Morgunblaðið - 31.08.1991, Blaðsíða 39

MÖRGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 31. ÁGÚST 1991
39
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
891282 KL. 10-12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
1\0 ’L
Sérstaða Krists
Gagnleg og málefnaleg viðbrögð
hafa átt sér stað við grein minni um
kristna trú og nýaldarstefnuna sem
birtist 21. ágúst. Vil ég þakkastjóm
Nýaldarsamtakanna og sérstaklega
Rafni Geirdal fyrir fróðlega og mál-
efnalega grein. Með bréfi þessu legg
ég áherslu á kristindóminn en þarf
einnig að leiðrétta misskilning hjá
stjórn Nýaldarsinnai Fyrst vil ég þó
segja það, að fólk má trúa hveiju
sem er mín vegna en það á ekki að
kalla sig kristið ef það lítur á Krist
eingöngu sem enn af spámönnunum
eins og nýaldarmenn gera.
Ætli menn að Biblían fari með
rangt mál og að kristindómurinn
hafi runnið skeið sitt á enda og vik-
ið fyrir nýrri hugmyndafræði nýald-
arsinna, þá er erfitt að rökræða um
orð Drottins og hjálpræði hans.
Fagnaðarerindið sem Guð gaf okk-
ur í Jesú Kristi, sem byggjum heim-
inn eftir syndafallið, á nú á hinum
síðustu dögum að víkja fyrir Babýl-
onískum trúarbrögðum, þökk sé ný-
aldarsinnum. En þetta er tímanna
tákn og nú aldrei sem fyrr ber kristn-'
um mönnum að halda vöku sinni.
Nýaldarsinnar tala mikið um kær-
leikann og umburðarlyndið. Það gera
kristnir menn líka. En umburðarlyndi
í trúmálum er sama og yfirlýst henti-
stefna. Fólk trúir m.ö.o. því sem
hentar því best. En það er ekki að
vera kristinn. Ekki heldur þó fólk sé
umburðariynt.
Til að frelsast úr þessum heimi,
frá rangsnúinni öld til nýrrar aldar
þarf fólk að játast Kristi, sem er
hinn nýi sáttmáli milli Guðs og mann-
kynsins. Sú er hin mikla sérstaða
Krists. Enginn annar vegur liggur
til Guðs. Og þó að einhveijir hafi
aldrei heyrt fagnaðarboðskapinn,
verða þeir ekki sendir í eilífan eld,
eins og nýaldarsamtökin rangfæra
upp á kristindóminn. Hvaða faðir
myndi hegna óvita með þeim hætti,
ef hægt er að tala um hegningu til
handa óvitum og sakleysingjum.
Vonandi felst þessi túlkun kristin-
dómsins ekki í þeirri yfirlýsingu ný-
aldarsamtakanna, að vilja „skoða
guðshugmyndina í nýju og fersku
ljósi, sem höfðar til þess“.
Ég vil ráðleggja fólki, að lesa
Nýja testamentið. Þannig fær fólk
að þekkja kenningu Krists og halda
vöku sinni fyrir austurlenskum heið-
indómi, sem matreiddur er af nýald-
arsinnum fyrir nútímafólk á Vesturl-
öndum. Fólk er nefnilega ákaflega
illa að sér í kristnum fræðum. Ef til
vill er það ástæðan fyrir því hversu
auðveldlega hinar ýmsu stefnur, sem
hafa útþynntan kristindóm að grund-
TtÓM ÞIJ, DROITINN
JESÚS Á NÝRRIÖLD
Uii*yrS3ylí.'"l
lurrtnkwr mi Imr þcir
bnuð. vln °t <MtOA.
narhnfundur irlur nýakUr-
na frt Cuíi o* fmUnra mnmu.
I Krtuu. Þrtln rt mnjt. NJnld-
Ik 1 Þni knmriffnlrfl. nfl Irit
l hrfur l'.uJ nð Murfjðai o» N

mmm
velli, eiga greiðan aðgang að þjóð-
inni.
í hinu forna Rómarríki þekktist
það að tilbiðja og dýrka marga guði,
svo menn voru umburðarlyndir gagn-
vart ólíkri trú manna. Eitthvað sem
nýaldarsinnar hrósa sér af í dag. En
kristnir menn höfðu eins og í dag
aðeins einn guð, föður Drottins Jesú
Krists. Umburðarlyndið í trúmálum
var þeim synd í þeim skilningi að
þeir voru hollir hinum eina sanna
Guði (JHVH) og vildu fara í einu og
öllu eftir boðum hans og bönnum.
Umburðariyndið var þá eins og nú
tilslökun á siðferði, sem leiddi mikla
óáran yfir þá sem brutu boð og bönn
Guðs. Fólk á nefnilega erfitt með að
skilja að orð Guðs eru því til leiðbein-
ingar og víki það frá því villist það
og lendir utan vegar í ógöngum. Sá
maður, sem treystir Guði og trúir á
hjálpræði hans í Jesú Kristi, að Jesú
sé lykillinn til dýrðarríkis Guðs, hann
er kristinn og gengur innan skamms
inn til nýrrar aldar, til nýrrar jarðar
og nýs himins.
Einar Ingvi Magnússon
Er Guðsríki í nýrri markaðssókn?
Rafn Geirdal skrifar ágseta grein
í Velvakanda 24. ágúst sl. um Nýöld-
ina sem svar til Einars Ingva Magn-
ússonar og vil ég taka undir orð
Rafns.
Er Guðsríki í nýrri markaðssókn?
spyr ég og held að svo sé. Nýöldin
byggist fyrst og fremst á gæða-
stjórnun hjá manninum sjálfum, og
ekki veitir af. Að hreinsa og sópa
út kreddum, kreppum og karma til
að auka manngildi sitt. Fáum líður
vel að bjóða gestum inn á heimili
sitt þar sem allt er skítugt og í óreiðu.
Svipað er með manninn sjálfan. Hann
þarf að hreinsa sitt eigið musteri til
að geta boðið gestum inn, opnað síð-
an glugga og dyr upp á gátt þannig
að kærieikann má finna langt að.
Þannig held ég að skilja megi orð
Krists þegar hann sagði að Guðsríki
væri innra með okkur. Þar finnum
við kærleikann, ekki í orðum og
gjörðum, heldur í huga, tilfínningum,
hjarta, já reyndar með öllum líkam-
anum. Þegar við fínnum kærleikann
á þennan hátt geislar hann út á við
og smitar frá sér og mætir alltum-
lykjandi kærleikanum sem við kölium
Guð. En til þess þurfum við gæða-
stjórnun hjá sjálfum okkur.
„í húsi föður míns eru margar
vistarverur." Þannig mælti Kristur.
Hver trú er réttmæt fyrir hvern og
einn á hveijum tíma, en allt mann-
kynið mun endanlega fara í gegnum
Kristsljósið í þessu lífi eða öðrum,
e.t.v. meðvitað eða ómeðvitað. Það
er markmið Nýaldarinnar sgm er
rétt í burðarliðunum. Margar bækur
eru nú skrifaðar í anda hennar og
er það hið ágætasta mál. Hver og
einn sem leitar finnur þar eitthvað
við sitt hæfi í þroskaleit sinni. Jafn-
vel eróbikk og aðrar nútíma leikfimi-
æfíngar eru liður í Nýöldinni því við-
komandi fínnur fyrir vellíðan og það
er markmiðið. Að opna glufu fyrir
kærleikann. Um leið og glufan er
komin verður ekki aftur snúið. E.t.v.
þá eða með auknum þroska mun við-
komandi skilja boðskap Nýja testa-
mentisins, en erfíðara dulspekirit er
vart til í bundnu máli og ekki hvers
manns að skilja það.
Ég tel líka að fleiri múrar séu að
falla utan Berlínarmúrinn. Múrar
dulspekinnar eru að falla og hún er
gerð einfaldari. Ungt fólk og börn
skynja aðra tíðni æ meira heldur en
eldri kynslóðin, sem er svo jarðbund-
in að fætur hennar eru nánast undir
torfi. Getur verið að kynslóðabilið
hafi fært sig á aðra tíðni? Að í stað
musmunandi skoðana á popplögum
og síðu hári er komin mismunandi
túlkun á Guði og Kristsljósinu á milli
eldri og yngri kynslóðanna? Er ekki
Guðsríki í nýrri markaðssókn? Auð-
vitað slæðist svartagaldurskukl og
heiðni með en það er ekkert nýtt,
og er það önnur saga. Bænin leiðir
slíkt meðvitað og ómeðvitað frá
viðkoandi.
Miero-Perestroika
í dásvefni lífsins
hefur einfaldleikinn
glatast •
í spennitreyju skyldunnar,
verði Guðs vilji
en ekki minn.
Sigfríð Þórisdóttir
l Jakinn erbrennheiturj"
i
*
Ast er...
TM Reg. U.S. Pat Off. — all rights reserved
® 1991 Los Angeles Times Syndicate
... að skrífa honum bréf
daglega.
Jæja heiðursmaður. Að
hverju viltu snúa þér næst?
Listflug sýnist ekki vera þitt
svið.

Víkveiji skrifar
Allharkalegar innheimtuaðgerðir
tímaritsins Þjóðlífs á hendur
þeim, sem hafa ekki greitt áskrift
að blaðinu, vekja nokkra furðu. Yfír-
leitt hjóta þetta að vera fremur lág-
ar upphæðir, því að áskriftargjöld
eru ekki ýkja há að slíkum blöðum.
Því hlýtur innheimtukostnaður að
vera mjög stórt hlutfall af skuldinni
og ekki bætir það ímynd blaðs, þeg-
ar til lögfræðiaðgerða er gripið
vegna vangoldinna áskriftar-
greiðslna.
Víkveiji lenti í þessu fyrir nokkru.
Hann hafði ekki fengið neina til-
kynningu frá Þjóðlífi um að van-
greidd væri áskrift að blaðinu. Þá
kom allt í einu gíróseðill í pósti frá
einhveijum lögfræðingum og var
upphæðin mun hærri en áskriftin
sjálf eins og gefur að skilja. Lög-
fræðingurinn þurfti sitt fyrir ómak-
ið. Víkveiji hringdi á skrifstofu Þjóð-
lífs, sagði upp áskriftinni og bað um
að sendur yrði nýr gíróseðill með
áskriftinni einni saman, hana skyldi
hann greiða, en engan innheimtu-
kostnað. Þetta gekk eftir, en í þessu
tilfelli skal tekið fram, að ekki hafði
borizt rukkun fyrir áskriftinni með
eðlilegum hætti, ekkert heyrðist frá
blaðinu, fyrr en lögfræðingurinn lét
í sér heyra.
Þetta rifjaðist upp fyrir Víkveija
er hann las í DV í gær að roskinn
maður hafí misst bíl sinn vegna van-
goldinnar áskriftar að Þjóðlífí og að
bíllinn hafi verið sóttur og numinn
á brott frá honum að nóttu til. í til-
felli mannsins, sem getið var í frétt-
inni í gær, hafði hinn roskni maður
þó þegar greitt áskriftina. Eru þetta
ekki aðeins of harðar aðgerðir?
XXX
Víkveiji var staddur í Finnlandi
í upphafi vikunnar. Þar gefst
tækifæri til þess að sjá sovézka sjón-
varpið, enda Tallin-stöð þess í næsta
nágrenni og sést mjög vel í suðurhér-
uðum landsins. Bein útsending frá
Æðsta ráðinu var mjög mikill hluti
dagskrárinnar og undraði það Vík-
veija hve þingmenn voru oft dólgs-
legir, t.d. er Míkhaíl Gorbatsjov
ávarpaði þingið. Þeir gengu að hljóð-
nemum úti í sal og kölluðu fram í
fyrir forsetanum og mátti fundar-
stjóri hafa sig allan við til þess að
þagga niður í mönnum. Þessar út-
HÖGNI HREKKVÍ SI
sendingar voru svo einnig endur-
varpaðar á CNN og þar þýtt hvert
einasta sagt orð á þessum fundum.
Það var í senn skemmtilegt og
lærdómsríkt að fylgjast með þessum
útsendingum, svo og útsendingum
sænskra og finnskra stöðva. Þetta
var í þann mund er utanríkisráðherr-
ar baltnesku landanna voru staddir
á íslandi til þess að undirrita samn-
ing um diplómatísk samskipti land-
anna. Það vakti athygli Víkveija að
fremur lítið var fjallað um þetta í
þessum Ijósvakafjölmiðlum, aðeins
minnst á að ísland hefði viðurkennt
baltnesku löndin og þá í upptalningu
með fjölda annarra þjóða. Hins veg-
ar, þegar þessir sömu ráðherrar
komu til Kaupmannahafnar og
framkvæmdu sama gerning og þeir
höfðu gert á íslandi, voru myndir
og viðtöl vegna atburðarins, rétt eins
og um fyrstu viðurkenningu á balt-
nesku löndunum hefði verið að ræða.
Það virðist svo sem ísland sé naum-
ast til í þessum erlendu fjölmiðlum,
a.m.k. virðast menn ekki hrökkva
upp af standinum, gerist eitthvað á
íslandi.
i