Morgunblaðið - 03.11.1991, Blaðsíða 20

20 C
MORGUNBLAÐIÐ
MENNINGARSTRAUMÁR soníIudágúr 3. n'óvember 1991
ELDFUGLAR
KARL Örvarsson hefur sólóferil sinn með breiðskífunni
Eldfugl og kemur út eftir helgi. Plötuna hyggst
Karl kynna með aðstoð sveitarinnar Eldfugl, sem í eru
auk hans Grétar Örvarsson, bróðir hans, Sigurgeir
Sigmundsson, Þórður Guðmundsson og Hafþór
Guðmundsson.
Eldfuglinn er annað og
meira en Karl Örvars-
son og Co., og sveitin hefur
verið iðin við spilirí og þá
leikið í bland lög Karls, ein-
hver lög Grétars og svo lög
eftir aðra. Sveitarmenn
leggja og áherslu á að Eld-
fuglinn sé fyrst og fremst
hljómsveit, þó vitanlega verði
mikið lagt í að kynna breið-
skífu Karls.
Ekki sögðu þeir lögin af
plötunni hafa takið miklum
breytingum í meðförum
sveitarinnar, nema þá að þau
hafi orðið rokkaðri. Karl:
„Það var mín tilfinning þegar
farið var af stað að þar sem
við værum að kynna plötu
væri rétt að fara eins nærri
lögunum og þau eru á plöt-
unni og unnt væri; láta tón-
leikablæinn nægja.” Ekki
segjast þeir félagar hafa
haft tíma til að sinna laga-
smíðum í sameiningu, enda
nóg að gera í danspró-
grammi og plötukynningu og
við það allt bættist að sveitin
stendur að lagi í Landslags-
keppninni.
Eldfuglinn hefur bókað sig
til spilamennsku út þetta ár
og keyrir þá mikið á ballpró-
grammi. Fram að því að plat-
an kemur út hafa sveitar-
menn látið nægja að flétta
inn í dagskrána fjórum lög-
um af plötunni, en þegar hún
er komin út hyggjast þeir
haga málum þannig að bytja
spiliríið á að kynna plötuna
í samfelldri dagskrá, en síð-
an verður keyrt í ballið.
íslensk plötuvertíð stend-
ur fram á annan í jólum, en
sveitarmenn segjast ekki
ætla að leggja upp laupana
þegar eftir jól, „þá erum við
rétt að bytja”. Það sé búið
að eyða það miklum tíma í
sveitina; æfingar og undir-
búning, að sé ekki vert ann-
að en halda áfram.
„Deluxe” Nýdönsk
NÝDONSK hefur stöðugt unnið á síðan sveitin sendi frá
sér sfna fyrstu breiðskífu fyrir þremur árum. Góður stíg-
andi hefur verið í plötusölu sveitarinnar og spilamennsku
og innan skamms kemur út með Nýdönskum fjórða breið-
skífan (eða breiðskffa 3Vi), sem ber heitið Deluxe.
Það fyrsta sem menn taka
eftir þegar rennt er yfir
plötuna er hve yfirbragð tón-
listarinnar er „gamaldags”.
Að sögn Bjöms Jömndar
Friðbjömssonar, bassaleikara
sveitarinnar með meiru, er
það líklega vegna þess að á
plötunni em menn að heyra í
hljóðfæmnum eins og þau
hljóma í raun og vem. „Við
vomm að leita að hinum
hreina tóni og hann hljómar
einfaldlega svona. Við tókum
plötuna upp á sex dögum og
hljóðblönduðum á þremur,
þannig að við notuðum okkur
ekki tæknina nema að mjög
litlu leyti; við notuðum engin
stafræn tól til að breyta hljóm
hljóðfæranna, eins ogýfirleitt
er gert í dag. Við náðum sem
bestum hljóm í upphafí í sam-
starfi við Sigurð Bjólu með
því að velja rétta hljóðnema
og staðsetja þá rétt og létum
það standa án þess að vera
með eitthvað fikt. Það hvað
við unnum þetta á skömmum
tíma hafði svo þau áhrif að
þó lögin séu afskaplega ólík
þá er sami blærinn yfír allri
plötunni, það svífur sami andi
yfir allri plötunni,' andi Ný-
danskrar í hnotskum. Hljóm-
sveitin er nákvæmlega svona
og það er það sem er
skemmtilegast við plötuna.”
TsIvHrtnstV nvpniu vnl
sveitinni eru fjórir lagasmiðir,
sem allir hafa sannað sig sem
slíkir. Bjöm segir að þrátt
fyrir mergð lagasmiða verði
engir árekstrar, menn velji
það besta hver fyrir sig, sem
svo er lagt í sameiginlegt
púkk. „Þetta tryggir að við
erum ekki að senda frá okk-
ur lög, hver fyrir sig, nema
við séum fullkomlega ánægðir
með þau.”
Bjöm sagði flest laganna
ný af- nálinni, „allt frá
dagsgömul til ársgömul þegar
tekið var upp”, og það væri
afskaplega gaman að spila
þau. Það fá gestir og gang-
andi að sannreyna næstkom-
andi miðvikudag, þegar sveit-
in heldur „generalprafu” fyrir
þá sem vilja í Hótel Borg, þar
sem platan verður kynnt auk
eldri laga í bland.
sæknurn sýrublús og þungu
poppi og platan vakti geysi-
athygli; var meðal annars
valin plata ársins 1970.
Þessi plata var svanasöngur
Óðmanna, því sveitin lagði
upp laupana stuttu síðar.
Jóhann G. Jóhannsson
sagði að Óðmenn hefðu ver-
ið fullir metnaðar að gera
sem besta plötu þegar farið
var i hljóðver 1970, „við
ætluðum okkur að gera
tímamótaplötu, því við höfð-
um mikla tru á því sem við
vorum að gera. Við lögðum
mikið á okkur við gerð plöt-
unnar; það mikið að það
hrikti i samstarfinu og má
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Allt búið GCD í Kaplakrika.
B Segja má að sumarsveitin
í ár hafi verið GCD, enda
hefur sveitin sett aðsóknar-
met hvarvetna sem hún hef-
ur spilað. Nú er því lokið,
því síðasta fimmtudag hélt
sveitin kveðjutónleika í Hót-
elBorg. Bubbi Morthens
segir að lífi sveitarinnar sé
þar með lokið fyrir fullt og
allt, enda hafi hann um ann-
að að hugsa; m.a. nýútkomin
með honum sólóskífa, sem
hann þurfi að kynna.
Oðmenn voru ein metn-
aðarmesta rokksveit
sjöunda áratugarins og
fram á þann áttunda. Jó-
hann G. Jóhannsson var
fremstur meðal jafningja í
sveitinni, en hann stofnaði
Óðmenn í Keflavík 1965.
Eftir ýmsar mannabreyt-
ingar var sveitin skipuð
þeim Jóhanni, Finn Torfa
Stefánsson gítarleikara og
Reyni Harðai-son á haust-
dögum 1970. Þá sendi sveit-
in frá sér tvöfalda breið-
skífu, sem bar nafn hennar,
fyrstu tvöföldu breiðskífuna
í íslenskri rokksögu. Tón-
listin var blanda af fram-
Forskot
á sæSuna
ÁSGEIR Sæmundsson, sem flestir þekkja einfaldlega
sem Geira Sæm, hefur ekki látið frá sér heyra að ráði
síðan breiðskifan Er ást í tunglinu? kom út 1988. Hann
hefur þó ekki setið auðum höndum, því hann hefur
unnið að því að hasla sér völl ytra. Það situr á hakanum
að sinni því framundan er mikil vinna við að kynna
nýja breiðskífu sem kemur út í næstu viku og heitir Jörð.
Geiri segist í raun hafa
ætlað sér lengri tíma
til að vinna að því að koma
sér áfram ytra, en lagasafnið
hafi verið orðið mikið að
vöxtum og beinlínis kallað á
að vera gefið út.
Á Jörð er tónlistin ijöl-
breyttari en oft áður, enda
segir Geiri skemmtilegast við
poppið að það sé galopið og
menn geti leyft sér nánast
hvað sem er. „Áður hef ég
reynt að elta ákveðna stefnu,
en það sem ég er að gera
núna er að leika mér með
stíla, held þeim þó í sam-
hengi. Það vakti fyrir mér
að ná fram hljóðheim, þar
sem ólíkir þættir mynda heild
um leið og þeir koma á óvart;
að hafa fjölbreytni sem gerir
plötuna áheyrilegri, þó með
sterkan heildarsvip.” Ekki
vildi Geiri meina að hin ólíku
stílbrigði þýddu að hann væri
að leita, „ég er með mína
rödd á hreinu”. Hann sagði
að platan speglaði tónlistar-
persónuleika sinn betur en
þær plötur sem á undan hafa
komið.
Geiri segist hafa sett sam-
an sveit sem ætli að spila til
að kynna þessa plötu, en
ekki er ákveðið hvað verður
í framtíðinni. „Það sem sam-
einar okkur er spilagleði;
sameiginlegur áhugi okkar á
því að spila góða tónlist.”
JÓLAÚTGÁFAN er að
komast á skrið og á
næstu vikum kemur
út iunginn af íslensk-
um plötum þetta árið,
og líklega aldrei fleiri,
Umsvifamesti útgef-
andi að þessu sinni er
Steinar hf., en fyrir-
tækið tekur forskot á
sæiuna með safnplötu
sem kom út fyrir
skemmstu.
A
AForskoti á sæluna
er að finna sýnis-
hom af öllu því helsta
sem Steinamenn og
P.S.: Músík gefa út fyr-
ir þessi jól auk eldri laga
í bland; lög með Todmo-
bile, Bubba Morthens,
Sálinni, Nýdönskum,
Gaiu, Geirmundi Val-
týssyni, Mezzoforte,
V aldimar Flygenring og
Hendes Verden, Sigríði
Beinteinsdóttur, K.K.,
Stjóminni, Ejjólfi
Kristjánssyni, Páli Ösk-
ari Hjálmtýssyni, GCD
og Karli Örvarssyni.
Kjartan Guðbergsson
hjá Steinum sagði út-
gáfuna upphaflega ver-
ið hugsaða í sambandi
við niðurfellingu á
virðisaukaskatti af ís-
lenskum plötum. „Það
varð ekkert úr því rétt-
lætismáli, en okkur
fannst hugmyndin of
góð til að láta hana falla
niður.” Kjartan gerði
lítið úr því að platan
yrði til að fólk léti sér
nægja að eiga hana og
kaupi því ekki þær plöt-
ur sem hún kynnir,
„þvert á móti. Það er
valið á plötuna til að
vekja áhuga og hung-
ur."
Spilagleði Geiri Sæm
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
JÖRÐ
GEIRA SÆM
ÓÐMENN
SNÚA AFTUR
Geisladiskavæðingin hefur haft sitthvað í för með sér
og ekki síst það að hver merkisskifan af annarri úr
poppsögu Islands sér nú dagsins Ijós á ný; margar
eftir að hafa verið ófáanlegar í áratugi. I næstu viku
endurútgefur Skifan eina af þeim merkari, tvöfalda
samnefnda breiðskífu Óðmanna frá 1970.