Morgunblaðið - 08.07.1987, Side 53

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. JÚLÍ 1987 53
leikur og svo spila ég innanhús-
knattspyrnu með fólögum
mínum."
Ertu giftur maður?
„Nei, ég er ekki giftur en ég hef
verið með sömu stúlkunni í sex
ár þannig að maður er næstum
því farinn að líta á sig sem gif-
tann. En þegar maður sér allar
þessar fallegu konur hér á íslandi
þá fer maður að spyrja sjálfan sig
hvort sú hugsun sé rétt!" Nú brosti
Robert og greinilegt að þetta var
sagt meira í gríni en alvöru. „Nei.í
alvöru þá skil ég ósköp vel af
hverju íslensk stúlka var valin
ungfrú heimur," bætti hann við „en
ég held að ég haldi mig við mína
ungfrú heim!"
Þetta er auðvitað viss
geggjun
Hvað er það sem fær mann til
að halda bolta á lofti í 15 tfma?
„Þetta er auðvitað viss geggjun
en mannskepnan er nú þannig
gerð að vilja reyna getu sína til
hins ýtrasta á flestum sviðum.
Þetta fær fólk til að fara í tunnu
niður Niagarafossana, klífa hæstu
tinda heimsins og kafa niður í und-
irdjúpin. Hjá mér er það að nýta
þessa hæfileika mína til að verða
bestur í heimi í þessari vissu list.
Eg held að það sé ríkt í hverjum
manni að vera betri en sá næsti
og Guð gaf mér þessa hæfileika.
Því ekki að nota þá?"
Hve lengi ætlar þú að halda
áfram að sýna boltaþrautir?
„Eins lengi og hægt er og með-
an heilsan leyfir. Það eru ekki
margir í heiminum sem hafa þetta
að atvinnu þannig að samkeppnin
er ekki mjög mikil. Þegar þessi lind
þornar upp þá hef ég vonandi lagt
nógu mikið til hliðar til aö eignast
mitt eigið fyrirtæki en ég ætti aö
eiga að minnsta kosti tíu ár eftir í
þessum bransa."
Myndirðu mæla með þessari at-
vinnugrein fyrir unga og leikna
knattspyrnumenn?
„Já, af hverju ekki. Þetta er
nefnilega ekki eins erfitt og það
lítur út fyrir að vera. Hugurinn
verður að stefna að þessu og þetta
er lýjandi. En að sjá ánægjuna í
andlitum þessara ungu knatt-
spyrnumanna eins og hér á
Tommamótinu er mikil uppörvun
fyrir mig. Aðalvandamálið í sam-
bandi við að setja til dæmis met
er að yfirvinna leiðindin. Maður er
kominn það langt að framkvæmdin
sjálf. það er að halda boltanum á
lofti, er mjög létt og orðinn að
rútínu. Það erfiðasta að yfirstíga
eru leiðindin. Eftir 6-7 tíma er
maður kominn yfir svokallaðan
þreytuþröskuld en þá þarf maður
að komast yfir leiðindaþröskuldin.
Til þess nota ég tónlist og svo er
fólk sífellt að tala viö mig á meðan
á heimsmetatilrauninni stendur."
Stefnir á nýtt heims-
met
Hvað er framundan hjá þér?
„Það er nú fyrst og fremst að
endurheimta heimsmetið. Eins og
ég sagði áður þá setti ég metið
árið 1984 en fyrir tveimur mánuður
sló Sví það verulega og er það nú
rúmlega 14 tímar. Þegar ég sló
metið hafði ég bætt það um 45
mínútur og þá hætti ég því mér
fannst það tilgangslaust að halda
lengur áfram. Markmiðið mitt þá
var að setja heimsmet og það
tókst en ég hefði getað haldið
áfram í að minnsta kosti 2-3 tíma
því mér leið mjög vel og var ekki
þreyttur. í ágústmánuði næstkom-
andi stefni ég því að bæta met
Svíans verulega og fara vel yfir 15
tíma. Þá ætla ég ekki að stoppa
þegar ég er kominn yfir metið held-
ur halda áfram þangað til ég gefst
upp eða aö læknarnir stoppa mig
af !“
Klukkan var nú farin að nálgast
miðnætti og Róbert var á leiö heim
til Englands daginn eftir þannig
að ég sleppti af honum hendinni,
þakkaði honum fyrir viötalið og
óskaði honum velfarnaðar í heims-
metatilrauninni f ágúst næstkom-
andi.
• Robert ásamt ungum þátttakanda á Tommamótinu og Tomma-
apanum.
FORMULA 1 -ÖKUMAÐURINN NIGEL MANSELL SKRIFAR
Nóg orka til að
spóla í fimmta
og sjötta gír
ÞAD VAR ekki nóg að lenda í
vandræðum í Monte Carlo-
kappakstrinum. Detroit f
Bandarfkjunum, bflaborgin
reyndist már ekki vel, þegar
árlegur kappakstur fór þar
fram. Ég leiddi háifa keppnina,
fór f viðgerðarhlé og fékk ný
dekk. Ég bjóst við góðum ár-
angri, en allt fór handaskolum.
Eg fékk krampa í hægri fótinn,
sem hefur aldrei hent mig áður.
Hægri fóturinn var nánast stífur
og sársaukinn var óbærilegur.
Ég veit ekki hvaö olli þessu,
kannski klemmd taug, eða áhrif
högganna, sem ég fékk frá braut-
inni. Hún iá um götur Detroit og
var mjög mishæðótt. Ég þurfti
að beita sjálfan mig hörku til að
halda áfram og þegar ég átti tíu
hringi eftir fannst mór heil eilífð
eftir. Ég man ekki eftir annari
eins keppni og var geysilega feg-
inn þegar flaggið féll. Þegar
keppninni var lokið gat óg ekki
staðiö upp úr bílnum á eigin spýt-
ur. Læknir liðsins tók á móti mér
og við fórum afsíöis þar sem það
tók tuttugu mínútur að fá fótinn
í samt lag. Ég var hrikalega
svekktur, ég hafði tapað fyrsta
sætinu út af þessu, en þó nælt
í tvö stig til heimsmeistara fyrir
fimmta sætið, sem óg lenti í.
Slæm dekkjaskipting hafði líka
tafið mig mikiö, en fóturinn gerði
útslagið.
Fyrir keppni hafði óg unnið
fyrir enska sjónvarpsstöð, í ein-
hverjum þætti, sem var hjákát-
legur. Ég var klæddur í einhverja
konunglega múnderingu og
dansaöi eins og kjáni um svið.
Þetta var allt dálítið broslegt, en
mikið var að þekktu fólki þarna.
Ég spjallaði heilmikið við John
Travolta um golf og flug. Ég
skrapp í golf og svo í alameríska
íþrótt, hornabolta, í nágrenni
Detroit. Þ.e. óg stóð fyrir framan
maskínu sem spýtti hornaboltum
að mér, sem óg átti að slá. Mér
leið eins og „skotmarki" og hitti
sjaldan, því hraði boltanna var
hrikalegur. Golfið tók við, ég fór
í keppni, sem er liður í banda-
ríska meistaramótinu. Lék ég á
74 höggum, með þrjá í forgjöf.
Þýðir það 71 högg fyrir völlinn,
sem er ekki svo slæmt. Mér
fannst það góð byrjun á vikunni
fyrir keppni.
Æfingarnar á kappaksturs-
brautinni gengu vel. Brautin var
frekar hál, þó þurrt væri. Ég sneri
bílnum einu sinni og hann drap
á sér. Brautarverðir vildu ýta mér
út af brautinni. Ég sagði þeim
að bremsurnar væru fastar og
þeir þyrftu að ýta mér áfram,
bíllinn hrökk í gang og ég gaf í í
burtu. Það var mjög heitt í veðri
og við höfðum áhyggjur af vélar-
hitanum. Hondavélin virkaði vel,
þaö var nóg orka til að spóla í
fimmta og sjötta gír, ef maður
vildi. Það er enginn leikur að
keyra svona öflugan bíl, milli
veggjanna sem mörkuðu kapp-
akstursbrautina á götum Detroit.
Það var mjög þægilegt að hótelið
var rétt hjá brautinni. Milli æfinga
hvíldi ég mig þar og allir fundir
voru á hótelinu. Oft er mikill tími
sem fer í flakk frá braut á fundar-
stað eða á hótelin, sem er
lýjandi.
Keppnin olli mór náttúrlega
vonbrigðum, því ég var kominn
í góða stöðu á tímabili. Þetta
sýnir manni hvað margir þættir
geta spilað inn í sigurmöguleik-
ana. Það er nóg af kappaksturs-
mótum eftir og óg náði a.m.k. (
nokkur stig. Mér líst vel á næstu
keppni í Frakklandi. Ég vann þar
í fyrra, kannski gengur vel í ár
líka ...
Mjólkurbikarkeppnin — 16 liða úrslit
— Völsungur
í kvöld kl. 20.00 á Kaplakrikavelli.