Morgunblaðið - 09.08.1992, Blaðsíða 6

6 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9. ÁGÚST 1992
r»
ftir að við
höfðum borð-
að lax í veiði-
1 húsinu var
' lagt af stað
til Keflavíkur
. þar sem
J einkaþota
Æ hans beið til-
búin að fljúga
með hann og
konu hans ásamt þremur vinum
heim á leið, til Flórída þar sem þau
búa. Þegar við komum á staðinn
var Nicklaus enn að veiða, eða
reyna að veiða því hann fékk engan
lax þann daginn,
en Barbara,
kona hans, fékk
einn og lét mann
sinn óspart
heyra það. Það
voru viss von-
brigði að hitta
Nicklaus í fyrsta
sinn. Maðurinn
sem var svo stór
í augum blaða-
manns, kylfíng-
ur sem ég hafði
fylgst lengi með
í gegnum fjöl-
miðla, var ekki
mikið fyrir augað þegar hann kom
frá ánni í vöðlunum og með veiði-
hattinn. Einhvem veginn hafði ég
búist við honum allt öðruvísi. En
handabandið var þétt og hlýtt og
viðmótið einstaklega þægilegt.
Engin yfírborðsmennska, heldur
kom hann til dyranna eins og hann
var klæddur, og þau hjón bæði.
„Nicklaus er eins og hver annar
bóndi í Borgarfirðinum," sagði einn
gestanna í veiðihúsinu. Og það var
mikið til í því.
„Þetta er í sjötta sinn sem við kom-
um hingað, en ég man ekki hvernig
þetta byrjaði. Okkur líkaði vel að
koma hingað og renna fyrir lax og
krakkarnir höfðu mjög gaman af
því að koma. Þau veiddu reyndar
ekki mikið en það kom ekki að sök
því þeim fannst svo gaman að leika
sér héma, gátu farið í fjallgöngur
og annað því um líkt. Þau voru
mjög ánægð. Síðan hef ég komið
fimm sinnum enda hef ég mjög
gaman af að veiða, þó svo að mér
finnist lax ekki góður, nema grafínn
og reyktur," segir Nicklaus þegar
hann riflar upp hvemig það kom
til að hann kom hingað fyrst.
Á meðan við ókum frá Norðurá
í Borgarfírði til Keflavíkurflugvall-
ar var að sjálfsögðu ekið framhjá
mörgum bóndabæjum og á túnum
flestra þeirra vom heyrúllur pakk-
aðar í hvítt plast. „Þetta er hræði-
legt að sjá. Bændur ættu að gera
eitthvað í þessu. Eins og landið
ykkar er nú fallegt þá stingur þetta
í augu. Það ætti í það minnsta ein-
hver að taka sig til og framleiða
grænar pakningar þannig að rúll-
umar séu ekki eins áberandi," sagði
Nickalus og Barbara bætti við; „það
ætti líka að gera umbúðimar endur-
vinnanlegar.“
Mikill áhugi á íþróttum
Gullbjörninn Jack Nicklaus er
fæddur í Ohio í Bandaríkjunum 21.
janúar 1940 og er því orðinn 52
ára. Faðir hans, sem var atvinnu-
maður í ruðningi, hafði mikinn
áhuga á íþróttum og kynnti synin-
um margar greinar. „Pabbi kenndi
mér margar greinar. Eg var í tenn-
is, körfuknattleik, hafnabolta, ruðn-
ingi, veiði og í raun í öllum greinum
sem hægt er að stunda undir bemm
himni, og nokkmm innandyra líka.
Ég var tíu ára þegar ég fór fyrst
í golf með pabba og ég kunni fljót-
lega vel við íþróttina, en það var
ekki við fyrsta höggið sem ég fékk
ást á íþróttinni, eins og einhverjir
segjast hafa haft eftir mér. Eg
Gullbjöminn
náði fljótlega góðum tökum á golf-
inu og ástæðan fyrir því að ég valdi
golf frekar en einhverja aðra íþrótt
er líklega sú að þar get ég verið
einn með sjálfum mér og ráðið hve-
nær ég spila og hvenær ég æfi.
Auðvitað elska ég golfíþróttina,
annars hefði ég varla enst svona
lengi í þessu. En ég verð að segja
eins og er að golfið er mér ekki
eins mikilvægt nú og það var áður.
Ég er ekki tilbúinn að færa eins
miklar fórnir og ég gerði þegar ég
var yngri. Þá tók ég þátt í um 25
mótum á ári en núna læt ég mér
nægja að vera með í 15 mótum á
Björn úr gulli blasir við þegar gengið er inn í einka-
þotu Nicklaus.
Nicklaus og Barbara við Norðurá í Borgarfirði. Morgunbiaðið/Þorkeii
Sterkur á flötunum
JACK Nicklaus hefur oft verið
hrósað fyrir að vera góður púttari
og ekki að ástæðulausu. I stóru
mótunum fjómm hefur hann tíu
sinnum lent í þvi að þurfa að leika
síðustu holuna á pari til að ná
jöfnu við aðra kylfínga og níu
sinnum tókst honum ætlunarverk-
ið. Það var á Lyntham-vellinum á
Opna breska mótinu árið 1963
sem hann fékk skolla á síðustu
holu og missti af umspili.
„Taugamar hafa haldið vel hjá
mér í gegnum tíðina. Þegar ég
hef púttað illa er það ekki vegna
tauganna, heldur hreinn og beinn
klaufaskapur," segir Nicklaus um
þetta einstaka afrek sitt.
holurnar á sjö undir pari og fékk
samt einn skolla. Ég mun aldrei
gleyma því þegar ég gekk upp síð-
ustu brautina og vissi að ég gæti
sigrað ef ég næði að pútta almenni-
lega. Það var í rauninni pútterinn
minn sem ákvað á 10. flöt að fara
að gera eitthvað. Ég hafði leikið
ágætlega en púttað illa, en svo fór
pútterinn í gang,“ sagði Nicklaus
og greinilegt var að síðasti sigur
hans á stórmóti var honum enn í
fersku minni, enda risu áhorfendur
úr sætum og hylltu meistara meist-
aranna.
Áhorfendur á golfmótum erlendis
eru fjölmargir og eiga „sína“ menn
í hveiju móti. Jaek Nicklaus var
lengi vel ekki vinsælasti kyflingur-
inn meðal þeirra. „Það tók nokkur
ár að fá áhorfendur á sitt band og
það er bara eðlilegt. Þegar einhver
ungur og óþekktur kyflingur kemur
fram á sjónarsviðið og fer að vinna
menn eins og Arnold Palmer, sem
var mjög vinsæll meðal áhorfenda,
þá eru áhorfendur ekkert allt of
hrifnir af því. Síðan þegar fólk sér
að þessi ungi kylfingur heldur
áfram að vinna og láta að sér kveða
breytist viðhorfið.“
Gullbjörn frá árinu 1961
Nicklaus hefur verið nefndur
mörgum nöfnum i gegnum tíðina
en Gullbjörninn festist við hann.
„Það var einhver ástralskur íþrótta-
fréttamaður sem kallaði mig Gull-
björninn árið 1961. Ég veit ekki
-trilfll
Eirikur
Það er nauðsynlegt að teygja vel áður en menn hefja golfleik. Nicklaus hitaði upp á Akureyri eins og hann gerir þegar hann tekur þátt í mótum.
ári og eiga frekar eina og eina helgi
með fjölskyldunni," svaraði Jack
Nicklaus er hann var spurður hvort
áhuginn á golfínu væri að minnka.
Undirbúningurinn minni
„Ég hef til dæmis breytt undir-
búningi mínum fyrir stórmótin tals-
vert frá því sem áður var,“ segir
Nicklaus sem var þekktur fyrir
hversu vel hann undirbjó sig fyrir
mót. „Ég byijaði að hugsa um
bandaríska meistaramótið (Mast-
ers) í janúar og þá hófst undirbún-
ingurinn fyrir mótið. Núna fer ég
að hugsa um mótið í janúar, en
undirbúningurinn hefst ekki fyrr
en í mars. Eg er samt ennþá metn-
aðarfullur og áhugasamur, en ég
er einhvern veginn lengur að koma
mér að verki.“
Golfvallahönnuðurinn
En það er önnur hlið golfíþrótt-
arinnar sem tekur sífellt meiri tíma
hjá kylfingi aldarinnar. „Ég byijaði
að hanna golfvelli fyrir fimmtán
árum og fyrsti völlurinn var opnað-
ur árið 1978. Nú eru 88 vellir sem
ég hef hannað í notkun víðs vegar
um heim. í næstu viku verður völl-
ur númer 89 opnaður formlega og
hann er í Brasilíu, en flestir eru
þeir í Bandaríkjunum, nokkrir í
Evrópu, Mexíkó, Ástralíu, Japan og
víðar, þannig að ég verð að ferðast
talsvert vegna vinnunar.
Ég hef oft verið spurður að því
hvernig ég hanni golfvelli, hvort ég
taki mið af því hvemig ég leiki
golf. Svarið við slíkri spurningu er
auðvitað nei, til hvers á ég að hanna
88 golfvelli fyrir mig! Ég reyni að
taka tillit til þess að sem flestir
geti haft gaman af að leika völlinn.
Eg get ekki gert upp á milli þeirra,
þetta eru allt frábærir golfyellir,"
segir Nicklaus og glottir.
Þegar Nicklaus var 13 ára lék
hann Scioto-völlinn í Columbus,
Ohio, sem var heimavöllur hans, á
69 höggum og tveimur árum síðar
tók hann fyrst þátt í bandaríska
áhugamannamótinu. Sautján ára
gamall tók hann fyrst þátt í Opna
bandaríska golfmótinu (U.S. Open)
sem er eitt af fjórum stærstu og
merkustu golfmótum í heimi og
hann hefur verið meðal keppenda
allar götur síðan, eða í 35 ár. Árið
1962, þegar Nicklaus var 22 ára,
tók hann í fyrsta sinn þátt í öllum
fjórum stóru mótunum, Opna
breska og PGA auk þeirra sem
áður eru nefnd, og sigraði í Opna
bandaríska. Eftir það hefur ferill
Nicklaus verið samfelld sigurganga.
Sigurinn á Master 1986 sá
eftirminnilegasti
- Hvaða sigur er meistaranum
eftirminnilegastur?
„Það er alltaf erfitt að segja.
Þegar ég var yngri og uppá mitt
besta bjuggust allir við því að ég
sigraði. Ég bjóst við því í hvert sinn
sem ég fór í mót, mótshaldarar
áttu von á sigri mínum og aðrir
keppendur líka. Sigurinn á banda-
ríska meistaramótinu (U.S. Mast-
ers) 1986 verður mér alltaf minnis-
stæður. Þá átti eiginlega enginn von
á að ég færi með sigur af hólmi,
og ef til vill síst ég sjálfur. Þetta
var ellefu árum eftir síðasta sigur
minn þar og 23 árum eftir að ég
vann þar fyrst.“
Pútterinn fór í gang
Á umræddu móti var Nicklaus
ekki líklegur til sigurs eftir fyrstu
átta holurnar síðasta daginn, enda
hafði hann það fyrir sið að gera
út um mót á fyrri níu holunum, en
ekki að þessu sinni. „Þegar ég kom
á níunda teig hugsaði ég með mér
að ég yrði að fara að gera eitthvað
af viti. Það tókst, ég lék síðustu tíu
nákvæmlega hvers vegna. Hann
skrifaði grein um mig og sagði að
ég líktist stórum gullnum birni,
hvort sem það spratt af útliti mínu,
hvernig ég spilaði, eða hvoru
tveggja. Eða einhveiju allt örðu,
ég veit það ekki. Ég var að skrifa
undir fyrsta samning minn og þetta
var ágætt vörumerki. Mér fannst
þetta ágætt nafn og hélt því á lofti
og það festist við mig.“
- Haft var eftir þér árið 1961
að þú ætlaðir aldrei að gerast at-
vinnumaður í golfi. Hvað breyttist?
„Er þetta haft eftir mér? Það
getur ekki verið. Ég hef aldrei sagt
þetta. Blaðamaðurinn hefur búið
þetta til. Heyrðu annars, það gæti
verið að ég hafí sagt þetta því í þá
daga voru reglur um atvinnu-
mennsku svo strangar að við mátt-
um ekki einu sinni segja að okkur
langaði til að verða atvinnumenn,
þá vorum við orðnir það á pappírn-
um. Við urðum því alltaf að segja
ósatt!“
Enginn getur slegið metin mín
í náinni framtíð
- Telur þú að einhver kylfingur
eigi eftir að slá öll þau met sem
þú hefur sett á ferlinum?
„Úúúúffff," stundi hann, en svo
I
(
f
I
<
(
(