Morgunblaðið - 29.09.1996, Blaðsíða 17
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 29. SEPTEMBER 1996 B 17
Þýski leikarinn Rudolf Kowalski er í hlutverki Brunos.
EINAR Heimisson leikstýrir Barböru Auer í einu atriði myndarinnar.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
irunos, sem reynist Maríu stoð og stytta á Islandi. Rokið og rigningin setjar hæfilega dapurlegan svip á atriðið.
nefndinni leist vel á íslenska nætur-
lífið í meðförum Einars og hann fékk
inngöngu i skólann.
Nýr flötur á þekktu efni
Hluti af náminu var að setja niður
alls kyns efni og athuga hljómgrunn-
inn fýrir þeim. „Ég bytjaði að spá í
söguna af þýsku verka-
konunum á Islandi fyrir
þremur eða fjórum
árum. Prófessorunum
mínum fannst þetta
spennandi efni og nýr
flötur á efni sem allir
þekktu. í fyrra kom
kunningi minn mér í
samband við kvik-
myndafyrirtækið Blue
Screen og eftir það fór
þetta að rúlla nokkuð
hratt,“ segir Einar.
Myndin fékk stuðn-
ing úr kvikmyndasjóð-
um í Bæjaralandi og
Slesvík-Holstein, Evr-
ópska kvikmyndasjóðn-
um og úr Kvikmynda-
sjóði Islands. Kostnaður
við myndina er samtals
um áttatíu milijónir
króna. Bæverska sjónvarpið er með-
framleiðandi og tryggir að hún verð-
ur sýnd á ARD, rás eitt í þýska sjón-
varpinu. Þýskir fjölmiðlar hafa
sýnt myndinni mikinn áhuga, meðal
menn frá tímaritunum Stern og Cin-
ema, stærsta kvikmyndatímariti Evr-
ópu. Þýsk sjónvarpsstöð fylgdist
einnig með og mun gera heimilda-
mynd um tökumar.
Óviðjafnanleg leikkona
Athyglin er sennilega ekki síst
því að þakka, að leikkonan Barbara
Auer leikur aðalhlutverkið. Hún er
ein þekktasta leikkona Þjóðverja og
þykir bæði fögur og hæfileikarík.
„Hún er óviðjafnanleg leikkona. Ég
held að hún hafi ein-
hvem mesta tilfinn-
ingaskala sem ég hef
séð hjá leikkonu. Hún
er jafnframt kraftmikil,
enda veitti ekki af því
hún lék í næstum öllum
atriðum myndarinnar
og stóð sig frábær-
lega.“
Meðal annarra leik-
ara í myndinni eru Hin-
rik Ólafsson sem leikur
ungan, fátækan sjó-
mann sem á í stuttu
ástarævintýri með Mar-
íu. Þýski leikarinn Rud-
olf Kowalski fer með
hlutverk landflótta
gyðingsins Bruno sem
er henni stoð og stytta
á íslandi. Kvikmynda-
tökumaður er Sigurður
Sverrir Pálsson.
Myndin um Maríu verður frum-
sýnd í byijun næsta árs, ef allar
áætlanir standast. Um áætlanir sín-
ar í framtíðinni vill Einar lítið segja,
annað en að hann hafi margar hug-
myndir. Hvort hann fær tækifæri
til að hrinda þeim í framkvæmd
mun að miklu leyti ráðast af gengi
Maríu.
EINAR Heimis-
son, rithöfundur
og kvikmynda-
gerðarmaður.
myndir af ákveðinni tegund. Það
eru alltaf þrjár aðalpersónur og
sömu hlutirnir endurtaka sig.
Þetta er í tísku núna, en ég fylgi
ekki endilega straumi tímans.
Handrit Einars fannst mér vera
öðruvísi, timabilið spennandi,
tempóið hægt og skemmtilega
sagt frá.
Eg hef unnið töluvert með ung-
um leikstjórum og finnst gott að
blanda því saman að vinna með
þeim og reyndari mönnum. Ungir
leiksljórar eru oft fullir hugsjóna
og spá ekki aðeins í óskir áhorf-
enda. Þeim er líka annt um sög- •
una sem þeir vilja segja.
Deilur við Einar til góðs
Ég hafði séð mynd Einars um
berklaveika fólkið, „Hvíta dauð-
ann“. Ég sá þar að hann leyfir
tilfinningum persónanna að koma
í ljós. Mér finnst það mikilvægt,
hvort leikstjóri leyfi að þær séu
sýndar, eða hvort hann bælir þær.
Eg athugaði líka hversu stórt hlut-
verk konur léku í mynd hans.
Margir leikstjórar kunna ekki að
láta kvenhlutverkin pjóta sín.
Við Einar höfum stundum tek-
ist á við tökurnar. Deilurnar
spretta yfirleitt upp af mismun-
Lítt þekktur hluti
þýskrar sögu
Olla Kimmig
BARBARA Auer segist ætla að koma aftur tU íslands. Sigurður
Sverrir Pálsson liggur á myndavélinni.
andi viðhorfum kynjanna. Ég hef
stundum sagt að hitt eða þetta sé
ekki sannfærandi túlkun á konu.
En svona er þetta alltaf því flestir
leiksljórar eru því miður karl-
menn. Það tekur auðvitað á að
við Einar séum ekki alltaf sam-
mála, en það er til góðs. Ég held
að við vinnum í raun vel saman.
Upplifum sömu tilfinningar
Að sumu leyti var gott að þetta
skyldi vera fyrsta heimsókn mín
til íslands, því ég upplifi sömu til-
finningar og María, undrunina,
hrifninguna og framandleikann.
Auðvitað er hennar upplifun
sterkari. Hún á aðeins tvo gamla
kjóla, enga peninga og enga al-
mennilega skó en ég bý á hóteli,
er með peninga og krítarkort og
get keypt það sem mig vantar.
María á ekki aðra góða kosti
en að halda til íslands. Hún er í
flóttamannabúðum í Liibeck og
ég hef skoðað ijósmyndabækur
sem sýna hvernig lífið var þar
eftír stríð. Þar var ekkert einka-
líf, allir þurftu að deila herbergj-
um, og þarna bjó fólk allt fram
tíl ársins 1958.
ísland býður tækifæri tíl nýs
lífs sem María nýtir sér, en
reynsla hennar af landinu er
blönduð. Þegar hún heldur aftur
heim á leið hefur hún samt öðlast
það sem hún þarf til að hefja nýtt
líf; andlegan styrk og peninga.
Las bækur Halldórs Laxness
Ég undirbjó mig fyrir hlutverkið
með því að horfa á íslenskar kvik-
myndir, lesa ferðabækur og ís-
lenskar skáldsögur. Ég las meðal
annars nokkrar bækur Halldórs
Laxness, en hann þekktí ég ekkert
fyrir. íslandsklukkan fannst mér
sérlega skemmtileg. Þar er mikil
breidd í persónusköpuninni. Það
var líka gaman að koma til þeirra
staða sem lýst er í bókiimi, til
dæmis Þingvalla, og bera saman
raunveruleikann og þá mynd sem
ég hafði gert mér af þeim.
Mér finnst slæmt að ég skuli
ekki vera búin að sjá meira af
landinu. Auk tökustaðanna hef ég
bara komið að Geysi, Gullfossi og
Þingvöllum, en það eru þeir stað-
ir sem allir ferðamenn sjá. Meðan
við tókum á Snæfellsnesi hafði ég
einn dag tíl að ferðast með syni
míuum og systur. Við höfum öll
ákveðið að koma aftur og sjá
meira, til dæmis Norður- og Aust-
urland.“