
Frá Bauluslóðum lá leiðin í Húsa-
fell. Þar kom upp úr dúrnum að
grilláhöld höfðu gleymzt heima. Því
var úr vöndu að ráða meðan kolin
hitnuðu og hvítnuðu, hvorki spaði
né töng á staðnum. Lambakjötið
úr kjötfjallinu beið tilbúið. í þjón-
usutmiðstöðinni í Húsafelli voru því
miður ekki til grilláhöld, en verzlun-
arstjórinn vildi allt fyrir gestinn
gera og niðurstaðan virtist honum
sáraeinföld. Bakatil fann hann
töng, sem einhverntíma hafði verið
notuð í sælgætiskössum verslunar-
innar. Gjörðu svo vel, sagði hann,
og njótið matarins. Ekkert mál, en
þrengingar kokksins gleymna vom
úr sögunni.
Verðlag í verzlunum, sem gera
út á ferðalanga, er ærið misjafnt.
Ekki væri úr vegi að Verðlagsstofn-
un gerði samanburð á verði á
þessum stöðum. Ut úr slíkri verð-
könnun kæmi örugglega margt
forvitnilegt.
xxx
egar ekið er um ókunnar sveit-
ir er þægilegt að grípa til
ferðahandbókar til að fræðast um
landið og sögu þess. Slíkt er þó
ekki alltaf aðgengilegt þar sem
merkingar em mjög mismunandi. í
heilu héruðunum em merkingar til
fyrirmyndar, en svo koma aðrar
sveitir þar sem slíku virðist ekkert
sinnt. Viðmælandi Víkveija kvart-
aði undan þessu eftir ferðalag um
Strandir.
xxx
Skattamál hafa mjög verið til
umræðu meðal fólks síðustu
vikur. Mikil gjöld á síðari hluta árs-
ins og erfiðleikar við að láta enda
ná saman em áhyggjuefni á mörg-
um heimilum. Oft er ekki önnur
leið fær en reka heimilin með halla
eða gati eins og tíðkast í ríkis-
búskapnum. Það er bara ekki víst
að heimilin komist upp með það.
Kona ein, sem á nokkrar krónur
inni hjá Gjaldheimtunni, hafði orð
á því við Víkveija að illþolandi
væri að fá þessar krónur í fimm
ávísunum síðari hluta ársins. Hið
opinbera hefði ekkert greitt fyrir-
fram af barnabótunum og því hefði
verið eðlilegast að senda eina ávísun
með „allri“ upphæðinni í byijun
ágústmánaðar. Krónurnar hefði þá
kannski verið hægt að nýta til ein-
hvers, en í staðinn lánaði hún þær
í nokkra mánuði, eins og hún orð-
aði það.