Morgunblaðið - 11.12.1987, Blaðsíða 42
42 C
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. DESEMBER 1987
Svipmyndir úr borginni / óiafur Ormsson
„Eg var
að koma
úr
þrjúbíó“
Aðventuljósin eru komin út í
__glugga á flölmörgum heimilum á
höfuðborgarsvæðinu og lýsa upp
skammdegið. Þeir sem kvarta hvað
mest yfír því þessa dagana að það
sé óvenju skuggsýnt og birti helst
ekki, ættu ekki að þurfa að vera
myrkfælnir, aðventuljósin minna á
þá hátíð sem kristnir menn halda
til að minnast fæðingar frelsarans,
þó það vilji nú gleymast hjá sumum
sem fara á kostum í æðisgengnu
kapphlaupi á milli verslana til að
seðja hungrið á allsnægtarborði
nútfma manna.
Það er ávallt ánægjulegt að hitta
á fömum vegi í jólaundirbúningnum
menn sem fara að öllu að yfirveg-
^uðu öryggi og-virðast vera lausir
^við það álag sem oft fylgir nútíma-
fólki, í miðju lífsgæðakapphlaupinu.
„Tolli", Þorlákur Morthens, mynd-
listarmaður, er einn þeirra sem er
í fullkomnu jafnvægi. Við hittumst
óvænt í Sparisjóði Reykjavíkur á
fullveldisdaginn 1. desember. Hann
var með stóra svarta tösku í hendi,
svo afslappaður að það var líkast
því að hann væri að koma úr sundi
eða nuddi, endumærður að sjá án-
ægður með lífið og tilveruna.
Heilsaði eins og við væmm dagleg-
—* ir spilafélagar og em þó ár og dagar
síðan við spjölluðum saman síðast.
Hann opnaði töskuna, raðaði
víxlunum snyrtilega á borð fyrir
framan sig. Myndlistarmenn þurfa
líka að nota víxla.
— Hvar býrðu? spurði hann og
brosti.
Ég lét hann hafa heimilisfang
og símanúmer. Hann kvaðst ætla
að senda mér boðskort á sýningu
sem hann opnar 10. desember í
nýju hóteli við Sigtún í Reykjavík
og er með opið til áramóta. Tilsýnd-
ar var Tolli eins og hinn æfði
athafnamaður sem þekkir allar leik-
reglur viðskiptalífsins af áratuga
reynslu.
Þorsteinn Johnson, verslunar-
stjóri í Bókahúsinu, Laugavegi 176,
hefur áralanga reynslu í verslun og
viðskiptum. I jólamánuðinum átti
ég leið um Laugaveginn og Suður-
landsbrautina. Útidyrahurðin var
opin upp á gátt í Bókahúsinu. Steini
var að raða í hillur rétt fyrir innan
dymar ýmsu jólaskrauti, og vantaði
ekki annað en að hann hefði verið
kominn í jólasveinabúninginn að
stundin hefði verið minnisstæð.
Fyrir hönd bókarinnar er Steini
bjartsýnn og telur ástæðu til að
fagna því að enn er skrifað. Aldrei
þessu vant minntist hann ekki orði
á jazzinn eða fagrar konur. Hann
er búinn að stiila sig inn á jólabóka-
vertíðina og mátti varla vera að því
að hugsa um neitt annað. Fór
nokkmm orðum um veðráttuna,
veðurblíðuna og frostið sem hann
sagði nágranna okkar á Norður-
löndunum og í Evrópu þurfa að búa
við á meðan við fslendingar hefðum
næstum baðstrandarhita dag hvem
í nóvember og desember. Við voram
nokkuð sammála því að jólasvein-
amir í ár kæmu ekki til byggða á
sleðum í snjó og bil heldur á mótor-
hjólum eða kappakstursbílum eins
og vera ber í þeirri færð sem nú er
á þjóðvegum dag eftir dag.
Ragnar Einarsson, forstjóri EN-
lampa hf., var í fatahugleiðingum
hjá klæðskera þegar ég hitti hann,
annan eða þriðja dag desember-
mánaðar. Fyndinn eins og venju-
lega.
— Hvemig get ég orðið frægur?
spurði hann.
— Frægur?
— Já, hér á íslandi, ef ekki
heimsfrægur. Það vilja allir vera
frægir. Ég hefði ekkert á móti því
að fá eins og einn minnisvarða.
— Eigum við kannski að athuga
viðtalsbók? Þú hefur nú frá mörgu
að segja. Ert margt búinn að reyna
og misjafnt.
— Já, af hveiju ekki, svona í
alvöra?
Ég spurði hvort ekki væri mikið
um að vera hjá honum f jólamánuð-
inum.
— Ég var að koma úr þijúbíó.
— Þijúbíó? Og er ekki spennan
í hámarki? Jólaverslun að fara í
gang?
— Jú, og ég skrepp stundum í
þijúbíó til að slappa af. Ágætt að
vera laus við stressið, hávaðann og
spennuna. Þama situr maður t.d. á
aftasta bekk. Enginn sími, engin
dyrabjalla, ekkert ónæði. Hámar í
sig poppkom og lætur þreytuna líða
úr skrokknum. Mér er nákvæmlega
sama hvort um er að ræða spennu-
myndir eða gamanmyndir, ef ég fæ
að vera einn með sjálfum mér í
bíósalnum. Eftir að myndin er búin
er ég endumærður og get þá hald-
ið áfram að fást við mitt starf af
auknum þrótti.
Og klæðskerinn glotti. Hann tók
mál af viðskiptavini sem var að spá
í föt. Síminn hringdi stöðugt. Klæð-
skerinn var að auglýsa í nýju
tölublaði af Mannlífi og árangurinn
sennilega að koma í ljós. Ragnar
Einarsson var kominn með pakka
í fangið, broshýr. Lampamir í loft-
inu á vinnustofu klæðskerans frá
EN-lömpum hf. Ragnar í ljósbláum
regnfrakka, snyrtilega klæddur
eins og jafnan, og svo allt í einu á
foram út í rigninguna og myrkrið.
Kvaddi með góðum óskum og
klukkutími þar til klæðskerinn lok-
aði þann daginn og þijár vikur til
jóla...
í dag, föstudaginn
. desember,frá kl. 15 til 17:
áritar nýútkomnar endurminningar
sínar, UPPGJÖR KONU, í bókabúð
Máls og menningár, Laugavegi 18.
Bókabúð
^MÁLS & MENNINGAR.
LAUGAVEG118, SÍMI24240