Morgunblaðið - 03.05.1991, Page 10

10
MÓRÖÚÍMfiLAOTÐ fiÖSTUTÍAGXJR 3. MAÍ; ÍÖÓI
21150-21370
LÁRUS Þ. VALDIMARSSON framkvæmdastjóri
KRISTINN SIGURJÓNSSON, HRL. löggiltur fasteignasali
Til sölu á fasteignamarkaöinn eru að koma m.a. eigna:
Skammt frá „Fjölbraut“ í Breiðholt
4ra herb. góð ib. á 1. hæð um 100 fm. Teppi, harðviður, Danfoss
kerfi. Sérlóð - sólverönd. Ný klæðning fylgir utanhúss. Gott verð.
Fyrir smið eða laghentan
efri hæð 3ja herb. um 80 fm í reisul. steinh. v/Bergþórugötu. Rúmg.
geymsluris fylgir. Skuldlaus. Laus strax.
Góð íbúð með stórum bílskúr
á vinsælum stað í Hólahverfi 3ja herb. ib. á 2. hæð um 90 fm. Ágæt
sameign. Laus fljótl. Rúmg. innb. bílsk. m/upphitun.
• • •
Fjöldi fjársterkra kaupenda.
Margs konar eignaskipti.
Opið á laugardaginn.
AIMENNA
fASTEIGKASAUH
LAUGAVEG118 SÍMAR 21150 - 21370
sé gætt í viðkvæmustu utanríkismál-
um samhliða ýtrustu tilraunum til
að ná samstöðu innanlands. Það
gildir ekki síst um samskipti við
aðrar þjóðir í okkar álfu, fyrst og
fremst þjóðir Evrópubandalagsins.
Að því er Breta varðar er um hafs-
botnsréttindi að ræða. Nú eru málin
undirbúin af embættismönnum og
vísindamönnum á sviði hafréttarins
og jarðeðlisfræði sameiginlega af
þjóðunum en ganga síðan til úrlausn-
ar stjórnmálanna, væntanlega seint
á þessu ári.
Þetta eru mikilvægustu utanrík-
ismálin sem nú liggja fyrir Alþingi
og verða til úrlausnar í nánustu
framtíð. Þó er ekki allt talið.
Höfundur er alþingismaður fyrir
Sjálfstæðisflokkinn í
Reykjavíkurkjördæmi.
Sívinsæl óperu-
tónlist flutt
Græn tónleikaröð Sinfóníuhljómsveitarinnar:
ÓPERUTÓNLEIKAR Sinfóníuhljómsveitar íslands verða haldnir í Há-
skólabíói föstudaginn 3. maí og hefjast kl. 20.00. A efnisskrá verða
hljómsveitarkaflar og aríur úr vinsælum óperum. Einsöngvari verður
ítalski tenórinn Giorgio Tieppo og hljómsveitarstjóri Robin Stapleton.
Aríur verða m.a. fluttar úr óper-
unum Madam Butterfly, Turandot
og Tosca eftir Puccini og I Lombardi
eftir Verdi, L’Arlesiana eftir Cilea,
Werther eftir Massesent, Fedora eft-
ir Giordano, auk hljómsveitarkafla
úr Carmen eftir Bizet, pólónesa úr
Eugen Onigin eftir Tsjajkovskíj.
Girogio Tieppo fæddist á Norður-
Ítalíu 1954. Hann stundaði nám við
tónlistarskólann í Mflanó, sem
kenndur er við Giuseppe Verdi. Hann
kom fyrst á leiksvið í óperunni Mar-
ia Padilla eftir Donizetti og ári síð-
ar, eftir að hafa unnið hin alþjóðlegu
keppni Torino-leikhússins, hlaut
hann hlutverk í La Boheme eftir
Puccini og I Lombardi eftir Verdi.
Síðan hefur hann komið fram í helstu
óperuhúsum Italíu og víðar.
Robin Stapleton er löngu þekktur
hérlendis fyrir störf sín við óperuna.
Hann fæddist í Surrey á Englandi
og hlaut tónlistarmenntun sína í
Lundúnum. Hann hefur verið kór-
stjóri og hljómsveitarstjóri við Kon-
unglegu óperuna og auk þess stjóm-
að óperuuppfærslum víða um Bret-
land og utan þess. Hann er nú kór-
stjóri Konunglegu óperunnar og hef-
ur nýlega unnið með Konunglegu
fflharmóníusveitinni við uppfærslu á
vinsælum hljómsveitar- og óperu-
verkum.
Miðasala á tónleikana fer fram á
skrifstofu Sinfóníuhljómsveitarinnar
í Háskólabíói á skrifstofutíma og við
upphaf tónleikanna á föstudags-
kvöld.
(Fréttatilkynning)
Karlakórinn Stefnir.
Karlakórinn Stefnir í Mosfellssveit
Tónlist
Ragnar Björnsson
Karlakórinn Stefnir í Mosfells-
sveit er líklega einn fjöimennasti
karlakór landsins, með tæplega 60
söngmenn innanborðs. Spurningin
verður, hvað er unnið við allan
þennan fjölda? Væri ekki æski-
legra listarinnar vegna að hópur-
inn væri fámennari, en kröfurnar
til hvers og eins meiri? Þessu er
svarað að nokkru í ávarpi form-
anns kórsins í söngskrá. Þar segir
að um sé að ræða hóp áhuga-
manna sem komi saman til að
syngja, sjálfum sér og öðrum til
ánægju og að starf áhugakóra af
þessu tagi sé nokkurs konar upp-
eldis- og þroskamiðstöð, og að
þátttaka í þessu starfi sé mörgum
mjög mikils virði. Þetta er hvorki
lítil né lítilfjörleg stefnuyfirlýsing
heldur göfug og hlý. Við þessar
aðstæður er líklegt að listrænt séð
verði ýmsu ofaukið og um leið
vöntun á öðru. Lárusi Sveinssyni,
stjórnanda kórsins, hefur farið
mikið fram í sinni söngstjóm, hef-
ur gott vald á kómum og er án
efa réttur maður fyrir kórinn en
kannske ætlar hann kórnum um
of á stundum, eins og t.d. í Fanga-
kórnum úr Fidelio, sem er mjög
erfiður í tónmyndun og tónlistar-
lega séð og var kórnum um megn.
Rangt fannst mér hjá Lárusi að
sleppa hluta forspilsins, þótt um
píanóundirleik væri að ræða, en
andrúmsloftið þarf þá kyrrð sem
liggur í löngum liggjandi hljómum
forleiksins áður en kórinn kemur
inn. Sérlega vel komust til skila
negrasálmurinn Golden Slippers,
Hello Dolly í ágætri útsetningu
Ásgeirs Steingrímssonar og lag
Rombergs úr Studentenprinz, en
Þorgeir Andrésson söng einsöng í
því lagi og knallaði á háu nótunum
en má passa sig á neðra sviðinu.
Þorgeir söng einnig ásamt kórnum
Possente amor úr Rigoletto, svo
og sem aukalag Hrausta menn,
sem tæplega hentar hans radd-
gerð. Vafasamt er að snúa flyglin-
um eins og gert var á þessum tón-
leikum. Þannig hljómar hann mjög
óeðlilega út í salinn. Betra hefði
verið að taka lokið alveg af honum,
þar að auki eða kannske þess
vegna var Guðrún óþarflega hlé-
dræg í sínu spili. Einn galla hafði
kórinn, sameiginlegan flestum eða
öllum íslenskum kórum, en það eru
samhljóðar í enda orðs, sem oftast
heyrast ekki til áheyrandans, en
þetta er jú landlægur sjúkdómur
á íslandi. Margrét Pálmadóttir
stjórnaði tveimur lögum á efnis-
skránni. Margrét hefur raddþjálfað
kórinn en sem stjórnandi þarf hún
að bytja á því að stilla öllum hreyf-
ingum meira í hóf. Kórinn er
hljómmikill í ff-söng, en vandinn
er að ráða við styrkleikagráðurnar
þar fyrir neðan. Því spyr ég, hvers
vegna ekki lítinn kór og þá úrval,
í sumum tilfellum, og þá fjölmenn-
an í öðrum?
Snæfellingakórinn 1 Reykjavík
Snæfellingakórinn í Reykjavík
hélt tónleika í Breiðholtskirkju sl.
þriðjudagskvöld. Eins og segja
má um flesta okkar kóra er hér
um áhugamannahóp að ræða, það
sem skilur að er eð hér er úrtak
tiltölulega fámenns hóps þ.e. burt-
fluttra Snæfellinga eða þeirra sem
rekja ættir sínar í það „mystíska"
umhverfi sem Snæfellsnes er.
Starfsemi sem þessi er ekki aðeins
þeim sem beinan þátt taka mikils
virði, en einnig þeim sem heima
sitja, semsagt öllum tengslum
heim og heiman. Merkilegt er að
mögulegt skuli að manna öll þessi
sýslusöngfélög, en sýnir um jeið
söngáhuga okkar íslendinga, og
sagt er að fátt sameini betur en
að syngja saman. (Undirritaðan
hefur lengi dreymt um að mega
safna þingmönnum okkar saman
í kór, þótt ekki sé nú öruggt að
það yrði þeim eða þjóðinni til góðs,
líklega væri heppilegast að binda
æfingamar ákveðnum málaflokk-
um, en draumur verður þetta lík-
lega aðeins.) Þrjátíu og sex manns
skipuðu raðir Snæfellingakórsins
undir stjórn Friðriks S. Kristins-
sonar og honum til aðstoðar var
Lára Rafnsdóttir píanóleikari og
Theodóra Þorsteinsdóttir sem
söng einsöng með kórnum og
Snæfellingakórinn
einnig ein sér með píanóundirleik.
Friðrik virðist hafa góða stjórn á
kórnum og meðferð hans á lögun-
um var smekkleg og eðlileg.
Vandamálið er skiljanlega að fá
hreinan hljóm þar sem einstakl-
ingarnir eru misjafnlega tónnæm-
ir og á mjög svo ólíkum aldri.
Þetta tókst þó oft vel og verður
að þakka söngstjóranum. Besta
röddin virtist sópraninn vera, alt-
inn hljómaði tæplega í jafnvægi
við sópraninn, þangað sem ég sat
a.m.k. Theodóra Þorsteinsdóttir
hefur blæfallega ljóðræna sópran-
rödd, á nokkuð ólært ennþá í radd-
myndun og flutningurinn því
nokkuð sviplaus, en vonandi er
það bara tímabundið hvenær
röddin fær að hljóma fijáls og
hindrunarlaus úr barka Theodóru.
Lára Rafnsdóttir skilaði sínu hlut-
verki vel á afleitt hljóðfæri og
undraði mig hvað hún fékk út úr
Silungnum (Schubert) á þetta litla
vanmáttuga píanó. Ástæða væri
kannske að tiltaka nokkur lög úr
söngskránni sem heppnuðust bet-
ur en önnur, en í þetta sinn skal
þó látið nægja að óska kórnum
til hamingju með tónleikana og
framhaldið.
Ánægjuleg ákvörðun
utan ríkisráðherra
Giorgio Tieppo tenórsöngvari.
Robin Stapleton hljómsveitar-
sljóri.
eftir EyjólfKonráð
Jónsson
Sú ákvörðun utanríkisráðherra að
láta aðalsamningamann okkar í
umræðunum um evrópskt efnahags-
svæði ekki mæta lengur til funda
meðan kröfu um fískveiðiréttindi hér
við land væri haldið áfram, er kór-
rétt.
í tíð fyrri ríkisstjómar höfðu ráð-
herrar um skeið talið umræðuvert
sjónarmið að Evrópubandalagsþjóðir
fengju hér einhver réttindi til veiða.
Á síðastliðnu vori tókst hins vegar
sá ánægjulegi árangur að allir
nefndarmenn í Evrópunefnd Alþing-
is, níu talsins, úr öllum stjórnmála-
flokkum, urðu sammála um nokkur
þýðingarmikil meginatriði eftir lang-
varandi vinnu þar sem allir lögðu
sig fram um samstöðu. Meðal þeirra
þátta sem eining var um og birtist
í viðamikilli bók, ísland og Evrópa,
„Sú ákvörðun utanrík-
isráðherra að láta aðal-
samningamann okkar í
umræðunum um evr-
ópskt efnahagssvæði
ekki mæta lengur til
funda meðan kröfu um
fiskveiðiréttindi hér við
land væri haldið áfram,
er kórrétt.“
og skýrslu til Alþingis er eftifarandi:
„Allir íslensku stjórnmálaflokk-
amir hafa lýst því að ekki komi til
greina að veita Evrópubandalags-
ríkjum veiðiheimildir í fiskveiðilög-
sögu íslendinga í skiptum fyrir tolla-
lækkanir. Um þetta er full samstaða
í nefndinni."
Eftir að menn fóru að kynna sér
betur þau sjónarmið sem Evrópu-
nefndin setur fram tóku skoðanir
að breytast. Þessu kynntumst við í
kosningabaráttunni þegar þeir sem
áður höfðu talið veiðiheimildir til
útlendinga koma til álita fóru að
ásaka aðra. En þetta er vonandi lið-
in tíð.
Þetta minnir okkur hins vegar á
hver nauðsyn það er að fyllstu festu
Eyjólfur Konráð Jónsson