Morgunblaðið - 30.11.1995, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1995 45
HELGA
STEFÁNSDÓTTIR
+ Helga Stefáns-
dóttir fæddist á
Húki í Miðfirði í
Húnavatnssýslu 20.
júní 1905. Hún lést
á Sólvangi í Hafn-
arfirði 19. nóvem-
ber. Helga var
elsta fjögurra
barna hjónanna
Kristínar Krist-
mannsdóttur, f.
1870, og Stefáns
Jónassonar, f.
1882. Systkini
Helgu _ eru Jónas
Kári, Ása Sigríður
og Kristmann Ágúst og lifa
þau öll systur sína. Systurdótt-
ir Helgu er Unnur Sveinsdótt-
ir, sem gift er Þóri Kjartans-
syni og eru börn þeirra Ása
Sigríður og Kjartan.
Hinn 24. október 1942 giftist
Helga Sigurði Páli Guðmunds-
syni, f. 20. apríl 1900, d. 16.
maí 1966. Þau stofnuðu heim-
ili að Skúlaskeiði 30 í Hafnar-
firði og hefur Helga búið þar
síðan.
Útför Helgu fer fram frá
Víðistaðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
KVEÐJUSTUND kærra vina kem-
ur róti á hugann sem geymir allar
góðu minningarnar. Helga kom inn
í fjölskylduna okkar þegar hún
giftist Sigurði Páli móðurbróður
okkar árið 1942. Hún var lagleg
ung kona og alltaf smekklega
klædd. Hún hafði lært að sauma
og veitti þá forstöðu saumastofu
hér í Hafnarfirði, sem framleiddi
undirföt og náttföt kvenna. Eftir
að hún hætti þar vann hún heima
og saumaði og sneið fyrir fólk. Á
þeim árum var erfitt að fá efni og
oft var sniðið upp úr notuðum flík-
um sem búið var að spretta í sund-
ur og var hún þá ótrúlega útsjónar-
söm.
Hún ólst upp á þeim tímum sem
nýtni var nauðsyn og fór hún alla
tíð vel með sínar eigur og fjármuni.
Sigurður hafði fengið spænsku
veikina 1918 og var heilsuveill upp
frá því. Hún bjó þeim notalegt
heimili og sá ein fyrir þeim báðum
þegar hann var á sjúkrastofnunum,
oft mánuðum saman. Sigurður lést
1966.
Tuttugu og tveggja ára gömul
hélt Helga til Ameríku og var þar
HULDA
PÉTURS-
DÓTTIR
+ IIulda Pétursdóttir var
fædd 24. apríl 1921 að Ytri-
Tröð, Eyrarsveit. Hún lést í
Landspítalanum 14. nóvember
síðastliðinn og fór útförin
fram 22. nóvember.
OKKUR sem búum í Danmörku
langar að kveðja þig með ljóði sem
faðir þinn orti um þig.
Þú ert farin, elsku besta Hulda
eitthvað lengra upp í fjöllin blá,
við þá hugsun kenni ég sáran kulda
sem kólgu hriðar blási á norðan
mótgangs vindar vonum mínum sundra
verðir lengi þú mér burtu frá,
þú ert ljósið, lífið, gleðin heima
lengstum síðan þú varst lítið barn,
þín ég sakna, þig er mig að dreyma
þögn er nú við okkar gleði arn.
(Pétur J. Hraunfjörð.)
Leiði þig ljóssins guð á friðar
vegi.
Kær kveðja,
Kristín Huld Nielsen,
Per og börnin.
í vist hjá nánum ætt-
ingjum í tvö ár 1927-
1929. Seinna fór hún
til Þýskalands og Dan-
merkur og var þar í
nokkra mánuði við
húshjálp. Um sjötugs-
afmælið sitt fór hún
ein til Kaliforníu til
frænku sinnar Helgu
Jónasdóttur og dvaldi
þar í nokkra mánuði.
Hún hafði gaman af
ferðalögum og fór víða
um landið sitt á meðan
heilsan leyfði. Naut
þess að skoða nánasta umhverfi
sitt og fór oft ein í gönguferðir til
að skoða nýju hverfin sem voru
að byggjast hér í nágrenninu. Síð-
ustu sjálfstæðu skoðunarferðina
fór hún um verslunarmannahelg-
ina í ágúst, þá orðin níræð, hún
lagði af stað út Skúlaskeið, yfir
Reykjavíkurveg og út á Álfaskeið
þar sem hún lenti í grjóturð og
sjálfheldu og gat ekki hreyft sig
fyrir þróttleysi þar til hún fékk
aðstoð frá ungu pari sem átti leið
hjá. Hún var húmoristi og sagði
skemmtilega frá þessari spaugi-
legu uppákomu og lofaði að gera
þetta aldrei aftur.
Úr minningarsjóði okkar ber
hæst hversu umhyggjusöm hún var
um ömmu okkar, sem lést í hárri
elli 92 ára og var blind seinustu
árin, og dóttur ömmu sem gat
ekki bjargað sér af eigin rammleik
vegna fötlunar. Hún sá alltaf um
að þær ættu nægilegt til að klæð-
ast í. Þar nýttist henni vel hversu
hög hún var að laga og breyta því
sem til féll. Hún var líka hjálpsöm
okkur þegar við vorum að alast
upp og hjálpaði okkur seinna til
að takast á við að sauma á börnin
okkar.
Hún greindist með krabbamein
um áttræðisaldur og fór á Land-
spítalann í aðgerð og geisla. Hún
sigraðist á þeim vágesti en heilsa
hennar var ekki jafn góð á eftir.
Eftir það fékk hún heimilishjálp,
hjúkrunarkonu og sjúkraliða heim
og var ákaflega þakklát öllu því
frábæra fólki, sem gerði henni
kleift að vera heima.
Hún fór á Sólvang í september
sl. og hafði þann varnagla á að
hún færi heim aftur ef henni lík-
aði ekki. En henni líkaði svo sann-
arlega. Hún sagði okkur í hvert-'
sinn sem við komum hvað matur-
inn væri góður og hjúkrunarfólk
og starfsfólk svo notalegt og hlý- -
legt við vistfólkið og það væri
ábyggilega hvergi betra að vera.
I dag verður hún kvödd frá Víði-
staðakirkju. í þeirri kirkju er
fallegur skírnarfontur, sem á er
letrað „Gefandi Helga Stefánsdótt-
ir“. Hún barst lítið á og það eru
ekki margir sem hafa gert sér í
hugarlund að það var hún, sem
hafði haft bolmagn til að gefa
kirkjunni sinni svo stóra gjöf.
Við þökkum henni fyrir sam-
verustundirnar öll árin, sem við
áttum saman og biðjum Guð að
geyma hana.
Málfríður og Jónína.
INNILEGAR
ÞAKKIR
Þeir sem stóðu að
Samhug í verki,
landssöfnun vegna
náttúruhamfara
á Flateyri þakka
einstaklingum,
fjölskyldum
fyrirtækjum og
stofnunum einslök
viðhrögð, hjálpfýsi
og örlæti.
Ennfremur viljum við
þakka hinum
fjölmörgu sem með
bcinum og óbeinum
liætti Iögðu okkur lið
á ýmsan veg við
söfnunina.
S
\ ið hciHlimi á að 1-1111 er
U-kið a móti Iranilögiini til siilmmai-iimar
imi á bankareikiiing nr.
1183'26'800
i Sparisjóði Oiumdarl'jarðar ít I lateyri.
Ilagt er að leggja i 1111 á reikiiingiiin í ölliiin höiikimi.
sparisjóðmn og póstlnísiim á laiidimi
'AMHUGUR
í VERKI
LAN DSSÖF NUN
VEG N A
NATTU IUJ H AM FARA
Á FLATEYRI
I jölmiðlar a íshindi. I’óstur oj> Sími.
Iljalparstolmm kirkjimnar og Kauði kross íslands.