Morgunblaðið - 25.07.1992, Blaðsíða 16

T
16
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JULI 1992
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JÚLÍ 1992
17

Útgefandi
Framkvæmdastjéri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Árvakur h.f., Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Björn Vignir Sigurpálsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aðal-
stræti 6, sími 691111. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 691122. Áskriftar-
gjald 1200 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 110 kr. eintakið.
Á háskabraut í 14 ár
Það er engin nýlunda hér á
landi að sjávarútvegsráð-
herrar ákveði að leyfilegur há-
marksafli skuli vera mun meiri en
sérfræðingar Hafrannsóknastofn-
unar leggja til. Undanfarin fjórtán
ár, eða frá árinu 1978 til 1991,
hafa ríkjandi sjávarútvegsráðherr-
ar hér á landi iðulega ákveðið að
heimila þorskveiði verulega um-
fram það sem Hafrannsóknastofn-
un lagði til, að árunum 1982 og
1983 undanskildum, en þau ár
náðist ekki að veiða leyfílegan
þorskafla. Jafnframt hefur raun-
verulegt aflamagn ítrekað orðið
meira en ráðherrar tóku ákvörðun
um.
Árið 1979 var raunverulegur
þorskafli 47,2% meiri en stofnunin
lagði til og 1980 var hann 44,7%
umfram tiUögur Hafrannsókna-
stofnunar. Árið 1984 var raun-
verulegur þorskafli landsmanna
42% umfram tillögur fiskifræð-
inga, 1985 62%, 1986 23%, 1987
30,7%, 1988 26%, 1989 19%, 1990
33,2% og í fyrra ákvað sjávarút-
vegsráðherra að heimila 3,3%
þorskveiðar umfram tillögur stofn-
unarinnar. Af þessari upptalningu
má sjá að fyrstu fjögur árin sem
kvótalögin voru í gildi, þ.e. 1984-
1987 var umframveiði upp á 380
þúsund tonn, miðað við tillögur
Hafrannsóknastofnunar. Þessar
upplýsingar komu fram í grein hér
í blaðinu í gær og eru byggðar á
athugunum og útreikningum ungs
hagfræðilektors við Háskóla Is-
lands, Birgis Þórs Runólfssonar.
Samkvæmt þessum útreikningum
voru umframveiðamar hvorki
meira né minna en 865 þúsund
tonn á þessum fjórtán árum. Það
jafngildir aftur því, að veitt hafi
verið að meðaltali 24,5% meira
magn af þorski á ári en Hafrann-
sóknastofnun Iagði til, sem sam-
svarar því, að ár hvert voru veidd
62 þúsund tonn af þorski, umfram
það sem stofnunin gerði tillögur
um.
Af þessum upplýsingum að
dæma er augljöst, að við höfum
lengi verið á hættubraut við sókn
lífsbjargarinnar úr sjó og má til
sanns vegar færa að þjóðin eigi
þar öll einhvern hlut að máli. Við
höfum í grandaleysi ráfað eftir
þessari háskabraut, án þess að
skynja þá hættu sem fólst í þessum
ákvörðunum. Eftir á er auðvelt
að kenna um misvitrum stjóm-
málamönnum en staðreyndin er
sú að litlum mótmælum var hreyft
þegar þessar ákvarðanir vora
teknar. Það á bæði við um stjóm-
málamenn, fjölmiðla og talsmenn
hagsmunasamtaka. Umframveið-
in er að vísu ekki öll samkvæmt
ákvörðunum ráðherra, því flest
árin hefur ráðherra ákveðið afla-
mark á þorski, talsvert umfram
tillögur Hafrannsóknastofnunar,
en heildarafli síðan farið vel fram
úr ákvörðun ráðherra.
Þessar tölulegu upplýsingar
sýna, að fiskifræðin og vísindin
hafa ekki ráðið ferðinni við
ákvarðanatöku. Annars vegar
koma þar til efnahagsleg skamm-
tímasjónarmið en hins vegar, og
því má ekki gleyma, að þegar
fyrstu svörtu skýrslumar voru
birtar, voru menn almennt fullir
efasemda um, að fiskifræðingar
hefðu á réttu að standa. Reyndin
hefur því miður orðið sú, að of-
veiði áram saman hefur leitt til
þess, að mjólkurkýr allra íslend-
inga er að niðurlotum komin, þótt
reynt sé að hreyta hana til hins
ýtrasta.
Málsbætur geta helst talist
þær, að umræðan um ástand
þorskstofnsins er fyrst nú komin
í þann farveg að snúast einkum
um þá hættu á hruni hrygninga-
stofnsins sem blasir við, verði ekki
ráðist í að byggja hann upp. Það
verður að gera. Við megum ekki
fresta því að ákveða að standa
vörð um fjöregg þjóðarinnar, þeg-
ar við höfum fengið nokkuð
ákveðna vísbendingu um hættuna.
Birgir Þór Runólfsson telur, að
jafnvel sé nauðsynlegt að hafa
fiskveiðiflotann jafnstóran og
hann er nú vegna þess, að lítil
stofnstærð og dreifður fiskur valdi
því, að erfítt sé að ná leyfílegu
aflamagni. í þessu sjónarmiði felst
jafnframt, að það væri þjóðhags-
lega hagkvæmara að veiða minna
magn af fiski með færri skipum.
Háskólakennarinn telur jafn-
framt, að verði pólitísk ákvörðun
tekin um að stækkaþorskstofninn,
með því að fara að skerðingartil-
lögum, þá þurfí innan fárra ára
mun færri skip til þess að sækja
meiri físk. Eftir að stofninn hafi
stækkað til muna, verði hann mun
veiðanlegri en nú. í kjölfar efling-
ar og stækkunar þorskstofnsins
geti sjávarútvegur á íslandi skilað
góðum arði, en greinin er nú með
meðaltalstap í rekstri.
Það er athyglisvert, að Birgir
Þór Runólfsson telur réttlætan-
legt, að ríkissjóður taki lán, vegna
skerðingar á þorskveiðiheimildum.
Hann lítur þannig á, að ekki sé
til arðbærari íjárfesting fyrir ís-
lendinga en að fjárfesta í stækkun
þorskstofnsins. Hann bendir á, að
slík fjárfesting myndi leiða til svo
mikillar aukningar á stofnstærð-
inni, að Islendingar ættu auðvelt
með að greiða niður lánin, þegar
veiðar úr stérkari þorskstofni hæf-
ust. Hann líkir þessu einfaldlega
við það að taka lán til þess að
virkja fallvötnin. Arðurinn af virkj-
ununum fari síðan m.a. til þess
að greiða niður fjárfestingarnar
sem ráðist var í við upphaf fram-
kvæmdanna.
Þetta eru nýstárleg sjónarmið
sem gefa til kynna að það séu
ekki bara vondir kostir, sem við
stöndum frammi fyrir, heldur fel-
ist í þessum erfiðleikum tækifæri
til nýrrar uppbyggingar. Það tæki-
færi eigum við að grípa.
Styrkir til Akureyrar og Hafnarfjarðar:
Verkefni þeirra
utan ranunans
sem við settum
- segir Pétur Sigurðsson stjórnarfor-
maður Atvinnuleysistryggingasjóðs
PÉTUR Sigurðsson, stjórnar-
formaður Atvinnuleysistrygg-
PáU Líndal
Páll Líndal
lætur af
störfum
PÁLL Lindal, ráðuneytisstjóri
umhverfisráðuneytisins, hefur
óskað eftir Iausn frá störfum fyr-
ir aldurs sakir frá og með 1. ágúst.
Hann vann að undirbúningi stofn-
unar umhverfísráðuneytis og hefur
verið þar ráðuneytisstjóri frá upp-
hafí en ráðuneytið var formlega
stofnað 23. febrúar 1990. Páll starf-
aði áður í iðnaðarráðuneytinu og hjá
Reykjavíkurborg.
Hann átti lengi sæti í Náttúru-
verndarráði og hefur starfað mikið
að skipulagsmálum en náttúruvemd
og skipulagsmál heyra undir um-
hverfisráðuneytið.
ihgarsjóðs, segir að stjórnin
hafi ekki veitt Hafnarfirði og
Akureyri styrk vegna atvinnu-
skapandi verkefna, þar sem
umsóknir bæjanna hafi ekki
verið í samræmi við þær for-
sendur, sem sjóðsstjómin hefði
gefíð sér varðandi úthlutun
slíkra styrkja. Pétur segir að
sjóðurinn hafi veitt Húsavík-
urbæ styrk til að borga 20
manns laun í 2 til 3 mánuði og
virðist sú tilraun ætla að ganga
vel.
Stjóm Atvinnuleysistrygginga-
sjóðs bárast í vor umsóknir frá
þremur bæjarfélögum um styrki
til atvinnuskapandi verkefna í
sumar. í júní var ákveðið að veita
Húsavíkurbæ slíkan styrk og segir
Pétur Sigurðsson, formaður stjóm-
ar sjóðsins, að sú tilraun, sem þar
var gerð, virðist ætla að skila góð-
um árangri. Veitt hafi verið fé til
að greiða 20 stöðugildi í 2 til 3
mánuði og hafí Húsvíkingar náð
að tæma atvinnuleysisskrána í
bænum. Fólkið, sem ráðið hafí
verið, starfí þar við hreinsun og
ræktun.
Pétur segir að óskað hafí verið
eftir nánari upplýsingum frá hinum
bæjunum tveimur, Hafnarfírði og
Akureyri, þar sem gerð væri grein
fyrir hvaða áform bæimir hefðu í
þessum efnum, en svo virtist sem
þau væra ekki í samræmi við þær
forsendur, sem stjóm Atvinnueys-
istryggingasjóðs, hefði gefíð sér.
Til dæmis hefði Akureyrarbær
haft hugmyndir um að nýta féð til
að greiða ýmsan launakostnað í
sambandi við uppbyggingu
„Listagils", en stjómin hefði gert
ráð fyrir að það yrði alfarið notað
til að fækka á atvinnuleysisskrám
í bæjunum.
Morgunblaðið/Vilmundur Hansen
Hafnargarðurinn í Norðurfirði lengdur
Trékyllisvík.
VIÐ höfnina í Norðurfírði hafa staðið yfir miklar fram-
kvæmdir að undanförnu. Að sögn Gunnsteins Gísla-
sonar sveitarstjóra Ámeshrepps á að lengja garðinn
við smábátahöfnina í um eitthundrað metra. Rúmir
fjörtíu metrar eru nýbygging en hitt er endurbygging
á gamla garðinum sem fór mjög illa í vetur. Fram-
kvæmdir þær sem nú standa yfir bæta mjög aðstöðu
smábáta í Norðurfírði. Garðurinn á að veija bátana
fyrir vestanátt og innfjarðaröldunni. Eftir að fram-
kvæmdinni lýkur verður aðstaða fyrir um fimmtán
trillur en undanfarin ár hefur útgerð frá Norðurfirði
aukist og í sumar gera þar út tíu bátar. Framkvæmd-
ir hófust 6. júlí og á þeim að vera lokið um 1. ágúst.
- V.Hansen.
Breytingar á hlutabréfaverði í Granda og ÚA:
Vísitala hlutabréfa í
gávarútvegi lækkar
Reiknað með frekari lækkun síðar
LANDSVÍSITALA hlutabréfa í sjávarútvegi, er Landsbréf hf.
hófu útreikning á 1. júlí, hefur nú lækkað tvisvar í röð. Upphafs-
gildi vísitölunnar var 100, en er nú komið niður I 76,39, sem er
um 23,6% lækkun. Að sögn Davíðs Björnssonar hjá Landsbréfum
má rekja lækkunina til verðlækkunar á hlutabréfum í Granda og
Útgerðarfélagi Akureyrar, og kveðst hann telja líklegt að vísital-
an kunni að lækka enn frekar ef viðskipti verða með fleiri félög.
Davíð kvað vísitöluna reiknaða
út frá verði hlutabréfa sex útgerð-
arfyrirtaskja, Ámess, Granda, Har-
aldar Böðvarssonar, Síldarvinnsl-
unnar, Skagstrendings og Útgerð-
arfélags Akureyrar, og vega sam-
kvæmt markaðsvirði útistandandi
bréfa.
„Síðan vísitalan var sett á stofn
1. júlí hafa einungis átt sér stað
viðskipti með tvö félaganna,
Granda og ÚA, sem bæði hafa ver-
ið seld undir fyrra markaðsverði,"
sagði Davíð. Fyrst hafí bréf í
Granda verið seld á genginu 1,8 í
stað 2,8 áður, og svo hafí ÚA lækk-
að úr 3,82 niður í 3,10, þegar seld
vora bréf í fyrirtækinu fyrir um 1,5
milljónir króna í fyrradag.
Davíð sagði að reikna mætti með
frekari lækkun vísitölunnar þegar
viðskipti með fleiri félög ættu sér
stað og möguleg verðlækkun komi
í ljós. „Mér þykir ekki trúlegt að
það séu bara sterkustu félögin sem
lækka í verði,“ sagði hann.
Barnaverndarmál:
Við höfum alltof fá úrræði
þegar eitthvað fer úrskeiðis
segir Guðjón Bjarnason, framkvæmdastjóri Barnaverndarráðs
GUÐJÓN Bjarnason, framkvæmdastjóri Bamaverndarráðs íslands,
segir að ný lög um vernd barna og ungmenna, sem taka eiga gildi
um næstu áramót, feli í sér viðamiklar breytingar, sem verði til bóta
fyrir starf barnaverndaryfirvalda. í lögunum sé viðfangsefnið skil-
greint mun betur en í núgildandi lögum og auk þess séu þau almennt
mun skýrari og aðgengilegri. Þar séu hagsmunir barna lagðir til grund-
vallar og áhersla lögð á réttarstöðu þeirra. Hins vegar megi ekki
gleyma því að til að ná markmiðum laganna þurfi mikilvægar breyting-
ar að eiga sér stað. I þeim efnum beri hæst að auka fjölbreytni þeirra
úrræða, sem skjólstæðingar bamaverndaryfirvalda þurfa, og taka
mið af aðstæðum og hefðum, sem ríkja hér á landi.
4. til 6. ágúst næstkomandi verður
haldið í Reykjavík norrænt þing um
málefni barna. Þar verður fjallað
almennt um vanrækslu bama, kyn-
ferðislegt ofbeldi og illa meðferð svo
nokkuð sé nefnt. Guðjón Bjarnason,
framkvæmdastjóri Barnaverndar-
ráðs, á sæti í undirbúningsnefnd
þingsins, og segir hann að þokast
hafi í rétta átt í löggjöf um málefni
barna. Auk laga um vernd bama og
ungmenna, sem taki gildi um næstu
áramót, hafí ný barnalög tekið gildi
1. júlí og horfi margt til framfara f
þessari löggjöf. Meðal annars megi
nefna að verulegar breytingar verði
á hlutverki Barnaverndarráðs og það
hafi framvegis eingöngu með hönd-
um lokaúrskurðarvald í bamavernd-
armálum en félagsmálaráðuneytið
taki við eftirliti með starfi barna-
verndarnefnda, leiðbeiningarhlut-
verki varðandi starf þeirra og fleiri
verkefnum, enda hafí ekki þótt fara
Morgunblaðið/Bjarni
Guðjón Bjarnason, framkvæmda-
stjóri Barnaverndarráðs.
vel á því að eitt og sama stjórnvald
færi með þessu ólíku hlutverk.
Guðjón nefnir einnig, að nýju lög-
in feli í sér að barnaverndarmálin
flytjist til félagsmálaráðuneytisins
og það sé til bóta, enda fari það
með verkefni tengd félagslegri þjón-
ustu og málefnum sveitarfélaga. Þá
séu lagaákvæði sett fram á skýrari
og skipulagðari hátt í nýju lögunum,
sem sé mikilvægt, því fjölmargir
aðrir en sérfræðingar þurfí þekkja
lögin og fara eftir þeim. Enn fremur
sé framsetning laganna miðuð við
hagsmuni barna og taki í hvívetna
mið af réttindum þeirra.
Guðjón telur að löggjöf hér á landi
sem snerti réttindi barna á einn eða
annan hátt, hafi verið ómarkviss og
ekki tekið nægilegt tillit til þarfa
þeirra. Þróun löggjafar sé á réttri
leið, en hefði mátt ganga mun hrað-
ar fyrir sig. Hins vegar megi ekki
gleyma því, að til þess að hægt sé
að fylgja markmiðum laga um vernd
barna og ungmenna þurfi allar að-
stæður að vera hliðhollar. Þar sé við
margháttaðan vanda að glíma, til
dæmis séu fá sveitarfélag þess um-
komin að veita nútímalega félags-
þjónustu, bæði af fjárhagslegum
ástæðum og faglegum. Þá vanti til-
finnanlega stofnanir af ýmsu tagi,
bæði til að vista ung börn meðan
verið sé að rannsaka aðstæður þeirra
eða vinna að frekari úrlausn mála
þeirra.
Hann segir að brýnt sé að allir
þættir barnavemdarstarfs haldist í
hendur; lagasmíð og uppbygging
úrræða, rannsóknir og þróunarvinna.
Ekki sé síður mikilvægt að almenn-
ingur hafi skilnig á þeirri staðreynd,
að tiltekinn fjöldi barna hér á landi
eigi afar erfitt og sé í þörf fyrir bráða
aðstoð.
Guðjón segir að lokum að vanda-
málin á sviði barnaverndarmála hafi
breyst á undanförnum árum og ára-
tugum og séu að sínu mati erfiðari
úrlausnar nú en áður. Áður fyrr
hafí orsök vandans oftar en ekki
verið fátækt og mikil barnamergð í
fjölskyldum en nú séu orsakir fjöl-
þættari, svo sem lélegt geðrænt
ástand foreldra, áfengisneysla, rót-
leysi ýmiss konar og almenn van-
ræksla og þekkingarskortur við upp-
eldið. Fólk verði að horfast í augu
við þá erfíðu staðreynd, að mörg
börn hér á landi búi við ömurlegar
aðstæður. Mikilvægt sé að koma
þeim til hjálpar og leita stöðugt betri
leiða til að bæta úr þeim.
Fullviss um að ákvarð-
anir um leyfilegan
þorskafla voru réttar
Matthías Bjarnason
- segir Matthías Bjarnason, sjávarút-
vegsráðherra á árunum 1974 til 1978
MATTHÍAS Bjarnason, sem gegndi stöðu sjávarútvegsráð-
herra á árunum 1974 til 1978, segist þess fullviss að ákvarðan-
ir hans um leyfilegan þorskafla á sínum tíma hafi ekki verið
rangar. I blaðinu í gær var greint frá því að á undanförnum
14 árum hefðu verið veidd 865 þúsund tonn af þorski umfram
það sem tillögur Hafrannsóknarstofnunar hefðu hljóðað upp
á. Morgunblaðið spurði þá Matthías Bjarnason, Kjartan Jó-
hannsson og Halldór Ásgrímsson, sem allir hafa gegnt emb-
ætti sjávarútvegsráðherra á þessu tímabili, auk Steingríms
Hermannssonar, hvort þeir teldu sig hafa tekið rangar ákvarð-
anir á sínum tíma, sem ef til vill mætti rekja ástand þorsk-
stofnins í dag tU. Ekki náðist í Steingrím Hermannsson þar
sem hann er staddur í Múrmansk.
Matthías Bjarnason:
„200 mílur
úrslitaatriði
þess að
sjávarútvegur
hélt velli“
„Það er afskaplega lítið talað um
það að þegar útfærslan var gerð
fyrir 16 áram í 200 mílur vora
gerðar einhveijar mestu friðunar-
ráðstafanir sem gerðar hafa verið,
bæði var möskvi í öllum togveiðar-
færum stækkaður verulega og
sett vora á bönn við veiði á smá-
físki á ákveðnum svæðum í fyrsta
skipti. Þá hafði hlutur útlendinga
í botnfískafla um það bil tveimur
áram áður verið allt að 50%,“ seg-
ir Matthías Bjarnason.
Hann segir að ef ákvörðun Haf-
rannsóknarstofnunar um að heim-
ila veiði á 230 þúsund tonna kvóta
hefði átt að gilda bæði fyrir íslend-
inga og útlendinga hefðu íslend-
ingar ekkert fengið. „Ég spyr á
hveiju þessi þjóð hefði þá átt að
lifa,“ segir Matthías.
Hann segist telja að baráttan
fyrir 200 mílna fískveiðilögsögu
og samningarnir við Þjóðveija og
Breta hafi valdið úrslitum um það
að sjávarútvegur hélt velli á þess-
um árum.
„Það sýndist sitt hveijum þá
eins og nú um það hvað gera ætti
og margir börðust gegn því að
samið yrði við Breta. Fólk ætti
hins vegar í dag gjaman að hafa
það í huga hvernig útlitið væri og
hefði verið á undanförnum árum
ef ekki hefði verið sótt af fullu
kappi að færa fiskveiðilögsöguna
út í 200 mílur og koma útlending-
um út úr henni,“ segir Matthías.
Kjartan Jóhannsson:
„Yar
gagnrýndur
fyrir
aðhaldssemi“
Kjartan Jóhannsson, sjávarút-
vegsráðherra frá 1978 til 1980,
segist hafa þótt mjög aðhaldssam-
ur í veiðunum í sínum tíma og
hafí hann jafnan verið gagnrýndur
fyrir að takmarka veiðarnar meira
en greinin vildi. „Ég var til dæmis
fyrstur manna til að stoppa loðnu-
veiðar sem þótti nokkuð mikill
atburður á sínum tíma þegar menn
höfðu ekki vanist því að þær væru
Halldór Ásgrímsson
Kjartan Jóhannsson
skammtaðar," segir Kjartan.
Varðandi aðrar veiðiheimildir
segist hann einnig hafa verið að-
haldssamari en menn höfðu áður
vanist. „Þegar ég var sjávarút-
vegsráðherra var ekki komið
kvótakerfí svo aðferðirnar sem ég
varð að nota voru fólgnar í því
að takmarka fjölda veiðidaga hjá
toguram, skera aftan af vetrar-
vertíðinni hjá bátunum og lengja
jóla- og páskaleyfi. Allt gekk þetta
út á að takmarka sóknina en þá
var náttúralega ekki hægt að hitta
nákvæmlega á einhveija tiltekna
tölu. Almennt séð held ég hins
vegar að þeir sem muni þennan
tíma geti staðfest að ég hafí þótt
full aðhaldssamur," segir Kjartan.
Hann segist hafa barist við að
fá menn til að hafa hemil á stærð
skipastólsins. „Ég lenti til dæmis
í rimmu þegar ég bannaði inn-
flutning á skipum um tíma en þá
ætlaðist ég til að menn áttuðu sig
á því hvemig þeir vildu haga end-
umýjun skipastólsins án þess að
hann yrði allt of stór, því auðvitað
var það skömmtunarkerfí sem þá
þegar var komið vísbending um
að hann væri of stór.“
„Ég fór eins langt og ég taldi
mig geta í því að hafa hemil á
veiðunum, með þeim stjómtækjum
sem mér voru tiltæk og sat yfír-
leitt undir gagnrýni fyrir að vera
of aðhaldssamur. Hvort ég hafí
verið nógu aðhaldssamur er spum-
ing sem erfítt er að svara,“ segir
Kjartan að lokum.
Halldór Asgrímsson:
„Gef ekki
mikið fyrir
fortíðar-
athuganir“
HALLDÓR Ásgrímsson, sjávarút-
vegsráðherra frá 1983 til 1991,
segir að meginástæður þess að
veitt hafí verið meira á undanföm-
um árum en Hafrannsóknarstofn-
un hafí mælt með, séu að íslend-
ingar hafí ekki haft stjórnunar-
kerfí sem gert hafí þeim kleift að
vera innan þeirra marka sem
mælt hafi verið með. „Mest allan
tímann höfum við búið við sóknar-
mark með einum eða öðrum hætti.
Ég byijaði á því sem sjávarútvegs-
ráðherra 1983 að beijast fyrir því
að ná betri böndum á þessar afla-
tölur. Það tók mjög langan tíma
og alltaf var kvartað undan því
að aflatölur væra allt of lágar,“
segir Halldór.
Hann segist ekki minnast þess
að það hafí verið gagnrýnt að of
mikil veiði væri leyfð. „Ég er þeirr-
ar skoðunar að oft hafí verið veitt
of mikið og hefði sem sjávarút-
vegsráðherra viljað geta haft veið-
ina innan annarra marka, ef til
vill ekki nákvæmlega eins og físki-
fræðingar lögðu til, því það verður
líka að hafa í huga að það var
svigrúm í tillögum fiskifræðinga,"
segir hann.
Hann segist hins vegar ekki
gefa mikið fyrir fortíðarathuganir.
Aðalatriði sé hvernig staðan sé í
dag. Ég er tvímælalaust þeirrar
skoðunar að halda eigi utan um
þetta með þeim hætti að þorsk-
stofninn verði byggður upp en þá
er líka mikilvægt að menn gæti
þess stjórnunarkerfis sem er í dag
og leggi sig fram um að fylla upp
í þau göt sem þar era þó ennþá,“
segir hann.
. s-