Morgunblaðið - 08.01.1992, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. JANÚAR 1992
29
Baldvin Þ. Krístjáns
son - Kveðjuorð
Fæddur 9. apríl 1910
Dáinn 3. nóvember 1991
Það er talin náðargjöf að njóta
langra lífdaga við góða heilsu, en
þeirri náðargjöf fylgir sú lífsreynsla
að sjá á bak mörgum kærum vinum
og ástvinum. Sú staðreynd kom í
huga minn er ég var staddur utan
lands og frétti lát míns elskulega
vinar, Baldvins Þ. Kristjánssonar.
Baldvin fæddist á Stað í Aðalvík
9. apríl 1910, en fluttist með foreld-
rum sínum, Kristjáni Egilssyni og
Halldóru Finnbjömsdóttur, til Hnífs-
dals. Hann missti föður sinn ungur
og ólst upp hjá Ásgeiri Guðbjarts-
syni, útgerðarmanni í Hnífsdal, litla,
fallega byggðarlaginu við Djúp sem
skilað hefur þjóðinni fjölda lands-
kunnra framtaks- og atorkumanna.
Hann stundaði þaðan sjómennsku
er hann hafði aldur til.
Árið 1928 var ég staddur á
ísafirði sem verðandi skipstjóri á
ísfirskum vélbát. Þar sem útgerðar-
maðurinn var úti í Hnífsdal þurfti
ég að kaupa margt til bátsins. Sök-
um ókunnugleika spurði ég ungan
mann er ég hitti hvar sú verslun
væri er ég átti að skipta við. Þessi
ungi maður var Baldvin Þ. Kristjáns-
son. Hann tók innilega í hönd mína
og kynnti sig. Hann gaf mér upp
símanúmer sitt og sagði: „Hvenær
sem er máttu hringja til mín og
skal ég greiða götu þína því hér
þekki ég flesta.“ Hann yfirgaf félaga
sína og fylgdi mér á staðinn. Það
stirndi lífskraftur frá þessum unga
manni og sú góðvild sem fylgdi orð-
um hans hefur mér ekki fallið úr
minni.
Þetta voru okkar fyrstu kynni.
Frá þeim tíma hefur vinátta okkar
haldist, nú í 63 ár. Framan af var
ýmist langt eða stutt milli funda
okkar, síðar urðu kynnin nánari við
sameiginleg félagsstörf. Baldvin átti
stóran þátt í stofnun og hinni hröðu
mótun Landsambands íslenskra út-
vegsmanna. Hann ferðaðist um land
allt og hélt fundi meðal útvegs-
rnanna á hveijum stað. Gaf síðan
skýrslur á fundum Landsambands-
ins og flutti þá margar snjallar ræð-
ur við almenna hrifningu vegna hins
mikla árangurs sem hann náði.
Baldvin var um langt árabil fé-
lagsmálafulltrúi Sambands íslenskra
samvinnufélaga og síðar erindreki
Samvinnutrygginga. Á þeim vett-
vangi lá leið okkar aftur saman og
er mér kunnugt um það mikla starf
og þrekvirki er hann innti að hendi
til heilla fyrir þau samtök og hafa
Samvinnutryggingar alla tíð búið að
hans starfí.
Baldvin var sem starfsmaður
Samvinnutrygginga einn aðalhvata-
maður og stofnandi Klúbbanna ör-
uggur akstur er mynduðu bylgju er
barst um allt land til slysavarna.
Enginn getur giskað á hvað sú
hreyfing hefur bjargað mörgum frá
örkumlum eða dauða. Þeir sem
starfa í þeim samtökum hafa unnið
að mestu eða öllu leyti í sjálfboða-
vinnu. Þeir ágætu menn hafa tileink-
að sér verksvið hins miskunnsama
Samverja. Hinn geislandi áhugi og
gleðiblandni kærleiksylur er frá hon-
um streymdi við slysavarnastörfin
er flestum ógleymanlegur er með
honum unnu að þeim málefnum.
Baldvin var mikill félagshyggju-
maður. Hann fylgdi hveiju máli fast
eftir þar til sigur vannst. Hann var
bráðgreindur, flugmælskur, hvas-
syrtur þá er hann taldi með þurfa,
jafnt við æðstu menn þjóðfélags sem
aðra. Hann varð þjóðkunnur fyrir
þann mikla eldmóð er hann sýndi í
hveiju því máli er hann beitti sér
fyrir.
Nú er það hjarta sem öllum vildi
liðsinna til góðs hætt að slá. Sú sál
er stjórnaði góðs manns líkama lang-
an ævidag er flogin að heiman frá
jarðvist, heim til síns uppruna að
kærleikshafi eilífðarinnar. Þar trúi
ég að sálnanna bíði þroskabrautir
til fullkomleikans. Baldvin Þ. Krist-
jánsson var einn af hinum fáu lýs-
andi gimsteinum mannhafsins. Ég
votta eiginkonu, ástvinum og vinum
einlæga samúð.
Karvel Ögmundsson
Kveðja:
Halldór G. Ragnarsson
Það var okkur mikið áfall er við
fréttum að Dóri félagi okkar væri
dáinn. Það sem áður var svo fjar-
lægt hafði nú gerst. Einn af okkar
bestu kunningjum var nú horfinn
á braut.
Við kynntumst Dóra og vinum
hans í Hólabrekkuskóla og fengum
þar fyrst að kynnast því hve góður
drengur hann var. Hann var bekkj-
arfélagi tveggja okkar og leik-
félagi okkar allra. Hann fór í Fjöl-
brautaskólann í Breiðholti og þeir
vinirnir stofnuðu Gleðifélagið Met-
alíu. Þetta félag var eins konar
vinafélag okkar og áttum við með
þeim félögum margar gleðistundir.
Dóri var aldrei mjög áberandi.
Hann var rólegur og yfirvegaður
og okkur fannst oft eins og hann
væri eldri en vinir hans. Hann var
mjög þroskaður og skynsamur
strákur og virkaði þannig á okkur
Leiðréttíng
Blaðið hefur verið beðið um að
birta eftirfarandi leiðréttingu á
minningargrein um Salbjörgu Jó-
hannsdóttur, sem birtist í blaðinu
4. janúar.
I greininni stóð: Faðir Salbjarg-
ar dó árið 1897 er hún var aðeins
ellefu mánaða. Þá fluttist hún með
móður sinni að Beijadalsá og þar
elst hún upp. Þar kynnist hún er
fram liðu stundir tilvonandi eigin-
manni sínum, Ingvari Ásgeirs-
syni...
En á að vera: Faðir Salbjargar
dó árið 1897 er hún var aðeins
ellefu mánaða. Þá fluttist hún með
móður sinni að Beijadalsá og er
þar uns móðir hennar deyr árið
1907 og móðuramma hennar, Sal-
björg Guðmundsdóttir frá Hamri
við Djúp, tekur hana að sér. Þar
elst hún upp og kynnist er fram
liðu stundir eiginmanni sínum,
Ingvari Ásgeirssyni, f. 15. ágúst
1886 frá Kambi í Reykhólasveit.
Greinarhöfundur biður aðstand-
endur velvirðingar á mistökunum
að hann væri í ábyrgðarstöðu í
því sem þeir vinirnir tóku sér fyr-
ir hendur. Hann var mjög skemmt-
ilegur og átti auðvelt með að segja
frá á skemmtilegan hátt. Dóri var
án alls vafa drengur góður.
Það er á svona stundum sem
okkur finnst eins og við getum
ekkert gert. Dóri vinur okkar er
farinn og hann kemur aldrei aft-
ur. Okkur langaði mikið til að
minnast hans í þessum örfáu orð-
um.
Foreldrum hans, bræðrum, unn-
ustu, vinum okkar í Metalíu og
öllum öðrum sem þekktu Dóra
vottum við okkar dýpstu samúð.
Við munum aldrei gleyma Dóra.
Blessuð sé minning hans.
Spilafélagið Máni:
Rúnar Freyr, Sigurður Kári,
Pétur Hafliði, Gísli Marteinn,
Ólafur Örn og Viðar Þór.
t
Eiginmaður minn,
HELGIÓLAFSSON
fasteignasali,
Flókagötu 1,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju föstudaginn 10. janúar
kl. 15.
Þeim, sem vildu minnast hins látna, er bent á Hallgrimskirkju.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristín Einarsdóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HJÖRTUR HJARTARSON,
verður jarðsunginn frá Áskirkju föstudaginn 10. janúarkl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hins látna, er vinsamlega bent á hjúkr-
unarheimilið Skjól.
Ingibjörg Hjartardóttir, Björn Jóhannsson,
Unnur Hjartardóttir, Steindór Hjörleifsson,
Hjörtur Örn Hjartarson, Hrefna Hrólfsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Bestu þakkir til allra, sem sýndu okkur vináttu og samúð við
fall og útför
INGIGERÐAR JÓHANNSDÓTTUR
á Hamarsheiði.
Aðstandend
Kveðjuorð:
Karl Þórðarson
Mig langar að minnast í fáum
orðum frænda míns hans Kalla. Ég
veit að af nógu er að taka en ég
ætla ekki að skrifa æviferil hans
hérna, heldur þakka honum fyrir
hversu hjálpsamur hann hefur alltaf
verið við okkur öll á Innri-Múia.
Hann var alltaf reiðubúinn til að
greiða götu okkar þegar leiðin lá
suður til Reykjavíkur og veit ég að
við eigum öll eftir að sakna þess
að geta ekki heimsótt Kalla þegar
við komum til Reykjavíkur í fram-
tíðinni.
Fyrsta minningin mín sem teng-
ist Kalla er frá því er hann, Rósa
heitin fyrri konan hans og Hafdís
dóttir þeirra, voru að koma vestur
á sumrin. Ég man hvað tilhlökkun-
in var mikil þegar fréttist af því
að þau væru á leiðinni.
Þegar ég fór að vera í skóla í
Reykjavík lá leiðin stundum út á
Seltjarnarnes til Kalla og seinni
konunnar hans, Helgu, er lést fyrr
í vetur og var þá alltaf tekið vel á
móti mér.
Kalli var barngóður og man ég
eftir að þegar Hanna Stína, dóttir
mín, var um eins árs þá komum við
í heimsókn til þeirra Kalla og Helgu
og var þá tekin mynd af honum
+
Kveðjuathöfn um elskulega fósturmóður mína,
INGIBJÖRGU JÓHANNSDÓTTUR,
Funafold 28,
Reykjavík,
áður Másstöðum, Vatnsdal,
verður i Fossvogskirkju fimmtudaginn 9. janúar kl. 15.00.
Útförin fer fram frá Þingeyrarkirkju laugardaginn 11. janúar
kl. 14.00.
Fyrir hönd aettingja, Anna Bjarnadóttir.
t
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför mannsins
míns og föður okkar,
BENJAMÍNS MARKÚSSONAR
frá Ystugörðum.
Arndís Þorsteinsdóttir
og börn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
útför föður okkar, sonar og bróður,
SIGURGEIRS J. ÖGMUNDSSONAR
rafeindavirkjameistara,
Stakkholti 3, Reykjavík.
Ólafur F. Sigurgeirsson,
Guðrún H. Sigurgeirsdóttir,
Anna Gunnlaugsdóttir,
Ásta Ögmundsdóttir, Jón Sigurðsson,
Bergþóra Ögmundsdóttir, Ingvar Ágústsson,
systrabörn og fjölskyldur.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
MÁLFRÍÐAR GUÐBJARGAR KRISTMUNDSDÓTTUR,
Hörðalandi 24,
Reykjavík.
Gunnar Finnbogason,
Pálmi Gunnarsson, Álfheiður Gisladóttir,
Finnbogi Reynir Gunnarsson, Þórdfs Egilsdóttir,
Kristín G. Gunnarsdóttir, Skúli K. Gislason,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSTA STEFANÍA STEFÁNSDÓTTIR
frá Norðfirði,
Kóngsbakka 3, Reykjavík,
sem lést á heimili sínu 3. janúar, verður jarðsungin frá Fossvogs-
kirkju fimmtudaginn 9. janúar kl. 13.30.
Dagný Jónsdóttir, PéturVatnar,
Stefán Jónsson, Guðný Helgadóttir,
Guðný Hafbjörg Jónsdóttir, Ásta Björk Eiríksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
með Hönnu Stínu og lítið ömmu-
barn Helgu á sitt hvoru hnénu, þá
var hann nú ánægður.
Að lokum vil ég votta Hafdísi
og ijölskyldu hennar svo og öðrum
aðstandendum samúð mína og fjöl-
skyldu minnar.
Sigga