Morgunblaðið - 08.01.1992, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. JANÚAR 1992
V \ 2 t Elskulegur faðir okkar og afi, GUNNAR ÞORKELSSON, Seljavegi 7, Reykjavík, lést 6. janúar. Þorkell Gunnarsson, Margrét Gunnarsdóttir, Ásta Þórsdóttir.
t Faðir okkar, tengdafaðir og afi, ÓLAFURSTEFÁNSSON verslunarmaður, Sólheimum 27, lést á heimili sínu 26. desember. Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju í dag, 8. janúar, kl. 15. Fyrir hönd aðstandenda, Þorvaldur Ólafsson, Rannveig Ólafsdóttir.
t Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, SVEINN JÓNSSON, Lokastíg 28, lést í Borgarspítalanum 27. desember sl. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna. Kristín Ingvarsdóttir, Anna Sveinsdóttir, Jón Sveinsson, Guðrún Magnúsdóttir og barnabörn.
t Faðir okkar, SVERRIR GUÐMUNDSSON, Lómatjörn, lést 6. janúar í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri. Útförin ferfram frá Laufáskirkju laugardaginn 11. janúar kl. 14.00. Fyrir hönd aðstandenda, Sigríður Sverrisdóttir, Valgerður Sverrisdóttir, Guðný Sverrisdóttir.
t Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, ÓLÖF JÓNA JÓNSDÓTTIR frá Hnífsdal, Vallarbraut 1, Akranesi, verður jarðsungin frá Akraneskirkju fimmtudaginn 9. janúar kl. 14.00. Þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsamlegast bent á Sjúkra- hús Akraness. Friðgerður Bjarnadóttir, Erla Guðmundsdóttir, Gísli S. Sigurðsson, barnabörn og barnabarnabörn.
— t Tengdamóðir mín og amma okkar, GUÐRÚNHVANNBERG, verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn 9. janúar kl. 15.00. Ebba Hvannberg, Guðrún Hauksdóttir, Margrét Hvannberg, Skúli Hauksson, Jónas Hvannberg, Vigdís Hauksdóttir, Ebba Þóra Hvannberg, Haukur Hauksson, Gylfi Björn Hvannberg, Rúna Hauksdóttir.
t Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við andlát og útför eigin- manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, ÞORGILS ÁRNASONAR, Fjarðarstræti 32, ísafirði. Lára Magnúsdóttir, Ágústa Þorgilsdóttir, Gunnlaugur Jóhannssori, Ragnheiður Þorgilsdóttir, Ársæll Hermannsson, Árni Þorgilsson, Sigríður Matthíasdóttir, Magnús Þorgilsson, Sesselja Þórðardóttir, Ásbjörn Þorgilsson, Eva Sigurbjörnsdóttir, Ingibjörg Þórhallsdóttir, Valdís Þorgilsdóttir, Hjördis Þorgilsdóttir, Jón S. Ásgeirsson, Helga Þorgilsdóttir, John M. Chavaro, Þorgils Þorgilsson, barnabörn og barnabarnabörn.
Minning:
Sveinn Jónsson
kaupmaður
Fæddur 8. júní 1918
Dáinn 27. desember 1991
Látinn er ástkær móðurbróðir
minn, Sveinn Jónsson, Lokastíg 28
í Reykjavík. Útförin hefur farið
fram í kyrrþey að hans ósk.
Sveinn var fæddur í Reykjavík
og var yngsta barn hjónanna Sigur-
iaugar Rögnvaldsdóttur og Jóns
Halldórssonar trésmiðs, sem bæði
voru ættuð úr Fljótum í Skaga-
firði, en fluttu árið 1906 til Reykja-
víkur. Áttu þau lengst heimili á
Klapparstíg 19. Amma og afi eign-
uðust 14 börn, en 9 náðu fullorð-
insárum. Öll eru þau nú látin.
I þessum stóra systkinahópi ólst
Sveinn upp við ástríki og aga og
voru börnin samhent í því að hjálpa
til við framfærslu fjölskyldunnar
og fóru því snemma út að vinna.
Þegar hann var 17 ára gamall
missti hann föður sinn sem hafði
orðið fyrir slysi og varð að fara til
Kaupmannahafnar í höfuðaðgerð.
Lést hann stuttu eftir aðgerðina úr
lungnabólgu. Voru þá eftir í heima-
húsum tveir synir, hann og Sig-
tryggur, tveimur árum eldri. Frá
þeim tíma héldu þeir heimili með
móður sinni í sambýli við foreldra
mína.
Æskuminningar okkar systkin-
anna eru tengdar ljúfum minning-
um frá þessu heimili þar sem amma
okkar sat í öndvegi og vakti yfir
velferð fjölskyldunnar allrar. Þarna
var griðastaður frændfólksins sem
leitaði þangað í gleði og sorg og
dvöldu oft um lengri eða skemmri
tíma þegar þörf var á stuðningi.
Hún gerði sér grein fyrir því hún
amma mín að í samhentri fjölskyidu
kemur hamingjan sjálfkrafa.
Á sínum yngri árum vann Sveinn
í Sjóklæðagerðinni við útkeyrslu og
sölumennsku og þótti þar hörku-
duglegur og ósérhlífinn, en mestan
hluta starfsævinnar stundaði hann
eigin verslunarrekstur við dyggan
stuðning konu sinnar.
Hans mesta gæfa var þegar
hann, 15. mars 1947, gekk að eiga
Kristínu Ingvarsdóttur, dóttur Ing-
vars Hallsteinssonar frá Skorholti
í Melasveit og konu hans, Önnu
Þórðardóttur frá Æsustöðum í Mos-
fellssveit.
Kristín er sérstök mannkosta
manneskja sem staðið hefur eins
og klettur við hlið Sveins gegnum
margra ára veikindastríð. Fyrir
tæpum 40 árum urðu þau hjón fyr-
ir því að bíl var ekið á þau gang-
andi og slösuðust bæði. í fyrstu var
ekki að sjá að Sveinn hefði slasast
alvarlega en það átti eftir að koma
í ljós eftir því sem tíminn leið, að
slysið varð þess valdandi að hann
gekk aldrei heill til skógar frá þeim
tíma. Aðdáun vakti það æðruleysi
sem Sveinn sýndi alla tíð þrátt fyr-
ir síendurtekin veikindaáföll og allt-
af hélt hann sínu létta skapi og
bjartsýni um betri tíð.
Svenni frændi var einstaklega
hjálpsamur og gjafmildur maður.
Aldrei þurfti að biðja hann bónar,
alltaf var hann fyrri til að bjóða
hjálp. í þessu sem öðru sá Stína
um að hann fengi notið sín.
Svenni og Stína eignuðust tvö
mannvænleg börn. Þau eru: Anna,
kennari, var gift Birni Ólsen, þjóni,
og með honum á hún þijá syni. Þau
eiga eitt barnabarn; Jón, lögfræð-
ingur, kvæntur Guðrúnu Magnús-
dóttur, kennara, og eru böm þeirra
fjögur.
I síðasta veikindastríði Svenna
var það hans heitasta ósk að fá að
vera heima í faðmi fjölskyldunnar,
þar leið honum best. Umvafinn
kærleika Stínu og barnanna sinna
fékk hann þá ósk uppfýllta.
Nú þegar við kveðjum Svenna
frænda viljum við systkinin þakka
honum samfylgdina og alla þá
umhyggju sem hann ætíð sýndi
okknr, eins og besti bróðir væri.
Ég sakna þín, ég syrgi farinn vin,
í sálu þinni fann ég dýpsta hljóminn,
er hóf sig yfir heimsins dægur-glys.
A horfna tímans horfi ég endurskin
ég heyri ennþá glaða, þýða róminn,
frá hreinni sál með hárra vona ris.
(Steinn Steinarr)
Eg bið góðan Guð að styrkja og
t
Móðir mín og fósturmóðir okkar,
ÞORBJÖRG VIGFÚSDÓTTIR,
Minni-Grund,
Blómavallagötu 12,
veröur jarðsungin frá Dómkirkjunni í dag, miðvikudaginn 8. janúar
1992, kl. 15.00.
Ólafur Júlíusson, Jette Júlíusson,
Hrafnhildur Jóhannsdóttir, Valgarður Gunnarsson,
Erna Vigf úsdóttir, Arnbjörn Ólafsson.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
PETRA M. HAKANSSOIM,
sem lést 30. desember sl., verður jarðsungin frá Dómkirkjunni
i Reykjavík fimmtudaginn 9. janúar kl. 15.00.
Blóm eru vinsamlega afþökkuð, en þeim, sem vilja minnast henn-
ar, er bent á líknarstofnanir.
Greta Hákansson, Sigurður Björnsson,
Sonja Hákansson, Bragi Óskarsson,
Frantz Hákansson, Málfríður Hákansson,
Ellen Hákansson, Kristján Kjartansson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Sonur minn og bróðir okkar,
ÓLAFUR BJARTMAR ÍSLEIFSSON,
sem lést að morgni nýársdags, verður jarðsunginn frá Hallgríms-
kirkju föstudaginn 10. janúar kl. 10.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Minningarsjóð Tjaldanes-
heimilisins í Mosfellssveit.
ísleifur Ólafsson
og systkini hins látna.
styðja Stínu, Önnu, Jón og fjöl-
skyldur þeirra og megi minningin
um góðan dreng vera þeim huggun
harmi gegn.
Erna
Lífið er eins og laufblað. Það
brumar, breiðir úr sér, visnar og
fýkur loks burt, þegar þess tími
er liðinn.
Á þriðja degi jóla lést á Borgar-
sjúkrahúsinu eftir erfíð veikindi
tengdafaðir minn, Sveinn Jónsson,
kaupmaður. Hann var fæddur hér
í borg 3. júní 1918, yngstur í hópi
15 systkina og síðastur þeirra, sem
héðan hverfur. Hann var sonur
Jóns Halldórssonar, trésmiðs og
konu hans Sigurlaugar Rögnvalds-
dóttur, en þau voru bæði ættuð
úr Fljótum í Skagafirði.
Sveinn lagði stund á ýmis störf
á yngri árum, vann m.a. í Sjó-
klæðagerðinni í mörg ár, en hóf
um miðjan aldur verslunarrekstur,
sem hann stundaði til æviloka.
Eitt mesta gæfuspor í lífi hans var
þegar hann kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Kristínu Ingvars-
dóttur. Þau eignuðust tvö böm,
sem bæði eru uppkomin, Önnu,
kennara í Garðabæ og Jón, lög-
fræðing í Reykjavík. Barnabörnin
eru 7 og barnabarnabarn eitt. Þau
Sveinn og Kristín áttu hin síðari
ár fallegt heimili á Lokastíg 28 í
Reykjavík, þar sem þau í samein-
ingu stunduðu jafnframt af alúð
verslunarrekstur sinn.
Með fáum orðum er erfitt að
minnast Svenna, því fyrir okkur,
hans nánustu, er eins og fastur
og sjálfsagður þáttur í tilverunni
hafí brostið. Okkur var þó öllum
ljóst að til þessa kæmi fyrr en
seinna. í mínum huga var hann
fyrirmyndar afi, sem böm, barna-
börn og tengdabarn báru virðingu
fyrir. Hann var bakhjarl í lífi okk-
ar allra og bar mikla umhyggju
fyrir sínum nánustu, systkinum
sínum og afkomendum þeirra.
Svenni var gæddur mikilli bjart-
sýni og áræðni sem nýttist honum
einkar vel á lífsleiðinni, ekki hvað
síst í ýmsum áföllum og langvar-
andi veikindum. Hann bar veikindi
sín vel til síðustu stundar og tók
ætíð því sem að höndum bar með
einstöku æðruleysi og festu. Hann
hafði ríka kímnigáfu, sem ósjálfr-
átt örvaði og gladdi bæði vini og
vandamenn. Hlýleiki, glettni og
örlæti vom hans sterku persónu-
legu einkenni. Nutu ýmsir sem
minna máttu sín oft örlætis hans
þegar þeir áttu þess síst von. Við
hann eiga vel þau sannindi að þú
njótir ekki sólskinsins, ef þú óttast
stöðugt að það fari að rigna.
Ævikvöldið er liðið og nóttin
fallin á. Með hækkandi sól, lengri
degi, ljósum og skýrum minning-
um birtir þó upp á ný. Það var
hans viðhorf.
í Spámanninum segir:
„Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá
aftur huga þinn, og þú munt sjá, að þú
grætur vegna þess sem var gleði þín.“
Ég bið góðan Guð að milda sökn-
uð tengdamóður minnar og fjöl-
skyldunnar allrar.
Tengdadóttir.