Morgunblaðið - 13.02.1992, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ 'FIMMTUDAGUR 13. FEBRÚAR 1992
39
Ragnheiður Eyjólfs-
dóttír - Minning
Rögnu Sigurðardóttir og eignuðust
þau 3 börn og ólu upp dóttur Rögnu.
Síðari kona hans er Sigríður Gríms-
dóttir. Guðmundur Helgi, fæddur
1933, búsettur í Hnífsdal, giftur
Jónu Valgerði Kristjánsdóttur og
eiga þau fimm börn. Elísabet Jóna,
fædd 1937, búsett á Rauðumýri i
Nauteyrarhreppi, gift Ólafi Þórðar-
syni og eiga þau 7 börn. Anna
Salóme, fædd 1941, búsett í Vogum
á Vatnsleysuströnd, gift Sveini Þor-
steinssyni og eiga þau 3 börn.
Barnaþörn Guðbjargar eru nú orðin
34.
Þau Guðbjörg og Ingólfur höfðu
lengst af í sínum búskap nokkurt
fjárbú, og höfðu bæði mikið yndi
af skepnum. Slíkt áhugamál var þó
eingöngu frístundastarf, því Ingólf-
ur vann við sjóróðra og síðar unnu
þau bæði langan starfsdag í Hrað-
frystihúsinu í Hnífsdal.
Guðbjörg Torfadóttir var á nítug-
asta og öðru aldursári þegar hún
lést á Fjórðungssjúkraþúsinu á
ísafirði 8. febrúar sl. Árið 1985
hafði hún kennt þeirra veikinda sem
hún átti svo lengi í stríði við og
hafði hún dvalist samfellt í 7 ár á
sjúkrahúsinu.
Það var erfitt svo dugmikilli og
starfsglaðri konu að liggja svo
langa og þunga sjúkdómslegu. En
hún átti góða að; bömin, tengda-
börnin og barnabömin léttu henni
sjúkdómsleguna eins og hægt var
með heimsóknum og annarri vin-
semd sem Guðbjörg mat mikils og
var þakklát fyrir. Enginn hefur þó
reynst henni eins og sonur hennar,
Guðmundur, sem öll þessi ár hefur
heimsótt móður sína daglega á
sjúkrahúsið og vakað yfir velferð
hennar til hinstu stundar. Betur
væri að allar mæður ættu slíka syni.
Guðbjörg Torfadóttir lifði tvenna
ævi, svo sem var um margt það
fólk sem fætt var um sl. aldamót
þegar þjóðfélagshættir voru aðrir
en nú eru. Hún skildi til fullnustu
mikilvægi þess að vera sjálfstæð
og lifa af vinnu sinni og fara vel
með verðmæti. En hún var stórhuga
og gjafmild og gerði alla hluti með
reisn. Hún vissi hvað það var að
vera fátækur. Hún unni heimili sínu
og börnum og vildi leggja allt í
sölurnar fyrir þau. Börn hennar og
barnabörn vilja þakka henni allt hið
mikla og farsæla starf hennar og
alla þá ástúð sem hún lét þeim í té.
Sem tengdadóttir hennar kynnt-
ist ég henni allvel. Þó var viss kafli
í lífi hennar sem hún talaði ekki
um. Fólk af aldamótakynslóðinni
ræddi ekki vandamál liðinnar tíðar.
Okkur þótti vænt hvorri um aðra
og ég virti hana mikils. Eftir að
hún varð ekkja höfðum við enn
meiri samskipti en áður. Við hjálp-
uðumst að við heyskapinn og önnur
þau störf sem hún þurfti aðstoðar
við. Börn okkar Guðmundar um-
gengust hana daglega. Hún unni
þeim öllum og sýndi það í verki,
og hún lagði sitt af mörkum til
uppeldis þeirra. Að því búa þau alla
ævi. Sérstakt dálæti hafði hún þó
á Halldóri, enda var hann henni
mjög ljúfur og eftirlátur.
Önnur barnabörn hennar áttu
líka góðu atlæti að fagna hjá ömmu
sinni. Þeim var alltaf tekið opnum
örum og gátu dvalið eins lengi og
þau vildu.
Guðbjörg gat verið hvöss í svör-
um, ef því var að skipta, en þeir
sem minnimáttar voru áttu mál-
svara þar sem hún var. Hún var
stórbrotin kona og ekki allra. Nú
hefur hún Ioks fengið langþráða
hvíld. Ég þakka henni að lokum
samfylgdina og ástúð hennar í minn
garð.
Far þú í friði
friður Guðs þig blessi.
Hafðu þökk fyrir allt og allt. (V.Br.)
Jóna Valgerður Kristjánsdóttir.
----» ♦ ♦--
Leiðrétting
í minningargrein 11. febrúar um
Erling Thuliníus lækni, stendur
að hann og Guðrún hafi verið
bræðrabörn, en svo er ekki. Þau
voru systkinabörn og leiðréttist það
hér með. •
Fædd 29. maí 1899
Dáin 25. desember 1991
Ragnheiður fæddist í Steinum
undir Eyjafjöllum. Foreldrar hennar
voru: Eyjólfur Halldórsson, trésmið-
ur og bóndi, ættaður úr Árnessýslu
en uppalinn á Stóra-Núpi hjá séra
Valdimar Briem og frú Ólöfu, og
Torfhildur Guðnadóttir, bónda
Magnússonar prests í Eyvindarhól-
um undir Eyjafjöllum. Ragnheiður
bjó lengi með foreldrum sínum.
Fyrst í Steinum, en síðar í Hvol-
tungu, en svo nefndist bærinn eftir
að skriða féll á hann og eftir að
hann var fluttur austar.
Ragnheiður flutti búferlum til
Reykjavíkur með ungan son sinn,
Eyjólf, og bjó hjá systur sinni Þóru,
svo lengi sem Þóra var við fulla
heilsu. Síðustu árin bjó hún hjá
systrum sínum Önnu og Mörtu.
Ragnheiður, eða Ragna eins og
við kölluðum hana, var sérstök
kona. Allt hennar viðmót var svo
elskulegt og hún blíðlynd með af-
brigðum. Ég man ekki eftir að hafa
séð hana reiðast, hallmæla eða tala
illa um nokkra manneskju. Hún var
sérstaklega orðprúð og aldrei man
ég eftir að henni hafi hrotið ljótt
orð af vör. Ragna passaði mjög oft
upp á strákana mína þegar þeir
voru litlir og var hún í miklu uppá-
haldi hjá þeim. Hún vaggaði þeim
í svefn, kenndi þeim kvæði, að spila
á spil, sagði þeim ævintýri og ótal
frumsamdar sögur. Fáir kunnu
fleiri útfærslur á Búkollu en hún
og enn færri hafa þá þolinmæði að
segja þá sögu, litlum snáðum, í
a.m.k. 500 skipti, eða að fara í ótelj-
andi „Hvað gaf frúin þér í Ham-
borg í gær“. Til dæmis um vinsæld-
ir hennar hjá unga fólkinu dettur
mér í hug að í eitt sinn átti einn
sona okkar afmæli, en svo óheppi-
lega vildi til að Ragna gat ekki
mætt í veisluna. Þá sagði sá litli:
„Ef Ragna kemur ekki þá held ég
ekki upp á afmælið mitt.“ Þetta fór
þó allt vel, hringt var í Rögnu og
gat hún komist að lokum.
Já, hún Ragna var alltaf boðin
og búin að hjálpa hvar sem var og
hvenær sem var. Eins var hægt að
trúa Rögnu fyrir öllu, hún varð-
veitti leyndarmál og var þögul eins
og gröfin.
Þegar við fréttum að Ragna
væri dáin kom það eins og reiðar-
slag yfir okkur öll. Tilhugsunin að
sjá Rögnu okkar aldrei aftur er
mjög sársaukafull.
Þegar konan mín, Ursula, kom
til íslands 1964, var hún henni stoð
og stytta alla tíð. Hjartagæska og
látleysi hennar var með eindæmum.
Ragna var stór þáttur í lífi barna
minna á meðan við vorum á ís-
landi. Þegar Henning var að æfa
sig fyrir hlutverk sitt í „Herranótt"
Menntaskólans í Reykjavík hlýddi
hún honum yfir og auðvitað fór hún
á frumsýninguna „til að sjá minn
mann standa sig“ eins og hún sagði.
Jens heimsótti Rögnu daglega, þeg-
ar hann var síðast á íslandi og hún
lá á spítalanum. Þegar hann kom
til hennar í síðasta skipti til að
kveðja hana áður en hann fór út
til Þýskalands til að taka sitt loka-
próf í tannlækningum, sátu þau
lengi saman og bað hún hann að
kvíða engu. Að því loknu kvaddi
Ragna með þeim orðum að þetta
væri í síðasta sinn í þessu lífi sem
þau myndu sjást.
Ragnheiður var mjög guðhrædd
og trúuð kona. Nú er Guð búinn
að taka hana til sín, en hún lifir í
minningu okkar og við munum aldr-
ei gleyma henni.
Kæru móðursystur minni þökk-
um við öll fyrir allar þær nærveru-
stundir og allt það sem hún hefur
gert fyrir okkur. Guð styrki son
hennar, Edda, og systkini hennar í
þeirra sorg.
Eyjólfur Busk og fjölskylda.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSTA JÓSEPSDÓTTIR
frá Atlastöðum
i Fljótavik,
verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði í dag, fimmtu-
daginn 13. febrúar, kl. 15.00.
Grétar Sívertsen, Sigríður Guðbjartsdóttir,
Sonja Hulda Einarsdóttir, Gísli Bjarnason,
Ásdís Berg Einarsdóttir, Guðmundur Rafnar Valtýsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Faðir okkar,
HJÖRLEIFUR GÚSTAFSSOINI,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju föstudaginn 14. febrúar
kl. 14.00.
Fyrir hönd systkina og annarra vandamanna,
Jónina Hjörleifsdóttir,
Dagbjört Hjörleifsdóttir,
Gústa Hjörleifsdóttir,
Magnhildur Hjörleifsdóttir.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
JÓNA INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Seljahlíð,
er lést að morgni 6. febrúar sl., verður jarðsett frá Seljakirkju
föstudaginn 14. febrúar kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Slysavarnafélag ís-
lands.
Grétar Jónsson, Ágústa Olsen,
Sigurður Jónsson, Guðlaug Benediktsdóttir,
Sigrún Jónsdóttir,
Jóna Svana Jónsdóttir,
Jón B. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
PETRÍNA ANDREA FRIÐBJÖRNSDÓTTIR,
Hnífsdal,
verður jarðsungin frá Hnífsdalskapellu laugardaginn 15. febrúar
kl. 14.00.
Þeir, sem vildu minnast hennar, vinsamlega látið Fjórðungssjúkra-
húsið á ísafirði njóta þess.
Gunnar Kristinsson,
Héðinn Kristinsson,
Sigrún Gisladóttir,
Þórdís Þorleifsdóttir,
Þorgerður Vagnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SVEINSÍNA G. JÓRAMSDÓTTIR,
Nönnugötu 8,
Reykjavik,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 14. febrúar
kl. 13.30.
Valgerður Magnúsdóttir,
Bragi Lárusson, Sólveig Matthíasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Systir okkar,
UNNUR FINNBOGADÓTTIR,
Grettisgötu 76,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 14. febrúar
kl. 15.00.
Herdís Finnbogadóttir,
Albert Finnbogason,
Finndís Finnbogadóttir,
Ellert Finnbogason.
t
Innilegar þakkir fyrir samúð og vináttu við andlát og útför
HEIÐMUNDAR KLEMENSSONAR,
Kaldbak,
Rangárvöllum.
Klara Haraldsdóttir,
Elín Heiðmundsdóttir, ' Erlingur Gíslason,
Sigríður Heiðmundsdóttir, Viðar Steinarsson,
Klara Viðarsdóttir, Ösp Viðarsdóttir,
Tinna Erlingsdóttir.
t
Okkar innilegustu þakkir til þeirra, sem sýndu okkur samúð, vin-
áttu og hlýhug við andlát og útför eiginkonu minnar og móður,
RÁNAR ÁRMANNSDÓTTUR,
Miðvangi 14,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks á gjörgæsludeild og
deildar A-6 á Borgarspítala.
Bergþór Pálmason,
Geir Gunnarsson.
t
Þökku’m innilega fyrir samúð og vinarhug, sem okkur var sýndur,
við andlát og útför
SIGRÍÐAR FRIÐFINNSDÓTTUR,
áður Gunnarsbraut 34.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hvítabandsins.
Þórunn Magnúsdóttir,
Ásdfs Magnúsdóttir,
Jóhann Bjarnason,
Hulda Friðfinnsdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir vináttu og hlýhug við andlát og útför elsku-
legrar móður okkar, tengdamóður og ömmu,
SIGRÍÐAR HALLGRÍMSDÓTTUR,
Bogahlíð 15.
Inga Ingvarsdóttir, Almarr Gunnarsson,
Birna Halldórsdóttir,
Sævar Halldórsson, Auður Jónsdóttir,
Guðný Óskarsdóttir
og barnabörn.
Lokað
Vegna jarðarfarar HALLDÓRS H. JÓNSSONAR,
stjórnarformanns, verður aðalskrifstofa félagsins
í Reykjavík lokuð í dag, fimmtudaginn 13. febrúar,
frá kl. 14.30.
Eimskip.