Morgunblaðið - 07.03.1993, Side 22

22
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7. MARZ 1993
DJOFLADYRKUN
eftir Einar Örn Gunnarsson
í BERGENS Tidende 20. jan-
úar síðastliðinn birtist viðtal
við tæplega tvítugan djöfla-
dýrkanda sem ekki vildi láta
nafns síns getið. í greininni
lýsti hann því yfir að djöfla-
dýrkendur hefðu staðið að baki
átta kirkjubrunum og þar á
meðal á Fantoft-stafkirkjunni
sem var um það bil 800 ára
gömul.
„Ætlun okkar er að útbreiða
ótta og djöfulskap í samfélaginu.
Ótta við vald myrkursins," segir
hann. „Þið megið kalla okkur hvað
sem þið viljið. Við dýrkum djöfulinn
en við forðumst að kalla hann
Satan því að það heiti er notað af
hópum unglinga sem eru aðeins
að slá um sig og halda að þeir séu
„töff“.“
í viðtalinu komu fram ýmsar
upplýsingar sem ekki höfðu verið
gefnar upp opinberlega viðvíkjandi
kirkjubrunana og enginn gat vitað
um nema sá sem til þekkti.
„Við veiddum héra við Fanafjall-
ið og það var meira verk en að
brenna Fantoft-stafkirkjuna,“
sagði hann. „Við afhausuðum hér-
ann, lögðum búkinn á kirkjutröpp-
umar en höfuðið á jörðina skammt
frá. Hérinn var tákn þess að gæsk-
an skyldi brennd á báli og við von-
uðumst til þess að ill meðferð okk-
ar á saklausu dýrinu vekti upp
dapurleika meðal fólks. Markmið
okkar var að kveikja í fleiri kirkjum
í Noregi aðfaranótt hvítasunnu
1992 því að hún gaf djöflamerkið
666. En félagar okkar guggnuðu
á öllu saman því þeir voru bleyður
sem gátu aðeins talað um hlutina.
Sem betur fer leiddi hugleysi þeirra
til þess að við öðluðumst meiri
mátt yfir þeim og höfum átt auð-
veldara með að stjóma þeim síð-
an.“
Djöfladýrkandinn sagði að ein-
ungis einn maður hefði lagt eld
að Fantoft-stafkirkjunni. „Mig
langaði mest til þess að gera það
sjálfur og deila ekki fóminni með
neinum. Kirkjan hafði verið helg í
800 ár og var J)ví sérlega bitastæð
fyrir okkur. I henni var fólginn
mikill kraftur.“
Hann lýsti fyrir blaðamönnum í
smáatriðum hvemig staðið hafði
verið að íkveikju Fantoft-stafkirkj-
unnar og sagði meðal annars: „Við
höfðum verið lengi í skóginum
áður en brennuvargurinn gekk inn
í kirkjuna. Við ætluðum okkur að
ráðast á fyrstu manneskjuna sem
gengi inn í skóginn. Þar fara stúd-
entar oft um en því miður kom
enginn þessa nótt. Það hefði verið
meiri slagkraftur að fórna stúdenti
en héra,“ sagði hann og sýndi eng-
in svipbrigði við þessar hrikalegu
yfirlýsingar.
Djöfladýrkandinn sagði að sex
manneskjur hefðu staðið að kirkju-
brennunum.
„íkveikjan í Ásane-kirkju að-
faranótt jóladags var ekki á dag-
skrá hjá okkur en þegar við sáum
kirkjuna í sjónvarpinu þar sem
talað var um hversu friðsæl hún
drengurinn hefði viðurkennt í lok-
uðu þinghaldi að hann hafi verið
í viðtali við Bergens Tidende. Fyr-
ir rétti vísaði drengurinn á bug
innihaldi greinarinnar og þóttist
ekki kannast við þær fullyrðingar
sem þar komu fram. Það mun þó
ekki vera svo auðvelt að draga
frásögnina til baka því fjögur vitni
voru að samtali hans við blaða-
manninn. Allir fjórir aðilarnir
standa fast á þvf að „greifinn“ eins
og hann er nefndur, hafi gefíð ótrú-
legar upplýsingar m.a. um kirkju-
brennur í Noregi.
í viðtalsgrein Bergens Tidende
við „greifann" vora ekki allar upp-
lýsingar sem hann lét í té birtar.
Meðal þess sem ekki var tekið fram
var hvemig eldurinn var nákvæm-
lega lagður að Fantoft-stafkirkj-
unni. Að sögn Grishnacks var það
gert með því að setja pappakassa
fullan af viði í austurinngang kirkj-
unnar, síðan var bensíni hellt yfir
brennið og að lokum kveikt í.
Kom þetta heim og saman við
niðurstöður branarannsóknar er
leiddi í ljós að leifar af ýmsum við-
artegundum var að finna á til-
teknum stað.
Rannsókharaðilar málsins telja
útilokað að upplýsingar „greifans"
séu getgátur sérvitrings sem vilji
nota tækifærið til að vekja á sér
athygli.
Manndráp tengt við
djöfladýrkendur
„Greifinn" hefur haldið því fram
að hópur sá er hann tilheyri hafi
staðið að baki manndrápi í sumar
í Lillehammer.
Lögreglan lítur vitaskuld mjög
alvarlega á þessar staðhæfingar
hans og hefur rannsóknarlögregl-
an í Ósló krafist þess að þijú ung-
menni í Bergen sem heyrt hafa
„greifann“ lýsa morðinu verði taf-
arlaust tekin til yfirheyrslu.
Manndrápið hefur verið til rann-
sóknar frá því 24. ágúst og ekki
hafa fundist nokkrar vísbendingar
um morðingjann eða tildrög morðs-
ins. „Greifinn“ hefur lýst því yfir
væri urðum við svo pirruð á öllu
þessu siðsemishjali í þjóðfélaginu.
Við notuðum illa gefinn vesaling
til að framkvæma verknaðinn.
Hann fór í fylgd með einum úr
hópnum og reyndi í fyrstu að koma
sér inn um glugga en það gekk
ekki þó svo að hann notaði exi.
Að endingu braut hann upp kirkju-
hurðina."
Samkvæmt upplýsingum helltu
þeir bensíni á altari kirkjunnar, á
tákn frelsarans og rifu niður
sálmabækur sem þeir lögðu fneð-
fram veggjunum. Undir kirkju-
turninum settu þeir sérstaklega
mikið bensín og varð kirkjan alelda
Count Grishnack á heimili sínu í
Bergen. Hann vill útbreiða ótta
og djöfulskap i samfélaginu; ótta
við vald myrkursins.
Rústir hinnar 800 ára gömlu Fantoft-stafkirlqu sem djöfladýrkendur lögðu eld að á síðastliðnu ári.
á skammri stundu.
„Eftir fáar sekúndur byijuðu
kirkjuklukkumar að hringja og
slökkviliðsbíll kom á staðinn tveim-
ur til þremur mínútum síðar. Við
fylgdumst með úr fjarlægð en ein-
hver kom auga á okkur og Iýsing-
ar sem birtust í dagblöðum voru
næstum réttar.
Það var einhver aumingi dreginn
í yfirheyrslu til lögreglunnar en sá
hafði ekkert með brennuna að
gera,“ sagði hann og hló við. En
skyndilega setti hann upp þótta-
svip og bætti við: „Við höfum ekki
neitt til að hlæja að í þessu hjákát-
lega samfélagi."
Samvinna við ný-nasista
Djöfladýrkandinn sagði að
djöflatrúarhópur sá sem hann til-
heyrir hafi sambönd við ný-nasista
í Noregi og öðram löndum.
„Við styðjum nasistana því þeir
era slæmir," sagði hann. „Við vilj-
um hafa sem mesta sorg og ömur-
leika í samfélaginu. Persónulega
vildi ég sjálfur helst deyja. En
áður verð ég að útbreiða sem mest-
um djöflaskap. Ég píni mig í gegn-
um lífið til að þjóna herra rnínum."
Hann sagði samstarf við ný-nas-
AÐ SÖGN GRISHN-
ACKS VAR ELDUR
LAGÐURAÐ
FANTOFT-STAF-
KIRKJUNNl MEÐ ÞVÍ
AÐ SETJA PAPPA-
KASSA FULLAN AF
VIÐI í AUSTURINN-
GANG KIRKJUNN-
AR, SÍÐAN VAR
BENSÍNI HELLT YFIR
BRENNIÐ OG AÐ
LOKUM KVEIKT í
ista hentugt því að með þeim hætti
gætu djöfladýrkendur tryggt sér
vopn. En hópurinn væri jafnframt
í sambandi við aðila í röðum öfga-
fullra vinstrimanna.
„Við reynum að vera alls staðar
þar sem við getum útbreitt óró-
leika,“ sagði hann. „Allt okkar líf
gengur út á það að gera líf ann-
arra sem ömurlegast en lögreglan
gerir okkur erfítt úm vik. Við vilj-
um helst drepa og við höfum nú
þegar mannslíf á samviskunni."
Hann vildi ekkert fara nánar út í
það en benti á að í Bergen hafi
menn horfið sporlaust. „Ég hef
engar tilfinningar. Það djöfulleg-
asta sem maður getur gert er að
drepa þá sem sköpuðu mann,“ seg-
ir hann svipbrigðalaust.
Count Grishnack handtekinn
Dreifibréf með mynd af bruna-
rústum Fantoft-stafkirkjunnar og
ónafngreind vísbending leiddu til
þess að lögreglan handtók ungan
mann sem kallar sig Count Gris-
hnack. Reyndist hann vera söngv-
ari og bassaleikari í hljómsveitinni
Burzum en meðlimir hennar leggja
áherslu á svokallaða Black Metal-
tónlist. Veijandi hans staðfesti að
A SIÐUSTU MANUÐ-
UM HAFA 8 KIRKJUR
BRUNNIÐ í NOREGI
OG ÖRUGGT ER
TALIÐ AÐ DJÖFLA-
DÝRKENDUR STANDI
AÐ ÍKVEIKJUNUM
MYRKRflVERK o
I
I
í
I
I
(
I
I