Morgunblaðið - 08.11.1992, Blaðsíða 34
a4
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 8, NÓVEMBER 1992
Fjóla Gunnlaugsdóttir
frá Ytra-Ósi, Stein-
grímsfirði - Minning
Fædd 20. september 1915
Dáin 2. nóvember 1992
Móðursystir mín og sérstakur
vinur, Fjóla Gunnlaugsdóttir, lést á
Landspítalanum að morgni 2. nóv-
ember sl. eftir langa og erfíða sjúk-
dómslegu. Hún verður jarðsett frá
Neskirlqu mánudaginn 9. nóvember
kl. 15.
Fjóla frænka, eins og ég var
vanur að kalla hana, var fædd 20.
september 1915 að Ytra-Ósi við
Steingrímsfjörð. Foreldrar hennar
voru hjónin Gunnlaugur Magnússon
og Marta Magnúsdóttir og var hún
yngst fjögurra alsystkina, en einnig
átti hún yngri fóstursystur. Öll eru
systkini Fjólu látin fyrir nokkrum
árum nema Nanna systir hennar.
Heimili foreldra Fjólu að Ósi var
efnaheimili miðað við aðstæður þess
tíma. Heimilið var margmennt eins
og títt var um stórbýli og gestrisni
og höfðingsskapur mikill. Hafði
frænka mín síðar á lífsleiðinni í
. hávegum þann höfðingsskap er hún
ólst upp við í æsku. Eftir hefð-
bundna skólagöngu heima í héraði
stundaði hún á árunum 1934 til
1935 nám við Reykjaskóla í Hrúta-
fírði og lauk þaðan gagnfræðaprófí.
Eftir námið í Reykjaskóla fór
Fjóla til Reykjavíkur og vann við
verslunarstörf í mörg ár. Fyrst við
afgreiðslustörf en síðan sem skrif-
stofumaður. Hún starfaði m.a. hjá
Fíáttúrulækningafélaginu, fyrst á
skrifstofu félagsins í Austurstræti
en síðan í nokkur ár á Heilsuhælinu
í Hveragerði. Hugurinn stóð þó til
annarra starfa og tók hún sig upp
og hélt til náms í fótaaðgerðum og
snyrtingu við þekktan skóla í þeim
greinum í Kaupmannahöfn. í Kaup-
mannahöfn vann hún fyrir sér með
námi en prófi lauk hún á stysta
mögulega tíma og með hæstu ein-
kunn sem gefín hafði verið við skól-
ann. Árið 1963 stofnaði hún Fóta-
aðgerða- og snyrtistofu Fjólu Gunn-
laugsdóttur á Hótel Sögu. Það fyrir-
tæki rak hún af miklum myndar-
brag allt fram til 1972 er hún varð
að láta af föstum störfum við fyrir-
tækið sakir veikinda í baki. Við
rekstrinum tók þá Nanna systir
hennar, sem rekið hefur fyrirtækið
til skamms tíma. Á þessum árum
byggði Fjóla sér fallega íbúð á
Fálkagötu 6.
Milli okkar Fjólu frænku ríkti
alla tíð sterkt samband og vinátta
og hið sama má segja um samband
hennar við bróður minn. Allt frá
fæðingu okkar bræðra og fram yfír
tvítugsaldur bjó Fjóla mikið á heim-
ili foreldra minna, Nönnu og Sig-
mundar Jónssonar. Er ekki ofmælt
að hún hafí verið okkur bræðrum
sem önnur móðir og er við eignuð-
umst okkar eigin fjölskyldur fluttist
þessi mikla vinátta einnig yfír á
börn okkar og maka. Gleymast ekki
meðan lifað er þær mörgu ánægju-
stundir er við áttum saman eða sú
væntumþykja sem við alla tíð nut-
um af hennar hálfu.
Fjóla átti við veikindi að stríða
af og til, allt frá tuttugu og fímm
ára aldri. Að því leyti var líf hennar
erfítt. Þrátt fyrir þetta var hún létt
í lund og gat verið hrókur alls fagn-
aðar. Hún átti gott með að sjá það
spaugilega við menn og málefni,
jafnvel þó háalvarleg mál bæri á
góma. Málefni lítilmagnans voru
henni hugleikin. Fjóla var hagmælt
vel og átti létt með að kasta fram
vísu. Steinn Steinarr og ljóðlist
hans var í sérstöku uppáhaldi en
auk ljóða hans kunni hún og reið-
innar öll af vísum og kveðskap eft-
ir þekkta jafnt sem óþekkta höf-
unda. Engan hef ég þekkt gjafmild-
ari og örlátari en Fjólu frænku,
enda var hún höfðingi í lund og
naut þess að gefa.
Milli þeirrá systra, Fjólu og
Nönnu móður minnar, lágu óvenju
sterk bönd sem ekkert fékk rofíð
meðan báðar lifðu. Stundaði móðir
mín systur sína af mikilli alúð allt
fram til hins síðasta með þeim
hætti sem einungis er unnt að gera
ef mikil ást og vinátta er að baki.
Um tíma var Fjóla í dagvist í Há-
túni og naut þar góðrar aðhlynning-
ar frænku sinnar Steinunnar Finn-
bogadóttur. Bróðurdætur hennar
þær Þóra og Marta og fjölskyldur
þeirra reyndust henni alla tíð góðir
vinir, Starfsfólk Landspítalans bæði
á deild 14 G og nýrnadeild á og
þakkir skildar fyrir góða aðhlynn-
ingu og hjúkrun.
Hinsta stundin rann upp um svip-
að leyti og fyrstu sólargeislar morg-
unsins brutust fram eftir rysjótta
tíð undangenginna daga. Þegar við
kvöddumst kvöldið áður óraði mig
ekki fyrir sannleiksgildi þeirra orða
hennar, að hún skynjaði að endalok-
in væru að nálgast.
Það er með miklum söknuði sem
ég nú kveð minn góða vin og vel-
gjörðarmann. Lokið er löngu og
erfíðu veikindastríði sem ekki gat
lyktað nema á einn veg. Við trúum
því að við taki bjartari tímar eins
og fögur morgunsólin á andláts-
stundinni gaf fyrirheit um. Ljúfar
hugsanir fylgja frá okkur bræðrum
og fjölskyldum okkar er frænka
okkar hverfur nú á vit forfeðra
sinna.
Gunnlaugur M. Sigmundsson.
Elskuleg föðursystir mín Fjóla
Gunnlaugsdóttir frá Ytri-Ósi í
Steingrímsfírði hefur kvatt þetta
jarðlíf 77 ára að aldri. Hún sofnaði
í hinsta sinn að morgni mánudags-
ins 2. nóvember eftir langvarandi
og erfið veikindi. Hún verður kvödd
hinstu kveðju frá Neskirkju kl. 15
9. nóvember nk.
Mig langar að minnast hennar
Fjólu frænku, eins og við kölluðum
hana alltaf, nokkrum orðum. Fjóla
frænka var yndisleg manneskja og
traustur vinur og vildi öllum gott
gjöra.
Öll munum við sakna hennar
sárt, en jafnframt þakka guði fyrir
að hafa átt hana að frænku og
traustum vini. Blessuð sé minning
hennar.
Ég veit að Fjólu frænku hafa
beðið elskandi foreldrar og systkini
og aðrir ástvinir sem á undan eru
famir og fagnað henni vel, og að
hún jafnt annars heims sem þessa
verður virt og dáð. Við elskuðum
hana öll.
Um leið og við þökkum Fjólu
frænku samfylgdina og biðjum
henni blessunar á guðs vegum send-
um við Svavar og ijölskylda okkar
hugheilar samúðarkveðjur til
Nönnu og Sigmundar og fjölskyld-
unnar allrar og annarra ástvina
Fjólu frænku. Minning um fallega,
góða og göfuga konu mun lifa í
hjörtum okkar og ylja um ókomin
ár.
Eg kveð þig kæra vina,
svo klökk í hinsta sinn.
Þér guð og gæfan fylgi
og greiði veginn þinn.
• Ég horfi út á hafið
það hylur þoka grá
og aldrei, aldrei framar
þig aftur fæ að sjá.
(Höf. ókunnur.)
Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Marta Gunnlaug Magnúsdóttir.
Þökkin er mér efst í huga er ég
sit í kvöldhúminu og hugsa um för
mína um lífsins vang. Þökk fyrir
sólskinið, ylinn allan sem um mig
hefur leikið. Það eru ekki sólstafír
himins sem ég á við, heldur þær
þroskuðu sálir, er ég hefí mætt.
Verur sem slípað hafa vöggugjafír
sínar á þann veg að þú starir þar
í augu skaparans sjálfs. Einnar
slíkrar minnist ég nú, systur konu
minnar, Fjólu. Fædd var hún 20.
september 1915 að Ytra-Ósi í Hróf-
bergshreppi, Steingrímsfirði. For-
eldrar hennar voru Marta Guðrún
Magnúsdóttir Einarssonar prentara
í Viðey og bónda á Halakoti í Flóa
og konu hans, Sesselju Filippusar-
dóttur frá Bjólu í Árnessýslu og
Gunnlaugur Magnússon Magnús-
sonar hreppstjóra á Hrófbergi og
konu hans Guðrúnar Guðmunds-
dóttur frá Þiðriksvöllum.
Marta og Gunnlaugur tóku fagn-
andi í móti og nefndu telpuna sína
Fjólu. Við hlið systur og bræðra og
síðar uppeldissystur líká, sleit hún
t
SIGURLÍNA VALGEIRSDÓTTIR
/ frá Norðurfirði í Árneshreppi,
lést á Hrafnistu í Reykjavík 6. þ.m.
Fjölskyldan.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
ALICE DALMAR SÆVALDSSON,
er lést 12. október í Horsens í Danmörku, verður jarðsungin frá
Áskirkju í Reykjavík hinn 10. nóvember kl. 15.00.
KonráS Óskar Sævaldsson,
Linda Konróðsdóttir,
Páll Dalmar Konráðsson, Alice Konráðsson,
Stefán Konráðsson, Aldis Ágústsdóttir,
Hans-Chrlstian Konráðsson.
t
Útför ástkærs eiginmanns míns, föður, tengdafööur og afa,
JÓNS HELGASONAR,
Laufási,
Borgarfirði eystri,
sem lést 1. nóvember sl. verður gerð frá Bakkagerðiskírkju þriðju-
daginn 10. nóvember kl. 14.00.
Þeir, sem vildu minnast hans, vinsamlega láti Slysavarnarfélag
Islands njóta þess.
Svanhildur Guðmundsdóttir,
Jón Hilmarsson, Svanhildur Skarphéðinsdóttir,
Helgi Jónsson, Guðrún Jónsdóttir,
Ragnhildur Jónsdóttir, Hálfdán Kristjánsson,
og barnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, sambýliskona og tengdamóðir,
ÍRIS BRYNJÓLFSDÓTTIR,
andaðist á heimili sínu Laugarnestanga 9b aðfaranótt laugardags.
Þórarinn Björnsson.
Sigríður Ólöf Sigurðardóttir, Jóhannes Þórarinsson,
Kolbrún Ásmundsdóttir,
Ágúst Þór Ásmundsson,
tengdabörn og barnabörn.
+
Systir mín, mágkona, móðursystir og vinkona,
FJÓLA GUNNLAUGSDÓTTIR
snyrtifræðingur
frá Ósi f Steingrímsfirði,
sem andaðist í Landspítalanum 2. nóvember sl., verður jarðsung-
in frá Neskirkju mánudaginn 9. nóvember kl. 15.00.
Nanna Gunnlaugsdóttir, Sigmundur Jónsson,
Gunnlaugur M. Sigmundsson, Sigrfður G. Sigurbjörnsdóttir,
Jón R. Sigmundsson, Björk Högnadóttir
og fjölskyldur.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför,
LEIFS KALDAL,
Eskihlið 16B.
Sérstakar þakkirtil starfsfólks Hvítabandsinsfyrirfrábæra umönnun.
Aase J. Kaldal,
Ingibjörg Kaldal, Skúli Vikingsson
og barnabörn.
bams- og unglingsskónum í vari
foreldra, elskulegt barn, sem örugg-
um skrefum kleif upp mót þroska.
Hún lærði til starfa búkonunnar,
lærði að hlú að grasi og dýri, lærði
að gera úr ull fat og falli mat. Já,
gamla fólkið stakk því saman um
það nefjum, að þar færi gott efni
í búkonu sem Fjóla var.
En harpa hennar var ekki ein-
strengja. Snemma kom í ljós, að
hún hafði hlotið minni gott og trútt,
hafði hug til bóka, eins og ættmenn
hennar fleiri (séra Filipus á Stað
og Einar prentari), svalg í sig fróð-
leik, æfði tungutak sitt til hlýðni
við stuðla og rím, varð rennandi
hagmælt. Þetta olli, að hún var
send f Héraðsskólann að Reykjum
í Hrútafírði og eftir tveggja vetra
nám lauk hún þar prófi 1936.
Fleira prýddi Fjólu en dugnaður
og skörp greind. Hún var lotningar-
fullt barn í faðmi sköpunarinnar,
grundin græn, upphafið fjallið,
bunulækurinn, hjal öldunnar við
íjörusandinn, allt seitlaði þetta í sál
hennar, fyllti bfjóst hennar gleði
fyrir því að fá að taka þátt í ævin-
týrinu líf. Slíks getur sá einn notið
sem á foreldra er leggja sig fram
um að rétta bömum sínum aðeins
sólstafí í veg inn í hamingjunnar
lönd.
Já, þær systur vom hvattar til
að æfa taktspor við lífsgeislann
sjálfan, þann kærleik sem umvefur
aílt, lítum á allar verur til sama
réttar bomar. Hvar sem Fjóla því
leit þá er hallt standa í lífínu, varð
hún hughreystandi vinur, hjálpandi
hönd. I föðurgarði lært.
Þá Fjóla tók að huga að stöðu á
starfsvangi, utan heimasveitar, hélt
hún hingað til Reykjavíkur, vann
við verzlun á vetrum, en jafnan
heima á summm. Svo var það 1962
að Fjóla heldur til Kaupmannahafn-
ar og nemur fótaaðgerðir. Er
Bændahöllin var opnuð stofnaði
Fjóla fyrirtæki, fótaaðgerða- og
snyrtistofu á Hótel Sögu. Fyrirtæk-
ið rak hún síðan meðan kraftar
entust, kröfuhörð um, að þar væri
aðeins staðið að verki, eins og bezt
mátti verða. Sjálfri sér leið hún
ekki að skilja við verk meðan hún
kunni betur skil á, miðlaði öðrum
af þekkingu sinni og reynslu af
skilningi þess er styðja vill til
þroska.
Að Fálkagötu 6 gerði hún sér
undurfagurt heimili, gekk þar um
stofur af reisn, stráði um sig gullum
þroskaðrar sálar og veitti af ramm-
íslenzkri gestrisni við borð. Göfug
kona sem mannbætandi var að
kynnast.
Kona mín kveður kæra systur,
böm og bamaböm góða frænku,
ég ljúfa mágkonu.
Blessuð sé minning hennar.
Sigmundur Jónsson.
(' Blóm Skreytingar Gjafavara
Kransar Krossar Kistuskreytingar
Opið alla daga frá kl. 9-22
l'ákafeni I 1
s. 6cS 91 20
Blömmtofa
FriÓfmns ,
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öif kvöld
til ki. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefní.
Oiafevórur *