Morgunblaðið - 22.12.1987, Blaðsíða 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 22. DESEMBER 1987
Minning:
Þórarinn Sigurðs-
son umdæmisstjóri
Fæddur 24. febrúar 1925
Dáinn 17. desember 1987
Hinn 17. desember sl. varð bráð-
kvaddur á heimili sínu í Vestmanna-
eyjum Þórarinn Sigurðsson,
skipasmiður, umdæmisstjóri Sigl-
ingamálastofnunar ríkisins í
Vestmannaeyjum. Þórarinn hafði
nýlega átt í erfíðum veikindum sem
vonast var til að hann hefði komist
yfír og kom því andlát hans okkur
samstarfsmönnum hans mjög á
óvart.
Þórarinn Sigurðsson fæddist 24.
febrúar 1925 á Hallormsstað í Vest-
mannaeyjum og voru foreldrar hans
hjónin Sigurður Sæmundsson,
skipasmiður og Guðbjörg Bjöms-
dóttir. Systkini Þórarins voru þrjú
þar af eru nú tvö á lífí, en þau eru
Torfhildur húsmóðir og Bjöm húsa-
smíðameistari, bæði búsett í
Reykjavík.
Þórarinn ólst upp í Vestmanna-
eyjum og kynntist því snemma
öllum helstu störfum, tengdum út-
gerð og sjósókn og áttu skip og
siglingar hug hans upp frá því.
Hann lauk almennri skólagöngu
í Vestmannaeyjum og hóf ungur
nám í tréskipasmíði. Að loknu námi
starfaði hann sem skipasmiður í
Skipasmíðastöð Vestmannaeyja um
árabil og var síðast verkstjóri yfír
skipasmíðum í stöðinni. Mér er
kunnugt um að mjög gott orð fór
af Þórami sem fagmanni og það
ásamt eðlislægum kostum hans sem
vom aila tíð vandvirkni og sam-
viskusemi gerðu hann að fyrsta
flokks strfsmanni í greininni. Munu
Eigum
mikiö úrval af krossum, krönsum og

efni til
Einmg
Þorláksmessa
Aðfangadagur
Jóladagur
ki. 9-23
kl. 9-15
lokað
2. í jólum
Gamlársdagur
Nýársdagur
kl. 10-19
kl. 9-15
lokað
i 6897 70.
Gróðurhúsinu við Sigtún, simi
margir útgerðarmenn og eigendur
skipa minnast starfa Þórarins frá
þeim tíma með hlýhug.
Auk starfa sinna sem skipasmið-
ur stundaði Þórarinn, eins og títt
var um unga menn f Vestmannaeyj-
um á þeim tfma, sjómennsku á
vélbátum um lengri eða skemmri
tíma í allmörg ár og öðlaðist þar
með góða innsýn í líf og störf sjó-
manna. Þórarinn var skipaður
skipaeftirlitsmaður í Vestmanna-
eyjum 1. janúar 1972 og var hann
starfsmaður Siglingamálastofnunar
ríkisins frá þeim tíma allt til dauða-
dags. Hinn 1. mars sl. var Þórarinn
skipaður umdæmisstjóri stofnunar-
innar í Vestmannaeyjum í kjölfar
skipulagsbreytinga á stofnuninni.
Þórarinn var tvíkvæntur. Fyrri
konu sína Sigrúnu Ólafsdóttur
missti hann eftir stutta sambúð í
mars 1948.
Eftirlifandi konu sinni Perlu
Bjömsdóttur frá Bólstaðarhlíð í
Vestmannaeyjum kvæntist Þórar-
inn 4. október 1958. Böm þeirra
em Rúnar, matreiðslumaður og
Guðbjörg, háskólanemi, en sambýl-
ismaður hennar er Ámi Stefánsson
sjómaður. Auk þess ólust upp hjá
þeim Þórami og Perlu synir Perlu
frá fyrra hjónabandi þeir Bjöm,
Konráð og Kristinn og gekk Þórar-
inn þeim í föðurstað.
Þórarinn Sigurðsson hafði með
höndum vandasamt og mikilvægt
starf fyrir Siglingamálastofnun
ríkisins í Vestmannaeyjum. Segja
má að á honum hafí hvílt allt eftir-
lit með skipa- og bátaflota Vest-
manneyinga.
Það gefur augaleið að eftirlit
með öryggi skipa í stærstu verstöð
landsins, þar sem í hlut eiga at-
vinnutæki í undirstöðuatvinnugrein
þjóðarinnar, er bæði umfangsmikið
og vandasamt starf. Þegar Þórarinn
tók við starfí skipaeftirlitsmanns
vom flest fískiskip í Vestmannaeyj-
um tréskip og var því afar gagnlegt
fyrir stofíiunina að fá tTl starfa
mann með þá þekkingu og reynslu
sem Þórarinn hafði bæði af skipa-
smíðum og störfum á sjó. Jafnframt
eftirliti með skipum og búnaði
þeirra sá Þórarinn um viðhald og
eftirlit með gúmmíbjörgunarbátum.
Þessum störfum á vegum Siglinga-
málastofnunar ríkisins sinnti hann
af kostgæfni og samviskusemi sem
honum var í blóð borin. Þórarinn
var enginn hávaðamaður í daglegu
starfi en hann var fylginn sér og
með árvekni sinni og vinnusemi
náði hann árangri.
í samskiptum var Þórarinn sér-
staklega þægilegur og sem starfs-
maður ávallt reiðubúinn að takast
á við ný verkefni, enda var hann
vinnusamur og unni sér ekki
hvíldar. í októbermánuði sl. veiktist
Þórarinn hastarlega og var fluttur
á sjúkrahús í Reykjavík, kom þá í
ljós að hann var haldinn alvarlegum
sjúkdómi. Ég hitti hann fljótlega
eftir að hann kom hingað til rann-
sóknar og lækninga. Þá ríkti
nokkur óvissa um heilsufar hans
og hafði hann af því mestar áhyggj-
ur ef til þess kæmi að hann þyrfti
að hætta að vinna og flytja frá
Vestmannaeyjum. En hann náði
bata og læknar gáfu honum góða
von um að hann gæti sinnt starfí
sínu í Vestmannaeyjum áfram.
Hann heimsótti mig skömmu áður
en hann hélt aftur til Vestmanna-
eyja og var þá fullur bjartsýni og
áhuga á því að hefja störf að nýju.
Þótti mér eldmóður hans með ólík-
indum eftir svo alvarleg veikindi,
en gleðin yfír því að komast heim
til Vestmannaeyja og hugsunin um
að geta farið á ný að sýsla við skip
og báta hafa líklega villt okkur
báðum sýn um heilsufar hans.
Þórarinn hafði til að bera ríka
kímnigáfu og oftar en ekki kom
hann auga á hinar broslegu hliðar
mannlífsins. Hann sagði skemmti-
lega frá en bar jafnan mikla virð-
ingu fyrir samferðamönnum sínum.
Hann var hjálpsamur og gestrisinn
og vildi allra götu greiða. Heimili
Þórarins og Perlu í Vestmannaeyj-
um stóð ávallt opið starfsmönnum
Siglingamálastofnunar ríkisins,
þegar þeir voru þar á ferð, og erf-
itt var með gistingu, en það gerðist
oft, einkum áður en hótelin tóku
til starfa. Minnast margir starfs-
menn stofnunarinnar, bæði núver-
andi og fyrrverandi, með hlýju og
þökk gestrisni þeirra hjóna.
Við, núverandi og fyrrverandi
starfsmenn Siglingamálastofnunar
ríkisins, sendum eiginkonu, börnum
og öðrum ástvinum Þórarins Sig-
urðssonar dýpstu samúðarkveðjur.
Minningin um góðan starfsfélaga
mun lifa í hugum okkar. Megi Guð
blessa minningu Þórarins Sigurðs-
sonar.
Magnús Jóhannesson
Okkur langar með örfáum orðum
að minnast pabba, tengdapabba og
afa. Hann bjó alla tíð í Vestmanna-
eyjum og gekk þar undir nafninu
Doddi frá Hallormsstað.
Doddi lærði skipasmíði og vann
við þá iðn framan af en þjónaði
síðan skipastól Eyjamanna varðandi
öryggisbúnað o.fl. fyrir Siglinga-
málastofnun ríkisins.
Fyrri konu sína, Sigrúnu Ólafs-
dóttur, missti hann af bamsförum.
Síðar kynntist hann eftirlifandi
konu sinni, Perlu Bjömsdóttur frá
Bólstaðarhlíð, móður okkar. Doddi
reyndist okkur strákunum sem bezti
faðir og var oft kátt í kotinu, þó
að oft þyrfti að tala káta unglings-
pilta til. Þau hjónin eignuðust tvö
böm, Rúnar, starfandi matreiðslu-
mann og Guðbjörgu, sem er í
hjúkrunamámi. Eftir að yngri
systkinin fæddust var oft glatt á
hjalla á Heiðaveginum og kom þá
berlega í ljós hvem mann Doddi
hafði að geyma, tók hann okkur
öllum sem sínum. Eftir að bama-
bömin fóru að koma í heiminn kom
í ljós hve bamgóður Doddi var. Oft