Morgunblaðið - 20.11.1988, Side 20

20 C
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. NÓVEMBER 1988
KONAN
ER EE'JS OG
EÐALVÍN
í TKbHKBl/SALOME ÞORKELSDÓTTIR
eftir Jóhönnu Kristjónsdóttur
HÚN er alftaf fallega klædd og smekldega snyrt, hún
lítur út fyrir að wera langtum yngri en sextíu og eins
árs; þetta kemur fyrst í hugann. Á þingi er hún ágæt-
lega máli farin og hún æsir sig ekki upp, viricar tamin
og yfirveguð. Hún er virðuleg án þess að vera frtiaus.
Hún virdist halda fólki í hæfilegri Qariægð með stilling-
unni og viðmóti sem er kurteist og ópersónulega vin-
gjamlegL Hún gæti þess vegna verið vatnsberi — reyn-
ist í krabbamerkinu og finnst gaman að spá í stjjömu-
merki, er svolítið hjátrúarfull og bankar í tré þegar hún
gefur yfiriýsingar. Hún er þræipólitísk að eigin sögn
og hefur verið sjálfstæðiskona frá unga aldri. Henni
finnst konum hafa verið haldið niðri í forystuliði stjóm-
málaflokkanna en vill vinna með karimönnunum að
breytingum til bðta.
Hún býr í MosfeHsbæ á kyrriátum stað uppi í Mos-
feilsdal. Húsið er viðaridætt og með giaðiegu bláu þaki
og hún biður mig blessaða að veraekki aðfara úr
skónum. „Engin persnesk teppi hér,“ segir hún og vísar
mér inn í heimilislega stofu, þar sem allt vitnar um
langa ’*eru íbúa, |>arf nokkrum sinnum að stökkva í
símann, Nerfram kaffi og rúnstykki og segist hafa
verið að hu.>sa um að hætta við viðtalið. Hún er orðin
afvön að tala cm sjálfa sig nema í framhjáhlaupi og
er háif feimin vk> >að. Þá veit ég það iíka um hana.
Húnerfeimin.
RTU EINS
YFIR veguð og
þú lítur út fyrir
að vera? Hef-
urðu alltaf verið
svona stillt og gætin í fram-
komu?
Ja, þegar stórt er spurt, verð-
ur fátt um svör, segir hún
og fómar höndum. Svei mér
þá, ég hef ekki hugsað út í
þetta. En ætli þetta sé ekki
eitthvað sem kemur með
aldri og þroSka eins og um-
burðarlyndið. Mér er þetta
eðlilegt, þetta er ekki tamið.
A yngri árum, o, jú, ég
skammaðist, ég byrgði ekki
reiði inni. Svona til gamans
í þessu samhengi um stjör-
numerki, ég er krabbi og ég
held að eiginleikar hans séu
nokkuð ríkir í mér. Þegar ég
var krakki var oft sagt að
ég væri fýlupoki vegna þess
ef mér sámaði dró ég mig í
hlé. Dæmigert fyrir krabb-
ann. Jú, víst hef ég gaman
af því að velta fyrir mér
stjömumerkjum ... sumir
skammast sín fyrir það og
finnst eitthvað ófínt við það.
En oft getur verið margt tii
í þessu. Maðurinn minn er _
vatnsberi og ég held að hann
hafi sterk einkenni þess
merkis, hann er rólegur og
lokaður, djúpt hugsi einatt,
gáfaður. Krabbi og vatnsberi
eru ekki sögð eiga skap sam-
an. Við vomm nú ekki að
velta því fyrir okkur, áður
en við giftum okkur sem
betur fór! Það gæti verið
gaman að láta gera fyrir sig
stjörnukort. Kannski ég láti
bara verða af því. Það er allt
í lagi að skemmta sér við
þetta. Hversu mikið sem
menn hæðast að þessum
„vísindum" hef ég aldrei fyr-
irhitt neinn sem vissi ekki í
hvaða stjömumerki hann er.
Veltirðu aldrinum fyrir
þér, hefurðu áhyggjur af því
að þú sért að verða gömul?
„Það er nú svo með aldur-
inn, hvert aldursskeið hefur
sinn sjarma, mér finnst ég
ekkert eldri en þegar ég varð
fimmtug. Annars erteygjan-
legt, hvað mönnumdettur í
hug, þegar þeir hugsa um
tiltekinn aldur. Sextug kona
nú er varla eldri en fertug
fyrir nokkmm áratugum, svo
fremi heilsan sé góð. En
þetta getur verið viðkvæmt,
kannski meira fyrir konu.
Og sumir vom hissa á mér
að vera að vekja athygli á
því þegar ég varð sextug í
fyrra. En því skyldi maður
leyna aldri sínum? Mér finnst
aldur gefa aukinn þroska og
umburðarlyndi, meira öryggi
með sjálfan sig. Svo ég
syndgi upp á náðina og
minnist aðeins á pólitík þá
dettur mér í hug að stundum
er talað um að það þurfi að
yngja upp í þessum eða hin-
um flokknum, meðalaldurinn
sé orðinn svo hár. Vissulega
er nauðsynlegt að fá ungt
fólk og hugmyndaríkt til
starfa, en þeir sem eru eldra
geta oft miðlað þeim yngri
af reynslu sinni og forðað
þeim frá að gera mistök.
Þess vegna tel ég eigi að
blanda þessu saman. Best
fyrir alla.
Það em ekki konur einar
sem glíma við áhyggjur af
aldri, karlmenn gera það
líka, þótt það birtist á annan
hátt. Mér finnst sjálfsagt að
reyna að líta vel út. En á
hinn bóginn getur verið af-
káralegt þegar eldri konur ■
haga sér eins og smástelpur •
og klæða sig þannig. Því f
skyldu árin ekki mega sjást .
á okkur. Ég trúi að árin ,
færi okkur ákveðinn þroska,,
geri okkur hæfari til að fást ,
við allt mögulegt sem við i
hefðum ekki lagt í áður og •
fyrmm, við getum leyft okk-.
ur að hafa skoðanir sem við i
treystum okkur ekki til að i
standa við þegar við vomm
yngri. Við emm ekki jafn
viðkvæm fyrir sjálfum okkur
og getum viðurkennt að við
vitum ekki allt. Ég hef stund-
um sagt um konur þegar þær
em orðnar sextugar: Við er-
um eins og eðalvín, því eldri
og þroskaðri þess betri! Liv
Ullmann sagði í fyrstu bók
sinni að hún sæi ekki í spegl-
inum andlit ungu stúlkunnar
sem henni fyndist innra með
sér hún vera. Þetta er ekki
fjarri lagi. Og blessuðum
karlmönnunum er þetta mál
líka og í auknum mæli gang-
ast þeir við því, fyrir tiltölu-
lega fáum ámm hefði þótt
eitthvað athugavert við karl-
mann sem lét setja í sig per-
manent eða strípur. Þetta
hefur breyst og klæðnaður
þeirra er líka fijálslegri og
eraf hinugóða."
Hvað finnst þér skemmti-
legt?
ÉR
FINNST
gaman að
fara í leik-
hús og á
tónleika og hef mikla
skemmtun afjiví að sjá góð-
ar bíómyndir. Vera í glöðum
félagsskap. Áður en ég fór
á kaf í stjórnmálin var ég
starfandi í kvenfélaginu hér
og hafði mikla ánægju af
því. En stjórnmálin breyta
öllu lífi manns, þau verða
númer eitt, tvö og þijú. Ef
frístund gefst þá er maður
þakklátur fyrir að geta verið
heima í rólegheitum. Áður
hafði ég fjarska gaman af
að fara út og skemmta mér,
dansa og vera í gleðskap
með góðum vinum. Nú er
gaman að vera heima hjá
sér, ekkert sem rýfur þögn-
ina, nema fuglasöngurinn í
garðinum. Þó neita ég ekki
að ég sakna að ég hef ekki
tök á að rækta samband við
gamlar og góðar vinkonur.
Kannski það sem ég sakna
mest. Þegar krakkamir voru
litlir heimsöttum við hver
aðra með krakkana og áttum
líflegar og góðar stundir, það
var vel að merkja fyrir sjón-
varpið."
Fyrir sjónvarpið?
„Það er ekki hægt að neita
því að sjónvarp hefur haft
mikil áhrif á heimilishagi
fólks. Svo bættust við mynd-
bönd og önnur sjónvarpsrás
og þetta tekur af tíma fólks,
það eróhugsandi annað.“
Með neikvæðum formerkj-
um?
„Að sumu leyti, já. Við
emm enn ekki nógu dugieg
að velja. Manstu fyrir nokkr-
um ámm þegar verkfall
gerði að verkum að ekkert
sjónvarp var. Heilu fjölskyld-
umar uppgötvuðu að þær
gátu allt í einu farið að tala
saman — eða þær höfðu ekki
um neitt að tala. Mér finnst
óþarfi þegar fólk talar um
sjónvarp í niðrandi tón.
Snobbar niður á við, að það
sé ómenningarlegt að horfa
á afþreyingarefni í sjónvarpi.
Við megum ekki horfa fram-
hjá því að fyrir marga til
dæmis eldra fólk og þá sem
lifa í einsemd getur sjón-
varpið verið góð og kærkom-
in afþreying, nokkurs konar
heimilisvinur.“EP Hvaðer
skemmtilegt við að vasast í
pólitík, sætleiki valdsins?
„Stjómmálaþátttaka hef-
ur ýmsar hliðar, að sumu
leyti einangrast maður í
pólitísku starfi, því að tími í
annað verður svo takmark-
aður. Maður er stöðugt á
vaktinni. Við verðum alltaf
að vera tilbúin að koma á
fundi hér og hvar. En óneit-
anlega er það oft mjög
skemmtilegt og gefur manni
innsýn sem maður öðlaðist
ekki annars. Og maður eign-
ast nýja kunningja, góða
NÓVEMBER SÝNING
14—1
BENCO hf.
Lágmúla 7, sími 84077.
E
■8!
o
0