Morgunblaðið - 22.12.1987, Síða 46

AUKhf. 91.76/SlA
46
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 22. DESEMBER 1987
Gœðanna vegna!
Jóna OddnýHall-
dórsdóttir — Minning
Fædd 26. mai 1897
Dáin 13. desember 1987
Amma, Jóna Oddný Halldórs-
dóttir, fseddist á Krossi í Fellum
26. maí 1897. Hún var dóttir hjón-
anna Halldórs Jónssonar trésmiðs
í Ekkjufellsseli í Fellum og konu
hans Stefaníu Friðriksdóttur. Var
amma tekin í fóstur og ólst upp
hjá hjónunum að Urriðavatni í Fell-
um. Amma fékk þá menntun sem
algengust var á hennar uppvaxtar-
árum en auk þess lærði hún
klæðskerasaum á Seyðisfirði, s.em
átti eftir að koma sér vel þegar hún
fór að ala upp sinn bamahóp.
Frostaveturinn mikli var henni
afar minnisstæður. Harðindi voru
mikil um land allt og eldiviður af
skomum skammti. Var amma kom-
in með liðagigt í hné og fór hún
því suður haustið eftir til að leita
sér lækninga. Spánska veikin hafði
þá lamandi áhrif á allt mannlíf í
Reykjavík og í stað þess að fá bót
á veikindunum ræður amma sig í
vinnu á Vífílsstöðum. Þessi ákvörð-
un varð henni örlagarík, því þar
kynntist hún afa, Guðbimi Guð-
laugssyni frá Sogni í Kjós. Hann
var sonur hjónanna Guðlaugs Jak-
obssonar bónda í Sogni og konu
hans Ragnhildar Guðmundsdóttur.
5 frá Kodak
KODAK K4a Ódýr - einföld. Myndavélataska, gullfilma
og rafhlöður fylgja. 5 ÁRA ÁBYRGÐ. ^ 9Q0 -
KODAK EF Innbyggður Ijósmælir, auðveld filmu-
ísetning. Gullfilma og rafhlöður fylgja.
5 ÁRA ÁBYRGÐ. KR _o onn .
KODAK MD Sjálfvirk filmufærsla og ASA-stilling. Gullfilma
og rafhlöður fylgja. 5 ÁRA ÁBYRGÐ.
TILBOÐSVERÐ KR. 4.200 -
KODAK AF1 Sjálfvirk filmufærsla, fókus og ASA-
stilling. Gullfilma og rafhlöður fylgja. 5 ÁRA ÁBYRGÐ.
KR. 6.900.-
KODAK AF2 Alsjálfvirk filmufærsla. Sjálfvirkur
fókus, flass og ASA-stilling. Sjálftakari. Gullfilma og
lithium-rafhlaða fylgja. 5 ÁRA ÁBYRGÐ.
KR. 10.400.-
5áxaábyxgð
£07
HflNS PETERSEN HF
Ferðin suður varð lengri en áætlað
var. Amma og afí giftu sig á sumar-
daginn fyrsta 22. maí 1920. Alltaf
var mjög kært milli þeirra og nutu
þau farsældar í hjónabandi. Áttu
þau miklu bamaláni að fagna, eign-
uðust þau 8 böm sem öll em á iífí.
Þau era Ragnhildur Oddný gift
Haraldi Hálfdánarsyni, búsett í
Reykjavík, Ólafía gift Mósesi Guð-
mundssyni, búsett í Hafnarfirði,
Dóra Stefanía gift Njáli Svein-
bjömssyni, búsett í Reykjavík, Jón
Olafur, búsettur í Reyicjavík, Guð-
laug Helga ekkja Samsonar
Samsonarsonar, búsett í Mosfells-
sveit, Gunnar kvæntur Þórdísi
Haraldsdóttur, búsett í Reykjavík,
Inga Jakobína, búsett í Reykjavík
og Svavar, búsettur í Reykjavfk.
Afkomendur era nú komnir yfír
eitt hundrað. Amma misti mann
sinn árið 1958 en hann varð bráð-
kvaddur aðeins 68 á gamall.
Amma var ákafíega gestrisin og
var alltaf gott að koma til hennar.
Hún gaf sér alltaf tíma til að tala
við okkur bamabömin og þegar
langömmubömin bættust í hópinn
tók hún ékki síður vel á móti þeim.
Áttum við amma oft yndislegar
samverastundir. Hin siðari ár var
oft rætt um liðinn tíma, þá rifjaði
hún upp æskuárin fyrir austan og
minntist fóstra sinnar með mikilli
hlýju. Einnig ræddum við oft um
þjóðlífíð fyrr á áram, þá var ekki
komið að tómum kofanum því
amma var víðlesin og hafði lifað
tfmana tvenna.
Nú þegar leiðir skiljast vil ég
þakka ömmu minni fyrir allar
stundimar sem við áttum saman.
Þrátt fyrir veikindin hin síðari ár
hafði hún alltaf nóg af andlegum
auði, nóg til að gefa þeim sem vildu
þiggja.
Eg þakka allt frá okkar fyrstu kynnum,
(að yrði margt, ef telja skyldi það.
lífsins bók það lifir samt í minnum,
er letrað skýit á eitthvert hennar blað.
Eg fann í þínu heita, stóra hjarta
þá helgu tryggð og vináttunnar ljós
er gerir jafnvel dimma daga bjarta,
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir.)
Hvíli ámma mín í friði.
Þórdís
Nú er elsku amma búin að fá
hvíldina, eftir langvarandi veikindi.
Það var leitt að Lóa Sif fékk ekki
að kynnast langömmu sinni eins og
hin bömin. Amma hafði alltaf tíma
til að ræða málin við bömin mín
þegar ég kom með þau í heimsókn
á elliheimilið. Það minnti mig á
stundimar sem ég átti með henni
þegar ég heimsótti hana á Baróns-
stíginn. Þá vora málin rædd yfír
kaffi og kökum. Alltaf var hún jafn
elskuleg og blíð, stundum glettin.
Nú að leiðarlokum kveðjum við
Jónu ömmu og trúum því að hún
sé horfín í annan heim þar sem hún
fær að fylgjast með okkur meðal
ættingja sinna, þar sem hún hlýtur
blessun Guðs.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé Iof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Sb. 1886 V. Briem.)
Lifya
UMBOÐSMENN UM LAND ALU!