Morgunblaðið - 24.02.1993, Page 34
34
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 24. FEBRÚAR 1993
fclk f
fréttum
COSPER
Af hverju gafstu ekki merki um að þú ætlaðir að stoþpa?
Faxafeni 9, sími 677599
STJÖRNUR
Lucy orðin
bláfátæk
Smávaxna Dallas-stjaman, Char-
lene Tilton, sem flestir kannast
eflaust betur við undir nafninu „Lucy“
hefur farið illa út úr fjármálum sín-
um. Hún hefur notað óheyrilega háar
upphæðir undanfarin fjögur ár til
lækninga fyrir móður sína, sem þjáist
af krabbameini. Auk þess höfðu ópr-
úttnir náungar, sem áttu að gæta fjár-
muna hennar, af henni í kringum 40
milljónir króna. Þeir eru nú bak við
lás og slá, en eru engir borgunarmenn
fyrir upphæðinni. Charlene býr ein
með dóttur sinni, Cherish, sem er sjö
ára.
EriT. COSPER Itsos
Heildsöluverð á undirfatnaði
frá CACHAREL og PLEYTEX.
Einnig snyrtivörurá
kynningarverði.
ÞOKKI
Þegar Dallas var upp á sitt
besta hafði Tilton 300.000
kr. í tekjur vikulega.
GEIRMUNDUR Á HÓTEL ÍSLANDI
I hoppandi stuði
Skemmtanir
Sveinn Guðjónsson
Hótel ísland býður um þessar
mundir upp á söngskemmtun
með hljómsveitarstjóranum og
lagasmiðnum Geirmundi Valtýssyni
frá Sauðárkróki og má kannski
segja að tími hafi verið til kominað
„Geirmundarsveiflan" fengi að
njóta sín á stærsta sviði og í full-
komnasta hljómkerfi sem völ er á
hér á landi. Ég skal játa að fyrir-
fram var ég dálítið vantrúaður á
að tónsmíðar Geirmundar ættu er-
indi í sérstaka sýningu, því þetta
er fýrst og fremst danstónlist og
hefur hingað til notið sín vel sem
slík. En þegar upp er staðið verður
ekki annað sagt en að mjög vel
hafi til tekist og sjálfsagt á þessi
skemmtun eftir að auka enn á vin-
sældir þessa ágæta tónlistarmanns.
Fyrir sýninguna býður Hótel Is-
land upp á þríréttaða máltíð sem
samanstendur af ijómalagaðri
súpu, Princess með fuglakjöti,
lamba- og grísafille með grilluðum
sveppum og rauðvínssósu og loks
appelsínuijómarönd. Maturinn
bragðaðist vel og lipur þjónusta og
þægilegt viðmót starfsfólks var að
sjálfsögðu til að auka á þá vellíðun-
artilfinningu sem fylgir því að njóta
góðrar máltíðar. Það eina sem mátti
finna að borðhaldinu var tónlistin
sem leikin var undir borðum. Þótt
Egill Ólafsson sé vissulega í hópi
mestu listamanna þjóðarinnar
finnst mér tónlistin af plötunni
„Blátt, blátt“ ekki viðeigandi undir
svona kringumstæðum. Lifandi
flutningur, helst einleikur á flygil,
er besta borðtónlistin að mínu mati.
En þetta eru kannski smámunir því
áður en varði var Geiri kominn í
syngjandi sveiflu á sviðinu, á fullri
ferð.
Strax á fyrstu tónunum var eins
og maður hefði fengið vítamín-
sprautu, svo hressilega var lagt úr
hlaði, enda fór tónlistin beint í fæt-
uma og helst hefði maður kosið að
geta svifið strax út á dansgólfið.
Og sfðan komu þau hvert af öðru,
lögin hans Geira, þar sem söngurinn
var látinn hljóma, með vaxandi þrá
og tilbrigðum um sjálfan lífsdans-
inn, og allt var þetta auðvitað á
þjóðlegu nótunum.
Sjálfur var Geirmundur í hopp-
andi stuði, í orðsins fyllstu merk-
ingu, en auk hans sjá um sönginn
þær Guðrún Guðmundsdóttir og
Berglind Björk Jónasdóttir að
ógleymdum Ara Jónssyni. Öll stóðu
þau sig með mikilli prýði og eiga
hrós skilið fyrir líflega og tijgerðar-
lausa sviðsframkomu. Hljómburður
var þó stundum misjafn eftir því
hver átti í hlut og skal hljóðmönnum
bent á, í fullri vinsemd, að söngkon-
umar skám stundum dálítið í eyr-
un, sem hefði mátt laga með lægri
hljóðstyrk og örlítið minni „disk-
ant“.
Magnús Kjartansson stjómar
hljómsveitinni, sem samanstendur
ásamt honum af þeim Eiríki Hilm-
arssyni gítarleikara, Sólmundi Frið-
rikssyni á bassa og Kristjáni Bald-
vinssyni trommuleikara, sem allir
koma úr hljómsveit Geirmundar, og
að auki blásaramir Ásgeir Stein-
grímsson og Einar Bragi Bragason.
Hljómsveitin stóð vel fyrir sínu,
enda flutningurinn átakalítill í sam-
ræmi við sjálf lögin. Sjálfsagt má
alltaf velta því fyrir sér hvort það
hefði þétt undirleikinn að hafa Gulla
Briem á trommur og Halla Þor-
steins á bassa, (eða einhveija álíka
þungavigtarmenn), og bæta ef til
vill við fleiri hljómlistarmönnum, en
ég held að það hefði ekki skipt
sköpum. Lögin sjálf og sá léttleiki
sem svífur yfir vötnum er aðalatrið-
ið í þessari söngskemmtun og að
því leyti skilar „Geirmundarsveifl-
an“ sér til fulls með þessari liðsskip-
an. Við þetta má svo bæta að um-
gjörð sýningarinnar er blessunar-
lega laus við alla tilgerð, hún er
látlaus og hæfír efninu. Sem dæmi
um einfalda, en vel heppnaða út-
færslu má nefna atriðið með tjald-
ið, þegar lagið um Þjóðhátíðina í
Eyjum er flutt. Margrét Blöndal og
Þorgeir Ástvaldsson rekja feril
Geirmundar án óþarfa málaleng-
inga og ferst það vel úr hendi.
Dönsurum er beitt í hófí og setja
þeir líflegan svip á sýninguna þegar
það á við. Fólkið í salnum var líka
vel með á nótunum og söng með,
stóð upp og klappaði og stappaði
og dansaði jafnvel á borðum þegar
því var að skipta. Þetta var sem
sagt hin prýðilegasta skemmtun
þegar á heildina er litið.
Það besta var þó eftir, og það
var sjálft ballið. Þar var Geirmund-
ur á heimavelli, enda vandfundinn
sá „bandmaður" hér á landi sem
kann betur lagið á fólkinu og þeirri
list að halda uppi stuði á böllum.
Ég minnist þess heldur ekki að
hafa „tjúttað" svona mikið síðan
ég lenti á balli með Geira í Mið-
garði sumarið 1974.
^ Morgunblaðið/Sverrir
I syngjandi sveiflu á sviðinu á Hótel íslandi. Lengst til vinstri er Margrét Blöndal kynnir, þá Geirmund-
ur, Guðrún Gunnarsdóttir, Berglind Björk Jónasdóttir og Ari Jónsson en á innfelldu myndinni sést að
fólkið í salnum var vel með á nótunum og sumir fengu fiðring í tærnar og drifu sig upp á borð áður en
sjálft ballið byijaði.
Höfum flutt
lögfræðiskrifstofur okkar
á Suðurlandsbraut 48 v/Faxafen (2. hæð),
108 Reykjavík.
Nýtt símanúmer: (91 )684660.
Nýtt númer bréfsíma: (91 )684661.
Önnumst öll lögfræðistörf.
Björn Jónsson hdl.
Björn Ólafur Hallgrímsson hrl.
MflRflÞON
FJÖLVÍTAMÍN FRAMTÍÐARINNAR
FVRIR NÚTÍMAFÓLK.
MARAÞON samsetningin er byggb á
nýjustu rannsóknum $em sýna fram á
verndandi áhrif lífsnauösynlegra andox-
unarefna (t.d. beta-karótín, E- og
C-vítamín) gegn krabbameini, hjarta-
sjúkdómum og ótímabærri hrömun
líkamans.
Fast m.a. í Hagkaup og Kringlusport.
3M
Sjúkravörur