Morgunblaðið - 03.05.1987, Blaðsíða 4

4 B MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 3. MAÍ 1987
r. £fí--------------------------- nhi! —u ■ j i . . , t ^ -., ,.,—/71" »
AF AÐSTEÐJANDI
TÍ SKU SVEIFLUM
Mánudaginn eftir
kosningar var veðrið
rétt eina ferðina með
sundurleitara móti,
sólarglennur og hagl-
él á milli. Þeir sem
höfðu að heiman
búist í ljósleitum sum-
arklæðum, sumir
jafnvel berfættir í
skónum, áttu ekki
annars úrkosta en
taka örlögum sínum
með stillingu, skjóta
upp kryppu og arka
móti hryðjunum.
Þegar hann var hvað
svartastur komu
sumir sér í skjól við
stóra verslunar-
glugga þar sem
þunnur léreftsfatn-
aður, ættaður frá
heitum löndum, var
til sýnis rauðnefjuð-
um Frónbúanum.
Ævinlega þykir mér
tilvist þessara fatap-
lagga hér uppá
íslandi gott dæmi um
ókúgandi bjartsýni
landans.
Rœtt við
Jónu
Tyrfingsdóttur
afgreiðslustúlku
Ieinni haglélshryðjunni forð-
aði ég mér inn í tískuverslun
í miðbænum. Inni var and-
rúmsloftið ólíkt hlýlegra.
Falleg og sumarleg föt héngu
á slám og brosmild stúlka spurði
mig hvort hún gæti aðstoðað mig.
Fyrr en varði var ég farin að máta
jakka og kápur og komin í hróka
samræður við stúlkuna um aðsteðj-
andi tískusveiflur. „Hermanna-
grænt, ljósgrátt og drappað, það
verða litirnir í sumar,“ sagði stúlkan
ákveðin í bragði. Mér fannst það
ekki ótrúleg tilgáta en sagði sem
svo að einhverju máli hlytu snið
fatanna að skipta. Hún hélt að það
væri minna mál. Ails kyns snið
væru í tísku. Stutt og síð pils, víð
og þröng og allt þar á milli. Þröng-
ar buxur og víðar, þröngir jakkar
og víðir, stuttir og síðir. Hins vegar
yrðu föt með pífum að líkindum
mjög vinsæl á næstunni. Hún seg-
ist halda að sportlegur fatnaður
yrði mest í tísku í sumar, bæði sem
vinnuklæðnaður og svo til að fara í
á skemmtistaði. Safari-línan yrði
líklega vinsæl og við hermanna-
græna litinn færi vel að hafa
ferskjulítaðan fatnað svo og myndu
ýmsir aðrir ljósir og daufir litir fara
vel þar við. Hinir sígildu litir, svart
og hvítt, yrðu mikið í tísku en þá
notaðir saman og svo mætti ekki
gleyma sjóliðatískunni sem væri að
koma um þessar mundir.
Það væri því um að gera að leita
í fataskápnum að fötum í þessum
dúr til að hafa með því sem keypt
eða saumað yrði fyrir sumarið.
Einnig mætti búast við að jogging-
fatnaður yrði mikið notaður og
vinsælustu efnin virtust vera bóm-
ull og hör.
Þessi greinargóða stúlka sem
þannig talar heitir Jóna Tyrfings-
dóttir. Hún segir mér að að hún sé
nýlega komin frá Bandaríkjunum
eftir að hafa dvalið þar sem au
pair-stúlka í eitt ár. Tískan þar
hafi verið eins og hún var hér fyrir
nokkrum árum. Stretsbuxurnar
verið að ryðja sér til rúms og annað
eftir því. „Mér fannst fólkið úti oft
allt að því hlægilegt í klæðaburði,
notaði saman alls kyns furðulega
liti og munstur og tók hreint ekk-
ert tillit til kringumstæðna," segir
Jóna. „Það var þó hægt að kaupa
þar góðan fatnað en þá var hann
dýr eins og annars staðar.
Amerísku stelpumar fannst mér
nánast kerlingalegar til fara, alltaf
með krullujárn í höfðinu á sér, á
pinnaháum hælum og alltof mikið
málaðar. Mér varð oftar en einu
sinni á að segja: „Guð, ertu ekki
eldri en þetta?"
Samt var ýmislegt ágætt þarna