Morgunblaðið - 21.05.1997, Síða 36

-*s 36 MIÐVIKUDAGUR 21. MAÍ 1997
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SIGURÐUR HALL-
DÓR GÍSLASON
v
>
+ Signrður Hall-
dór Gíslason
fæddist á Hóli í
Ólafsfirði 25. des-
ember 1923. Hann
lést á heimili sínu,
Reynihvammi 43,
Kópavogi, 13. maí
siðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Gísli Stefán Gísla-
son, bóndi á Hóli,
f. 5. des. 1897, d.
26. mars 1981, og
kona hans Kristín
Helga Sigurðar-
dóttir, f. 6. júní
1897, d. 10. sept. 1986. Sigurður
Halldór átti tiu systkini, Önnu
Lilju, f. 5. okt. 1920, Gísla Krist-
in, f. 10. apríl 1922, Björn, f.
23. júní 1925, Ingibjörgu Soffíu,
f. 18. apríl 1927, d. 26. sept.
1927, Ólafíu Jónínu, f. 15. ág-
úst 1928, Halldóru Guðrúnu, f.
9. okt. 1929, Petreu Aðalheiði,
f. 30. okt. 1930, Ástu, f. 18.
ágúst 1933, Guðrúnu Sólrúnu,
f. 27. jan. 1935, d. 25. júlí 1935,
og Guðmund Jón, f. 24. mars
1937.
Hinn 15. ágúst 1956 kvæntist
Sigurður Halldór eftirlifandi
konu sinni, Fjólu Valdísi
Bjarnadóttur, f. 23. des. 1922.
Fjóla Valdís var dóttir Bjarna
Sigtryggs Jónssonar verkstjóra
í Hamri, Reylgavík, f. 28. des.
1890, d. 12. apríl 1969, og konu
hans Ragnhildar Einarsdóttur,
f. 9. febr. 1893, d. 3. ágúst 1973.
Börn þeirra Sigurðar Halldórs
og Fjólu eru: 1) Ragnhildur
Freyja, f. 16. okt. 1951. M. Helgi
Eiríksson, f. 13. okt.
1951. Þau eiga
þijár dætur og eina
dótturdóttur. 2)
Kristín Valdís, f. 6.
ágúst 1957. M.
Bjarni Þór Guð-
mundsson, f. 15.
febr. 1955. Þau eiga
tvær dætur. 3)
Bjarni, f. 23. mars
1961. K. Kristin
Bessa Harðardóttir,
f. 24. júlí 1963. Þau
eiga fimm börn. 4)
Ingibjörg Erna, f.
9. nóv. 1964. M.
Sveinbjörn Halldórsson, f. 17.
sept. 1963. Þau eiga þrjú börn.
Sigurður Halldór ólst upp í sín-
um stóra systkinahópi á Hóli i
Ólafsfirði. Ungur fór hann suð-
ur á vertíðir, en vann að sveita-
störfum heima í Hóli á sumrum.
Þannig var hann í snertingu við
atvinnuvegi bæði til sjávar og
sveita. Vorið 1965 tók hann við
búskap af foreldrum sínum og
var bóndi á Hóli næstu þijú
árin. Árið 1968 flutti hann með
fjölskyldu sína til Kópavogs og
þar hefur hann átt heima síðan.
Hann hóf þá bráðlega störf við
álverið í Straumsvík og starfaði
hann hjá ÍSAL til ársloka 1993,
en þá hætti hann þar störfum
vegna aldurs. Ári síðar greind-
ist Sigurður Halldór með
krabbamein og stóð síðan bar-
átta hans við þann sjúkdóm í
tvö og hálft ár.
Útför Sigurðar Halldórs fer
fram frá Digraneskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.30.

+
KATRÍN JÚLÍUSDÓTTIR
frá Húsavik,
andaðist á Hrafnistu, Hafnarfirði, mánudaginn
19. maí.
Júlíus Stefánsson, Pétur Stefánsson,
Katrin Júlíusdóttir, Sigríður Ingólfsdóttir,
Lúðvík Júlíusson,
Stefán Júlíusson.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
BJÖRGVIN ÞÓRÐARSON,
Víðivangi 1,
Hafnarfirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi laugar-
daginn 17. maí.
Anna Þorláksdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.

+
Innilegar þakkir faerum við öllum þeim, er
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
INGVARS SIGURBJÖRNSSONAR,
Lækjargötu 34d,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir viljum við færa læknum og
starfsfólki deildar 11E á Landspítalanum.
Katrín Hermannsdóttir, Sigurbjörn Ingvarsson,
Hjördís Ingvarsdóttir, Gústav Alfreðsson,
afabörn, tengdaforeldrar og systkini.
Ég vil með fáum orðum minnast
tengdaföður míns Sigurðar Halldórs
eða „Sigga afa“ eins og hann var
alltaf kallaður á heimili mínu. Siggi
var perla, sem við munum alltaf
minnast með hlýju, þakklæti og
virðingu. Það var alltaf gaman, þeg-
ar við fórum öll saman norður í
Ólafsfjörð að Hóli. Það geymist líka
vel í minni, þegar við gengum út á
tún, upp í fjall eða niður að á og
Siggi afi sagði okkur frá sveitinni
sinni, fólkinu sem bjó þar og frá
lífinu sem þar var lifað. Helst vildum
við hafa Sigga afa og Fjólu með
okkur, þegar farið var norður eða
í sumarbústað einhvers staðar ann-
ars staðar. Bömin spurðu alltaf, ef
afi og amma voru ekki með í ferð:
Hvenær koma afi og amma? Þeim
fannst vanta eitthvað í tilveruna,
ef afi og amma vom ekki með. Hjá
þeim áttu þau ávallt skjól og ör-
yggi. Góðvildin og gamansemin
fylgdi þeim og veröldin var fátæk
án þeirra.
Siggi var laghentur með afbrigð-
um og alltaf reiðubúinn að bæta og
lagfæra það sem úr skorðum fór.
Mér fannst að hann gæti gert við
alia hluti. Alltaf var hann kominn
til að hjálpa okkur, ef verið var að
mála eða lagfæra eitthvað í húsinu.
Og alltaf þótti sjálfsagt að fá hann
til ráðuneytis, þegar kaupa átti nýtt
húsnæði. Það þótti ekki skynsam-
legt að leggja í húsakaup nema
hann væri með í ráðum.
Heimiii þeirra Sigga afa og Fjólu
er í daglegu tali nefnt Dvöl. Þar
þótti öllum gott að koma og dvelja
þar í góðu yfirlæti, slappa af eftir
að hafa farið rúntinn niður í bæ í
margvíslegum erindagerðum. Alltaf
var þar hlýtt og notalegt, alltaf
vom allir óðfúsir að koma þar við
og alltaf vorum við jafn velkomin.
Oft var glatt á hjalla, þegar
barnabörnin voru á hlaupum kring-
um Sigga afa og hláturinn hans
ómar enn í eyrum, smitandi og fagn-
andi. Það vora ógleymanlegar
stundir.
Nú höfum við misst Sigga afa.
Missirinn er stór. En við eigum líka
mikið, þar sem allar góðu minning-
arnar eru. Þær ljóma í huganum,
létta okkur sorgina og munu lifa
með okkur svo lengi sem ævin end-
ist. Siggi afi á sér skýra mynd í
huga okkar og hjarta. Ollum minn-
ingum um Sigga afa fylgir gleði og
þökk.
Elsku Fjóla. Megi algóður guð
gefa þér styrk í þessari miklu sorg
og söknuði sem missir Sigga er fyr-
ir þig. Það er sárt að missa, en það
er líka gott að eiga minningar um
góðan dreng og fágætan eiginmann.
Guð blessi þig nú og um alla framtíð.
Bessa.
Elsku afí minn.
Það er skrítið að hugsa til þess
að koma til ömmu og vita að þú
sitjir ekki í hægindastólnum þínum,
með tóbaksdósina í annarri hendi
og vasaklútinn í hinni. Þú ert kom-
inn til foreldra þinna og ég veit að
þér líður vel, en undanfarna daga
leið þér ekki sem best. Þú varst allt-
af svo hress og hraustur og gafst
aldrei upp.
Varst alltaf að gera eitthvað og
lést þér aldrei leiðast. Þú hafðir allt-
af svo mikinn áhuga á öllu sem ég
tók mér fyrir hendur og auðvitað
vildir þú fylgjast með og fá að vita
hvemig gengi. Ég var svo ánægð
með að hafa fengið tækifæri til
þess að kveðja þig svona inniiega.
„Því hvað er það að deyja annað
en að standa nakinn í blænum og
hverfa inn í sólskinið." Þú varst eins
góður afi og afar geta orðið.
Elsku afí minn, þótt þú sért nú
dáinn munt þú ætíð lifa í hjarta
mínu og í hvert skipti sem ég hugsa
til þín vakna upp margar góðar
minningar. Dauðinn er bara hin hlið-
in á lífinu. Ég þakka þér fyrir sam-
fylgdina í gegnum lífið og allar
góðu stundirnar sem þú veittir mér.
Ég bið góðan guð að styrkja og
vemda elsku ömmu.
Björg Ósk Bjarnadóttir.
Kynni okkar Sigurðar Halldórs
Gíslasonar hófust fyrir tæpum
þrettán ámm, þegar Bjami sonur
hans og Kristín Bessa dóttir mín
mgluðu saman reytum sínum. Hæg-
látur og hlýr var hann, dulur, ofur-
lítið kíminn, traustur og fastur fyrir
- ekki gefinn fyrir að láta af sínu
eftir að hann hafði komist að niður-
stöðu um eitt eða annað. Þannig
skynjaði ég Sigurð Halldór, þegar
ég sá hann fyrst. Og þannig er
myndin af honum, sem varðveitt er
í huga mínum í dag.
Hann var mildur mannkostamað-
ur, sem með hógværri hjartahlýju
og hávaðalausri gamansemi gæddi
umhverfí sitt notalegri hlýju. Vin-
átta hans var traust. Það var gott
að vera í nálægð hans. Við leiðarlok
þakka ég honum samverastundir,
kynningu alla og vináttu.
Sigurður Halldór lifði ævintýrið í
íslensku þjóðfélagi. Hann fæddist í
gömlum torfbæ norður í Ólafsfirði
og átti heima í honum í nítján ár.
Þar átti hann glaðar og góðar stund-
ir með foreldmm sínum og systkin-
um og kynntist lífi og lifnaðarhátt-
um, sem tíðkast hafði öldum saman
á íslandi. Hann lifir og tekur þátt
í uppbyggingunni, tæknibylting-
unni, sem á sér stað á fyrri hluta
þessarar aldar, bæði til sjós og
lands. Hann verður vitni að furðu-
verkum fjölmiðlunar, bæði á skrif-
uðu máli og á öldum útvarps og
sjónvarps, vitni að því þegar sam-
göngur færast frá hestum til bíla,
flugvéla og geimskipa. Hann sér
samferðamenn sína ganga hröðum
skrefum inn á tölvuöldina með nýj-
um möguleikum og nýrri framtíðar-
sýn.
Það fólk, sú kynslóð, sem lifir og
hrærist í ævintýmm sem þessum,
öðlast reynslu og lífsskilning, sem
setur mark sitt á viðhorf og lífssýn
þeirra. Þetta fólk getur mörgu miðl-
að til samferðamanna sinna og af-
komenda. Það er óþijótandi upp-
spretta fróðleiks um mannlíf og
ævintýri hversdagsins. Sigurður
Halldór var einn slíkra manna.
Gæfa og gleði Sigurðar var Fjóla
eiginkona hans, börnin þeirra og
bamabörnin. Heimilið bar vott um
myndarskap þeirra hjónanna og
gott fegurðarskyn. Hagleikur huga
og handar talaði þar ským máli.
Sigurður Halldór var einn þessara
manna, sem alltaf var sívinnandi
hvar sem hann var. Sérhvert verk
lék í höndum hans. Verkefnin vora
af ýmsum toga og margvísleg og
vel af höndum leyst. Sérhvert
vandamál sem mætti honum í verki
varð að engu í huga og höndum
Sigurðar.
Fjölskyldan var aðaláhugamál
Sigurðar Halldórs og tómstunda-
gaman. Eiginkonan og börnin nutu
umhyggju hans og hlýju. Með bros
á vör og blik í augum sinnti hann
barnabörnunum. Og stelpukríli
kveikti líf og ijós í svip og fasi lang-
afans. Þreyta og þjáning varð að
víkja fyrir gleðinni sem langafa-
stelpan tendraði í huga hans og
hjarta. Þannig var hann alla tíð,
ástríkur eiginmaður, umhyggjusam-
ur faðir og eftirsóttur afi. Fyrir það
uppsker hann mikið og verðskuldað
þakklæti.
Hjálpsemin var Sigurði í blóð
borin. Þeim þætti kynntust vel vinir
hans og vandamenn. Ef einhver
þeirra var hjálparþurfi á einhvern
hátt, bar það ósjaldan við, að Sig-
urður Haildór yrði fyrstur á vett-
vang með útrétta hjálparhönd. Og
það var hamingjusamur og glaður
maður, sem rétti fram þá hönd.
Ég held, að allir bamgóðir menn
séu líka miklir dýravinir. Sigurður
Halldór lét sér annt um öll dýr, sem
hann umgekkst. Búfénaðurinn í
sveitinni var honum yndisauki og
hann lét sér annt um hann. F'uglarn-
ir sungu honum til gleði og flugurn-
ar, sem suðuðu og flugu milli blóma
urðu honum til skemmtunar. Það
var ákveðinn vilji Sigurðar, að öllum
dýmm liði sem best og að vel væri
farið með þau, hvort sem þau vom
stór eða smá.
Sigurður Halldór var mikill ætt-
jarðarvinur, elskaði og virti landið
sitt og var annt um hag þess og
heiður. Hann var umhverfisvænn
maður, hlúði að gróðri og gekk um
íslenska náttúm með tillitsemi og
virðingu. Hreint land og fagurt skip-
aði heiðurssæti í huga hans, en
hjartað sló norður í Ólafsfirði.
Það bar skugga í huga okkar vina
og vandamanna Sigurðar Halldórs,
þegar við fréttum að hann hefði
greinst með krabbamein. Síðan em
liðin tvö ár og hálfu betur. En Sig-
urður var samur og jafn og lét sér
hvergi bregða. Hann gekk sinn veg
ótrauður, dulur og kjarkmikill,
ákveðinn í að trufia sem minnst
ástvini sína og samferðamenn með
veikindum sínum.
En krabbinn er miskunnarlaus
ferðafélagi og sárbeittur þeim sem
verða að þola návist hans. Um síð-
ustu jól var Sigurður orðinn mjög
þjáður og var það allt til dánar-
dags, að undanteknum sex vikum.
Æðrulaus beið hann þess sem koma
skyldi og kveinkaði sér aldrei. Þakk-
látur var hann þeim, sem á allan
hátt aðstoðuðu hann í veikindunum
og léttu honum baráttuna. Og ég
þykist vita, að hann hafí orðið hvíld-
inni feginn. Kveðjustundin er alltaf
sár, þegar lagt er upp í ferðina
miklu yfir landamæri lífs og dauða.
Sigurði Halldóri fylgja góðar fyrir-
bænir og þakklæti vandamanna og
vina. ÖIl eigum við þessa ferð fyrir
höndum og þá ber okkur til sama
lands. Þar munum við hittast að
nýju og gleðjast við þá endurfundi.
En þangað til yljum við okkur
við góðar minningar um drengskap-
armanninn Sigurð Halldór Gíslason,
sem hógvær og hjartahlýr gengur
um hugarsali okkar. Bjartar minn-
ingar lýsa og létta sorg.
Fjólu, börnum hennar, tengda-
bömum, barnabörnum og barna-
barnabami sendi ég mínar bestu
samúðarkveðjur. Ég bið góðan guð
að vera með ykkur og styðja ykkur
og styrkja í sorg og í gleði um alla
framtíð. Guð blessi ykkur öll.
Hörður Zóphaníasson
Með hlýhug og virðingu í hjarta
kveðjum við tengdaföður og vin.
Sigurður, eða Siggi eins og hann
var alltaf kallaður, reyndist okkur
allt frá fyrstu kynnum afar vel.
Hann var hæglátur og hlýr í við-
móti, það var hans aðalsmerki.
Hann var einstaklega hjálpsamur
og laginn og fátt var það sem hann
ekki gat gert. Siggi var fljótur til
þegar einhver í fjölskyldunni þurfti
á aðstoð að halda, óbeðinn var hann
fyrstur til að mæta þegar við stóðum
í framkvæmdum. Það voru ófá
handtökin sem Siggi lagði í húsin
sem við byggðum. Ekki stóð á þeim
hjónum að taka á móti stómm fjöl-
skyldum og aðstoð í einu og öllu.
Hann var mikill íjölskyldumaður og
umhyggja hans fyrir sínum nánustu
var mikil. Það er með þakklæti í
huga og hjarta sem við kveðjum
tengdaföður okkar, þakklæti fyrir
umhyggju sem hann sýndi okkur
og bömum okkar, sem sóttu mikið
í afa sinn sem hafði mikinn og
óþrjótandi áhuga á því sem þau
höfðu fyrir stafni.
Hóll á Ólafsfirði átti alltaf mikil
ítök í Sigga og þau hjónin dvöldu
oft fyrir norðan á æskustöðvunum.
Oft kom fjölskyldan öli saman á
Hóli og vom það ógleymanlegar
stundir.
Elsku Fjóla, missir þinn er mikill
en ljúfar minnigar um elskulegan
eiginmann og einlægan vin munu
styrkja þig á þessum erfiðu tíma-
mótum.
Fyrir hönd fjölskyldna okkar vilj-
um við þakka Heimahlynningu
Krabbameinsfélagsins fyrir frábæra
umönnun og þá aðstoð sem þeir
veittu okkur og gerðu Sigga kleift
að fá að dvelja á heimili sínu þar
til yfir lauk.
Elsku Siggi, við munum minnast
þín og geyma minningu um þig í
hjarta okkar.
Bjarni Þór og Sveinbjörn.
Nú er Sigurður afi okkar dáinn.
Það er skrýtið að hugsa sér dagana
án hans afa. Hann átti svo fast sæti
í tilveru okkar frá degi til dags. Það
var gott að tala við Sigga afa. Það
var gaman að fara með honum í
sveitina norður að Hóli.
Við hlustuðum á hann með at-
hygli og gerðum áætlanir um margt
það sem við ætluðum að gera sam-
8í>ffióT