Morgunblaðið - 01.02.1994, Side 42

42
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. FEBRÚAR 1994
t
Eiginkona mín og móðir okkar,
KRISTJANA PÉTURS ÁGÚSTSDÓTTIR,
Hólum 15,
Patreksfirði,
lést í Sjúkrahúsi Patreksfjarðar föstudaginn 28. janúar.
Magnús Friðriksson,
Friðrik Magnússon,
Helgi Magnússon,
Ingveldur Hera Magnúsdóttir,
tengdadætur og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN HAUKUR BALDVINSSON,
loftskeytamaður,
Hvassaleiti 56, Reykjavík,
lést í Borgarspítalanum 30. janúar sl.
Þóra Margrét Jónsdóttir,
Baldvin Jónsson, Margrét Björnsdóttir,
Ólafur Orn Jónsson, Soffi'a Sveinsdóttir,
Konráð Ingi Jónsson, Anna Sigurðardóttir,
Helga Þóra Jónsdóttir, Sigurður Haraldsson,
Þormóður Jónsson, Sigrfður Garðarsdóttír,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elsku sonur minn, bróðir okkar og mágur,
ÓMAR AÐALSTEINSSON,
Laugavegi 70b,
lést í Borgarspítalanum 30. janúar.
Aðalsteinn Michelsen,
Atli Michelsen, Carina Anderberg,
Guðrún Michelsen, Ævar Lúðviksson.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengda-
móðir og amma,
STEINUNN BJARNADÓTTIR,
Espigerði 2,
andaðist á gjörgæsludeild Borgarspítal-
ans, laugardaginn 29. janúar.
Valdimar Karlsson,
Helga Rakel Stefnisdóttir, Steinunn Ruth Stefnisdóttir,
Ásdi's Brynja Valdimarsdóttir, tengdabörn og barnabörn.
+
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir og amma,
ÞÓRA JÓNSDÓTTIR,
Skaftahlíð 27,
Reykjavik,
lést í Borgarspítalanum 29. janúar.
Ólafur Vigfússon,
Hulda Ólafsdóttir, Kristinn Ragnarsson,
Ólafur Kristinsson,
Þórhildur Kristinsdóttir.
+
Útför systur okkar og mágkonu,
HÖLLU BERGS,
ferfram i'Fossvogskirkju ídag, þriðjudaginn 1. febrúar, kl. 13.30.
Blóm eru afþökkuð en minnt á líknarstofnanir.
Guðbjörg Bergs,
Helgi Bergs, Lís Bergs,
Jón H. Bergs, Gyða Bergs.
+
Útför ástkærs föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
TÓMASAR HALLDÓRS JÓNSSONAR
frá Minni-Borg,
Grímsnesi,
fer fram frá Bústaðakirkju í dag, þriðjudaginn 1. febrúar, kl. 13.30.
Dætur, tengdasynir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra er sýndu samúð og hlýhug við andlát og
útför konu mínnar,
ÞÓRDISAR ÞORBJARNARDÓTTUR,
Selvogsgrunni 29.
Kærar kveðjur,
Guðmundur Hjartarson.
Minning
Tómas Halldór Jóns-
son frá Minniborg
Fæddur 16. okt. 1921
Dáinn 22. janúar 1994
Tómas Jónsson frá Minniborg í
Grímsnesi lést á sjúkrahúsinu á
Húsavík 22. janúar sl. Hann var
fæddur í Reykjavík 16. október 1921.
Foreldrar hans voru Kristrún Odds-
dóttir og Jón Sigmundsson bifreiða-
stjóri, en Jón var fæddur árið 1880,
sonur hjónanna Sigmundar Jónsson-
ar og Sólrúnar Sigríðar Jónsdóttur.
Sigmundur lést um sömu mundir og
Jón fæddist. Árið 1884 fara þau
mæðginin til Vesturheims og setjast
að í Norður-Dakota í Bandaríkjun-
um. Þar giftist Sólrún Jóni Vigfús-
syni og ólst Jón Sigmundsson upp
hjá þeim.
Snemma þurfti Jón að vinna fyrir
sér við landbúnaðarstörf, en hann
var laginn til verka og hneigður fyr-
ir vélar. Hann stundaði síðan vélavið-
gerðir og varð þekking hans á því
sviði honum notadijúg. Um þrítugt
hafði Jón kynnst Sveini Oddssyni,
sem seinna varð mágur hans. Hann
hafði flutt til Vesturheims tvítugur
að aldri. Þeir Jón og Sveinn fluttu
heim til íslands 1913; höfðu þá fest
kaup á „Ford-T“-bíl, gerðum til
fólksflutninga. Má segja, að Jón hafi
verið með fyrstu bifreiðastjórum hér
og bifvélakennari til margra ára.
Ekki mundi þessi bíll vera talinn
glæsifarartæki nú til dags, en hann
vakti mikla athygli og aðdáun á þeim
tíma. En upp úr 1920 fór Jón að
þreytast á keyrslu á ófullkomnum
bíl; hann hafði veitt mörgum góða
hjálp með flutninga á fólki og vörum
úr bænum og út um sveitir. Það var
útslítandi að ferðast út og suður á
þessum vegum, sem ekki gátu talist
færir fyrir þessi nýju farartæki. Þess
má geta, að 1923 var áætlunarbíll
frá Reykjavík 9 klst. að keyra að
Minniborg í Grímsnesi, þar sem var
áningarstaður, það eru um 80 km.
Árið 1922 fær Jón bréf frá móður
sinni í Ameríku, sem þá var orðin
ekkja. Hún mælist til að hann komi
út og taki við búgárði, sem hún átti.
Jóni var þetta mikið umhugunsar-
efni; þegar er komið sögu eru hjónin
komin með fjögur börn, það yngsta
átta mánaða. Loks taka þau þá erf-
iðu ákvörðun að flytja út; freistandi
að breyta til um vinnu, og Jón var
þar öllu kunnugur frá uppvaxtarár-
unum. Þeim var þó vel ljós vandinn
um langa sjóferð með öll bömin sín,
sérstaklega litla drenginn, Tómas.
Stefán Diðriksson var þá kaupfélags-
stjóri á Minniborg og oft á ferð í
Reykjavík, stundum með konu sinni
Ragnheiði Böðvarsdóttur. Þau voru
góðir vinir Jóns og Kristrúnar og var
kunnugt um þetta áhyggjumál
þeirra. Þau ræddu þetta við Ragn-
heiði og Stefán vini sína, en þau
voru þá nýlega gift en ekki orðin
foreldrar. Það verður því úr, að þau
Ragnheiður og Stefán bjóðast' til að
taka drenginn í fóstur. Fallegi dreng-
urinn, Tómas, var boðinn velkominn
í þeirra kærleiksríka faðm og megin
áhyggjur foreldranna þar með leyst-
ar, en tregi og sár viðskilnaður var
borinn í þögn og tárum; það segir
sig sjálft.
Þetta var vorið 1922. Ragnheiður
systir mín bað mig að vera hjá sér
um sumarið og líta eftir Tomma með
sér. Mér er minnisstætt hvað móðir
hans hafði búið hann vel út með fal-
leg föt og uppbúna vöggu á hjólum;
allt fallega útsaumað á sæng og
kodda, og sjálfur átti Tommi litli
hvíta.pluss-kápu. Allt þetta þótti mér
eins og ævintýri og lék mér við að
punta hann, eins og ég væri í dúkku-
leik; hann vann hug og hjarta allra,
var svo þægur og fallegur. Um
haustið fór ég heim að Laugarvatni,
en átti síðar eftir að vera fjögur ár
á Minniborg með Tomma og fóstur-
systkinum hans; en alls urðu þau
átta, böm Ragnheiðar og Stefáns,
er upp komust. Eg tengdist sterkum
böndum þessu góða heimili á Minni-
borg og tel það mikla gæfu Tomma
+
Móðir okkar,
GUÐRÚN GISLADÓTTIR,
Brávallagötu 44,
andaðist á heimili sínu 30. janúar.
Börn hinnar látnu.
+
Elskulegi drengurinn okkar,
INGI PÁLL HELGASON,
verður jarðsungin frá Hjallakirkju, Kópavogi 2. febrúar kl. 13.30—
Aðstandendur.
+
Öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
LIUU KRISTJÁNSDÓTTUR,
Bæ 2,
Bæjarsve'rt,
sendum við okkar bestu þakkir.
Sérstakar þakkir sendum við Kleppjárnsreykjaskóla fyrir þá virð-
ingu sem skólinn sýndi henni.
Ólöf Helga Halldórsdóttir, Ólafur Jens Sigurðsson,
Þorbjörg Halldórsdóttir,
Sigrún Halldórsdóttir, Gunnar Egilsson
og barnabörn.
+
Alúöarþakkir færum við öllum þeim er sýndu samúð og hlýhug
við andlát og útför elskulegs sonar míns, föður, tengdaföður,
bróður og afa,
FRIÐGEIRS FRIÐJÓNSSONAR
frá Hofsstöðum,
og heiðruðu minningu hans.
tngibjörg Friðgeirsdóttir,
Ingibjörg Þ. Friðgeirsdóttir, Aðalsteinn Guðnason,
Erla Friðgeirsdóttir,
Gestur Friðjónsson, Ólöf Friðjónsdóttir,
Jón Friðjónsson
og barnabörn.
að hafa verið þar einn af fjölskyld-
unni, því tryggri vináttu var þar að
mæta, ef drengskapar var leitað.
Ég hef farið nokkuð náið út í ætt
Tómasar og tildrög þess að hann var
tekinn í fóstur af Ragnheiði Böðvars-
dóttur og Stefáni Diðrikssyni. Hann
átti þó nokkuð viðburðaríka ævi, sem
nánar er getið af öðrum. Hann var
mjög verklaginn; átti ekki langt að
sækja það. Eftir að hann fór frá
Minniborg var hann lengst af vörubíl-
stjóri. Um '20 ára skeið var hann í
Ameríku hjá systur sinni, Margréti,
en kom heim er hún lést. Fegin var
ég að hann ílentist ekki erlerndis;
hann var mér alla tíð mjög kær; allt-
af vildi ég vita hvar hann væri og
hvernig honum liði. Hann var ekki
heilsugóður mörg seinni árin. Ég hef
aðeins rifjað upp æskuminningar um
samveru okkar Tomma, eins og við
kölluðum hann. — Nú er hann horf-
inn, meira að starfa Guðs um geim.
— Blessuð sé minning hans.
Lára Böðvarsdóttir.
í dag fer fram frá Bústaðakirkju
útför Tómasar Halldórs Jónssonar
fósturbróður okkar. Hann lést á
Húsavíkurspítala 22. þ.m. eftir lang-
varandi og erfið veikindi. Foreldrar
hans voru hjónin Kristún Oddsdóttir
og Jón Sigmundsson. Faðir Tómasar
ólst upp í Norður-Dakota í Bandaríkj-
unum en kom til íslands ungur mað-
ur ásamt Sveini Oddssyni prentara
og bílainnflytjanda. Þeir voru báðir
vanir meðferð bifreiða en þó sérstak-
lega Jón og varð hann fyrstur íslend-
inga til þess að kenna mönnum á
bíl og gefa út ökuskírteini. Hann
setti einnig á stofn bifreiðaviðgerðar-
verkstæði hér í Reykjavík. Jón var
sérlega laginn ökumaður og þaulvan-
ur viðgerðarmaður þegar hann kom
til landsins. Tómas bróðir okkar var
laginn við vélar og smíðar og hans
aðalstarf var akstur og meðferð bif-
reiða svo það má segja að þessir eig-
inleikar föðurins hafi gengið í arf.
Kristrún Oddsdóttir móðir Tóm-
asar var systir Sveins sem kom með
Jóni heim frá Ameríku. Þau hjón
eignuðust sjö börn og var Tómas
fjórða bam þeirra og aðeins átta
mánaða þegar þau foreldrar hans
fluttu til Vesturheims. Ekki fannst
þeim mögulegt að ferðast með hann
svona ungan eins og samgöngur voru
þá, bæði löng og erfíð sjóferð og það
varð úr að hann var skilinn eftir í
umsjá foreldra okkar sem þá höfðu
ekki eignast nein böm. Hann var því
eina bamið næstu þrjú árin, en þá
fæddust níu böm á 13 árum.
Kristrún móðir Tomma hafði alltaf
mikið og gott samband bréflega og
fylgdust foreldrar hans því vel með
bami sínu og öllum bamahópnum á
Minniborg og þegar yngsta systir
okkar fæddist var hún sklrð í höfuð-
ið á móður Tomma. Kristrún móðir
Tomma kom til íslands árið 1930
og hitti þá son sinn, einnig kom hún
hingað til lands 1949. Það stóð aldr-
ei annað til en að Tómas yrði einn
af okkur systkinum. Það kom fyrir
að gestir sem ekki þekktu til spyrðu
ERFIDRYKKJUR
Verð frá kr. 850-
perlan sími 620200