Morgunblaðið - 07.09.1995, Blaðsíða 36

36 FIMMTUDAGUR 7. SEPTEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Tommi og Jenni
Ljóska
Smáfólk
Þegar þú ert að spila á móti,
ónáðar mannfjöldinn þig þá
ekki?
Jú, hann stendur alltaf fyrir
framan mig í biðröðinni við
pylsuvagninn.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavik • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Tímabær
réttarbót
Frá Vilhjálmi H. Vilhjálmssyni:
Á BAKSÍÐU Morgunblaðsins
fimmtudaginn 31. ágúst sl. mátti líta
svohljóðandi fyrirsögn: „Sjóvá - AI-
mennar endurskoða reglur um tjóna-
bætur. Hlutur kvenna bættur við
bótauppgjör. “
Þessi fyrirsögn og eftirfarandi
frétt, sem líkist þó frekar yfirlýsingu
eða auglýsingu, er svo að mestu éin-
tal framkvæmdastjóra vátrygginga-
félagsins, en tilefni fyrirsagnarinnar
og eftirfarandi fréttir virðist vera
dómur Hæstaréttar frá 12. janúar
sl. í máli ungrar stúlku gegn Sjóvá
- Almennum hf.
í því máli var krafist greiðslu
skaðabóta fyrir líkamstjón, en stúlk-
an fékk ljótt ör í andlitið. Byggt var
á þágildandi dómvenju í íslenskum
skaðabótarétti að öðru leyti en því,
að krafist var að skaðabætur til
stúlkunnar yrðu ákveðnar á grund-
velli meðaltekna iðnaðarmanna, en
ekki tilteknu hlutfalli af þeim, eins
og venja hefur verið.
Sjóvá - Almennar hf. andmæltu
þessum kröfum. Félagið byggði
málsvörn sína m.a. á jafnrétti kynj-
anna. Ör í andliti stúlkunnar ætti
ekki að meta til örorku. Slíkt væri
ekki gert þegar piltur ætti í hlut.
Félagið bauðst til að greiða bætur
samkvæmt verklagsreglum þeim sem
vátryggingafélögin settu sér 31.
október 1991 og mótmælti sérstak-
lega fyrrnefndri tekjuviðmiðun.
Hæstiréttur félls ekki á, að vá-
tryggingarfélögin gætu breytt gild-
andi réttarreglum um ákvörðun
skaðabóta fyrir líkamstjón og
dæmdi stúlkunni réttilega skaða-
bætur á grundvelli örorkumats
læknis.
Hæstiréttur féllst hins vegar á rök
Sjóvár - Almennra hf. gegn breyt-
ingu á tekjuviðmiðuninni og dæmdi
stúlkunni skaðabætur samkvæmt
gildandi rétti, sem m.a. byggir á
þeirri staðreynd „að tekjur kvenna
eru almennt lægri en tekjur karl-
manna“, eins og segir í dóminum.
Hvers vegna gefur framkvæmda-
stjórinn þá eftirfarandi yfirlýsingu
í fyrrnefndri frétt: „ Við munum ekki
treysta okkur til að beita fortaks-
laust þeirri reglu sem Hæstiréttur
boðaði. Við teljum það ekki vera í
takt við tímann"?
Hvað er maðurinn að fara? Kröfð-
ust ekki Sjóvá - Almennar hf., að
þessari reglu yrði beitt? Féllst ekki
Hæstiréttur á kröfu félagsins?
Orð framkvæmdastjórans veita
e.t.v. vísbendingu um það, að stefna
vátryggingafélaganna undanfarin
misseri hafi ekki verið í samræmi
við vilja stjórnenda þeirra.
Getur verið að verklagsreglurnar
og aðrar tilraunir til að lækka rétt-
mætar bótagreiðslur til slasaðs fólks
séu helber misskilningur?
Góð meining velviljaðra stjórnenda
hafi ekki náð niður í neðri deildirnar
hjá félögunum, heldur týnst milli
hæða?
Það er þó ljóst, að framkvæmda-
stjóri Sjóvár - Aimennra hf. hefur
áttað sig á því að félagið treystir sér
ekki til að beita réttarreglu sem það
krafðist að beitt yrði, og ætlar að
greiða skaðabætur umfram skyldu.
Má e.t.v. búast við í ljósi þessara
sinnaskipta að „verklagsuppgjörin",
verði endurupptekin hjá Sjóvá - Al-
mennum hf., og skaðabætur greiddar
samkvæmt dómvenju, eins og félag-
inu er skylt?
VILHJÁLMUR H. VILHJÁLMSSON,
hæstaréttarlögmaður.
Skogrækt
Er hægt að bæta veðurfar á Héraði
með skjólbeltum
Frá Einari Vilhjálmssyni:
SKÓGRÆKTIN hefur hingað til
hreiðrað um sig á grónum vildaijörð-
um, í skjólbesta hluta Fljótsdalshér-
aðs, en vanrækt að koma upp skjól-
beltum á Úthéraði og með bökkum
Lagarfljóts.
Ætla mætti að megin tilgangur
skógræktar á Fljótsdalshéraði væri
að rækta lítt gróið land og veita
byggðunum skjól fyrir næðingi frá
hafi og jökulvatni Lagarfljóts. Haf-
golan er nöpur eftir heitan sólskins-
dag á Héraði. Endurnýjun skjólbelt-
anna leiddi síðan til nytja, svo sem
timburvinnslu og tengdrar iðju.
í það minnsta hefði átt að gera
ræktun skjólbelta jafn hátt undir
höfði og svokölluðum bændaskógum.
Ahættugrein
Miklu ríkisfé er varið til skógrækt-
ar. Skógræktin er áhættugrein eins
og bankastarfgemi, kanínurækt,
minkarækt, laxemi og vatnsútflutn-
ingur. Þess vegna er allrar aðgátar
þörf í fjármögnun og framkvæmdum,
eins og dæmin sanna. Hugsjónaglóp-
ar mega ekki ráða þar ferðinni.
Skógareidar valda víða miklu tjóni.
Með tilkomu stórra skóglenda er
þörf á viðbúnaði til þess að mæta
slíkum slysum með öflugu, velbúnu
og sérþjálfuðu slökkviliði og varnarl-
ínum með skóglausum beltum.
Einnig þarf að huga að byggðum
bólum, þar sem fólki og eignum
gæti verið hætt végna nálægðar
skógar. Hvað finnst mönnum um
bensínstöðina við heimreiðina að
skóla og hóteli í Hallormsstaðaskógi?
Skógareldar
Almannavarnir hljóta að gera út-
tekt á öryggi íbúa í skóglendi. Það
þarf að meta núverandi ástand, gera
áætlanir um þróun skóganna og við-
eigandi öryggisráðstafanir í kjölfar
þess. Það þarf að vera til áætlun
um viðbrögð við skógareldum, bæði
hvað varðar íbúa skóglendisins,
slökkviliðið og sérþjálfað lið hjálpar-
sveita í grenndarbyggðum. Tilkoma
stóru þyrlunnar ætti að leiða til
þess að sú minni hefði aðal bækistöð
sína á Egilsstöðum, Austfirðingar
eiga kröfu til þess, alls öryggis
vegna.
EINAR VILHJÁLMSSON
Garðabæ.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.