Morgunblaðið - 08.10.1989, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRETTUM SUNNUÐAGUR 8. OKTÓBER
35

I
I
I
NUDD
Efgranul er skoðað. )>á er völ á ótrúloga
ljölþættri alhliOaþjómislii á íslandi, sama í
livaða goii'.a litió or. Fólk í Fréttum varó
]ioss áskynja f'yrir nokkru, að í heilbrigóis-
goiranum er hér meira aó segja völ á
kínvorsku nuddi. Tvæi- kínverskar stúlkur
hafa dvalió hérlondis síóasta ái ió og stund-
aó fag sitt við hoilsuræktina á Seltjarnar-
nesi, en samhlióa henni or rokin læknastofa
som er séi'hæfó í nálastungu- og' leisigeisla-
meóferó við öllum mögulegum og ómögulog-
um kvilhun.
Stúlkui'uar heita á íslandi Linda og Anna
og láta ]>að duga, ]>ær læi'ðu báðar
austurlenska nuddlist íviðurkenndum skóla í
Shang Hai.
í samtali við Morgunblaðið sögðu þær stöllur
að all mikill munur væi'i á nuddtækni þeirri sem
]>ior væi'it sérhæl'ðar í og þeirri sem annars
tíðkaðist á Vesturlöndiun. Væri niunurinn
einkum fólginn í beitingu handa á þeim sent
nuddaðir eru. í vesturlonsku nuddi væru mikið
notaðir lófar, fingurgÖ'ntar og útvisaridi
handatjaðarinn, en í austurlensku nuddi væri
aftur á móti lögð áhersla á notkun hnúa og
kjúka. Ekki vildu þær Anna og Linda fara að
bera saman aðferðirnar frá gæðaiegtt
sjónarmiði, hins vegar sögðu þær flesta eða
alla fara ánægða frá þeim og eftirspurnin færí
sívaxandi....
Austurlenskt nudd
boðið á íslandi
Dansæfingar fóru fram í ágúst, und-
ir leiðsögn Ingibjargar Björnsdóttur.
Kvikmyndatökumenn eru finnskir
og allt tæknilið og Finnar munu sjá
um eftirvinnslu myndarinnar. Norska
sjónvarpið sér um búninga og förð-
un. Ellen Andreassen er búninga-
hönnuður og Karin Sæther förðunar-
meistari. Danir sáu um hljóðupptök-
ur og Svíar lögðu til leiklistarráð-
gjafa, Gunnillu Jensen, við vinnslu
handrits. Upptökustjóri erGunnlaug-
ur Jónasson og aðstoðarleikstjóri
Borgar Garðarsson.
Leikstjórinn fer nýja leið við
vinnslu óperunnar en hún er fyrst
sungin af söngvurunum og síðan
leikin í mynd af leikurunum sem
túlka sönginn.
Óperan er byggð á skáldsögu
Gunnars Gunnarssonar við óperu-
texta Thors Vilhjálmssonar og tón-
list Atla Heimis Sveinssonar. At-
burðir verksins gerast að mestu í
hugarheimi aðalpersónunnar Jaka
Sonarsonar á nýársnótt á mörkum
draums og vöku, ímyndunar og
veruleika.
„Maður nálgast þetta fyrst og
fremst sem filmu. Það gerir þetta
mjög séi'kennilegt að allur textinn
er sunginn áður,“ sagði Helgi
Skúlason leikari sem fer með aðal-
hlutverkið í óperunni. „Mér finnst
þetta gríðarlega spennandi verk, en
það er ekki auðskilið. Mér finnst
Thor leysa textann gríðarlega vel
af hendi og maður verður æ hrifn-
ari af tónlistinni sem maður kynn-
ist henni betur. Ég held að þetta
verði alveg þrælspennandi verk“,
sagði Helgi.
Sigurreif sigurlið, krjúpandi gulllið Morgunblaðsins, bograndi silfurlið Dags og uppréttir bronsmenn DV.
KNATTSPYRNA
Morgunblaðsgull...
Nú fyrir skömmu fór fram hin
árlega Ijölmiðlamót í knatt-
spyrnu með þátttöku flestra
miðla og var keppni hörð og
spennandi á gervigrasinu í Laug-
ardal. Morgunblaðið sigraði
glæsilega í keppninni, vann lið
Dags frá Akureyri 4:2 í úrslita-
leik, en DV og Bylgjan léku til
úrslita um bronssætið. Hafði DV
betur, sigraði 4:0.
Hvað leikmenn Morgunblaðsins
og DV viðkom, þá fór úrslita-
leikurinn þegar fram í riðlakeppn-
inni er liðin mættust, en liðin hafa
löngum eldað silfur saman á knatt-
spyrnmuvellinum og hafa skipst þar
á að færa hvort annað undir. Að
þessu sinni vann Mogginn 2:1 og
var sigurinn þeim mun glæsilegri
þar eð liðið hóf leikinn með tveimur
leikmönnum færra inni á vellinum
vegna forfalla og lék til enda einum
færri. Sigurlaunin voru glæsilegur
farandbikar sem keppt var um í
annað skiptið, en Sportveiðiblaðið
gaf gripinn.
fræðingur og hinn hárgreiðslumaður.
„Þegat- það var búið að snyrta mig,
greiða mér og klæða, komu afi og
amma sunnan úr Keflavík til að
sækja mig og aka mér í kirkjuna.
Það var hífandi rok og rigning og
gekk svo mikið á að ég sagði ömmu
að fara ekki út úr bílnum fyrir frarn-
an kirkjuna. Hún ansaði því hins
vegar ekki og rokið þreif auðvitað
bílhurðina af henni og beyglaði hana
svo að það var ekki hægt að loka
bílnum aftur. En þegar ég var kom-
in í kirkjuna fór sólin að skína og
fór það svo, að ég var algerlega blin-
duð af sólargeislunum. Eg sá ekkert
i kirkjunni nema blómin sem ég hélt
á. Svo kom Fannar og hann sagði
mér seinna að hann hefði fengið
kökk í hálsinn. Athöfnin gekk mjög
vel, m. a. söng föðursystir 'mín
Kristín Sigtryggsdóttir lagið „Orð“,
sem ég söng sjálf þegar ég var lítii.
Ég reyndi að vera ekki jarðarfararleg
í kirkjunni, en var ein um það, því
það grétu allir meira og minna, en
auðvitað af gleði,“ segir Ruth.
Að athöfninni lokinni var haldið
til veislu að Hótel Loftleiðum þar sem
skálað var fyrir brúðhjónunum og
kransakökurnar hans Fannars
snæddar upp til agna auk annarra
krása. Því hófi lauk klukkan 18.00,
en tveimur tímum seinna söfnuðust
gestirnir saman á ný, nú í Dans-
höllinni þar sem snæddur var kvöld-
verður og félagarnir í Ríó Tríói léku
lagið „Þú ert yndið miít yngst og
besta“, tileinkað Ruth og völsuðu
þeir við hana til skiptis. Síðan tóku
Rúnar Júlíusson og félagar við tón-
listarflutningi og veislan hélt áfram.
Má segja að brúðkaupsveislan
hafi endað formlega síðkvölds með
þéirri athöfn að Ruth og Fannar fóru
til síns heima í fylgd Ijósmyndara setn
festi á filmu er Fannar bar Ruth
yfir þröskuldinn. Þau hjón segja að
brúðkaupsferð bíði betri tíma, Ruth
sé að undirbúa endurnýjaðan söng-
feril og sé með nýja plötu í bígerð.
Fannar sé hins vegar við það að Ijúka
sveinsnámi í bakaraiðn.
Rut Reginalds og Fannar Gauti Dagbjartsson
jjlHLM
Viðrini án
eggjastokka
Hún er dásamleg, þingmaður
karlmanna á Islandi, Rósa
Ingólfsdóttir. Nakin í rósabaði __
kemur hún loksins fyrir okkur,
framadúllurnar, vitinu: aúðvitað
er hlutverk okkar
„með eggjastokk-
ana" ekkert ann-
að en heimilis-
störfin og uppeld-
ið. Hvað eiga karl-
menn svo sem áð
ryksuga eða
vaska upp eins og
„viðrini" með
„breiðar axlirn-
eftir Jónínu
Benediktsdóttur
ar“?
Heimilisstörf eru nefnilega
hormónalegs eðlis, og séu kven-
hormónin allsráðandi þá nær kon-
an þvi að verða heimilisbomba.
Heimilisbombur nota t.d. snyrti-
vörur, ganga i silkiundirfötum,
fara i rósabað og kjósa fyrirmynd-
arföðurinn Inga Björn. Við, þessar
heimavinnandi. hrópum bravó fyr-
ir Rósu Ingólfsdóttur. Mikið erég
þakklát því að hafa aðeins kosið
Kvennalistann einu sinni. Það lá
við að varaliturinn minn gufaði
upp á kosningadaginn. Enda þvílík
vitleysa að halda að konur geti
verið á þingi. Þingmennska er auð-
vitað bara fyrir menn. Þetta eru
bara „vaðmálskerlingar sem bíða
ósigur í svefnherberginu, þær háfa
ekki þessi fegurstu form náttúr- .
unnar". Einhver fróður maður
hafði á orði að það ætti aldrei að
rökræða við konur þegar þær væru
þreyttar — eða búnar að hvíla sig.
Nú, þegar ég er hætt að hugsa um
söluskatt, laun og uppgjör, verður
heimilið mitt „laust við alla tog-
streitu". Ég hef tima til þess „að
hlúa að öllum þáttum hjónabands-
ins". Rósa benti mér á í forsiðuvið-
talinu að ég sé í eðli mín fjölkvæn-
isvera og (æði — ég elska brúð-
kaup) og púðrið fer hvort eð er úr
öllum samböndum eftir svona tiu
ár. Nú hlýt ég að geta byrjað að
telja upp á nýtt. Stefán minn finn-
ur nýja konu í þessari gömlu. Og
þó svo að ég hlusti tíu sinnum á
Dýrin í Hálsaskógi á dag, leiki Bat-
man og ósýnilega manninn, sópi
upp kílói af sandi fyrir hádegi (eft-
ir hádegi hætti ég að sjá hann),
gefi bijóst og svo framvegis, þá er
ég elns og Rósa Ingólfs: búin að
finna að ég er kvenkyns kona og
við hljótum því að vera sammála
Oscar Wilde þegar hann segir að
„konur hafi aldrei neitt að segja —
en þær segja það ljómandi fallega".
Stefán minn verður glaður þegar
hann kemur heim, dauðþreyttur
eftir daginn og baðið er fullt af
Rósum. Fölleita rósin hans, klædd
silki og blúndum réttir fram arm-
ana og í æsingi hrópar hún: pipar-
kökudrengur . . . Hann veit þá að
hann er vel giftur, konu sem hefur
súrefni fyrir tvo.
Best að drifa sig út í garð, ég
klippi nokkrar rósir, tini ofan i
baðið, „hann elskar mig hann el-
skar mig ekki . . ." nýfæddur son-
urinn vaknar og fær bijóst, ropar
og kastar upp á öxlina á mér, gott
að ég var ekki komin í silkið. Ég
sný mér aftur að baðinu, vatniö
orðið iskalt, byrja að tina af stilk-
unum og segí: ,.Ég elska mig. ég
elska mig ekki . . .“ Mikið var nú
annars gaman oft í vinnunni.
Jæja, ég hoppa ofan i baðið, blöðin
klínast utan á líkamann, þetta er
hryllingur — heilinn skreppur
saman af innilokunarkennd. Ég
hugsa til „eggjastokkanna" og læt
mig hafa þetta. Verst að Gunni
ljósmyndari er viðs fjarri. Dyra-
bjallan liringir, ég upp úr baðinu
í stuttbuxurnar og gráa háskóla-
bolinn, ógreidd og ómáluð. Þetta
er pósturinn (myndarlegur maður).
Hann réttir mér pakka og blikkar
til mín. Þetta hefur örugglega verið
svona „kerlingarkall" og kann að
meta visst útlit. Ég læt renna úr
baðinu og skola niður viðleitninni.
Þyrnirósarheimspekin hentar mér
ekki. Heimilisstörfin verða áfram
unnin í samvinnu. Ég vil börn, ég
vil mann, blúndur og silki. ég vií
starfsferil utan heimilisins og um-
fram allt vil ég fullt af duglegum
konum á þing. Ég vil líka öðruvísi
konur, konur með vitjanir um hlut-
verk sitt en svara ekki sjálfar kalli.
Strákar minir, Þyrnirós vill ykkur
ekki, svo látið ykkur nægja að
horfa á forsiðufegurðina og hættið
að anda að ykkur annarra manna
súrefni.