Morgunblaðið - 03.05.1991, Blaðsíða 47

Morgunblaðið - 03.05.1991, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. MAÍ 1991 ar að þeir standa sem klettur, til þeirra er leitað og enginn á von á því að nokkuð geti hent þá. Þegar slíkir falla stendur fólk ráðþrota og hálflamað. En lífið heldur áfram. Miðvikudaginn 24. apríl, um há- degisbil, áttum við Hákon símtal, hinsta sinn. Helfregnin kom síðari hluta þess dags. Aðgætinn og þaul- vanur maður verður fyrir slysi við vinnu sína og er látinn á auga- bragði. Öll stöndum við eftir með harm í hjarta. Eiginkonu, börnum, tengdabörn- um og barnabörnunum ungu bið ég Guðs blessunar, og veit að endur- minningin um heilsteyptan dreng- skaparmann og mikinn fjölskyldu- föður mun milda harm þeirra. P.t. Neskaupstað, Friðjón Guðröðarson. Miðvikudaginn 24. apríl, síðasta vetrardag, lést Hákon Guðröðarson af slysförum. Fráfall Hákonar er mikill missir sem erfitt er að sætta sig við. Frá því ég kom fyrst til starfa hjá félaginu hefur mér verið tekið af miklum hlýhug í Efri-Mið- bæ. Hákon Guðröðarson var mikill persónuleiki og engin lognmolla í kringum hann og því söfnuðust menn gjarnan í kringum hann þeg- ar hann átti erindi í bæinn. Annað sem einkenndi Hákon var baráttu- gleðin sem var meiri í þeim manni en öðrum sem ég hef kynnst. Þó á móti blési var uppgjöf ekki til í hans orðabók. Hákon Guðröðarson tengdist kaupfélaginu Fram á margan hátt. Hann ólst upp í kaupfélaginu en faðir hans var kaupfélagsstjóri um áratuga skeið. Hákon var lengi starfsmaður kaupfélagsins, bæði sem mjólkurbílstjóri og í sláturhúsi. Frá árinu 1977 til dauðadags átti hann sæti í stjórn kaupfélagsins. Það að hafa Hákon sem stjórnar- mann í félaginu var mér mikill stuðningur enda maðurinn fylginn sér og ávallt tilbúinn til aðstoðar. Missir félagsins er því mikill við ótímabært fráfall Hákonar Guðröð- arsonar. Vil ég þakka mikil og óeig- ingjörn störf hans í þágu kaupfé- lagsins. Ég færi eiginkonu hans, Sigur- laugu Bjarnadóttur, börnum og öðr- um aðstandendum mínum innileg- ustu samúðarkveðjur. Ingi Már Aðalsteinsson, Neskaupstað. Með fáeinum línum langar mig til að kveðja kæran bræðrung minn, Hákon Guðröðarson bónda í Efri- Erla S. Þorsteins- dóttir - Kveðjuorð Miðbæ í Norðfjarðarsveit, sem lést af slysförum langt um aldur fram 24. apríl sl. aðeins 54 ára. Foreldrar hans voru Guðröður Jónsson kaupfélagsstjóri frá Miðbæ og Halldóra Sigfinnsdóttir ættuð frá Borgarfirði eystra. Frá foreldrum hafði hann gott upplag og þeirra heimilisbragur hefur haft mótandi áhrif á hans heimili síðar. Þar voru ákvarðanir teknar og málin rædd í hans upp- eldi. Þegar við Hákon kynntumst fyrst var ég 7 ára. Báðir vorum við þá í sveit undir handaijaðri afa okkar. Ég, smádrengur sem ekkert not var í, en hann 17 ára fullgildur vinnu- maður. Þá strax leit ég upp til hans af mikilli aðdáun. I mínum huga gat hann flesta hluti og þá mat ég sérstaklega að eiga frænda sem var sterkari en nokkur sem ég hafði séð til áður. Góðri heilsu og mikillar hreysti hélt hann til hinstu stundar. Sína góðu konu fann hann í sveit- inni sinni, en hún er Sigurlaug Bjarnadóttir frá Þrastarlundi. Ung settu þau saman bú á jörðinni Efri- Miðbæ. Börnin komu fljótt og urðu 5 og í aldursröð heita þau: Bjarni, Halldóra, Sigurborg, Guðröður og Jón Björn. Allt er þetta myndarfólk sem stofnað hefur sín heimili nema yngsti sonurinn sem átt hefur heima í foreldrahúsum. Það er tekið eftir sumum mönn- um meir en öðrum, þeir hafa þann- ig fas og yfirbragð. Þannig var Hákon. Hann hafði skoðanir á mönnum og málefnum og var reyndar oft ekkert að pakka þær inn í fínan pappír þegar hann sagði þær. En það sem fólk tók oftast eftir var hans lifandi persónuleiki. Kraftur og hvatning frá honum hafði áhrif og ég hef fyrir því ágæt- ar heimildir að ef ekki hefði komið til hans atorka þá væri hans kaupfé- lag, en þar var hann stjórnarmað- ur, verr statt en ella í dag. „Dreng- ur“ var hann vanur að segja við okkur hina þegar honum fannst þurfa að ýta á okkur. Hann var höfuð og herðar á stórri fjölskyldu og hann ásamt Sillu konu sinni naut þess að veita af rausnar- skap fjölskyldu og vinum. Hann var heill í öllum býtum og smásálarhátt- ur og meðalmennska í nokkurri mynd var honum víðs fjarri. Þessa naut ég og mín fjölskylda af honum. Slíkra manna er sárt saknað þeg- ar þeir eru burtkallaðir snögglega er minning um mætan eiginmann, föður, afa, tengdaföður og vin er líka dýrmæt eign. Við verðum að trúa því að tíminn lækni sárin. Jón Júliusson Fædd 4. desember 1943 Dáin 26. apríl 1991 Okkur langar að minnast Erlu svilkonu okkar sem lést um aldur fram þann 26. apríl síðastliðinn á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri eftir langa sjúkdómslegu. Erla fæddist að Brakanda í Hörg- árdal 4. desember 1943 og ólst þar upp. Sem ung stúlka vann hún ýmis störf bæði á Akureyri og í Reykjavík. En 30. júní 1965 giftist hún eftirlifandi eiginmanni sínum Zophoníasi Baldvinssyni frá Sæ- landi á Arskógsströnd og eignuðust þau fimm börn. Þau eru: Svanur Elvar f. 6. nóvember 1965, hann á einn son. Steingerður Ósk f. 29. október 1956, sambýlismaður henn- ar er Karl Haraldsson og eiga þau tvær dætur, en fyrir átti hún eina dóttur. Brynjar f. 18. janúar 1968 sambýliskona hans er Sólveig Halldsdóttir og eiga þau þrjú börn. Guðbjörn Ólafur f. 25. apríl 1972 og yngstur er Baldvin f. 18. mars 1978. Erla og Soffi bjuggu í 4 ár á Selfossi en árið 1976 fluttust þau til Akureyrar og keyptu einbýlishús í Þverholti 2 þar sem þau hafa búið síðan. Þegar elstu börnin voru uppkomin gerðist Erla dagmamma í nokkur ár og nutu því mörg börn hlýjunnar sem streymdi frá henni. Vorið 1987 gerðist Erla starfs- maður hjá Pósti og síma og vann hún aðallega við að bera út póst. Þar starfaði hún eins lengi og heils- an leyfði. Lífið er ekki eilífur dans á rósum og fann Erla fyrir því eins og hver annar, en ætíð átti hún huggunar- orð til þeirra sem veikir voru þó sjálf væri hún sárþjáð. En þegar við lítum til baka þá eru okkur efst í huga allar skemmti- legu samverustundirnar sem við áttum saman s.s. sólríkur dagur í Ásbyrgi og indæl helgi í Vaglaskógi sl. sumar. Já margs er að minnast og við þökkum fyrir að hafa fengið að kynnast Erlu. Við viljum nú ásamt fjölskyldum okkar þakka samfylgdina og send- um eiginmanni hennar, börnum, tengdabörnum og barnabörnum og öðrum nákomnum ættingjum, okk- ar innilegustu samúðarkveðjur. Verði drottinn vilji þinn vér oss fyrir honum hneigjum hvort vér lifum eða deyjum veri hann oss velkominn. (V. Briem.) Hildur, Hulda, Ingi- gerður og Valgerður Kallið er komið, komin er nú stundin, vinaskilnaðar viðkvæm stund. Vinirnir kveðja vininn sinn látna, er sefur hér hinn síðsta blund. Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé lof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna. Guð þerri tregatárin stríð. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Með þessum sálmserindum kveðjum við kæra mágkonu og þökkum henni góðar stundir. Hún verður kvödd hinstu kveðju frá Akureyrarkirkju 2. maí kl. 13.30. Blessuð sé minning hennar. Elsku Soffi og börn, þið eigið samúð okkar allra. Megi Guð styðja ykkur og styrkja og veita ykkur blessun um alla framtíð. Ragnheiður Baldvinsdóttir, Pálína Baldvinsdóttir og fjölskyldur þeirra. Okkur langar í fáum orðum að minnast Erlu Þorsteinsdóttur, sem verið hefur vinnufélagi okkar und- anfarin ár. Reyndar hefur hún verið okkur mörgum meira en vinnufélagi, því glaðlyndi og góðvilji hennar gerði það að verkum að auðvelt var að verða vinur hennar. Þó mikið væri að gera og haft væri á orði að dag- urinn yrði erfiður brosti Erla sínu blíða brosi og benti á jákvæðu hlið- ina — að bera út póstinn væri hin besta hreyfing og heilsubót. Erla fæddist 4. desember 1943, dóttir hjónanna Steingerðar Jósa- vinsdóttur og Þorsteins Jónssonar, Brakanda í Hörgárdal. í sveitinni hefur hún örugglega ekki legið á liði sínu við það sem gera þurfti, fremur en við önnur störf sem biðu hennar síðar á lífsleiðinni. í mörg ár var Erla dagmamma, hjá henni var börnum svo sannarlega ekki í kot vísað. Þann 20. ágúst 1986 hóf hún störf hjá Pósti og síma sem bréf- beri. Það er ekki ofsögum sagt að á hennar svæði var þjónustan 1. flokks. Erla giftist Zophoníasi Baldvins- syni frá Árskógsströnd og eignuð- ust þau 5 börn: Svan, Ósk, Brynj- ar, Ölaf og Baldvin. Ekkert fannst henni of gott fyrir sína nánustu og faðmur hennar var sífellt opinn fyr- ir barnabörnin sjö. Við vottum Zophoníasi, börnum, tengdabörnum og barnabörnum okkar dýpstu samúð og biðjum Guð að gefa þeim styrk á erfiðri stundu. Við erum þakklát fyrir að hafa fengið að kynnast Erlu Þorsteins- dóttur. Guð blessi minningu góðrar konu. Þótt ég sé látin harmið mig ekki með tárum hugsið ekki um dauðann með harmi og ótta ég er svo nærri að hvert eitt ykkar tár snertir mig, kvelur þó látna mig haldið en þegar þér hlæið og syngið með glöðum hug sál mín lyftist upp i mót til ljóssins verið glöð og þakklát fyrir eitt sem lífið gefur og ég, þótt látin sé, tek þátt í gleði ykkar yfir lífinu. (Höf. ókunnur) Starfsfólk Pósts og síma, Akureyri. TILBOÐSDAGAR ! Við bjóðum ykkur Knorr sósur og pastarétti á sérstöku tilboðsverði í Hagkaupsbúðunum næstu vikur. Vörukynning verður í Hagkaup, Kringlunni, laugardaginn 4. maí kl. 10.00 - 16.00. Tilboðsverð: Kr. Knorr sveppasósa 59 Knorr Bearnaise-sósa (4 í pakka) 147 Knorr Lasagna 209 HAGKAUP -þegar við eldum góðan mat!
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.