Morgunblaðið - 29.07.1990, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ VELVAKANDI SUNNUDAGUR 29. JÚLÍ
C 29
David og Linda Burton með syni sína Michael og Robert sögðust
ánægð með ferðina en ódýrara hefði verið að ferðast til Banda-
ríkjanna.
Þetta þýska par var að bíða eftir strætó í Lækjargötu og voru þau
nokkuð óhress með aðbúnað á tjaldstæðum yfirleitt.
dagskrá." Er eitthvað sem hefur
komið þeim á óvart? „Já, reyndar
en ég man ekki alveg hváð það er,“
segir David. „Reykjavík er reyndar
miklu minni en við héldum. Veðrið
hefur komið á óvart. Fyrstu tvo
dagana var eins og hellt væri úr
fötu og maður sá ekki neitt. Fólk
er mjög vingjarnlegt; en verðlagið
drottinn minn, það er þrisvar sinnum
hærra en við bjuggumst við. Núna
keyptum við fjóra ísa á níu hundruð
krónur sem er ekkert smáræði. Og
ferðin okkar sem tekur viku kostar
þtjú þúsund pund (315.000 ÍSK),
bæði flugið og uppihald. Fyrir minna
fé gætum við farið til Bandaríkjanna
í Disneyland og allt mögulegt. En
sem betur fer borguðum við alla
ferðina heima. Við komum með níu
þúsund íslenskar krónur með okkur
og eigum ennþá talsvert eftir.“
Hóparnir verstir
Par frá Vestur-Þýskalandi er að
bíða eftir leið fimm í Lækjargötu.
Þau hafa farið hringinn í kringum
landið á eigin vegum og gist í tjaldi.
„Við erum mjög óhress með aðbún-
aðinn á tjaldstæðunum. Það er allt
of mikið af fólki og hreinlætisaðstað-
an stendur ekki undir fjöldanum.
Og verstir eru hóparnir sem koma
í rútum. Það er verið að skemmta
sér langt fram á nótt og enginn
svefhfriður fyrir þá sem vilja hvíia
sig eftir erfiða göngu. Samt má
ekki gleyma því að landið er ótrú-
lega hreint miðað við allan ferða-
mannafjöldann."
Allar fram-
kvæmdir við
Gullfoss stranda
á Qárskorti
A
IVelvakanda 26. júlí birtist bréf,
þar sem spurt er um framkvæmd-
ir við Gullfoss.
I áratugi hefur verið rætt um það
að koma upp aðstöðu fyrir ferðamenn
við Gullfoss. Margar tillögur hafa
verið gerðar að slíkri aðstöðu. Allar
framkvæmdir hafa til þessa strandað
á fjárskorti. Ferðamálaráð hefur
ítrekað reynt að fá fjárveitingar til
þessara framkvæmda, sem ekki
verða fjármagnaðar af öðrum sjóðum
en sameiginlegum sjóði okkar allra.
Þetta aðstöðuleysi hefur veið okkur
öllum til skammar. Þetta er sá stað-
ur, sem flestir erlendir ferðamenn
heimsækja í íslandsferðum sínum.
Á fjárlögum fyrir árið 1990 voru
veittar 4 milljónir króna til fram-
kvæmda við Gullfoss. Gerð var til-
laga um byggingu aðkomusvæðis við
Gullfoss. Sú tillaga var samþykkt
27. júní sl. af Skipulagi Ríkisins.
Gróf kostnaðai'áætlun gerir ráð fyrir
að verkið kosti um 18 milljónir króna.
Það er því ljóst að komi ekki til
meiri fjár"veitingar, eða framlaga í
öðru formi verður verkið því miður
ekki klárað á næstunni.
I viðbót við þær 4 milljónir, sem
veittar voru á fjárlögum hefur tekist
að fá 3-4 milljónir af öðrum fjárveit-
ingum til Ferðamálaráðs og Náttúru-
verndarráðs.
Ilið samþykkta skipulag gerir ráð
fyrir að upphaf Kjalvegar verði flutt
mun vestar en nú er og reist verði
aðstaða á hæðinni vestan við núver-
andi Kjalveg. Þá er gert ráð fyrir
107 skipulegum bílastæðum. Lagður
verður stigi frá bílastæðum niður á
árbakkann. Vegna fatlaðra og þeirra
sem erfitt eiga um gang er gert ráð
fyrir að núverandi bílastæði verði
einnig áfram í notkun.
Viðræður hafa staðið yfír við ýmsa
aðila, sem málinu tengjast og er það
von okkar að með samstilitu átaki
allra, sem málinu tengjast þá getum
við sumarið 1991 farið kinnroðalaust
rrieð ferðamenn að Gullfossi.
Magnús Oddsson.
Útlendingar leggi fram trygg-
ingu áður en lagt er í óbyggðaferð
Til Velvakanda.
Ennþá einu sinni lá við slysi á
erlendum ferðamönnum í
óbyggðum landsins þegar bresku
jarðfræðinemarnir týndust á Fimm-
vörðuhálsi á dögunum. Það var
meiri Guðsblessunin að þau skötu-
hjúin skyldu finnast á lífi og enn
einu sinni voru það íslenskir björg-
unarsveitarmenn sem komu til
hjálpar. En ekki var að heyra í sjón-
varpsviðtalinu sem haft var við þau
að þau gerðu sér grein fyrir þeirri
hættu sem þau höfðu verið í.
Ungfrúin sagði að það hefði verið
mjög skemmtilegt að dvelja í álpok-
anum með unga manninum þessa
27 tíma. En ætli það hafi verið jafn
skemmtilegt hjá björgunarsveitar-
mönnunum meðan þeir gengu fram
og aftur um jökulinn og leituðu
þeirra? Og ekki mælti ungfrúin né
ungi maðurinn eitt einasta þakkar-
orð til björgunarmannanna.
Þetta vekur þá spurningu hvort
ekki sé kominn tími til að við íslend-
ingar förum þess á leit að leiðangr-
ar sem þessir leggi fram tryggingu
áður en lagt er upp í slíka dvöl
þótt um sumar sé því að alltaf er
allra veðra von eins og dæmin
sanna. Ég minnist fréttar í Morgun-
blaðinu frá því í apríl árið 1988 þar
sem sagt er hvernig Grænlendingar
haga þessum málum. I fréttinni
segir orðrétt:
„Sækja verður um leyfi til slíkra
ferða hjá Grænlandsmálaráðuneyt-
inu í Kaupmannahöfn. Þó að ferða-
frelsi sé grundvallarregla á Græn-
landi, er reynt að sporna við því
eins og unnt er að leiðangrar íþyngi
grænlenskum björgunarsveitum í
tfma og ótima. Þess vegna er kraf-
ist reynslu, t.d. í fjallgöngum, við-
komandi verða að vera búnir fjar-
skiptatækjum og leggja fram
skilríki um tryggingar eða banka-
innborgun að upphæð um 500.000
danskar krónur (ríflega 3 milljónir
ísl. kr).“ Á núverandi gengi sam-
svarar það 4.7 millj. kr. Hvernig
væri að við íslendingar tækjum
Grænlendinga okkur til fyrirmynd-
ar í þessum efnum?
Eftir fréttum að dæma er leið-
angur jarðfærðinemanna hingað til
íslands þáttur í námi þeirra og
munu margir slíkir hópar koma
hingað á hveiju ári og kallast rann-
sóknarhópar eða vísindahópar. Að
nafninu til mun það vera sett sem
skilyrði fyrir leyfi til slíkra rann-
sókna að hóparnir skili niðuretöðum
eða skýrslum um ferðina til viðkom-
andi yfirvaida hér, sennilega
Vísindaráðs. En mér er spurn: Er
eitthvað gengið eftir því af alvöru
að skýrslum sé skilað? Og er ein-
hver sem fylgist með því hvort hóp-
arnir falli í rauninni undir það sem
kallað er vísindamenn eða hvort hér
er einfaldlega um að ræða skóla-
nemendur á skólaferðalagi eða með
öðrum orðum venjulega ferðamenn?
En í skjóli þess að kallast vísinda-
menn fá þeir ýmis konar ívilnanir
t.d% vegna matarinnflutnings o.fl.
Ég er ekki að mæla með því að
við séum einstrengingsleg í þessum
málum, en erum við ekki einum of
eftirgefanleg eða undanlátssöm við
útlendinga? Hvers vegna setjum við
ekki reglur sem eru okkur hagstæð-
ar og sjáum til þess að eftir þeim
sé farið? Útlendingar eru vanir regl-
um og fara eftir þeim ef þeim eru
kynntar þær.
Björg
Iþróttaandinn svífur
yfir ríkissjónvarpinu
Til Velvakanda.
Hvers eiga sjónvarpsáhorfendur
að gjalda þetta sumarið? Það
mætti halda að búið væri að breyta
Ríkissjónvarpinu í sérstaka íþrótta-
sjónvarpsstöð. Allan júnímánuð var
boðið upp á beinar útsendingar frá
Heimsmeistarakeppninni í knatt-
spyrnu og af þeirri miklu umræðu
sem var þá í gangi, var ljóst að
ekki voru allir sáttir við þær. Þá
var allt látið víkja, fréttir og fastir
þættir. Svo var Wimbledon-mótið í
tennis haldið og að sjálfsögðu bein-
ar útsendingar frá því móti. Fyrir
stuttu var svo Landsmót ung-
mennafélaganna haldið og þá var
stór hluti dagskrárinnar lagður
undir það mót, fyrir nú utan allar
aðrar íþróttir sem fylgst er grannt
með og sýndar í sjónvarpinu. Og
nú síðast eru það Friðarleikarnir í
Seattle. Alls staðar er skotið inn i
dagskrána myndum frá leikunum,
og yfirleitt á besta sýningartíma'.
Það má bara ekki vera íþróttamót
þá er það komið í sjónvarp „allra
landsmanna“. Svo virðist sem
íþróttaandinn svífi yfir ríkissjón-
varpinu þetta sumarið.
Állir sem eiga sjónvarp eru
neyddir til að greiða afnotagjald til
ríkissjónvarpsins en við sem borg-
um reikningana fáum engu ráðið
eða breytt um dagskráretefnu sem
við er höfð þar á bæ.
Sjónvarpinu er ætlað að vera
fyrir allan landslýð og þá á að sýna
efni sem þorri áhorfenda hefur
gaman af, ekki einhver fámennur
hópur íþróttaáhugamanna.
Ég hef fengið mig fullsaddan af
íþróttamótum og beinum sýningum
þaðan í sjónvarpinu. Grátlegast
finnst mér að borga dagskrá sem
mér finnst hundleiðinleg.
Óskar
iðjasstónteikar sunnudag kl. 21.30
Kvartett Guðmondar Ingólfssonar
Guðmundur píonó, Guðmundur Steingrímsson
trommur, Gunnnr Hrnfnsson bnssi og Ómor
Ejnarsson gítar.
Óvæntir gestir
Heiti Mttirinn x Fisclersiiii

Egils saga og Úlfar Tveir
Ný bók eftir Einar Pálsson
kemur út 1. september. Ritið er vandað að allri
gerð, 360 blaðsíður, í fallegu bandi, með tilvísun-
um og nafnaskrá.
í riti þessu er Egils saga Skallagrímssonar krufin ásamt
nokkrum helztu stefjum Snorra Eddu. Lagðar eru fram
lausnir á þeim gátum, sem aldrei hefur fundizt skýring
á fyrr: Hvers vegna var Egils saga skrifuð? Fyrir hvern?
Hver hluti hennar er sagnfræðilegur og hver goðfræðileg-
ur? Er Egils saga launsögn? Ef svo er, hvað merkir alle-
górían? Stef Snorra Eddu eru á sama hátt krufin og
reynt að skilja rætur þeirra. Þá er landnámsbaugur
Vesturlands sýndur í bókinni, og tengsl íslendingasagna
og Eddu við himinhring skýrð. Að lokum er þess til
getið, hvernig unnt er að tengja elztu goðsagnirnar við
þekktustu mannvirki steinaldar.
Áskrifendur að ritsafninu Rætur íslenzkrar menningar
eru beðnir að hafa samband við forlagið sem fyrst.
Bókaútgáfan Mímir,
Sólvallagötu 28, Reykjavík, sími 25149.
C