Morgunblaðið - 18.04.1991, Blaðsíða 14

14.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. APRÍL 1991
FileMaker • Macintosh
Námskeið fyrir alla sem vinna úr upplýsingum!
© _ 12 klst hagnýtt gagnasafnsnámskeið!
<%>

*<?
Tölvu- og verkfræðiþjónustan
Grensásvegi 16 - fimm ár í forystu

P A B I S
Sólar-brúnku púður ■
Sólar-brúnku púður, er kjörlð fyrir þœr sem vilja
hafa fallegan sólar-blœ. Elnnig mó nota sólarpúðrið
sem klnnallt. Kemur í 2 tegundum, fyrlr þurra húð
og fyrir blandaða
húð.
Ferskir sumarlitir
Nýju fersku sumarlitlrnlr
fró Stendhal.
Þeir skapa þér
fallega tilbreytlngu.
DUGGUVOGI 2 SÍMI 686334
ir
Metsölublað á hverjum degi!
Virðingarleysi
ístiómskipun
eftir Ágúst Einarsson
Samskipti kjörinna fulltrúa við
umbjóðendur sína eru oft erfið. ís-
lendingar eru engin undantekning
frá þessu.
Það sem hins vegar skilur okkur
frá öðrum er skortur á virðingu sem
borin er fyrir störfum hinna kosnu
fulltrúa. Auðvitað eru hatramar deil-
ur eriendis milli stjórnamálaflokka
og óvægin gagnrýni almennings á
þingmenn eða aðra fulltrúa sína. Það
er eðli lýðræðisins og einmitt þessi
hvössu' skoðanaskipti eru lífsandi
þess. Þessi ferill tryggir sífellda end-
umýjun í störfum og þróun í hugsun
og stefnu. Svo virðist að þar séu
málefnin oftast í fyrirrúmi, einstakl-
ingar séu virtir og mikilvægi stofn-
ana þeirra er viðurkennt.
Kröfur erlendis
Á Vesturlöndum eru gerðar miklar
kröfur til stjórnmálamanna um að
þeir sýni siðferðilegan styrk í starfi.
Erlendis eru stjómmálamenn látnir
bera ábyrgð á störfum sínum’ og
gjalda fyrir með stöðumissi verði
þeim á alvarleg mistök eða grunur
leiki á, að þeir misnoti aðstöðu sína
sér eða tengdum aðilum til
framdráttar.
IÚr flokki greina
háskólamanna
þar sem reifuð
eru þjóðmál nú
þegar kosningar
fara í hönd.
Þetta fyrirkomulag þykir flestum
sjálfsagt í vestrænum lýðræðisríkjum
og er samofið lífsskoðun þegnanna.
Þar þykir líka eðlilegt að laun þing-
manna séu þannig að þeir geti vel
sinnt skyldum sínum.
Lítilsvirtir þingmenn
Þessu er ólíkt farið hérlendis. Deil-
ur eru vissulega harðar, bæði milli
flokka og einstaklinga, en stjórnmál-
amenn eru ekki virtir. En virðing-
arleysi og jafnvel fyrirlitning á
stjórnmálamönnum er ekki mál
þeirra sjálfra nema að hluta. Undan
þessu líða stofnanir lýðræðisins, þar
með talið Alþingi. Það er alvarlegt
þegar meginstoð stjórnskipunar er í
litlu áliti meðal borgaranna.
Afleiðingar þessa eru augljósar.
Almenningur hefur lítinn áhuga á
þátttöku í stjórnmálaumræðum og
starf stjómmálaflokka hnignar.
Þetta leiðir m.a. til sífellt nýrra hreyf-
inga um mjög afmörkuð mál.
Tvennt getur valdið því að ekki
er meiri reisn yfir störfum Alþingis
en raun ber vitni.
Annars vegar getur verið að ein-
staklingar, sem þar sitja, séu einfald-
lega óhæfir um að hefja umræðuna
á hærra stig og afla þannig sjálfum
sér og starfi sínu virðingar.
Hins vegar getur verið að ein-
hverju sé ábótavant í stjórnskipun
okkar sem leiðir óhjákvæmilega til
þessarar dapurlegu niðurstöðu.
Undirritaður telur þingmenn
hvorki betur eða verr af Guði gerða
en aðra landsmenn, þótt vissulega
séu þar ýmsir sem í litlu mæta þeim
almennu kröfum sem gera verður til
kjörinna fulltrúa.
Yfir störfum Alþingis hefur oft
verið mikil depurð, en sjaldan eins
og nú í þinglok, þegar mál voru ekki
leidd til lykta í umræðum og at-
kvæðagreiðslu, heldur með skrípaleik
í þingstörfum lítt sæmilegum samn-
ingum sem m.a. juku erlendar skuld-
ir. Virðing fyrlr Alþingi og þing-
mönnum óx ekki þessa síðustu daga
þingsins.
Vilja ekki setja lög
Ríkisstjórn fer með mikinn hluta
Friðrik
Baldur
Fundur fiilhrúaráðs
Sjáffstæðisfélaganna
áHótelBorg
Fulltrúaráð sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík er boðað til fundar á
Hótel Borg í dag, fimmtudaginn 18. apríl, kl. 17:00 stundvíslega.
Friðrik Sophusson, varaformaður Sjálfstæðisflokksins, flytur ávarp.
Fundarstjóri: Baldur Guðlaugsson, formaður fulltrúaráðs
sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík.
Að fundi loknum verður fjölmennt
á útifund sjálfstæðismanna á
Lækjartorgi.
Fulltrúaráð sjálfstæðisfélaganna
í Reykjavík.
xf»)
FRELSI OG
MANNÚÐ
Fangar á Islandi o g
samúð samfélags-
ins og skilningur
eftir Birgi Þ.
Kjartansson
Mörg eru þau samtök og líknar-
félög hér á landi, sem beita sér
fyrir í starfi sínu að hjálpa samborg-
urum til sjálfsbjargar og létta
göngu þeirra til betra lífs í samfé-
laginu.
Nú er það svo að við finnum
auðveldlega til samúðar með þeim
einstakling sem verður fyrir þeirri
ógæfu að fæðast í þennan heim
með skert líkamlegt eða andlegt
þrek, og af þeim sökum stendur
ekki jafnfætis hinum, ekki á þetta
síður við um þá einstaklinga sem
missa líkamlega starfsorku vegna
slysa.
Við eigum mjög auðvelt með að
sna samúð og skilning af þeirri
ástæðu, að þeir hinir sömu hafi
ekki skapað sér eða valið sjálfir sína
fötlun. En í öllu okkar tali um sam-
úð, skilning og mannkærleika leyn-
ist þröskuldur sem mörgum reynist
erfitt að stíga yfir.
Þröskuld þennan má finna við
útidyr allra fangelsa landsins, en
hvers vegna er hann þar, ,jú“, sam-
borgarinn hefur þá skoðun að mað-
ur í fangelsi sé þar aðeins vegna
þess að hann valdi það sjálfur, því
sé ástæðulaust að létta honum dvöl-
ina þar, eða skapa þær aðstæður
innan fangelsismúra að hann finni
hjá sér löngun, og jákvæðan huga
til að breyta til betri vegar er gæti
þannig aukið líkur á því að fanginn
skili sér til samfélagsins betri mað-
ur.
Svo virðist sem hérlendis sé ekki
Gullboltinn lítið
gjald fyrir skuld
eftir Davíð Scheving
Thorsteinsson
Við íslendingar erum ósköp
ánægðir, þegar einhver eða ein-
hveijir bera hróður lands okkar út
um hinn stóra heimi. Þegar Vil-
hjálmur Einarsson og Bjarni Frið-
riksson stóðu á verðlaunapalli á
Ólympíuleikunum svall okkur móð-
ur í brjósti. Þegar Hólmfríður Karls-
dóttir og Linda Pétursdóttir voru
krýndar í augsýn hundruð milljóna
í beinni útsendingu fagnaði öll þjóð-
in með þeim. Slfkar stundir eru
dýrmætar í lífi hverrar þjóðar.
Enginn hópur manna hefur gefið
okkur fleiri. slíkar stundir en hand-
.íoniómmH i') tunnuum
„Nú eru aðeins tæp 4
ár þar til við verðum
gestgjafar á heims-
meistarakeppninni. “
boltamenn undanfarin ár. Þar hefur
hver stórsigurinn rekið annan. Þeg-
ar við urðum svo í 10. sæti á heims-
meistaramótinu í Tékkóslóvakíu í
fyrra hengdu menn haus. I öllum
öðrum greinum en handboltanum
hefðu menn nú aldeilis talið það
viðunandi árangur að lenda í 10.
sæti meðal bestu þjóða heims. Þetta
segir sína sögu um álit okkar og
kröfur til handboltamanna.