Morgunblaðið - 03.05.1991, Síða 56

56
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. MAÍ 1991
nmmnn
jrþ&ttcc er'ekkl einu s'inni a. kcrtinu."
Af skiijanlegurn ástæðum
verður þú að fara um leið
og dimmir ...
Með
morgimkaffíjiu
halda að hér hafí bóið
risar...
HÖGNI HREKKVÍSI
Dúfnaveislur landsfeðranna
Veislur landsfeðranna þykja fín-
ar. Viðkomandi atkvæðum finnst
sér heiður að vera boðin í þessar
dúfnaveislur. í stað dúfna má bjóða
upp á fjallalamb snyrt að hætti
samstarfsaðila.
Ingólfur er maður nefndur, eins
konar landnámsmaður í Norvegi.
Hann sneri stafni til íslands eins
og nafni hans forðum. Af hugsjón
jafnaðarmannsins, til að stjórna
málgagni sósíalikratismans.
Nú kom þar að ritstjóri mál-
gagnsins átti stórt afmæli. Slíkum
manni vildi foringinn mikli gera
veislu góða og eftirminnilega. Bauð
til teitis ritstjóranum og vildustu
fylgjurum með rauðu rósirnar. Og
lagði á borð með sér hundrað flösk-
ur eðalvína, þó afmælisbarnið væri
gútemplar eða svo gott sem. Veislu-
föng voru að sögn fengin á láns-
og leigukjörum. Eitthvað misfórst
í byijun með hvernig borga skyldi.
Var snarlega fært til besta vegar.
Þá er menn höfðu starfað að því
eitt ár eða svo að því rústa Þjóðleik-
húsið og síðan að reisa úr rústum
að hluta til var tilefni til stórveislu.
Tími til kominn að húsrifsmenn
gerðu sér glaðan dag með leikurum
(líka þeim sem reknir voru), svo og
þeim úr leikhúsinu við Austurvöll.
Ekki skyldi íslensk þjóð vera óvit-
andi um slíkan fagnað. Mátti því
líta heilsíðumynd af dýrðinni í blað-
inu ásamt tilheyrandi ráðherra. Með
lítilli breytingu á vinsælu ljóði mátti
raula: Hann Svavar „í blómskrýddri
brekkunni stóð“. Og til að vera viss
um að þjóðin öll vissi um fagnaðinn
sakaði ekki að bæta við litgreindum
ráðuneytisauglýsingum. Á glæstan
sal sló ofurlítið rauðari bjarma en
áður, í samræmi við ríkjandi stjórn
á rauðu ljósi. Ekki horfandi í hálfan
milljarð. Jafnvel þó það sem ógert
er bakvið Potemkintjöldin kosti
annan hálfan milljarð. Og fá svo
Pétur Gaut „endurbættan“ eins og
húsið.
I fríðum hópi boðsgesta voru
söngvarar ágætir, þar á meðal
heimssöngvari og landsfrægur
brekkusöngvari. Það þykir pistil-
skrifara á skorta að sá síðarnefndi
skyldi ekki til kallaður að vígja
frægustu og dýrustu brekku lands-
ins með söng sínum.
Nú hefur musteri tungunnar og
hallans verið vígt með pompi og
pragt og Guðjón gleymdur.
Næst er boðið til mannfagnaðar
í stóra SS-húsinu við Sundin blá,
hús sem enginn hafði vitað til hvers
skyldi brúkast. Þar á að verða lista-
háskóli. Þar mun mörg listaspíran
vaxa og margir fá fínar stöður, svo
sem rektorar, prófessorar, lektorar
o.s.frv.
Loks var skundað á Hvolsvöll. í
Dúfnaveislunni segir: Pressarinn:
Að hann hefði í hæsta lagi hugsað
sér að bjóða símaskránni. — Til
veislu á Hvolsvelli var símaskránni
boðið. Þar rís kjötvinnsluhúsið, enda
betur við hæfi í heimkynnum sauð-
kindarinnar en í borg Davíðs. Þetta
sá forstjórafrúin af hugviti hinnar
hyggnu húsmóður. Eiga Rangæing-
ar ekki annarri konu meira að
þakka. Lýkur þar með í kortleika
að segja frá dúfnaveislum lands-
feðranna.
Skál bræður og systur.
Insulano
Skrifið eða hringið
til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 10 og 12,
mánudaga til föstudaga, ef þeir
koma því ekki við að skrifa. Með-
al efnis, sem vel er þegið, eru
ábendingar og orðaskiptingar,
fyrirspurnir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfn, nafnnúmer og heimilisföng
verða að fylgja öllu efni til þáttar-
ins, þó að höfundur óski nafn-
leyndar. Ekki verða birt nafnlaus
bréf sem eru gagnrýni, ádeilur
eða árásir á nafngreint fólk.
Víkveiji skrifar
Auðvelt er að merkja það á
hveiju vori hvernig leikir
barna og unglinga hafa breyst frá
síðasta ári. Á þessu sumri virðist
Víkveija, sem körfuboltaiðkun eigi
meiri vinsældum að fagna en
nokkru sinni fyrr. Krakkar á öllum
aldri, og þá sérstaklega strákarnir,
biðja um körfubolta frekar en fót-
bolta og verslunarmaður í íþrótta-
búð, sem Víkveiji ræddi við, sagði
að þar á bæ hefði menn ekki órað
fyrir jafn mikilli sölu á körfuboltum
og raunin hefði orðið á.
Körfuhringir eru víða komnir á
íbúðarhús og bílskúra og á skólalóð-
um og opnum svæðum er víða að
finna slík tæki. Hvers vegna þessi
breyting. Örugglega hafa sýningar
Stöðvar 2 á bandaríska körfubolt-
anum haft mikið að segja, en einn-
ig vel heppnuð úrslitakeppni úrvals-
deildarinnar í körfuknattleik síðast-
liðinn vetur. Víkveiji miðar í þessu
rabbi sínu aðeins við það sem hann
hefur séð í Reykjavík. Vart þarf
að efast um að suður með sjó er
körfuboltaáhuginn enn meiri meðal
krakkanna, þar sem sjávarplássin
eiga flest frábærum körfuboltalið-
um á að skipa.
xxx
Annars er það athyglisvert hve
ákveðnar íþróttagreinar setja
svip á ákveðin bæjarfélög á vissum
tímabilum. Nægir að nefna Suður-
nesin og körfuboltann síðustu ár,
Akranes sem knattspyrnubæ og
handboltabæinn Hafnarfjörð. Um
höfuðborgina gegnir nokkuð öðru
máli. Þar stundar gífurlegur fjöldi
fólks flestar tegundir íþrótta og
Reykvíkingar eiga yfirleitt einstakl-
inga og lið í fremstu röð. Nægir
að nefna að í handboltanum í vetur
voru Víkingur og Valur bestu liðin,
í fótboltanum börðust Valur, Fram
og KR á toppnum í fyrra og KR
er bikarmeistari í körfubolta. Engin
ein grein annarri frekar hefur sett
sérstakt svipmót á íþróttalíf borgar-
innar enda ekki eðlilegt að svo sé
í þó þetta stóru bæjarfélagi. Þó er
ljóst að handknattleiksforystan
verður að endurskoða keppnisfyrir-
komulagið á islandsmótinu næsta
vetur. Urslitakeppnin vakti engan
áhuga og liðin léku fyrir hálftómum
húsum á sama tíma og allt gekk
körfuboltamönnum í haginn. Grein-
ilegt er að sú íþrótt er á uppleið
og Norðurlandameistaratitill ungl-
ingalandsliðsins í greininni stað-
festir það.