Morgunblaðið - 27.01.1996, Blaðsíða 39

LAUGARDAGUR 27. JANÚAR 1996 39
MORGUNBLA.ÐIÐ
Þrefaldur
1. vinningur!
Nú er að
nota
tíekifíenð!
-vertu viðbúinm vinningi
geir hafi stundum haft gaman af
því að fara geyst á gamla traktorn-
um, Farmal 1932, sem hann hefur
haldið við af sinni alkunnu natni
og nærgætni, nærri 70 ára gamalt
tæki sem er í fullu gildi. Með mik-
illi hlýju og tryggiyndi hefur Sig-
geir á Sléttabóli sinnt málleysingj-
unum, oft við erfiðar aðstæður og
þröngar en alltaf af fórnfýsi og
gleði. Það er alveg ljóst að ef heim-
urinn hefði fleiri menn eins og Sig-
geir á Sléttabóli, væri meira jafn-
vægi og meiri árangur á þessari
jörð, minna um hégóma, því Sig-
geir gengur til dagsins jafn eðlilega
og upprás sólarinnar og fylgir
henni daglangt svo öfundarlaus út
i allt og alla, en fagnar með hveij-
um þeim sem vegnar vel.
Arni Johnsen.
SIGGEIR
GEIRSSON
AFMÆLI
mörgum íslendingum
hafa ævintýraferðir
Siggeirs á Sléttabóli
verið í suðurátt, en
ekki til suðlægra landa
eins og hjá landanum,
heldur suður á Foss-
ijöruna. Um árabil fór.
hann margar ferðir
þangað einn á hesti
sínum til þess að huga
að leyndardómum
strandarinnar, því það
er svo margt sem leyn-
ist í gullakistu fjör-
unnar og undirleik
hafsins. Einn þáttur-
inn í fjöruferðunum er að huga að
rekanum, því þar er búbót og ófá-
ar ferðirnar hefur Siggeir farið á
traktornum að sækja rekavið með
Fossbændum og fleir-
um og þá er nú
skemmtilegt þegar
skipt er rekanum. Það
hefur alla tíð vakið
undrun félaga Sig-
geirs í fjöruferðunum
hve fljótur hann er í
ferðum um ströndina,
fer það svo létt sem
öðrum reynist þungt
undir fæti og stundum
er nánast eins og hann
svífi á töfrateppi. En
það er ekki aðeins á
ströndinni sem Siggeir
fer létt og lipurt yfir,
það á einnig við um heimatúnið
og jafnvel milli herbergja á Slétta-
bóli þótt ekki séu þau mörg. Þá
er mér ekki grunlaust um að Sig-
ALVEG eins og ísland er dýrmætt
Islendingum þótt nafnið sé kalt,
þá er Brunasandur austur við Síðu
og Orrustuhól í Vestur-Skaftafells-
sýslu bústaður merkilegs fólks sem
speglar þolinmæðina í sögu íslend-
inga, þrautseigjuna, lítillætið,
þakklætið og auðmýktina, en ekki
síst hamingjuleitina og lífsgleðina.
Þar býr suður á sandinum yndis-
legt fólk á bæjunum Hraunbóli og
Sléttabóli, Hraunból á mörkum
sands og Eldhrauns, Sléttaból í
suðrinu þaðan sem sólskinsdagarn-
ir fljúga, eins og vin í óravíddum
sandsins. Siggeir á Sléttabóli varð
áttræður 22. janúar sl., en á Slétta-
bóli býr hann ásamt systur sinni
Sólveigu. Ef það er til eðlileg túlk-
un á því að vera trúr yfir litlu eins
og segir í Biblíunni okkar þá á það
við um þau Veigu og Siggeir og
það hefur verið þeirra mikla hlut-
verk að hlú vel að öllu sem þeim
hefur nálægt komið, mönnum og
dýrum, gleði og góðum anda. Þau
hafa aldrei haft mikið umleikis en
sinnt því á þann veg að allt verður
stórt í höndum þeirra vegna þeirr-
ar virðingar sem þau bera fyrir
lífsandanum. Hvern dag lífsins
hafa þau gengið að verki, fagnað
hveijum nýjum degi með gleði og
blessað og þakkað Guði hvern dag
lífsins. Er hægt að fara betur með?
Þau búa í litlum bæ og bústofn-
inn hefur aldrei verið stór í sniðum
en þeim mun meiri að gæðum.
Þeirra utanlandsferðir eru að
Kirkjubæjarklaustri. Þau eiga góða
granna sem líta til með þeim og
rétta þeim hjálparhönd til gagns
og gleði. Það er að njóta mikillar
gjafmildi að fá að kynnast fólki
eins og Siggeir og Veigu, því
bijóstvitið og skynsemin er svo
ómenguð, tær og hrein. Alla tíð
hafa þau fylgst vel með því sem
er að gerast bæði heima og heiman
og þau kunna svo vel að vinsa hi-
smið frá kjarnanum, en samt eru
þau skemmtilega ólík, Veiga eins
og geislinn sem fer á örskoti um
með tilþrifum og tungutakið er
rammíslenskt, gamansamt og beitt
og ekkert verið að mylja moðið,
Siggeir eins og spekingurinn sem
kemst svo hárbeitt að niðurstöðu
í stóískri ró siimi.
Það fylgir þeim dulúð sléttubú-
ans vegna þess að þau verða sjálf
að vera fjallið sem allt byggist á,
fjallið sem hjá öðrum er skjól og
viðmiðun dagleiðanna. Það hefur
alltaf verið sérstætt í sögunni að
fylgjast með sléttubúunum og þó
að það sé í sjálfu sér ekki langt
frá Fossi á Síðu niður að Slétta-
bóli þá opnar sandurinn svo fljótt
faðminn á mót himninum og þegar
svo ber undir veit maður ekki í
fyrstu hvort Sléttaból er hillingar
eða hús. Það er líka sammerkt
með sléttubúunum að elska reitinn
sinn og þeir þurfa í sjálfu sér ekk-
ert annað, sama hvort verið er að
tala um bedúínana i Afríku, gauc-
hoana í Argentínu, kúrekana í
Bandaríkjunum eða sléttubúana í
Mongólíu á „brunasöndum" Asíu.
Lífsstíll þeirra er svo ríkur inn á
við, það er eins og þeir séu næm-
ari fyrir forgangsröð lífsgátunnar
en flestir aðrir. Þeir kunna að
meta nálægðina einmitt vegna þess
að þeir eru sjálfir íjalllendið.
Það er ekki hávaðinn í honum
Siggeir mínum og ekki talar hann
af sér, en allt sem hann leggur til
málanna er gott og skemmtilegt,
því hann er mikill húmoristi. Inn-
skotin hans, stutt og laggóð, krist-
alla niðurstöðu sem aðrir geta tal-
að endalaust um án þess að kom-
ast að niðurstöðu. Þannig er hann
margra manna maki í þeim efnum
og hann er einstaklega natinn að
hirða um féð. Jafnvel þótt hann
hafi ekki haft mikil hey hefur hann
passað vel upp á það. Um þessar
mundir hefur Bjarni Kristófersson
bóndi á Fossi II hlaupið undir
bagga með honum vegna krank-
leika Siggeirs, en allt horfir það
nú til betri vegar. Eins og hjá
Æ
KIN
-leikur að lœra!
Vinningstölur 26. jan. 1996
3*10»12*13*18*22*24
Eldri úrslit á símsvara 568 1511
Fáðu þér miða fyrir kl. 20.-» í kvöld.