Morgunblaðið - 27.05.1987, Síða 38
IAM TS HUOAQIDIIVQIM .(JIÖAdaVlIIOHOM
38 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. MAÍ 1987
Morgunblaðid/Einar Falur
Gengið rösklega um Mosfellssveitina, en þarna er gönguhópur 2 á ferð, ásamt Lárusi Marinusyni,
íþróttakennara, en auk hans eru þau Hjördís Magnúsdóttir og Wolfgang Sahr íþróttakennarar á
Reykjalundi.
Norræn trimmlandskeppni fatlaðra:
Trimmað í endurhæf-
ingu á Reykjalundi
I tækjasalnum er æft undir leiðsögn sjúkraliða staðarins.
Eins og fjölmargir fatlaðir hafa komist að raun um stendur
Norræna trimmlandskeppni fatlaðra nú yfir og hefur gert frá
því 1. mai, en henni lýkur þann 31. þessa mánaðar og sést að
því loknu hvort Islandi tekst að sigra frændur sína á Norðurlönd-
unum enn og aftur. I keppninni hafa menn átt þess kost að trimma
á marga mismunandi vegu, í göngu, hlaupi, hjólastólum, róðri,
hestamennsku, sundi og hjólreiðum og hljóta þáttakendur eitt
stig fyrir hvert trimm sem tekur a.m.k. 30 mínútur. Að sögn
Markúsar Einarssonar, hjá Iþróttasambandi fatlaðra, hefur Norr-
æna trimmlandskeppnin, sem nú er haldin í 4. sinn, í mörgum
tilvikum orðið til þess að auka íþróttaiðkun fatlaðra eða jafnvei
markað upphafið að slíkri iðkun og er það vel.
Iþróttaiðkun er öllum holl og
oft hefur hún reynst dýrmæt leið
til endurhæfingar, eins og sjá
mátti m.a. á Reykjalundi, þegar
blaðamaður og Ijósmyndari áttu
leið þar um í blíðviðrinu í sl. viku.
A Reykjalundi eru íþróttakennar-
ar og sjúkraþjálfarar sem vinna í
samráði við lækna staðarins að
endurhæfíngu sjúklinga og skipa
æfingar og útivera stóran sess í
þeim efnum, en þeir sem dvelja á
Reykjalundi eru margir í hópi
lungnasjúklinga, hjartasjúklinga
og svo bak- og gigtarsjúklingar.
Flestallir sem dvelja á Reykja-
lundi fara í sund, en á staðnum
er lítil sundlaug, sem menn geta
sótt bæði í fijálsum tímum og í
sundhópum. „Sundið reynist mjög
vel, ckki síst þeim sem eiga erfitt
með að hreyfa sig daglega, en
geta það með mikið betra móti í
vatni, “ segir Lárus Marinusson,
einn þriggja íþróttakennara stað-
arins. „Svo erum við líka með
sundkennslu fyrir þá sem ekki
hafa Iært að synda og það eru
alltaf einhveijir sem komast á
flot. “
A Reykjalundi er daglega farið
í iangar og góðar gönguferðir og
skiptast göngurnar á þijá hópa,
eftir því hve hratt er gengið og
langt farið. „Við skiptum í hópana
eftir getu einstaklinga. í hóp 1
er talsvert um lungnasjúklinga
sem þurfa að fara sér hægt, en
hópur 2 gengur á eðlilegum hraða
og í hópi 3 er farið mjög rösklega
og mönnum leyft að hlaupa. Við
göngum daglega og höfum farið
á hveijum einasta degi í allan
vetur,“ segir Lárus og kveður
gönguferðirnar vera mjög til
góða.
En útiveran byggir ekki ein-
vörðungu á göngum og og yfir
sumarið bætast við róðrartímar á
Hafravatni og hestamennska á
Reykjalundi. Eru róðrarnir af-
skaplega vinsælir, enda aðstaðan
nokkuð góð og lítið mál að kom-
ast í bátana, þó um hjólastólafólk
sé að ræða. Að sögn Lárusar ei .i
róðratímarnir ekki síst vinsælir
hjá yngri kynslóðunum, en á
hveiju sumri koma um 60 fötluð
börn til tveggja vikna dvalar í
senn á Reykalundi, um 10 börn í
hvert skipti og er þá farið daglega
í róðra.
Það er sem sé í nógu að snúast
fyrir sjúklinga á Reykjalundi hvað
æfingar og íþróttaiðkun varðar,
því að auki þess sem hér hefur
verið nefnt, er dagleg leikfimi og
svo æfingar í tækjasal undir leið-
I>að iná liðka sig á ýmsa vegu í hjólreiðum, eins og sést hér á
myndiimi af þeim Lárusi Marinussyni, íþróttakennara og Jóni
M. Gunnarssyni, sem dvelur á Reykjaiundi.
saman á hveijum sunnudags-
morgni og fara saman í göngu-
ferð.
„Við vorum búin að sjá nokkur
dæmi þess að aftur fór í sama
farið þegar menn komu heim frá
Reykjalundi og stofnuðum því
klúbbinn til að hvetja fólk í að
halda heilsunni við,“ segir Magn-
ús Pétursson, einn stofnenda
klúbbsins. „Við komum saman
einu sinni í viku ásamt mökum
oft og aðstandendum og göngum
í klukkustund eða svo. Síðan fara
þeir sem vilja jafnvel í sund á
eftir. Þotta er ágætis leið til að
halda sér í formi í góðum félags-
skap og hefur ábyggilega sitt að
segja með að fá fólk til að koma
út og æfa sig í stað þess að loka
sig inni. Auðvitað er þetta fyrst
og fremst undir hveijum og einum
komið, það er enginn sem segir
til og menn hreyfa sig eins og
þeir vilja, en við höfum ekki
ástæðu til annars en að vera mjög
ánægð með árangurinn og félags-
skapinn," segir Magnús.
Það er því margar leiðir hægt
að fara í líkamræktinni, ekki síst
þegar sumarblíðan er komin og
það er ekki verra að vinna íslandi
inn í leiðinni nokkur stig í Norr-
ænu trimmlandskeppninni. - VE
sögn.
„Sá tími sem fólk dvelur hér
er nýttur mjög vel, sérstaklega
hvað varðar líkamlega endur-
hæfingu, hvort heldur er æfingar
og slökun, sem skiptir miklu máli
og er sérstaklega kennd hjá iðju-
þjálfurunum. Fólk er kannski að
frá níu á niorgana til fjögur á
daginn og finnst sumum nóg um,
en á móti kemur að öll þessi hreyf-
ing er fljót að sýna sig í auknu
hreysti og getur stuðlað að því
að menn haldi áfram þegar heim
er komið. Það getur hins vegar
reynst sumum erfitt og því miður
hiifum við séð þess dæmi að fólk
sem héðan fer í nokkuð góðu
ástandi kemur aftur og þarf þá á
endurhæfingu að halda og leitar
í okkar meðal, sem er hreyfing.
Auðvitað getur reynst erfitt að
horfa framhjá gamla hæginda-
stólnum þegar heim er komið og
það er ekki hægt að segja fólki
að fara út að trimma eða gera
æfingar. Það verður að finna það
hjá sér sjálft."
Róið á Hafravatni
Lárus leggur áherslu á mikil-
vægi þess að menn nýti sér þá
þjálfun sem þeir eru komnir í að
lokinni dvöl á Reykjalundi og haldi
áfram að liðka sig þegar heim er
komið. Hann bendir á ýmsar leið-
ir til þess, m.a. sund, göngu og
trimm, en Flækjufótur nefnist ein-
mitt félagsskapur sem er sprott-
inn upp úr meðferð á Reykjalundi.
Flækjufóturinn var stofnaður af
sjúklingutn á Reykjalundi í ágúst
á sl. ári og koma meðlimir hans
Teygt á, að lokinni göngu.