Morgunblaðið - 11.04.1990, Qupperneq 38

Morgunblaðið - 11.04.1990, Qupperneq 38
MÖRGU'NBLÁÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. 'aPRÍL' 1090 38 Haraldur Jóns- son — Minning Fæddur 24. mars 1924 Dáinn 4. apríl 1990 „Tilvera okkar er undarlegt ferðalag. Við erum gestir og hótel okkar er jörðin. Einir fara og aðrir koma í dag, því alltaf bætast nýir hópar í skörðin." (Tómas Guðmundsson) Haraldur Jónsson varð bráð- kvaddur í gærkvöldi. Þannig var fregnin, sem við starfsmenn Bú- vörudeildar Sambandsins fengum þegar við vorum að hefja vinnu fimmtudaginn 5. apríl sl. Haraldur hafði verið að vinna með okkur daginn áður og við vissum ekki til þess að hann hefði þá verið venju fremur lasinn. Þannig er 'dauðinn. Sá mikli rukkari kemur stundum snögglega og kallar vini okkar. Þá grípur sorg- in hugann og við hvíslum út í tóm- ið, spurninguna gömlu og sígildu. Hvaðan komum við, hvert förum við? En við eigum þó vonina, og margir vissu, um endurfundi í eilifð- inni. Haraldur hafði átt við vanheilsu að stríða síðustu árin, þó hann léti sem minnst á því bera og væri jafn- an giaður í viðmóti. Það var ekki í eðli hans að bera vandamál sín á torg. Við sem þessar línur ritum höfum ekki kunnugleika, til að rekja ætt og uppruna Haralds Jónssonar, enda er það ekki ætlunin. Okkur langar aðeins til að þakka honum vináttu og einstaklega gott sam- starf á liðnum árum. Haraldur vann hjá Búvörudeild Sambandsins næst- um alla sína starfsævi. Lengi var hann bílstjóri hjá fyrirtækinu og annaðist þá akstur á vörum út í verslanir. Síðustu árin þegar heilsan fór að bila hætti hann akstrinum, en hafði þá umsjón með flutningun- um. Þá hafði hann bækistöð sína í litlu herbergi inn af afgreiðslusaln- um. Þangað þótti okkur samstarfs- mönnum hans gott að koma, tylla okkur niður um stund og eiga við —hann samræður. Alltaf var hann jafn ljúfur í viðmóti, sagði ekki mjög margt, en hafði þann persónu- leika að fólki leið vel í návist hans. Störf sín öll leysti Haraldur af hinni mestu samviskusemi og trú- mennsku svo varla verður lengra komist. Kynslóðir koma og fara. Það er gangur lífsins. Og það er líka sagt að maður komi í manns stað. Það er sjálfsagt rétt að vissu marki. En það er þó jafn víst, að það skarð Sem myndaðist í hugum okkar starfsmanna Búvörudeildar við frá- fall þessa hægláta öðlings er vand- fyllt. Við eigum líka margar góðar minningar frá samvistum við þenn- an góða dreng. Þær eru okkur mik- ils virði á göngunni fram veginn. Honum Steina okkar, svo og öðr- um vandamönnum, sendum við dýpstu samúðarkveðjur. Samstarfsfólk Haraldur Jónsson hét hann, en alltaf kallaður Halli. Mér finnst eins og ég hafi alltaf þekkt hann þó árin séu bara fjögur, fjögur ár á sama vinnustað. Hann skilaði löng- um vinnudegi sem var tugir ára af samviskusemi og heiðarleika sem kynslóð hans er svo lagið. Mig lang- ar að þakka samfylgdina og góða viðkynningu. Það var sannarlega þakkarvert að starfa með manni eins og Halla á stórum vinnustað sem er manns annað heimili og heimilisfólkið þar skapar andann sem þar ríkir. Það var sannarlega notalegt að koma í vinnuna og vera heilsað hlý- lega og vita að Halli væri alltaf á sínum stað, væri alitaf til taks, og léti aldrei standa upp á sig, honum mátti alltaf treysta. Þessi hógværi maður hafði einhvern veginn þau áhrif að allt varð léttara þar sem hann var. Mín kynslóð vinnur verk sín ekki eins og Halli og hans kyn- slóð. Ég lærði margt um lífsviðhorf þessa fólks og sérlega viðhorf þess til vinnunnar, með því að kynnast Halla. Ég lærði að þessu fólki eigum við hin yngri svo ótal margt að þakka og ég er viss um að við værum ekki jafn rugluð í lífsgæða- ríminu ef við tækjum þetta góða fólk okkur meir tii fyrirmyndar. Ég kveð góðan vin og votta fjöl- skyldu hans samúð mína. Asta Gunnarsdóttir Mig langar að minnast mágs míns elskulegs, Haraldar, örfáum orðum. Lífshlaup hans var ef til vill ekki margbrotið og leið hans ekki vörðuð verkum sem um er skrifað í annála. En hann ræktaði vel sinn garð og skilur eftir sig fjár- sjóð minninga í hugum okkar sem hann þekktum og þótti vænt um hann. Hann lést á heimili sínu að kvöldi 4. apríl, 66 ára að aldri, stóð meðan stætt var, en varð að lokum að falla fýrir manninum með ljáinn, eins og fyrir okkur öllum liggur. Hann var fæddur og uppalinn í Reykjavík, missti föður sinn ungur en ólst upp hjá móður sinni ásamt 4 systkinum. Hann varð starfsmaður Sam- bandsins ungur og starfaði lengst af sem bifreiðastjóri hjá Afurðasölu SÍS á Kirkjusandi og hafði verið fastráðinn starfsmaður þess í um 45 ár, vinsæll jafnt hjá yfirmönnum sem samstarfsfólki. Eftirtektarvert var hve auðvelt Halli, en svo var hann jafnan kallaður, átti með að umgangast jafnt sér eldri sem yngri samstarfsmenn. Sem bifreiðastjóri naut Halli sín vel, hann var ökumað- ur góður og hafði gaman af að hitta fólk um allan bæ og 'spjalla við það, sló þá gjarnan á létta strengi, en vol og víl var honum fjarlægt. Hann var hæglátur í framgöngu og hækkaði sjaldan róminn, en kæmi það fyrir vissu samferðar- menn að alvara bjó að baki. Hann hætti akstri fyrir nokkrum árum er hann veiktist af kransæðasjúk- dómi og starfaði sem verkstjóri í Afurðasölunni eftir það til dauða- dags. Hygg ég þó að hann hafi saknað bflstjórastarfans, því hann kunni betur við að sjá um sitt en segja öðrum fyrir verkum. Hann var kvæntur Svanborgu Sighvatsdóttur og var með þeim einstaklega kært. Voru þau búin að vera í farsælu hjónabandi í yfir 30 ár. Þau eignuðust tvö börn, Auði Agnesi, sem starfar á barna- heimili, og Þorstein Jón, nema í kjötiðnaði. Auður er í sambúð með Ingva Péturssyni, en unnusta Þor- steins er Bjarney Þórarinsdóttir. Auður á einn son, Harald, sem var yndi og eftirlæti afa síns og er víst að lítill afadrengur saknar nú vinar í stað. Nú að leiðarlokum þyrpast minn- ingarnar fram í hugann, allt frá sunnudagsbílferðum með ömmu, Svönu og Halla austur á Þingvöll, við amma í baksætinu, kyijandi fjöl- skylduútgáfuna af „Bjössi á mjólk- urbílnum", sem hjá okkur varð að „Halli á Sambandsbílnum", til kvöldrabbs í Þórufellinu yfir kaffi- bolla um menn og málefni. Ég var aðeins barn að aldri er Halli kvænt- ist Svönu systur og í mörg ár bjuggu ijölskyldurnar í sama húsi. Því þekkti ég Halla mág á annan hátt en vant er um mágafólk. Hann lét sér alla tíð afar títt um mig og síðar nutu synir mínir elsku og umhyggju Halla á sama hátt. Allt skal þetta þakkað nú, ferðirnar mörgu jafnt og brosin og handtökin hlýju. Halli fylgdist vel með þjóðmálum og hafði á þeim sínar skoðanir en þótti ekki ástæða til að ota þeim að öllum. Þó fór hann aldrei í laun- kofa með það að „hjartað sló vinstra megin“. Hann hafði yndi af bók- lestri, ekki síst Ias hann mikið áður en sjónvarpið gerðist helsti tíma- þjófur landans og þá gjarnan ferða- og spennubækur. Það var sama hvað Halli var beðinn um, væri það í hans valdi að liðsinna, var það gert umyrða- laust. Ekki síst var hann boðinn og búinn að liðsinna okkur systkinun- um. Margar ferðirnar fór Halli fyr- ir okkur, ýmist á „Sambandsbíln- um“ eða sínum eigin. Flutningar innan fjölskyldunnar virðast nú nær óhugsandi, fyrst Halla nýtur ekki lengur við til aðstoðar. Með honum er genginn góður drengur, dagfars- prúður, spaugsamur á hæglátan hátt, bóngóður og einstaklega bam- góður. Hans er sárt saknað en það er huggun harmi gegn að honum hefur áreiðanlega verið vei fagnað á nýjum dvalarstað og ef þar er þörf á vélknúnum farartækjum, þá er víst að Halli minn er þar á bak við stýrið á glæsilegum farkosti og stýrir þar af sama öryggi og jafn- lyndi og hér í heimi. Útför Haraldar fer fram í dag, miðvikudaginn 11. apríl, kl. 15 frá Fríkirkjunni í Reykjavík. Blessuð sé minning hans. SAN Leikarar mótmæla niðurskurði FÉLAG íslenzkra leikara hefur sent Olafí Ragnari Grímssyni fjárinálaráðherra eftirfarandi ályktun: „Aðalfundur Félags íslenzkra leikara haldinn í Þjðleikhúskjallar- anum 2. apríl 1990 harmar þau mistök sem fjárveitingarvaldinu hafa orðið á, með því að skerða fjár- framlög til leiklistar í landinu. Má undrum sæta að slík atlaga að listum skuli gerð hjá þjðð sem er það kappsmál að skipa sér á bekk með menningarþjóðum. Er hér um óheillaskref að ræða fyrir þjóð- ina og henni engan veginn sæm- m«n#( (Wi :hAn ,þa.Ida reisp t Móðir okkar, MARGRÉT BJARNADÓTTIR, Laufvangi 7, Hafnarfirði, lést í Borgarspítalanum 5. apríl. Jarðarförin fer fram frá Víðistaða- kirkju þriðjudaginn 17. apríl kl. 13.30. Dætur hinnar látnu. Eiginmaður minn, t faðir okkar, tengdafaðir og afi, ANDRÉS KRISTJÁNSSON, fyrrverandi ritstjóri, Digranesvegi 107, Kópavogi, lést þann 9. apríl. Þorgerður Kolbeinsdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn. t Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, JÓHANN D. BALDVINSSON, áðurtil heimilis á Árbraut 17, Blönduósi, lést á Héraðshælinu á Blönduósi mánudaginn 9. apríl. Gunda Jóhannsdóttir, Paul Jóhannsson, Sigmund Jóhannsson, Anne Jóhannsdóttir, Kristín Jóhannsdóttir, Oddný Jóhannsdóttir, Thorleif Jóhannsson, Elín Ellertsdóttir, Helga Ólafsdóttir, Einar Evinsen, Þorsteinn G. Húnfjörð, Kolbrún Jónsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. t Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir, ÞORGERÐUR BOGADÓTTIR, áðurtil heimilis á Brávallagötu 16, Reykjavík, andaðist þann 9. apríl í hjúkrunarheimilinu Skjóli. Jarðsett verður þriðjudaginn 17. apríl kl. 15.00 frá Fossvogskapellu. Sigrún Guðmundsdóttir, Magnús Guðmundsson, Kristján Ágústsson, Guðríður Jónasdóttir. t Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir, BERGMUNDUR GUÐLAUGSSON fyrrverandi tollf ulltrúi, Bogahlið 12, lést 9. apríl. Rannveig Jónsdóttir, Guðlaugur Bergmundsson, María K. Jónsdóttir, Jón Bergmundsson, Guðrún Þórunn Ingimundardóttir, Hlöðver Bergmundsson, Jóhanna Óskarsdóttir, Ingibjörg Bergmundsdóttir, Harald Alfreðsson, Katrín Björk Bergmundsdóttir, Egill Grímsson, Sigrún B. Bergmundsdóttir. t Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarð- arför móður okkar, ÖNNU MARGRÉTAR BJÖRNSDÓTTUR, Skarðshlfð 31E, Akureyri. Björn Baldursson, Guðlaugur Baldursson, Anna P. Baldursdóttir, Ingunn Baldursdóttir, Agnes Baldursdóttir og fjölskyldur. t Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi, ÓSKAR S. ÓLAFSSON bifvélavirki, Fannborg 1, Kópavogi, er lést 28. mars, hefur verið jarðsettur í kyrrþey að eigin ósk. Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna fráfalls hans. Lára L. Loftsdóttir, Guðmunda Hjördfs, Sólveig Margrét, Ólafur Kristján, Anna Edda, Sigrún, GuðríðurÓsk, og Kjartan Óskarsbörn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn. Lokað í dag frá kl. 12.00 á hádegi vegna jarðarfarar EINARS ÞORGEIRSSONAR, rafverktaka. Hárgreiðslustofan Carmen, Miðvangi 41, Hafnarfirði.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.