Morgunblaðið - 22.05.1994, Page 34

34 SUNNUDAGUR 22. MAÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MIIMNINGAR
+
Ástkær móðir okkar,
RAGNHILDUR EINARSDÓTTIR,
Sogabletti 2,
Reykjavfk,
lést á heimili sínu 20. maí.
Fyrir hönd vandamanna,
Margrét Þórðardóttir.
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
ÞÓRVEIG GÍSLADÓTTIR,
lést á heimili sínu f Danmörku 19. maí.
Ómar Magnússon,
Hildur Ómarsdóttir,
Ásta María Ómarsdóttir.
+
Maðurinn minn og bróðir okkar,
EINAR GUÐMUNDSSON
frá Túni
verður jarðsettur frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 26. maí kl. 15.00.
Blóm eru vinsamlega afþökkuð.
Þeim, sem vildu minnast hins látna, er
bent á líknarstofnanir.
Herdís Jónsdóttir,
Bjarni, Guðrún, Guðfinna, Jðn,
Stefán og Unnur.
+
Eiskulegur sonur okkar, bróðir, mágur
og frændi,
GUÐMUNDUR GYLFI
SÆMUNDSSON,
Hátúni 8,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 24. maí kl. 13.30.
Stefania ívarsdóttir,
ívar Sæmundsson,
Guðný Hinriksdóttir,
Andreas Lúðviksson,
Sæmundur Magnússon,
Lúðvik Andreasson.
Stefán Þór Lúðvíksson.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
JÓN KRISTJÁNSSON,
Dalbraut 25,
Reykjavik,
áðurtil heimilis að Hrísateig 15,
er lést á Landspítalanum 14. þ.m. verð-
ur jarðsunginn í Áskirkju þriðjudaginn
24. maí kl. 13.30.
Margrót Bjarnadóttir,
Krístinn Jónsson, Sigríður Garðarsdóttir,
Jón örvar Kristinsson, Hrönn Harðardóttir,
Maren Brynja Kristinsdóttir.
+
Þökkum af alhug vináttu og samúð við
fráfall og útför föður okkar og
tengdaföður,
SIGURJÓNS HANSSONAR.
Hans Sigurjónsson, Ingibjörg Guðbjörnsdóttir,
Anna Sigurjónsdóttir, Samúel Guðnason,
Þráinn Sigurjónsson, Ruth Fjeldsted,
Sveinn Scheving Sigurjónsson, Kristín Björk Pálsdóttir.
+
Þökkum innilega sýnda samúð og kveöjur venga fráfalls,
CARMENAR BRÚCKNERS - MARÍU RÓBERTSDÓTTUR,
Freyvangi 11,
Hellu,
Rangárvallasýslu.
Karl Kortsson og börn
BENEDIKTA
VALGERÐUR
HALLFREÐSDÓTTIR
+ Benedikta Val-
gerður Hall-
freðsdóttir fæddist
9. apríl 1904. Hún
lést á Sjúkrahúsinu
í Keflavik 15. maí
1994. Eftirlifandi
maður hennar er
Magnús Kr. Sum-
arliðason. Útför
Benediktu Valgerð-
ar fór fram frá
Fossvogskirkju
föstudaginn 20.
maí.
ÞÁ HEFIR elskuleg
mágkona mín Benedikta Hallfreðs-
dóttir kvatt þennan heim, og við
sem þekktum hana best sitjum eft-
ir með söknuðinn og tómið en líka
yndislegar minningar um góða
konu. Við vorum báðar að vestan
en hún það mikið eldri að hún hafði
hleypt heimdraganum þegar ég
man eftir mér fyrst. Okkar kynni
hófust því ekki fyrr en ég var orðin
19 ára og dvaldi í Reykjavík vetrar-
langt. Og þó að liðnir séu meira en
flórir áratugir síðan og mikið vatn
runnið til sjávar hefír aldrei borið
skugga á þau kynni. Hún þoldi það
nefnilega vel hún Benna, eins og
við kölluðum hana, að fólk kynntist
henni. Allt frá þeim tíma hef ég
virt hana mikils og þótt vænt um
hana, og þeim mun meir sem okkar
kynni urðu lengri og meiri.
Hún var kona mikillar gerðar.
Ein af hetjum hversdagslífsins. Og
ekki fór þetta líf alltaf
svo mjúkum höndum
um hana. Báðar dætur
sínar misstu þau Bene-
dikta og Magnús,
hvora á eftir annari og
voru báðar aðeins
nokkurra daga gamlar,
og má nærri geta hví-
líkur harmur hefir ver-
ið kveðinn að ungum
hjónum. Þau eignuðust
ekki fleiri böm, en
dóttir Magnúsar, Sig-
rún að nafni, ólst upp
hjá þeim frá níu ára
aldri, og urðu miklir
kærleikar með þeim Bennu og
henni. Svo þegar Sigrún eignaðist
sitt fyrsta bam, Kristin, tóku þau
hann að sér gömlu hjónin, þá kom-
in um sjötugt. Hann fæddist með
einhverskonar lömun, svo nú var
ekkert til sparað sem hægt var að
gera til að hann næði sér að fullu,
enda virðist það með Guðs hjálp
hafa tekist fullkomlega.
Oft hugsa ég um hve erfítt hlýt-
ur að hafa verið fyrir fólk komið á
þennan aldur að vera með svo lítið
bam. En þetta var augasteininn
þeirra og sannarlega ljósgeisli í
þeirra iífí, og ekkert var talið eftir.
Það eru til konur sem geta gefíð
allt án þess að krefjast neins í stað-
inn. Hún Benna var ein af þeim.
Hún þráði alltaf að fá að lifa þang-
að til hún sæi hann verða fullorðinn
og hún fékk það. Einnig veit ég að
dætur Sigrúnar, Elísabet og Krist-
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
HERMANN SIGURÐUR BJÖRNSSON
fyrrverandi póstafgreiðslumaður,
ísafirði,
verður jarðsunginn frá ísafjarðarkapellu þriðjudaginn 24. maí
kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast haris, er bent á Byggingarsjóð ísafjarðar-
sýslu.
Minningarkort fást f bókaverzlun Jónasar Tómassonar, (safirði.
Sigriður Áslaug Jónsdóttir,
Erling Þór Hermannsson, Gréta Þórðardóttir,
Sesselja Áslaug Hermannsdóttir, Páll Zophonfasson,
Ásthildur Inga Hermannsdóttir, Kristján Rafn Guðmundsson,
Björn Hermann Hermannsson, Jensina Guðmundsdóttir,
Jón Gestur Hermannsson, Berta Gunnarsdóttir,
Ásdís Sigríður Hermannsdóttir, Árni Ragnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
TRAUSTIJÓNSSON,
er lést á Hrafnistu, Hafnarfirði,
17. maí, verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju þriðjudaginn
24. maí kl. 15.00.
Alda Traustadóttir,
Kristinn Traustason,
Elín Traustadóttir,
Guðrún Traustadóttir,
Hafsteinn Traustason,
Sigrfður T raustadóttir,
Dagbjörg Traustadóttir, Jón Rúnar Jónsson
og afabörnin.
+
Innilegar þakkir til allra þeira sem sýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og útför sambýlismanns míns, föður okkar og afa,
SIGURÐAR ÞÓRÐARSONAR,
varaslökkviliðsstjóra í Hafnarfirði,
Kristfn Friðriksdóttir,
Wilhelm Sigurösson,
Helga Þórunn Sigurðardóttir, Pétur Gunnarsson,
Þórður Kr. Sigurðsson,
Erna Sigurðardóttir, Haukur Leifs Hauksson,
og barnabörn.
Baldur Gunnarsson,
Aðalsteinn Guðmundsson,
Wilma Young,
ín, voru henni mjög hjartfólgnar,
og komu þær oft til afa og ömmu
því fjölskyldan bjó lengst af í Kefla-
vík en einnig um tíma í Ameríku.
Fyrir fáum árum varð Benna
fyrir slysi, hún datt og höfðukúpu-
brotnaði. Þó hún næði sér furðan-
lega fór heilsunni að hraka eftir
það. Hún lét það þó ekki aftra sér
frá að koma með okkur vestur í
Geirdal fyrir tæpum tveimur árum
síðan og þó að ýmsir teldu að hún
væri engin manneskja til þess þá
gekk allt vel. Það gleður mig að
af þessu skyldi geta orðið því ég
veit að hún hafði mjög gaman af
þessari ferð, og lifði í endurminn-
ingunum til þess síðasta. Hún sá
gamla bæinn sinn, sem svo var rif-
inn um haustið, og sveitina sína í
síðasta sinn.
Benna var nýlega orðin 90 ára
er hún lést. Við komum til hennar
þá. Þau bjuggu þá ennþá á heimili
sínu að Háteigi 2 í Keflavík. Alltaf
vildi hún öllum gott gera og gerði
engan mannamun. Hún var falleg
kona, ekki bara meðan hún var
ung, heldur einnig sem háöldruð,
og hvíta hárið sem hún bar eins
og heiðurskórónu, for henni vel. í
byijun maí var hún svo flutt á spít-
ala, og var þá vonast eftir að það
yrðu ekki nema nokkrir dagar, en
það fór á annan veg.
Þann tíunda maí komum við að
hennar sjúkrabeði og reyndar
nokkrum sinnum eftir það. Þá
þekkti hún mig ennþá og sendi mér
eitt af sínum yndislegu brosum. Það
var síðasta brosið.
Eg færi læknum og hjúkrunar-
fólki á Keflavíkurspítala sem ann-
aðist hana síðustu dagana bestu
þakkir og öllum sem gerðu henni
vel. Ég held að ég meiði ekki neinn
þó ég nefni þar ekki síst Fjólu sem
verið hefír gömlu hjónanna stoð og
stytta um árabil. Einnig kveðja til
Sigríðar í næstu íbúð sem kom oft
til þeirra eftir að þau fluttu á Há-
teiginn. Ég sendi svo mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur til Magnúsar,
Kristins, Sigrúnar og dætra. Megi
Drottinn vera ykkar styrkur, það
er hann sem fyllir tómið. Að lokum
langar mig til að enda þessar fátæk-
legu línur með síðasta erindinu úr
kvæðinu „Við gluggann minn“ úr
ljóðabókinni „Ljósblik liðinna daga“
eftir móður mína, Ingibjörgu Sum-
arliðadóttur, því það er vor í dag.
Við sólarlag ævinnar signi þá vorsól mitt
leiði.
Þar sefur mitt hold eins og frækom að eilífð-
ar meiði.
Uns dagurinn ljómar er lífssólar vekjandi
kraftur,
það leysir úr myrkranna §ötrum til veg-
semdar aftur.
Jesús sagði, „Ég lifí og þér mun-
uð lifa.“
Guðbjörg Karlsdóttir.
It I Krossar
rT áleiði
I viðarlit og mábðir.
Mismunandi mynáur, vönduð vinna.
Slml 01-35020
Blómastofa
Friöfinns
Suöuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öl! kvöid
til kl. 22,- einnig um helgar.