Morgunblaðið - 30.11.1995, Blaðsíða 49
MORGUNBLAÐIÐ
MIIMNINGAR
FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1995 49
FRIÐRIK TÓMAS
ALEXANDERSSON
+ Friðrik Tómas
Alexandersson
var fæddur 24. júní
1933. Hann lést 17.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Margrét A.
Friðriksdóttir, ætt-
uð frá Hnífsdal, og
Alexander M. Guð-
mundsson, ættaður
frá Grund á Snæ-
fellsnesi. Börn
Friðriks eru: Hös-
kuldur Sverrir,
fæddur 19. desem-
ber 1965, kvæntur
Eddu Lovísu Edvalsdóttur;
Helga, fædd 21. júlí 1967, í sam-
búð með Knúti Bjarnasyni, þau
eiga Högnu Kristbjörgu, fædda
17. ágúst 1994; Margrét, fædd
20. nóvember 1977.
Útför Friðriks fór fram frá
Laugarneskirkju 29. nóvember.
OKKUR langar til að minnast með
fáum orðum elsku Frikka okkar
sem við kynntumst er við vorum
börn. Okkur fannst ætíð mikill
ævintýraljómi vera yfir honum þeg-
ar hann sagði okkur sögur af sigl-
ingum sínum í Karíbahafinu.
Hann Frikki hafði stórt hjarta
og mikið skap. Ávallt var hann ör-
látur og vildi allt gott fyrir okkur
gera. Börnin okkar öll kölluðu Fr-
ikka, afa. Þótti þeim alltaf gaman
að koma í ísbúðina til afa, enda-
laust máttu þau fá ís, afi Frikki
sagði alltaf já.
Kæri vinur, megi væntumþykja
okkar fylgja þér að eilífu. Állar
okkar minningar um þig geymum
við í hjarta okkar.
Við biðjum góðan Guð að styrkja
ykkur, elsku Höddi, Helga og
Magga.
í storminum strengur kveinar,
stýrið í norður sveinar.
Enn þrá augun að líta,
eylandið mjallahvita.
Sþarna er fyrir stafni,
stýrið í drottins nafni.
Enginn villist af vegi,
þó að vandræðaskáldið deyi.
(Bólu-Hjálmar)
Upp skalt á kjöl klífa,
köld er sjávar drífa,
kostaðu hug þinn herða,
hér muntu lifið verða.
Skafl beygjattu, skalli,
þótt skúr á þig falli,
ást hafðir þú meyja,
eitt sinn skal hver deyja.
(Þórir Jökull: úr íslendinga-
sögu Sturlu Þórðarsonar)
Drottinn gefi dánum ró, en hinum
líkn sem lifa.
Bjarni Ómar og Krisljana.
Mig langar í örfáum orðum að
kveðja Friðrik Tómas Alexanders-
son, sem lést 17. nóvember sl.
Frikka kynntist ég árið 1983 þegar
hann hóf sambúð með móður minni.
Ég kynntist honum þó best þegar
ég vann hjá honum í Rjómaísgerð-
inni fyrir nokkrum árum þar sem
mér birtust áður óþekktar hliðar
hans. Það skiptust á skin og skúrir
í samskiptum okkar enda Frikki
mikill skapmaður og á margan hátt
óvenjulegur og ekki allra. Hann
hafði skoðanir á flestu sem viðkem-
ur mannlegri tilvist og vorum við
ekki alltaf á eitt sátt í þeim efnum.
Þá gat hann rökrætt fram og aftur
tímunum saman og var oft glatt á
hjalla þegar við létum móðan mása
og hvorugt vildi undan láta. Hans
hjartans mál voru mörg og varð
honum tíðrætt um spillinguna í
heiminum og það hvernig valda-
kerfi heimsins er byggt upp af örfá-
um einstaklingum. Hann hafði siglt
um flest heimsins höf og kynnst
ólíkri menningu og trúarbrögðum
margra þjóða og þótti honum ís-
ELLY
VILHJÁLMS
+ Henny Eldey
Vilhjálmsdóttir
(Elly Vilhjálms
söngkona) fæddist
á Merkinesi í Höfn-
um 28. desember
1935. Hún lést I
Reykjavík 16. nóv-
ember síðastliðinn.
Útför hennar fór
fram í kyrrþey.
ÞAÐ var á sumardegi
fyrir rúmum 40 árum.
Sólin skein og ég gekk
í vestur eftir Austur-
stræti. Á móti mér
kom stúlka sem vakti athygli mína.
Ég hafði ekki séð hana áður. Hún
virtist vera jafnaldra mín. Var á
einhvern hátt mjög sérstök, að mér
fannst. Falleg. Ef til vill örlítið út-
lendingsleg. Næst sá ég þessa
stúlku á sviði Austurbæjarbíós, þar
sem hún söng raddfögur og af mik-
illi innlifun lagið „Wheel of Fort-
une“ í sönghæfileikakynningu
hljómsveitar Kristjáns Kristjáns-
sonar. Ekki löngu seinna kynnt-
umst við, þegar við unnum báðar á
skrifstofu sama fyrirtækis. Með
okkur tókst góð vinátta. Við eignuð-
umst trúnað hvor annarrar. Fórum
saman í ferðir til útlanda. Sú vin-
átta var alla tíð traust.
Hugboð mitt við fyrstu sýn
reyndist rétt. Henny Eldey Vil-
hjálmsdóttir, alltaf kölluð Elly, var
ákaflega sérstök. Hún hafði ekki
einungis fallega söngrödd sem hún
beitti af snilld. Hún t.d. saumaði,
heklaði, pijónaði, vélritaði og
matbjó með frábærum árangri. Allt
sem hún tók sér fyrir hendur vann
hún þannig. Einnig
hafði hún mjög gott
vald á íslensku máli,
bæði töluðu og rituðu.
Skrifaði blaðaviðtöl og
bók. Hún lauk námi
við Öldungadeild
Menntaskólans við
Hamrahlíð með glæsi-
legum árangri. Tungu-
málanám reyndist
henni sérstaklega auð-
velt. Hún náði t.d.
mjög langt í spænsku-
kunnáttu. Elly var líka
sannur vinur vina
sinna og ákaflega
greiðvikin. Þrátt fyrir alla þessa
hæfileika liafði hún alla tíð lágt
sjálfsmat. Hvernig gat það verið?
Þegar ég spurði, sagði hún að sér
fyndist þetta bara allt svo sjálf-
sagt, varla umtalsvert.
Ekki er vafi á því að hún hefði
hlotið frægð utanlands fyrir söng
sinn, en í raun hafði hún litla löng-
um til þess. Hún hafði bara gaman
af því að syngja og naut þess að
vinna vel. Sem ung stúlka í dag
hefði hún farið í langskólanám.
Umhverfið var henni oft kröfuhart.
Þannig er það gjarnan gagnvart
þeim sem mikið er gefið. Hamingju-
stundir hennar voru margar — þær
erfiðu einnig. Það væri hægt að
skrifa þykka bók um líf hennar, svo
margt og margir komu þar við sögu,
en slíkt væri henni alls ekki að
skapi. Þjóðin mun þó njóta þess að
hlusta á söng hennar um ókomin ár.
Fyrir mörgum árum gaf Elly mér
bókina með indversku helgiljóðun-
um: Bhagavad-Gi ta, en þar segir
m.a.:
lendingar oft smáborgaralegir og
einangraðir í viðhorfum sínum. Þó
Frikka væri oft heitt í hamsi og
lægi margt á hjarta gat hann verið
jafn rólegur og afslappaður og hann
hefði allan heimsins tíma. Þá
gleymdi hann stund og stað og tók
sér þann tíma sem hann þurfti til
að njóta líðandi stundar. Hann leit
svo á að lífið ætti að snúast um
annað og meira en vinnu og pen-
inga og kunni að njóta þess að vera
úti á Hvalseyjum, þar sem hann
dvaldi löngum stundum á veiðitíma
við að háfa lunda, skjóta sel eða
tína egg. Þá lifði hann á landsins
gæðum, eins og hann orðaði það
sjálfur, og þeir sem fóru með honum
í eyjarnar máttu borða lundasúpu
í öll mál svo dögum skipti og þótti
mörgum nóg um nægjusemi Frikka
í þessum ferðum hans. Frikki fór
ekki troðnar slóðir og það átti ekki
vel við hann að festa sig í sessi á
sama staðnum of lengi. Þegar far-
fuglarnir fóru suður á bóginn á
haustin fór hann að ókyrrast og
vildi komast burt úr kuldanum og
myrkrinu hér á íslandi og fara til
Flórída þar sem hann dvaldi marga
vetur, en alltaf þótti honum gott
að koma heim aftur og eyða sumr-
unum á „gamla“ landinu.
En nú er hann farinn í síðustu
ferðina og kemur ekki aftur í þetta
skipti.
Ég þakk þér samfylgdina, Frikki
minn, óska þér góðrar ferðar til
Valhallar, þangað sem þú sjálfur
sagðist iðulega mundu fara.
Elsku Höddi, Helga, Magga og
aðrir sem syrgja Frikka. Dauðinn
er ekki endir alls. Góðu stundirnar
með Frikka, bros hans og hressi-
leika skulum við geyma í huga okk-
ar og sækja þangað styrk í sorginni.
Ég er þreyttur, þrái ró,
þrái margt en engum segi.
Yndi minnar ævi dó
eins og blóm í vetrarsnjó,
eri ég veit að vaknar þó,
vaknar allt með sól og degi
ég er þreyttur, þrái ró,
þrái ró en engum segi.
(Örn Amarson.)
Kveðja,
Kristín.
Þá alheimsnóttin gengin er í garð
og verur gengnar í sitt móðurskaut,
þá vakna þær til lífs á nýjan leik,
er ljómar aftur ljós hins nýja dags.
En til er tilvist, eilíf, óskynhæf.
Ég bið góðan Guð að varðveita
Elly.
María Bergmann.
Með söknuði kveð ég Elly Vil-
hjálms sem er látin eftir langa bar-
áttu við erfiðan sjúkdóm. Eg var
þeirrar gæfu aðnjótandi að fá að
kynnast þessari yndislegu og vel
gefnu konu, sem sýndi mér ávallt
hlýhug og vináttu. Það var alltaf
gaman að hlusta á Elly segja frá
atburðum, þvi frásögnin varð svo
lifandi og skemmtileg. Það var gott
að sækja Elly heim því hún geislaði
af lífskrafi og hafði einstakt lag á
að láta fólki líða vel í návist sinni.
Húsmóðir var hún mikil, og ber
heimili þeirra hjóna vott um hve
handlagin og smekkleg hún var.
Það er með ólíkindum hve vel
hún bar veikindi sín því hún vildi
njóta lífsins til síðustu stundar.
Minningar mínar um samveru-
stundir okkar munu alltaf ylja mér
um hjartarætur og mun ég minnast
hennar með virðingu og þakklæti.
Ég kveð Elly hinstu kveðju með
eftirfarandi ljóði:
Hvev minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi.
Hin Ijúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Kæri Svavar og fjölskylda, ég
sendi mínar innilegustu samúðar-
kveðjur. Megi Guð styrkja ykkur í
sorg ykkar.
Ásdís Wöhler.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
JÓRUNN GUÐJÓNSDÓTTIR
frá Presthúsum,
andaðist í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 28. nóvember.
Halla Guðmundsdóttir, Elfas Baldvinsson,
Martea Guðmundsdóttir, Vignir Guðnason,
Guðrún Guðmundsdóttir, Bára Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Systir okkar,
GUÐBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR,
Söndum,
Akranesi,
lést í Sjúkrahúsi Akraness 16. nóvember.
Jarðarförin hefur farið fram.
Fyrir hönd aðstandenda,
systkini hinnar látnu.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ÁSTA JÓNSDÓTTIR,
Skólagerði 37,
Kópavogi,
andaðist 29. nóvember.
Ólafur Guðjónsson,
Jónína Vilborg Ólafsdóttir, Karl Olsen jr.,
Oddur Ólafsson, Elsa Sigtryggsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, sonur og bróðir,
LEIFUR TÓMASSON,
Vestursfðu 38,
Akureyri,
andaðist í Fjórðungssjúkrahúsinu á
Akureyri fimmtudaginn 23. nóvember sl.
Jarðarförin fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 4. desember kl. 13.30.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim,
sem vilja minnast hans, er bent á KA eða Flugbjörgunarsveitina
á Akureyri.
Erla Elísdóttir,
Tómas Leifsson, Sigríður Gunnarsdóttir,
Þóra Leifsdóttir, Sigurður Vigfússon,
Ottó Leifsson, Margrét Hallgrímsdóttir,
G. Bjarney Leifsdóttir, Sigurjón Magnússon,
Nanna Leifsdóttir, Friðrik Friðriksson
og barnabörn.
Tómas Steingrfmsson,
Ragna Pedersen, Erik Pedersen.
+
SIGURÐUR FINNBJÖRNSSON
múrarameistari
frá ísafirði,
lést í Hátúni 10B þann 20. nóvember sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd vandamanna,
Guðmundur Jóhann Jónsson.
+
Kveðjuathöfn um
KRISTÍNU
SIGTRYGGSDÓTTUR
fer fram í Vídalínskirkju í Garðabæ
föstudaginn 1. desember kl. 14.00.
Útförin verður gerð frá Akureyrarkirkju
þriðjudaginn 5. desember kl. 13.30.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
Lokað
Skrifstofa okkar verður lokuð eftir hádegi.föstu-
daginn 1. desember vegna jarðarfárar
JÓHÖNNU BJÖRGÓLFSDÓTTUR.
Ratsjárstofnun,
Laugavegi 116.